Pro Evolution Soccer 2015

Ίσως το καλύτερο παιχνίδι της σειράς μέχρι σήμερα.

Είναι γεγονός, πως η δημοφιλής ποδοσφαιρική σειρά παιχνιδιών της Konami -που υπάρχει στο προσκήνιο για σχεδόν δύο δεκαετίες- έχει περάσει, τα τελευταία χρόνια, μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Η σειρά, που βρέθηκε στην καλύτερή της εποχή στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας, δεν είχε προσφέρει στο κοινό έναν τίτλο αντάξιο της «χρυσής εποχής» της, ενώ έκτοτε, η Konami επιχειρούσε να επαναφέρει το gameplay των παιχνιδιών της σειράς σε υψηλά ποιότητα ποιότητας, χωρίς παρ’ όλα αυτά να καταφέρει να δημιουργήσει, σε όλα αυτά τα χρόνια, ένα παιχνίδι πραγματικά αντάξιο του παρελθόντος. Όλα αυτά μέχρι σήμερα, αφού η φετινή έκδοση της σειράς Pro Evolution Soccer δείχνει, τουλάχιστον στην αρχή της διαδρομής της στο χρόνο, να επαναφέρει τη σειρά στα περασμένα -αλλά όχι ξεχασμένα- της μεγαλεία. Φαίνεται πως η συμβολή της ομάδας από το Ηνωμένο Βασίλειο στην ανάπτυξη του Pro Evolution Soccer 2015, έπαιξε καταλυτικό ρόλο στη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου -όσον αφορά το gameplay-  παιχνιδιού, το οποίο θυμίζει κάτι από τα παλιά. Ας δούμε όμως αναλυτικότερα τι έχει να προσφέρει στους απανταχού φίλους του «όμορφου παιχνιδιού» η φετινή έκδοση της ποδοσφαιρικής σειράς της Konami.

Αρχίζοντας με την εμφάνιση του κεντρικού menu του φετινού παιχνιδιού, δεν μπορούμε παρά να δηλώσουμε ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα, αφού η πλοήγηση σε αυτό και η μορφή του είναι κατά πολύ βελτιωμένη, σε σύγκριση με το πρόσφατο παρελθόν. Μεγάλα σε μέγεθος εικονίδια καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος της οθόνης, ενώ το κεντρικό menu είναι χωρισμένο σε πέντε κατηγορίες, που περιλαμβάνουν όλα τα modes του PES 2015. Όσον αφορά τα modes του φετινού παιχνιδιού, έχουμε την επιστροφή, για άλλη μια χρονιά, των καθιερωμένων League και Cup, μαζί φυσικά με διάφορες διεθνείς διοργανώσεις, από τις οποίες αναμενόμενα ξεχωρίζουν τα UEFA Champions League και UEFA Europa League, για τα οποία η Konami εξασφάλισε τα δικαιώματα χρήσης για μια ακόμα χρονιά. Για μια ακόμα χρoνιά, όμως, υπάρχουν ελλείψεις σε πρωταθλήματα και ομάδες, αν και για πρώτη φορά στη σειρά υπάρχουν δεύτερες κατηγορίες από ορισμένες χώρες. Ανάμεσα στα υπόλοιπα modes του PES 2015 συναντούμε τα γνωστά «φιλικά», καθώς και τις Online Divisions, μέσα από τις οποίες οι παίκτες έρχονται αντιμέτωποι με αντιπάλους από όλο τον κόσμο, με στόχο να πλασαριστούν τελικά στο υψηλότερο δυνατό σημείο.

Κύριο μέρος του κεντρικού menu του τίτλου αποτελεί το Football Life, το οποίο περιλαμβάνει τρία επιπλέον modes. Μαζί με το σήμα κατατεθέν της σειράς της Konami, το Master League, που επιστρέφει και φέτος – χωρίς πολλές αλλαγές παρ’ όλα αυτά – και το Become a Legend, στο οποίο ο καθένας μπορεί να γίνει ο καλύτερος ποδοσφαιριστής στον κόσμο, προστίθεται το καινούργιο myClub. Στο εν λόγω mode, οι παίκτες, αρχίζοντας με μια ομάδα περιορισμένων δυνατοτήτων, με άγνωστους ποδοσφαιριστές, έρχονται αντιμέτωποι με αντίστοιχες ομάδες, που έχουν δημιουργηθεί από άλλους παίκτες ανά τον κόσμο. Αν μη τι άλλο, το συγκεκριμένο mode φαίνεται να προσφέρει κάτι φρέσκο σε σύγκριση με τα υπόλοιπα modes του παιχνιδιού, μένει να δούμε όμως, κατά πόσον θα εξελιχθεί σε κάτι πραγματικά άξιο ενασχόλησης μέσα στους επόμενους μήνες από την κυκλοφορία του PES 2015. Να αναφέρουμε πως η πρόοδος στο myClub εξαρτάται από τη χρήση πόντων που λαμβάνουν οι παίκτες με την ενασχόλησή του με το PES 2015, οι οποίοι μπορούν να αποκτηθούν ακόμα και με την πραγματοποίηση κάποιας συγκριμένης κίνησης σε κάποιον αγώνα στο παιχνίδι. Αρνητικό, παρ’ όλα αυτά, στοιχείο του εν λόγω mode, αποτελεί η δυνατότητα προόδου σε αυτό -που μπορεί να αφορά τις μεταγραφές ποδοσφαιριστών για παράδειγμα- με τη χρήση πραγματικών χρημάτων. Αν και η μέθοδος αυτή ενδεχομένως να γλιτώσει πολλούς από κόπο και χρόνο, δεν παύει να είναι άδικη για τους υπόλοιπους. Συνεπώς, μόνο αρνητικά μπορούμε να δούμε την εισαγωγή microtransactions στο φετινό παιχνίδι, για πρώτη φορά στη σειρά.

