Η επα-επα-επανακυκλοφορία, επανακυκλοφορεί!
Όταν λέμε -στα webcasts και στα vidcasts- ότι η βιομηχανία δεν είναι με τα καλά της, προφανώς και στηρίζουμε τα λεγόμενά μας σε γεγονότα. Την εποχή που οι νέες κονσόλες έχουν μπει σιγά-σιγά στη συνείδηση ή στο υποσυνείδητο όλων, αντί να βλέπουμε νέες κυκλοφορίες, έρχεται η Capcom και ρίχνει στην αγορά για πολλοστή φορά το Resident Evil 4 με τον ευφάνταστο υπότιτλο “Ultimate HD Edition”. Εκτός του ότι το “που πα ρε Capcom” βρήκε ακόμη μία χρήση, τι ακριβώς είναι αυτό που επιδιώκει η εταιρία με μία τέτοια κίνηση; Ότι δεν έχει τι άλλο να κάνει και το ρίχνει στα HD remakes ή μας υπενθυμίζει πως το τελευταίο, καλό Resident Evil ήταν παιχνίδι του GameCube, δηλαδή παιχνίδι δύο γενιών πίσω;
Πλάκα-πλάκα, η συγκεκριμένη περίπτωση είναι το υγρό όνειρο του αρχισυντάκτη μας, αλλά αντί για Mass Effect, έχει υλοποιηθεί για το Resident Evil. Για την ιστορία, ώστε να καταλάβετε ποια είναι η πορεία του Resident Evil 4 στη βιομηχανία, ο τίτλος κυκλοφόρησε αρχικά ως αποκλειστικός τίτλος του GameCube. Λίγους μήνες αργότερα, το είδαμε και στο PlayStation 2. Έπειτα κυκλοφόρησε στο PC, στη συνέχεια στο Wii, πέρασε μια βόλτα από τις φορητές συσκευές της Apple (iPhones, iPads και iPods) και λιγάκι αργότερα το είδαμε και ως ψηφιακή κυκλοφορία στα Xbox 360 και PS3.
Το ταξίδι του στο χρόνο όμως δε σταμάτησε, με την Capcom να μας φέρνει για δεύτερη φορά τον τίτλο στο PC, αυτή τη φορά οπτικά βελτιωμένο. Πριν ξεκινήσουμε να “μιλάμε” για την Ultra HD Ultimate HD Edition -ή κάπως έτσι τέλος πάντων- θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι σε αυτό το άρθρο δε θα γίνεται κριτική του Resident Evil 4 ως παιχνίδι. Άλλωστε, ο τίτλος έχει αποδείξει, ουκ ολίγες φορές, πόσο σπουδαίος ήταν, αλλά και πόσο σημαντική ήταν η συνεισφορά του στο μέσο γενικότερα.
Με τόσα HD στον τίτλο, δε χρειάζεται διδακτορικό για να καταλάβει κανείς ότι η εν λόγω έκδοση του Resident Evil 4 επενδύει στην υψηλή ανάλυση και γενικά, στην καλύτερη απεικόνιση. Πλέον, αναλύσεις ακόμη και ανώτερες του 1080p υποστηρίζονται χωρίς προβλήματα, ενώ ο ρυθμός ανανέωσης των καρέ της οθόνης αγγίζει με ευκολία τον αριθμό 60. Επιπροσθέτως, οι υφές των χαρακτήρων, των αντικειμένων και των τριγύρω περιβαλλόντων, έχουν επίσης υποστεί βελτιώσεις, κυρίως στην ανάλυση. Αυτό όμως που δεν άλλαξε καθόλου και “χτυπάει” άσχημα στο μάτι είναι τα pre-rendered cutscenes, που εμφανίζονται με την…τότε ανάλυση, πράγμα που κάνει μία άσχημη αντίθεση, ειδικά σε αυτούς που θα παίξουν το παιχνίδι σε υψηλές αναλύσεις. Τέλος, αλλαγές εντοπίσαμε τόσο στο UI, όσο και στις γραμματοσειρές των μενού και των υποτίτλων, οι οποίες έχουν μεγαλώσει ή μικρύνει ανά περίσταση.
Μία ακόμη σημαντική προσθήκη, σε σχέση με την αστεία πρώτη έκδοση του PC, είναι η υποστήριξη ποντικιού και πληκτρολογίου. Το πρόβλημα που εντοπίσαμε, όμως, αφορά στην κίνηση του Leon και της κάμερας. Η τελευταία είναι ελεύθερη και κινείται με το ποντίκι, ωστόσο ο πρωταγωνιστής θα πρέπει να κινηθεί με τον κλασικό συνδυασμό ASDW. Δηλαδή, αν η κάμερα είναι στραμμένη προς τα δεξιά του Leon, και ο παίκτης θελήσει να τον κινήσει προς τα εκεί, θα πρέπει να τον στρέψει και προς τα εκεί, υιοθετώντας έτσι τα tanks controls που…αγαπούσαμε το 1995, αλλά δύσκολα να αγαπήσουμε το 2014. Η λύση, για ακόμη μία φορά, ήρθε με τη σύνδεση του Xbox 360 controller, όπου ο χειρισμός μπήκε στον αυτόματο πιλότο και σταμάτησε να μας παιδεύει. Αξίζει σε αυτό το σημείο να αναφερθεί πως το επιπλέον chapter με την Ada, ονόματι “Separate Ways” συμπεριλαμβάνεται στην Ultimate HD Edition, ενώ ως Steam κυκλοφορία να αναμένετε achievements, cloud saves κλπ.
Ναι, είναι η καλύτερη έκδοση του Resident Evil 4 μέχρι σήμερα. Αλλά πόσο δόκιμη είναι μία τέτοια έκφραση; Λογικό δεν είναι να είναι η καλύτερη; Αυτό μας έλειπε, να κυκλοφορεί 10+ χρόνια μετά και να είναι χειρότερη. Οι μοναδικοί που θα πρέπει να κοιτάξουν την Ultimate HD Edition είναι αυτοί που για τον έναν ή τον άλλο τρόπο έχασαν το διαμαντάκι της Capcom.
Σάκης Καρπάς
