Λογική ή συναίσθημα;
Η σειρά Metal Gear άλλαξε. Αυτό είναι το πλέον ασφαλές συμπέρασμα που προκύπτει κατόπιν της δοκιμής του Ground Zeroes. Μπορεί να βρίσκεται χρόνια στην αγορά, μπορεί να έχει ωριμάσει εδώ και καιρό και το ποσοστό ολοκλήρωσής της να το ζηλεύουν αρκετοί, αλλά όλα αυτά μάλλον δεν είναι αρκετά για τον ταλαντούχο Hideo Kojima. Με μία πρώτη ματιά ορισμένες αλλαγές δεν είναι άμεσα ορατές, πέρα φυσικά από το open world στοιχείο, αλλά τελικά το παρελθόν της σειράς σε σχέση με μέλλον της, δείχνει να διαφέρει όσο η χροιά της φωνής του David Hayter με την αντίστοιχη του Kiefer Sutherland.
Το Metal Gear Solid V Ground Zeroes δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση μια ολοκληρωμένη πρόταση, εξάλλου ποτέ η ομάδα ανάπτυξης δεν ισχυρίστηκε το αντίθετο. Ακολουθώντας ένα μονοπάτι που αναμφίβολα θα προκαλέσει τη γκρίνια του κοινού, η Kojima Productions προσφέρει τον πρόλογο του Phantom Pain, μια πρόγευση των όσων θα συμβούν στο μέλλον, με τη φιγούρα του Big Boss να κλέβει για ακόμα μια φορά την παράσταση. Σαφέστατα οι μη φανατικοί οπαδοί της σειράς θα σταθούν στη σκανδαλιστικά μικρή διάρκεια του τίτλου, η οποία σε συνάρτηση με την τιμή απόκτησης δεν αποτελεί και το καλύτερο value for money της αγοράς. Και δεν θα έχουν και άδικο. Όμως το Ground Zeroes είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό demo, την αξία του οποίου θα εκτιμήσουν και με το παραπάνω όσοι προσπεράσουν τον προαναφερθέντα σκόπελο και κοιτάξουν τα πάντα με καθαρό μυαλό.
Κατά την ταπεινή μας άποψη, οι λόγοι που το Metal Gear Solid V Ground Zeroes κυκλοφόρησε την παρούσα χρονική στιγμή είναι δύο. Από τη μία υπάρχει ένα αρκετά μεγάλο χρονικό κενό από τη διάθεση του κορυφαίου Guns of the Patriots -ή ακόμα και από το Peace Walker- μέχρι το Phantom Pain, και από την άλλη, η εταιρία έπρεπε κάποια στιγμή να παρουσιάσει την πολυδιαφημισμένη Fox Engine, να επιδείξει επιτέλους τις δυνατότητές τις σε πραγματικό χρόνο. Και αυτή η δύναμη γίνεται ορατή από το πρώτο κιόλας λεπτό.
Το εισαγωγικό βίντεο αναμφίβολα εντυπωσιάζει, με την ψυχρή και πολεμική ατμόσφαιρα να προδιαθέτει ευχάριστα για τη συνέχεια, ενώ και η συνοδεία του “Here’s to you” της Joan Βaez, αρχίζει να βάζει τον παίκτη σιγά σιγά σε σκέψεις για το τι έπεται. Για το τι έχει σκαρφιστεί ο δαιμόνιος Ιάπωνας δημιουργός. Και εκεί που η δράση φαίνεται να ξεκινάει δυναμικά, ξαφνικά διακόπτεται. Τίτλοι τέλους. Ένα απλό “…to be continued” και ένα πρόσωπο με χαραγμένη την απορία επάνω του. Πολλά έχουν γραφεί για τη διάρκεια του Ground Zeroes και παρόλο που η σειρά αποτελεί την πλέον αγαπημένη του συντάκτη του κειμένου, η συγκεκριμένη ενότητα είναι το πλέον σοβαρό αγκάθι του τίτλου. Η main mission μετά βίας αγγίζει την 1,5 ώρα, ενώ οι αντίστοιχες παράπλευρες δεν διακρίνονται ούτε για την ποικιλία τους αλλά ούτε και για το περιεχόμενό τους. Οι φανατικοί οπαδοί της σειράς θα απορήσουν με τα όσα θα περάσουν μπροστά από τα μάτια τους, καλούμενοι να κάνουν πράγματα που δεν έχουν το παραμικρό ενδιαφέρον ή έστω να ακολουθούν μία ροή.
Και ενώ το όλο οικοδόμημα ακροβατεί επικίνδυνα μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, έρχεται η εμβληματική φιγούρα του Big Boss να σώσει την κατάσταση. Ο Kiefer Sutherland δείχνει να έχει πάρει το ρόλο του στα σοβαρά και αποφεύγοντας ολοκληρωτικά τις υπερβολές του προκατόχου του, καταφέρνει να πείσει και να δώσει στο χαρακτήρα του μία εικόνα πιο ουδέτερη, χωρίς συναισθηματικές φορτίσεις και διακυμάνσεις. Βέβαια, στο Metal Gear Solid V Ground Zeroes οι διάλογοι -καθώς και τα cut scenes, το σήμα κατατεθέν της σειράς- έχουν περιοριστεί στο ελάχιστο, οπότε η συνεισφορά του γνωστού ηθοποιού θα κριθεί στο μέλλον, όταν τελικά το Phantom Pain κυκλοφορήσει. Πάντως, για την ώρα, τα πρώτα δείγματα είναι άκρως ενδιαφέροντα.