Συνεχίζουμε με το soundtrack του φετινού τίτλου, το οποίο αποτελεί μια από τις ευχάριστες εκπλήξεις του PES 2015. Η Konami έχει επενδύσει αυτή τη φορά σε ένα soundtrack που περιλαμβάνει διάφορα γνωστά τραγούδια από δημοφιλείς συντελεστές, το οποίο ίσως και να είναι το καλύτερο soundtrack που έχει εμφανιστεί μέχρι σήμερα στη σειρά. Φυσικά, εναπόκειται στα προσωπικά γούστα του καθενός κατά πόσον θα βρει ευχάριστο το σύνολο των κομματιών που έχουν επιλεχθεί, σε σύγκριση όμως με το παρελθόν -και δη το πιο πρόσφατο- το  soundtrack του PES 2015 αποτελεί μια σαφή αναβάθμιση στο μουσικό τομέα του τίτλου. Ολοκληρώνοντας με το οπτικοακουστικό κομμάτι του παιχνιδιού, εκτός αγώνων, να σημειώσουμε ως αρνητικό το περιστασιακό loading που προκύπτει, ειδικά σε περιπτώσεις όπου επιχειρείται σύνδεση με τους servers του PES 2015. Συν το γεγονός πως τα menus στα επί μέρους modes του τίτλου παραμένουν ίδια σχεδόν με το παρελθόν. Οπότε, θετικό είναι μεν το πρόσημο για την Konami, όσον αφορά την παρουσίαση και το soundtrack του PES 2015, υπάρχουν όμως αρκετά περιθώρια βελτίωσης για τις μελλοντικές κυκλοφορίες της σειράς.

Ας δούμε τώρα το σημαντικότερο κομμάτι του φετινού τίτλου (και του κάθε τίτλου γενικότερα αν θέλετε), που δεν είναι άλλο από το gameplay του. Να σημειώσουμε αρχικά, ότι στο PES 2015 χρησιμοποιείται -όπως και στο περσινό παιχνίδι της σειράς – η γνωστή και μη εξαιρετέα Fox Engine. Η εν λόγω μηχανή γραφικών, που χρησιμοποιείται στα παιχνίδια της Konami, προσφέρει τα μέγιστα, ούτως ώστε η απεικόνιση του «όμορφου αθλήματος» επί της οθόνης, να πραγματοποιείται με κάθε δυνατή λεπτομέρεια, ενώ το τελικό αποτέλεσμα μόνο ικανοποιημένους μπορεί να μας αφήσει. Τόσο η εμφάνιση των μοντέλων των ποδοσφαιριστών όσο και τα στάδια στα οποία λαμβάνουν χώρα οι αγώνες -το γήπεδο και ο περιβάλλοντας χώρος δηλαδή- δείχνουν καλύτερα από ποτέ, ενώ τα πρόσωπα των ποδοσφαιριστών (των δημοφιλέστερων εξ αυτών εν πάση περιπτώσει) μοιάζουν σε πολύ μεγάλο βαθμό με αυτά των ομολόγων τους στον πραγματικό κόσμο.

Όλα αυτά συντελούν στην απεικόνιση αγώνων, που θα μπορούσαν να ξεγελάσουν ορισμένους, πως πρόκειται για αναμετρήσεις πραγματικών ομάδων, ενώ προσδίδουν στο gameplay του τίτλου επιπλέον θετικά στοιχεία. Να αναφέρουμε ακόμα, πως το κοινό που βρίσκεται στις κερκίδες των (περιορισμένων σε πλήθος) σταδίων δείχνει μεν πιο «ζωντανό» σε σύγκριση με το παρελθόν, κάτι που είναι σαφώς στα συν του PES 2105, παρ’ όλα αυτά η κίνησή του δείχνει αφύσικη, ενώ στερείται λεπτομερειών στο σχεδιασμό. Εφόσον διορθωθούν τα σημεία αυτά στο μέλλον, θα έχουμε ένα πραγματικά όμορφο αποτέλεσμα στις κερκίδες του εκάστοτε σταδίου, που θα προσφέρει ακόμα μεγαλύτερη αληθοφάνεια στην απεικόνιση των αγώνων.

Εντός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου είναι που το PES 2015 πραγματικά ξεχωρίζει, αφού το αποτέλεσμα της δουλειάς της Konami είναι πραγματικά άξιο συγχαρητηρίων. Το gameplay δείχνει όχι μόνο καλύτερο από τις κυκλοφορίες της σειράς στο πρόσφατο παρελθόν, αλλά επιτέλους πλήρες και λειτουργικό. Δεν λείπουν φυσικά κάποιες αστοχίες σε αυτό, που γίνονται αντιληπτές κατά τη διάρκεια των αγώνων, αλλά το gameplay του φετινού παιχνιδιού φαντάζει επιτέλους ολοκληρωμένο, χωρίς να δίνει την αίσθηση πως αποτελεί προϊόν βιαστικής δουλειάς ή πως υπολείπεται σε κάτι. Ίσως να συνετέλεσε σε αυτό και ο επιπλέον χρόνος ανάπτυξης του τίτλου, αφού το PES 2015 κυκλοφόρησε στην αγορά αρκετές εβδομάδες αργότερα, σε σχέση με το χρονικό διάστημα διάθεσης των παιχνιδιών της σειράς κατά τα προηγούμενα έτη. Παρ’ όλα αυτά η Konami δεν απέφυγε την «επέμβαση» στο περιεχόμενο του παιχνιδιού την πρώτη ημέρα κυκλοφορίας του, αφού επιπλέον υλικό προστέθηκε με μια σχετική ενημέρωση στο PES 2015, καθώς και οι μεταγραφές των προηγούμενων μηνών. Ας ελπίσουμε πως μελλοντικά οι τίτλοι της σειράς (όπως και άλλοι τίτλοι γενικότερα) θα διατίθενται προς τους καταναλωτές έτοιμοι, χωρίς την ανάγκη οποιονδήποτε «επεμβάσεων» μετά την κυκλοφορία τους.

Κάνοντας αρχή με την συμπεριφορά των ποδοσφαιριστών εντός γηπέδου, θα πρέπει να σημειώσουμε πρωτίστως την παρουσία των τερματοφυλάκων στο PES 2015, οι οποίοι είναι επιτέλους (η συγκεκριμένη λέξη θα μπορούσε κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί ως υπότιτλος για το κείμενο αυτό) τίμιοι και δεν αλλοιώνουν, με τις επιδόσεις τους τα αποτελέσματα των αγώνων. Ένα μεγάλο μειονέκτημα της σειράς στο πρόσφατο παρελθόν φαίνεται πως δεν υφίσταται πλέον στο φετινό παιχνίδι, ενώ να αναφέρουμε ακόμα, πως σε ορισμένες περιπτώσεις, οι τερματοφύλακες  -ειδικά αυτοί των «μεγάλων» ποδοσφαιρικών συλλόγων- δείχνουν πραγματικά ανίκητοι. Εν πολλοίς, οι τερματοφύλακες στο PES 2015 δεν πρόκειται να σας εκθέσουν με άστοχες εξόδους ή με την ανικανότητά τους να αποκρούσουν τη μπάλα, παρά μόνο σε ελάχιστες περιπτώσεις. Τόσο η αντίληψή τους για την εξέλιξη της κάθε φάσης, όσο και το animation τους, έχει βελτιωθεί σε τέτοιο βαθμό, που πλέον μπορούν να θεωρούνται ως ένα θετικό στοιχείο για τον φετινό τίτλο. Με την ευκαιρία αυτή, να σημειώσουμε πως το animation όλων των ποδοσφαιριστών δείχνει καλύτερο και πιο αληθοφανές από ποτέ. Είτε αυτό αφορά τρέξιμο με την μπάλα είτε σταμάτημά της και εξαπόλυση σουτ σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, η κίνηση των ποδοσφαιριστών παραπέμπει στην κίνηση των ομολόγων τους στον πραγματικό κόσμο.

Συνεχίζοντας με τα του αγωνιστικού χώρου, ας μιλήσουμε για το σύστημα πασών -ή μεταβιβάσεων, αν προτιμάτε- στο PES 2015. Όπως και στην περσινή έκδοση της ποδοσφαιρικής σειράς της Konami, έτσι και στο PES 2015 υπάρχουν πέντε επιλογές υποστήριξης για τις πάσες των ποδοσφαιριστών, οι οποίες φαίνεται πως έχουν λόγο ύπαρξης, αφού είναι αντιληπτή η διαφορά μεταξύ τους. Οι κοντινές και οι μακρινές μπαλιές στο φετινό παιχνίδι πραγματοποιούνται ταχύτατα μετά την σχετική εντολή στο χειριστήριο, αφού η απόκριση των παικτών έχει βελτιωθεί κατά πολύ στο PES 2015, ενώ δίνεται η εντύπωση πως το passing system στο φετινό παιχνίδι παρέχει στους παίκτες περισσότερη ελευθερία σε σύγκριση με το παρελθόν. Γρήγορες κοντινές μπαλιές μεταξύ των ποδοσφαιριστών της ομάδας σας, μπορούν να οδηγήσουν στο «ξεκλείδωμα» μιας αντίπαλης άμυνας, ενώ και οι μακρινές μπαλιές μπορούν να φανούν χρήσιμες κατά τη διάρκεια του εκάστοτε αγώνα. Ικανοποιητικές είναι και οι σέντρες -με τη χρήση του επιπλέον σχετικού πλήκτρου στο χειριστήριο- για καλύτερο έλεγχό τους, ενώ για άλλη μια φορά οι προωθημένες μπαλιές στον κενό χώρο, χαμηλές ή ψηλές, αποτελούν ένα πολύ δυνατό όπλο στο επιθετικό κομμάτι του παιχνιδιού. Σε κάθε περίπτωση, οι μεταβιβάσεις της μπάλας μεταξύ των ποδοσφαιριστών είναι πραγματικά απολαυστικές φέτος, ενώ το passing system αποτελεί ένα από τα πολύ δυνατά χαρακτηριστικά του PES 2015.

Όσον αφορά τα τελειώματα των φάσεων, τα σουτ δηλαδή, στο φετινό παιχνίδι, μπορούμε επίσης να δηλώσουμε ικανοποιημένοι. Η μπάλα στο PES 2015 δίνει την αίσθηση πως φέρει το ιδανικό για αυτήν βάρος, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα οι βολίδες που εξαπολύουν οι ποδοσφαιριστές -και ειδικά αυτοί με περισσότερες ικανότητες από μακρινή απόσταση- να έχουν μια πολύ αληθοφανή και απολαυστική τροχιά, ενώ η κατάληξη ενός σουτ στο βάθος των δικτύων, από μακρινή απόσταση, προσφέρει στους παίκτες ένα μοναδικό αίσθημα ικανοποίησης. Από κοντινή απόσταση συχνά είναι απαραίτητη η χρήση του σχετικού, συνοδευτικού πλήκτρου, μαζί με το πλήκτρο για σουτ, ούτως ώστε τα κοντινά πλασέ να έχουν καλύτερο έλεγχο και μεγαλύτερη πιθανότητα επίτευξης του στόχου τους, που δεν είναι άλλος από τη μεταβολή της ένδειξης του σκορ στον πίνακα του σταδίου. Συνοψίζοντας πάνω σε αυτό το θέμα, να αναφέρουμε, πως με τον ανάλογο κόπο εξοικείωσης με το shooting system του παιχνιδιού, θα μπορείτε πλέον να επιτυγχάνετε καταπληκτικά τέρματα.

Τώρα, όσον αφορά τη συμπεριφορά της ομάδας σας σε επίθεση και άμυνα, οφείλουμε να κάνουμε αναφορά στο ανανεωμένο σύστημα καταρτισμού της ενδεκάδας και καταχώρησης εντολών στην συμπεριφορά της εκάστοτε ομάδας στον αγωνιστικό χώρο. Επιγραμματικά, να αναφέρουμε πως πλέον το πλάνο της κάθε ομάδας, πριν από την έναρξη του εκάστοτε αγώνα γίνεται με πιο απλό τρόπο, με επιλογές που δείχνουν πως επηρεάζουν την κίνηση της ομάδας στο γήπεδο, αλλά και την συμπεριφορά της ανάλογα με την εξέλιξη του αποτελέσματος του αγώνα. Τα στατιστικά των ποδοσφαιριστών εμφανίζονται πλέον σε δύο κατηγορίες – ικανότητες και συνδυασμένες ικανότητες – προς τέρψιν όσων προτιμούσαν την εμφάνισή τους όπως σε παλαιότερους τίτλους της σειράς. Ο καταρτισμός της ενδεκάδας καλό είναι να γίνεται με γνώμονα τα χαρακτηριστικά των ποδοσφαιριστών που διαθέτει η κάθε ομάδα, ενώ οι παίκτες μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε διάφορες τακτικές ανάλογα με τα προσόντα τους. Είναι άλλωστε τα χαρακτηριστικά αυτά που κάνουν τον κάθε ποδοσφαιριστή να ξεχωρίζει στον αγωνιστικό χώρο, καθώς και τις ομάδες μεταξύ τους, κάτι που οδηγεί σε ποικιλία αγώνων, με διαφορετική προσέγγιση να απαιτείται από τους παίκτες, για την σωστή και ουσιαστική αντιμετώπιση της κάθε ομάδας.