Και τελικά αυτό είναι το στοίχημα του Kojima, η λαχτάρα του να δείξει στο κοινό το Ground Zeroes αλλά να κρατήσει κρυμμένο το πέμπτο μέρος. Για την ώρα δεν μπορεί και δεν θέλει να αποκαλύψει περισσότερα σχετικά με το σενάριο, οπότε απλά παρουσιάζει τους νέους μηχανισμούς, αφήνοντας τους παίκτες να φανταστούν τα όσα έπονται. Οι αναφορές σε πρόσωπα που έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στο Peace Walker θα υπενθυμίσουν για ακόμα μια φορά πως η σειρά δεν αποτελείται από αυτόνομα επεισόδια, ενώ οι υπομονετικοί παίκτες καλό θα ήταν να βρουν όλες τις κασέτες που βρίσκονται διάσπαρτες και συνθέτουν μια πρώιμη εικόνα των όσων θα συμβούν στο μέλλον. Με τα codec messages να αποτελούν παρελθόν, οι συνομιλίες γίνονται κατά τη διάρκεια του gameplay και έτσι η ροή δεν διακόπτεται ποτέ, ενώ και οι ανακρίσεις των φρουρών, θα έχουν και αυτές κάτι να πουν, κάτι να αποκαλύψουν.
Παράλληλα δημιουργείται η εντύπωση πως οι διάλογοι είναι μία ιδέα πιο ανάλαφροι, πιο πειστικοί, πιο καθημερινοί και ανθρώπινοι, απαλλαγμένοι από στρατιωτικές ορολογίες που στο παρελθόν κούραζαν αφόρητα. Βέβαια, όλα αυτά είναι λεπτομέρειες τις οποίες οι περισσότεροι ίσως και να αγνοήσουν και να σταθούν στο “φτωχό περιεχόμενο”, αλλά το Ground Zeroes δεν είναι τελικά τόσο “μικρό” όσο μαρτυρούν τα νούμερα. Περνώντας στον καθαρά gaming τομέα του Metal Gear Solid V Ground Zeroes, αυτό που κεντρίζει αρχικά το ενδιαφέρον είναι η μοναδική ελευθερία κινήσεων. Ο παίκτης μπορεί να προσεγγίσει το στόχο του με όποιον τρόπο επιθυμεί και από οποιοδήποτε σημείο. Βέβαια, το στρατόπεδο που εκτυλίσσεται η δράση δεν αποτελεί σημείο αναφοράς για το εύρος του, αλλά ακόμα και έτσι, γίνεται εμφανές πως η σειρά μπαίνει πλέον σε μια νέα εποχή.
Αλλαγμένη προς το καλύτερο είναι και η κίνηση του Big Boss, ο οποίος σε σχέση με τον Snake του Guns of the Patriots κινείται πιο σβέλτα, πιο ανάλαφρα και με ένα σαφέστατα βελτιωμένο animation. Γενικότερα έχει γίνει μία στροφή ώστε τα πάντα να αποκτήσουν μια πιο ρεαλιστική εικόνα και ευτυχώς σε αυτό συνδράμει και η δραματική βελτίωση της ΑΙ των αντιπάλων. Πλέον οι κινήσεις, αλλά και η συμπεριφορά τους, διέπονται από μία λογική, ενώ και η ακοή τους είναι αναμφίβολα βελτιωμένη. Όμως σε αυτόν τον τομέα συναντάται μια παραφωνία. Για κάποιον ανεξήγητο λόγο, όταν ο Big Boss γίνει αντιληπτός, ο χρόνος επιβραδύνεται, δίνοντας στον παίκτη το περιθώριο να αντιδράσει και να εξουδετερώσει τον εκάστοτε φρουρό, πριν αυτός σημάνει το συναγερμό. Πρόκειται για μία προσθήκη πραγματικά ανούσια, της οποίας η απενεργοποίηση απλά επιβάλλεται δίχως δεύτερη σκέψη.
Στο όλο κλίμα του ρεαλισμού, ο Kojima διαγράφει ολοκληρωτικά το mini map που υπήρχε στο παρελθόν, ωθώντας τους παίκτες να χρησιμοποιήσουν τα κιάλια τους ώστε να καταστρώσουν τη στρατηγική τους. Συνολικά, το stealth στοιχείο είναι αυτό που πρωταγωνιστεί, αν και είναι απορίας άξιο πώς για ακόμα μία φορά ο κεντρικός χαρακτήρας μπορεί να διανύει χιλιόμετρα… σκυμμένος. Από την άλλη, το καθαρό gun play συνεχίζει δυστυχώς να απογοητεύει, γιατί τα όπλα αδυνατούν να πείσουν για το βάρος τους αλλά και τη δύναμη κρούσης τους, κυρίως στον τρόπο με τον οποίο αντιδρούν με το κορμί του κεντρικού χαρακτήρα.