Στο αμυντικό κομμάτι, η παρακολούθηση -από κοντινή απόσταση- των αντίπαλων ποδοσφαιριστών γίνεται με συνεχόμενο πάτημα του σχετικού πλήκτρου στο χειριστήριο, ενώ με διπλό πάτημα γίνεται προβολή για κλέψιμο της μπάλας. Αν και το σύστημα της άμυνας λειτουργεί καλύτερα από τα πιο πρόσφατα παιχνίδια της σειράς, δεν λείπουν και μερικές αστοχίες, που μπορεί να οδηγήσουν σε υπόδειξη φάουλ ή ακόμα και καταλογισμό κάποιας κάρτας από τον διαιτητή. Να σημειώσουμε, με την ευκαιρία αυτή, πως οι διαιτητές είναι μεν δίκαιοι στις περισσότερες περιπτώσεις, αλλά ενδεχομένως περισσότερο αυστηροί από όσο πρέπει, με τις υποδείξεις τους, οι οποίες γίνονται ορισμένες φορές πολύ εύκολα, ενώ παραλείπουν τις υποδείξεις φάουλ σε περιπτώσεις όπου το παιχνίδι δεν «αναγνωρίζει» κάποια μεμπτή επαφή, κυρίως σε διάφορες συγκρούσεις ποδοσφαιριστών, κοντά ή μακριά από την μπάλα. Ολοκληρώνοντας με το σύστημα της άμυνας, να συμπληρώσουμε πως πολύ σημαντική είναι η σωστή εναλλαγή των παικτών, είτε με το σχετικό πλήκτρο είτε με τον δεξί αναλογικό μοχλό, που πραγματοποιείται, στις περισσότερες περιπτώσεις, απροβλημάτιστα.

Ο περιορισμός του ελεύθερου χώρου κίνησης για την αντίπαλη ομάδα θα την οδηγήσει εν τέλει σε κάποιο λάθος ή σουτ χωρίς αρκετές πιθανότητες επίτευξης τέρματος, ενώ πολλές φορές μόνο το τρέξιμο του – ελεγχόμενου από τον παίκτη –  ποδοσφαιριστή προς την πορεία της μπάλας ή έναν αντίπαλο, μπορεί να επαναφέρει την μπάλα στον έλεγχο της αμυνόμενης ομάδας. Σημαντική επίσης είναι η χρήση του πλήκτρου πίεσης στην μπάλα από δεύτερο παίκτη, το οποίο καλό είναι να χρησιμοποιείται όποτε είναι αυτό απαραίτητο. Στο επιθετικό κομμάτι, η επίτευξη τερμάτων μπορεί να γίνει είτε με ποδόσφαιρο κατοχής είτε με αντεπιθέσεις, ενώ το στυλ επίθεσης της κάθε ομάδας καθορίζεται μέσα από το πλάνο, πριν την έναρξη του κάθε αγώνα και φυσικά μπορεί να διαμορφωθεί ανάλογα, κατά την εξέλιξή του. Όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως, σημαντικό όπλο για τους παίκτες αποτελούν οι προωθημένες μπαλιές, ενώ η υποστήριξη των ποδοσφαιριστών της ομάδας προς τον παίκτη που έχει στην κατοχή του την μπάλα, μπορεί να ρυθμιστεί επίσης. Η A.I. των ποδοσφαιριστών κρίνεται αρκετά ικανοποιητική, σε γενικές γραμμές, αλλά στο κομμάτι αυτό υπάρχουν πάντοτε περιθώρια για βελτίωση. Επίσης, κάπως καλύτερη θα μπορούσε να είναι η υποδοχή των ποδοσφαιριστών από μπαλιές στον κενό χώρο, όταν βρίσκονται κοντά σε αντίπαλο ποδοσφαιριστή. Υπάρχει φυσικά η δυνατότητα χρήσης του “Super Cancel” σε διάφορες περιπτώσεις, σε επίθεση και άμυνα, ούτως ώστε ο ελεγχόμενος ποδοσφαιριστής να κατευθυνθεί επακριβώς προς το σημείο που επιθυμεί ο παίκτης, θα προτιμούσαμε όμως η χρήση του – η οποία είναι αλήθεια πως δεν είναι απαραίτητη όσο στο παρελθόν – να περιοριζόταν ακόμα περισσότερο, με την βελτίωση της A.I. των ποδοσφαιριστών.

Πλειάδα διαθέσιμων τρόπων υπάρχει στο PES 2015 για να αποφύγετε με επιτυχία έναν αντίπαλο σε «ένας εναντίον ενός» αναμετρήσεις, οι οποίες είναι ένα από τα ωραία χαρακτηριστικά του φετινού τίτλου, ενώ δυνατή είναι, η αποφυγή κάποιου ποδοσφαιριστή της αντίπαλης ομάδας, με την χρήση μόνο του αριστερού αναλογικού μοχλού ή των πλήκτρων κατεύθυνσης,  που μπορεί να γίνει με εναλλαγές στην κατεύθυνση του ελεγχόμενου ποδοσφαιριστή, αλλά και με συνδυασμό τρεξίματος. Επιπλέον, χρήσιμα στο επιθετικό κομμάτι είναι και τα «ένα-δύο», πάσα και τρέξιμο από τον αποστολέα της μεταβίβασης στον κενό χώρο δηλαδή. Τέλος, να σημειώσουμε κάτι πολύ σημαντικό, τόσο για το επιθετικό κομμάτι όσο και για το αμυντικό. Η χρήση του sprint στο παιχνίδι, καλό είναι να γίνεται με μέτρο και σύνεση, γιατί ενδεχομένως οι ποδοσφαιριστές της ομάδας σας να μείνουν τελικά από δυνάμεις. Καλή είναι η πίεση από ψηλά ή το «σφυροκόπημα» μιας αντίπαλης άμυνας, αλλά μπορεί να οδηγήσουν αμφότερα σε εξάντληση των παικτών. Εννοείται, πως αλλαγές ποδοσφαιριστών, σε καίρια σημεία του κάθε αγώνα, μπορεί να οδηγήσουν εν τέλει στην επίτευξη του επιθυμητού αποτελέσματος.

Ολοκληρώνοντας με το gameplay του PES 2015, να αναφέρουμε πως σε ορισμένες περιπτώσεις ο τίτλος δείχνει να συμπεριφέρεται με scripted τρόπο, κάτι που αποτελεί πρόβλημα για παιχνίδια της κατηγορίας για αρκετό καιρό και συνεχίζει να υφίσταται – τουλάχιστον κατά την άποψή μας – μέχρι και σήμερα, στο πιο πρόσφατο παιχνίδι της ποδοσφαιρικής σειράς της Konami. Δηλαδή, ο υπολογιστής αποφασίζει και καθορίζει, σε κάποιες περιπτώσεις, την εξέλιξη ενός αγώνα. Καλό είναι τέτοια φαινόμενα να εξαλειφθούν εντελώς στο μέλλον. Επίσης, καλό θα είναι και η περιγραφή των αγώνων του παιχνιδιού να τύχει καλύτερης αντιμετώπισης στο μέλλον. Επαναλαμβανόμενες ατάκες, καθώς και άστοχος σχολιασμός των φάσεων, μόνο αρνητικό αντίκτυπο αφήνουν στον τίτλο.

Προβληματικό φαίνεται πάντως να είναι και ένα άλλο κομμάτι του PES 2015, που αφορά το online τμήμα του παιχνιδιού. Καθυστερήσεις στην σύνδεση με τους servers παρουσιάζονται σε αυτές τις πρώτες μέρες κυκλοφορίας του παιχνιδιού στην αγορά, καθώς και αποτυχίες σύνδεσης, ενώ το «πολυαγαπημένο» lag, σε online αναμετρήσεις,  κάνει την εμφάνισή του για μια ακόμα φορά. Επιφυλασσόμαστε για την λειτουργικότητα του online μέρους του παιχνιδιού στο άμεσο μέλλον, ενώ πιθανόν είναι αυτά τα προβλήματα να επιλυθούν άμεσα, δεν μπορούμε όμως παρά να τα σημειώσουμε. Σε κάθε περίπτωση, ένας τίτλος που θα λειτουργεί απροβλημάτιστα, online και offline, στο μέλλον, θα ήταν ευπρόσδεκτος με μεγάλη ευχαρίστηση.

Συνοψίζοντας τα όσα έχουν αναφερθεί μέχρι το σημείο αυτό, δηλώνουμε πολύ ικανοποιημένοι με την προσπάθεια της Konami στο φετινό παιχνίδι της ποδοσφαιρικής της σειράς. Με μότο «The Pitch is Ours» οι Ιάπωνες φαίνεται πως επιστρέφουν στις επιτυχίες με το PES 2015, ενώ δείχνουν να είναι σε φόρμα και για το μέλλον. Το φετινό παιχνίδι είναι ουσιαστικά αυτό που έπρεπε να είχε κυκλοφορήσει εδώ και χρόνια, ως άξιος συνεχιστής της κληρονομιάς της σειράς, η οποία, από το έτος 2007, προσέφερε μεν διασκεδαστικές ετήσιες εκδόσεις οι οποίες δε, φανέρωναν τις αδυναμίες τους σε βάθος χρόνου.

Αν και η καμπύλη εκμάθησης παραμένει – και στο PES 2015 – αρκετά υψηλή και απαιτείται αρκετός κόπος και χρόνος για να μπορέσει κάποιος να γίνει ανταγωνιστικός έναντι των υψηλότερων επίπεδων δυσκολίας, η φετινή έκδοση της σειράς δείχνει να είναι ολοκληρωμένη όσο ποτέ άλλοτε και διασκεδαστική όσο παλιά. Η επιθυμία για «έναν ακόμα αγώνα» φαίνεται πως επιστρέφει με το PES 2015, το οποίο ίσως να είναι – εντός γηπέδου – το καλύτερο παιχνίδι της ποδοσφαιρικής σειράς της Konami μέχρι σήμερα.

Το κυρίως τμήμα του review βασίστηκε στην Xbox 360 έκδοση του παιχνιδιού.

The king is back!

Η στιγμή που κάθε gamer και ποδοσφαιρόφιλος, που σέβεται τον εαυτό του, περιμένει καρτερικά κάθε χρόνο, έφτασε. Η ψηφιακή μεταφορά του δημοφιλέστερου αθλήματος αριθμεί εκατομμύρια οπαδούς ανά τον κόσμο και αποτελεί ένα φαινόμενο για την gaming βιομηχανία,καθώς μαζί με μερικά ακόμα franchises αποτελούν περιπτώσεις προς διερεύνηση… Και τι εννοουμε με αυτό; Μιλάμε για παιχνίδια με τα οποία ασχολείται ανελλιπώς κάθε χρόνο ένα διόλου αμελητέο ποσοστό του κοινού, το οποίο δεν είναι καθαρά gaming κοινό. Και η Ελλάδα δεν αποτελεί εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα, και σίγουρα όλοι μας έχουμε κάποιο ζωντανό παράδειγμα κάποιου φίλου, ο οποίος δεν παίζει videogames αλλά καλύπτει αυτό το κομμάτι της ενασχόλησής του μόνο με αθλητικά παιχνίδια. Είτε κάποιο racing παιχνίδι, είτε κάποιο άθλημα με “μπάλα” με δημοφιλέστερο όλων το βασιλιά των σπορ, το ποδόσφαιρο.

Στην Ελλάδα, λοιπόν, όπως λέει και το συμπαθές άσμα των Locomondo, “απ’το σπίτι δεν θα βγω…“, μιλάμε για ένα τεράστιο κοινό που ακολουθεί τη σειρά  Pro Evolution Soccer. Και στατιστικά, η χώρα μας είναι απ΄τις περιπτώσεις αυτές όπου το ποδοσφαιράκι της Konami ανθεί σε πωλήσεις και στηρίζεται απ’ το κοινό του, ακόμα και σε χρονιές που δεν ήταν και στα καλύτερα του. Οι περισσότεροι fans παραμένουν πιστοί στη σειρά από την εποχή που το PES ήταν “International Superstar Soccer”, χωρίς συλλόγους στη γκάμα των ομάδων του, χωρίς άδειες χρήσης των πραγματικών ονομάτων, με τον Romario σαν Lomalio, τον Gascoigne σαν Gascone και τον Guardiola ως Gualdila. Τα χρόνια πεέρασαν, το PES έχει περάσει από ουκ ολίγες γενιές κονσολών και PC, και η σειρά είχε την ανοδική πορεία της, τη στασιμότητα και ίσως μια πτωτική πορεία τα τελευταία χρόνια. Αυτό που είναι σίγουρο και αυτός είναι ο λόγος που αναφέραμε τα πρώτα του χρόνια σαν ISS, είναι πως η αιτία της πτώσης δεν είναι και δεν ήταν ποτέ οι ελλιπείς άδειες χρήσης ομάδων/ ποδοσφαιριστών ούτε η έλλειψη ποικιλίας πρωταθλημάτων και διοργανώσεων. Γιατί ο fan του PES πάντα το έπαιζε γιατί “γούσταρε” ένα πράγμα όσο τίποτα άλλο. Το gameplay.