Συνοψίζοντας τα όσα ζήσαμε συντροφιά με το Metal Gear Solid V Ground Zeroes, το τελικό πόρισμα δεν απέχει και πάρα πολύ από αυτά που οι περισσότεροι ίσως και να είχαν στο μυαλό τους. Ο Kojima δίνει μια πάρα πολύ μικρή γεύση για τα όσα θα πρέπει να περιμένει κανείς από το Phantom Pain, κρατώντας το σενάριο κρυμμένο σαν επτασφράγιστο μυστικό. Οι αναφορές στο Peace Walker είναι καλοδεχούμενες αλλά επειδή τα νούμερα λένε συνήθως την αλήθεια, το Ground Zeroes θα δεχθεί –και μάλιστα δικαιολογημένα- την εντονότατη κριτική του κοινού. Ο τίτλος προσφέρει πρακτικά ένα main mission διάρκειας 1,5 ώρας καθώς και 4 side missions, που όμως δεν δείχνουν να προσφέρουν κάτι ουσιαστικό, κάτι που να “κολλάει” με τα υπόλοιπα. Οπότε ο καθένας θα αναρωτηθεί αν πραγματικά αξίζει η αγορά του.
Οι οπαδοί του Kojima θα βρουν αρκετούς λόγους να ασχοληθούν μαζί του, απλά και μόνο από αγάπη προς το lore που ο Ιάπωνας δημιουργός έχει δημιουργήσει όλα αυτά τα χρόνια. Ίσως και για καθαρά συναισθηματικούς λόγους ή απλά επειδή τους έλειψε η φιγούρα του Big Boss. Κρίνοντας με βάση την τιμή διάθεσης, όμως, ο τίτλος θα βρεθεί με την πλάτη στον τίτλο, γιατί έχουμε να κάνουμε -ούτε λίγο ούτε πολύ- με ένα καλογυαλισμένο και προσεγμένο demo. Στα θετικά μπορεί να προσμετρήσει κανείς τα πρώτα δείγματα γραφής της Fox Engine, η οποία όμως δείχνει να λειτουργεί με δύο ταχύτητες. Η δοκιμή βασίστηκε κυρίως στην PS3 έκδοση, και τηρουμένων των αναλογιών, το Metal Gear Solid V Ground Zeroes απλά εντυπωσιάζει. Ειδικά τα εφέ φωτισμού δεν έχουν προηγούμενο. Όμως η γενιά hardware που έχει αποχωρήσει, φαίνεται να λειτουργεί εις βάρος αυτής που μόλις κατέφθασε, μιας και συνολικά οι βελτιώσεις δεν είναι και τόσο έντονες.
Ρίχνοντας μια ματιά και στην έκδοση του τίτλου για το PlayStation 4, είναι εμφανές πως η Kojima Productions μάλλον κρατάει τα καλύτερα για το Phantom Pain. Τη νύχτα η εικόνα είναι εντυπωσιακή, με τα εφέ της βροχής αλλά και τα textures να αφήνουν πολλά στόματα ανοικτά, ενώ και η κίνηση στο βάθος του ορίζοντα και τα σύννεφα στον ουρανό, αποκαλύπτουν κάποιες από τις δυνατότητες του νέου hardware και παράλληλα της μηχανής γραφικών. Την ημέρα όμως η εικόνα δεν είναι και τόσο καθαρή, τουλάχιστον όχι τόσο όσο θα περίμεναν αυτοί που επένδυσαν ένα διόλου αμελητέο ποσό για της αγορά μιας κονσόλας νέας γενιάς.
Διαβάζοντας όλα τα παραπάνω, είναι πραγματικά πολύ εύκολο να μπερδευτεί κάποιος, μιας και θα συναντήσει ένα κείμενο γεμάτο αντιφάσεις. Όμως αυτό ακριβώς είναι και το Metal Gear Solid V Ground Zeroes. Τη μια στιγμή εντυπωσιάζει και την αμέσως επόμενη βάζει σε σκέψεις. Ξεκινάει με μια προσεγμένη εισαγωγική σκηνή, αλλά από εκεί και έπειτα δεν έχει ούτε μέση, αλλά ούτε τέλος. Είναι φορές που κερδίζει με το σπαθί του τον όρο του “προλόγου του Phantom Pain”, για να φωνάξει αργότερα πως είναι απλά και μόνο ένα demo και τίποτα περισσότερο. Οι φανατικοί οπαδοί της σειράς θα το λατρέψουν, αλλά όλοι οι υπόλοιποι θα του γυρίσουν την πλάτη και μάλιστα δικαιολογημένα.
Γιώργος Τσακίρογλου
Το review βασίστηκε στις PS3 και PS4 εκδόσεις του παιχνιδιού.