H Konami, μετά από μια πτωτική πορεία μετά το Pro Evolution Soccer 6 -το κατά κοινή ομολογία ίσως καλύτερο παιχνίδι της σειράς- η οποία πτώση εντάθηκε μετά το 2009, έφτασε στο περσινό της δημιούργημα, όπου ήταν πλέον εμφανές ότι περνούσε μια κρίση ταυτότητας. Για να εξηγούμαστε, το PES λατρεύτηκε σαν arcade και αυτός ήταν πάντα ο χαρακτήρας του. Προσπαθώντας να του αλλάξει χαρακτήρα, η Κonami απογοητεύει το μεγάλο κοινό που το ακολουθεί πιστά τόσα χρόνια, γιατί το αγαπούσε για αυτό που ήταν: το απόλυτο arcade ποδοσφαιράκι. Επίσης, όσον αφορά την περσινή χρονιά, ένα ακόμα “φάουλ” ήταν η απουσία ενός τίτλου για τις κονσόλες νέας γενιάς, καθώς η Κonami θεώρησε οτι δεν ήταν έτοιμη να κάνει ακόμα αυτό το βήμα, αφήνοντας τον ανταγωνισμό να “παίζει μπάλα” ουσιαστικά μόνος του. Αυτό το γεγονός ανεβάζει τον δείκτη των απαιτήσεων και των προσδοκιών του φετινού τίτλου ακόμα περισσότερο. Για να δούμε λοιπόν κατά πόσο ανταποκρίνεται…

Gameplay. Το Α και το Ω κάθε τίτλου και φυσικά πώς θα μπορούσε να μην ισχύει αυτό ειδικά σε έναν αθλητικό τίτλο. Το εθιστικό gameplay είναι που θα σε κολλήσει στον καναπέ του σπιτιού, μόνο ή πολλές φορές και με παρέα, για ατέλειωτο “λιώσιμο” με τα χειριστήρια στα χέρια. Και στο PES 2015 το εθιστικό παιχνίδι που όλοι λατρέψαμε, επιστρέφει θριαμβευτικά. Έχοντας βελτιωθεί καθολικά, δίνει αυτή την υπέροχη ροή παιχνιδιού που αγαπήσαμε στα καλύτερα της σειράς και ίσως ακόμη περισσότερο. Αμεσότητα σε κάθε κίνηση, πανέμορφα, βελτιωμένα animations, έντονο παιχνίδι που δεν σε αφήνει να πάρεις ανάσα. Οι κινήσεις των παικτών είναι ρεαλιστικές, πατώντας στη λεπτή γραμμή που διαχωρίζει το arcade από το simulation, η ΑΙ είναι ανεβασμένη, και ειδικότερα στο κορυφαίο επίπεδο δυσκολίας, Super Star, μιλάμε για διαφορετικό παιχνίδι, ακόμα και για τους μυημένους στη σειρά. Ίσως μιλάμε για το καλύτερο passing system σε παιχνίδι της σειράς, το οποίο δεν φαίνεται να προδίδει όπως παλαιότερα. Αξίζουν συγχαρητήρια στην Konami σε αυτό το κομμάτι, καθώς φαίνεται να έκανε για πρώτη φορά -τα τελευταία χρόνια- πραγματικά καλή δουλειά.

Όπως και οι πάσες και οι μεταβιβάσεις, έτσι και τα σούτ είναι πολύ βελτιωμένα. Με λίγη εξοικείωση θα μπορέσετε να βάλετε γκολ με κάθε πιθανό τρόπο και αυτό αποτελεί επίσης κομμάτι της πολύ καλής ροής που προαναφέραμε. Στην άμυνα, χωρίς να υπάρχει κάποια ριζοσπαστική αλλαγή, μπορείς άνετα να ανταπεξέλθεις με τους κλασσικούς τρόπους που γνωρίζουμε για τη σειρά, με την επιπλέον βελτίωση του στησίματος της αμυντικής λειτουργίας πριν αρχίσει το παιχνίδι, το οποίο θα το δούμε και παρακάτω. Η ΑΙ των αντιπάλων, των συμπαικτών, αλλά κυρίως των τερματοφυλάκων, όπου “χώλαινε” η σειρά, δείχνει ουσιαστική και πραγματική βελτίωση, με τους πάντες να κινούνται όπως πρέπει στο χορτάρι. Δυστυχώς, αυτό δεν συμβαίνει με τους διαιτητές, οι οποίοι είναι αυστηροί σε βαθμό που μπορούν να καταστρέψουν έναν αγώνα. Οι κάρτες μοιράζονται αψήφιστα, αν και πρέπει να πούμε οτι δεν φταίει 100% η ΑΙ τους, απλά, σε συνδυασμό με το collision system δημιουργούνται καταστάσεις κίτρινων και κόκκινων καρτών ακόμα και κατά λάθος. Τέλος, οι στημένες φάσεις δίνουν πληθώρα επιλογών στον παίκτη, που πραγματικά μπορεί να κάνει ό,τι θελήσει.

Σε όλα αυτά θα προσθέσουμε τη Fox Engine, η οποία στην έκδοσή της για new-gen δείχνει ότι πραγματικά έχει τεράστιες δυνατότητες. Μπορεί να μη… μας έπεσαν τα σαγόνια από “διαστημικά” γραφικά, αλλά οι λεπτομέρειες στο χορτάρι, οι φωτισμοί και φυσικά τα μοντέλα των παικτών είναι πανέμορφα και λεπτομερή. Η κίνηση των παικτών και η ροή του αγώνα δείχνει πιο ομαλή από τις old-gen εκδόσεις και δείχνει πολύ όμορφη ακόμα και στην παρουσίαση των ομάδων, η οποία βέβαια θέλει δουλειά ακόμη για να σε μεταφέρει πιο αληθοφανώς στη θέση του θεατή. Το φίλαθλο κοινό επίσης είναι βελτιωμένο, αλλά σίγουρα με πολλά περιθώρια περαιτέρω βελτίωσης, λαμβάνοντας υπόψιν τις δυνατότητες της νέας γενιάς. Όλα αυτά συνθέτουν το παζλ του παιχνιδιού εντός των τεσσάρων γραμμών, που είναι και το σημαντικότερο ίσως κομμάτι, και φαίνεται ότι η δουλειά που έχει γίνει έχει αντίκτυπο, με αποτέλεσμα να έχουμε επιτέλους στα χέρια μας ένα εθιστικό ποδοσφαιράκι. Στα αρνητικά να αναφέρουμε, επιφυλασσόμενοι για μελλοντική διόρθωση με patch, ότι στην έκδοση PS4 που έχουμε στα χέρια μας παρατηρήσαμε αρκετά freezes του μισού δευτερολέπτου, τα οποία πρέπει να ομολογήσουμε ότι αν και όχι τόσο συχνά, είναι ενοχλητικά για κονσόλα νέας γενιάς.

Όλα όμορφα και ωραία έως τώρα, αλλά δεν θα μπορούσαν να λείψουν τα φαντάσματα του παρελθόντος. Η έκδοση που έχουμε στα χέρια μας για τις ανάγκες του review είναι για το PlayStation 4, με την ελληνική γλώσσα να περιλαμβάνεται σαν δυνατότητα τόσο για το μενού όσο και για την περιγραφή, η οποία παραμένει στα γνωστά χαμηλά επίπεδα… Για να είμαστε δίκαιοι, το πρόβλημα δεν είναι αυτή καθ’ αυτή η ελληνική περιγραφή των γνωστών πλέον Χρήστου Σωτηρακόπουλου και Γιώργου Θαναηλάκη, που καταντάει αστεία σε πολλά σημεία -αν όχι για κλάματα- αλλά η αίσθηση που δίνουν ακόμα και οι ξενόγλωσσες περιγραφές ότι δεν είναι κομμάτι του παιχνιδιού, αλλά απλές ηχογραφήσεις που παίζουν κατά τη διάρκειά του. Είναι κρίμα το επίπεδο σε αυτό το σημαντικό κομμάτι ενός τίτλου ποδοσφαίρου να παραμένει τόσο χαμηλά. Τουλάχιστον πρέπει να παραδεχτούμε πως όσον αφορά τον τομέα του ήχου γενικότερα, στο φετινό παιχνίδι έχουμε βελτιώσεις.

Πρώτον, οι φίλαθλοι δείχνουν επιτέλους να είναι πιο εναρμονισμένοι με την εξέλιξη του αγώνα, σίγουρα όχι στον απόλυτο βαθμό, αλλά πολύ καλύτερα από κάποια εμφανέστατα επαναλαμβανόμενα μοτίβα που βλέπαμε σε προηγούμενους τίτλους. Κατά δεύτερον έχουμε επιτέλους ένα πολύ καλό soundtrack, ίσως για πρώτη φορά στη σειρά. Η επιλογή γνωστών τραγουδιών δημιουργεί ευχάριστη διάθεση στις στιγμές αναμονής μέχρι να μπούμε στον αγωνιστικό χώρο. Να τονίσουμε εδώ πως για την έκδοση PS4 η αίσθηση που παίρνει ο παίκτης  με ένα ανάλογο ηχοσύστημα, είναι οτι πραγματικά βρίσκεται στις εξέδρες. Επίσης σημαντικό στοιχείο, και αυτό που έκανε πάντα το συγκεκριμένο τίτλο να ξεχωρίζει, είναι το “στήσιμο” της ομάδας. Ίσως περισσότερο από ποτέ, η στρατηγική που θα επιλέξεις πριν το παιχνίδι -αλλά και κατά τη διάρκειά του- έχει τεράστιο αντίκτυπο σε αυτό που θα μπορέσεις να κάνεις στο χορτάρι. Πλήρως παραμετροποιήσιμη στρατηγική, διαφορετικά συστήματα για κάθε φάση του αγώνα -ανάλογα αν βρίσκεσαι αμυνόμενος ή επιτίθεσαι- δυνατότητα εντολών για σχεδόν οτιδήποτε θελήσει να μεταφέρει ένας προπονητής από τη σκέψη του μέσα στο γήπεδο. Όλα προσφέρονται.

Ο τρόπος που επιλέγεις να αμυνθεί ή να επιτεθεί η ομάδα σου φαίνεται άμεσα στον αγωνιστικό χώρο κι έτσι η έκβαση βασίζεται πλέον σε μεγάλο ποσοστό στο στήσιμο της ομάδας όπως και στον τρόπο που θα παίξεις, και όχι σε λάθη της ΑΙ του παιχνιδιού που παλαιότερα υπήρχαν στιγμές όπου κυριολεκτικά έκανε ό,τι ήθελε. Το μόνο μελανό σημείο είναι ότι δεν υπάρχει κάποια ρύθμιση, πέραν του manual χειρισμού, ώστε να μην κάνει ο τερματοφύλακας τόσο εύκολα εξόδους κατά τη δική του και μόνο κρίση, κάτι το οποίο δεν σε βάζει σε μπελάδες με αντίπαλο τη CPU, αλλά αμφιβάλουμε ότι θα ισχύει το ίδιο σε περίπτωση που την άλλη ομάδα χειρίζεται ένα ανθρώπινο ον… Αναφορά πρέπει να γίνει και στο interface ενός τέτοιου τίτλου, καθώς εκεί είναι που πλοηγούμαστε για ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό του χρόνου που αφιερώνουμε. Η σειρά είχε παραμείνει κολλημένη στον ίδιο τύπο μενού χωρίς πολλές αλλαγές (εξαιρουμένης της περσινής έκδοσης ίσως) για πάνω από μια δεκαετία, αλλά αυτό δεν αποτέλεσε πρόβλημα ποτέ, λόγω της απλότητάς της.

Φέτος έχουμε αλλαγή και σε αυτόν τον τομέα, με τα tiles να κάνουν πλέον την εμφάνισή τους και στο PES, αφού είναι πλέον της μόδας τόσο σε επίπεδο λειτουργικών συστημάτων όσο και σε web design. Το αποτέλεσμα είναι άκρως λειτουργικό, το μενού χωρίζεται σε διάφορα tabs κατηγοριών, το καθένα απ’τα οποία περιλαμβάνει τα ανάλογα tiles του υπο-μενού που θέλουμε να ανοίξουμε. Υπάρχει επίσης μια αρχική σελίδα, η οποία στο background αλλάζει ανάλογα με την ομάδα που έχει επιλέξει ο χρήστης σαν αγαπημένη, με δυνατότητα προσωποποιημένης ρύθμισης με τα αγαπημένα, καθώς και δυνατότητα εμφάνισης με το πάτημα ενός μόνο πλήκτρου του ιστορικού των πρόσφατων ενεργειών μας στο παιχνίδι. Ακόμα και στην προετοιμασία της στρατηγικής πριν το παιχνίδι έχει απλουστευθεί το μενού, χωρίς να λείπουν οι υπερ-αρκετές επιλογές κι εδώ. Καλά όλα τα παραπάνω, αλλά αυτό που δίνει επιπλέον αξία σε ένα ετήσιο αθλητικό τίτλο είναι η αντοχή του στον χρόνο. Μπορεί να συνεχίζουν να λάμπουν για άλλη μια φορά δια της απουσίας τους επίσημα ονόματα ομάδων και μεγάλα πρωταθλήματα, κάτι το οποίο κρίνεται και πάλι ως άκρως αρνητικό και δίνει την λανθασμένη ίσως εντύπωση εμμονής από πλευράς Κonami -πέραν του λογικού θέματος του budget- αλλά αυτό δεν σημαίνει πως  δεν υπάρχει ποικιλία modes, τα οποία θα δώσουν στο PES 2015 την απαραίτητη αντοχή στον χρόνο.

Να αναφερθεί ότι από πλευράς  “ελληνικού” ενδιαφέροντος υπάρχουν οι Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός μόνο, καθώς και οι ΑΕΛ και ΑΠΟΕΛ από το Κυπριακό πρωτάθλημα. Και φέτος θα συναντήσουμε όλα τα γνωστά τουρνουά: Κύπελλα, πρωταθλήματα, Champions League και Europa League, καθώς και τις αντίστοιχες διοργανώσεις της Λατινικής Αμερικής (Copa Sudamericana 2013 και 2014, Copa Libertadores) και της Ασίας (AFC Champions League), μιας και η απήχηση του παιχνιδιού στις συγκεκριμένες περιοχές είναι μεγαλύτερη από αυτήν της Γηραιάς Ηπείρου. Επίσης, υπάρχει και η δυνατότητα των κλασσικών δοκιμασιών training μέσω challenges που καλό θα ήταν να ασχοληθεί ο υποψήφιος παίκτης, με σκοπό την εξοικείωση με το νέο μοντέλο χειρισμού του τίτλου. Δεν θα μπορούσε να λείπει και πάλι το σήμα κατατεθέν του τίτλου, το Master League, χωρίς όμως κάποιες αλλαγές, το Become a Legend για τους επίδοξους καριερίστες που ονειρεύονται το όνομά τους τυπωμένο στη φανέλα της αγαπημένης τους ομάδας, καθώς και όλοι οι online αγώνες -από απλό φιλικό, φιλικό με το γνωστό σύστημα συγκομιδής πόντων,το team play όπου μπορούν να παίξουν ταυτόχρονα 22 παίκτες και online divisions με δυνατότητα ανόδου στα υψηλότερα επίπεδα.

Όσον αφορά την έως τώρα εμπειρία που αποκομίζουμε από το online κομμάτι του PES 2015, είναι ότι ο χρόνος που μεσολαβεί μέχρι να συνδεθεί ο χρήστης στους servers είναι μεγάλος και σε κάποιες περιπτώσεις -όπως στα online divisions- το παιχνίδι επέμενε να αναζητά αντίπαλο ακόμα και για 3-4 ολόκληρα λεπτά μέχρι να βγάλει μήνυμα μη διαθεσιμότητας αντιπάλου. Το lag στη διάρκεια του αγώνα είναι καθαρά θέμα ταχυτήτων της σύνδεσης, το οποίο στην Ελλάδα είναι ένα μεγάλο τεχνολογικό αγκάθι. Σαν κερασάκι στην τούρτα των διοργανώσεων, αφήσαμε το πρωτοεμφανιζόμενο mode ονόματι My Club. Η σύγκριση με το αντίστοιχο Ultimate Team mode του ανταγωνισμού είναι αναπόφευκτη. Προφανώς η Κonami, βλέποντας την ανταπόκριση του κοινού στο συγκεκριμένο mode του αντιπάλου της -και λογικά σκεπτόμενη- αποφάσισε να παρουσιάσει την αντίστοιχη δική της πρόταση.

Το My Club δίνει δυνατότητα να χτίσεις απ’ το μηδέν την ομάδα της επιλογής σου. Με δυνατότητα online αλλά και offline αγώνων, ξεκινάς με άγνωστους παίκτες και προοδεύοντας στο παιχνίδι, μπορείς να φτάσεις να δεις να υπογράφει για την ομάδα σου ο παίκτης των ονείρων σου. Όλα αυτά είναι αλληλένδετα με τη χημεία της ομάδας, η οποία καθορίζεται από διάφορους παράγοντες, ακόμα κι από την επιλογή προπονητή. Οι πόντοι που θα σε βοηθήσουν στην ολοκλήρωση του ονείρου σου κερδίζονται είτε με συγκεκριμένα achievements, με τα οποία σε ανταμείβει το παιχνίδι στη διάρκεια των αγώνων, αλλά και με πόντους, οι οποίοι δυστυχώς (σημεία των καιρών, βλέπετε) μπορούν να αποκτηθούν και με λιγότερο κόπο, δηλαδή με πραγματικές αγορές με χρήματα. Αναπόφευκτο μεν, αλλά δεν παύει να είναι άκρως αρνητικό και άδικο, αν αυτό αποτελεί θέμα για μεγαλύτερη συζήτηση. Το σίγουρο πάντως είναι ότι το My Club φαίνεται ικανό να προσθέσει ακόμα μεγαλύτερο βάθος στον τίτλο, γεγονός απόλυτα ευπρόσδεκτο.

Εν κατακλείδι, ο υπογράφων ομολογεί πως ξαφνιάστηκε από τη δουλειά που έγινε από την Κonami φέτος, η οποία σεβόμενη το μεγάλο fanbase που την ακολουθεί, δημιούργησε μετά από χρόνια ένα Pro Evolution Soccer τόσο εθιστικό, όσο τα παλαιότερα που αγαπήσαμε όλοι. Με τα προβλήματά του βέβαια, γιατί ουδείς αλάνθαστος, αλλά συμπερασματικά, με βήματα πραγματικής προόδου, φέρνει στις κονσόλες και στους υπολογιστές μας τον ίσως καλύτερο τίτλο της έως τώρα, δίνοντάς της το δικαίωμα να φωνάζει περήφανα μετά από αρκετά χρόνια “The Pitch Is Ours!”

Γιάννης Αφεντουλίδης

Ευλογημένη εταιρία η Konami, έχει 30-40-50 εργαζόμενους να δουλεύουν πάνω στο PES και κάποιους εκατοντάδες «αμισθί» κάθε χρόνο να mod-άρουν, να patch-άρουν, να δίνουν το απαραίτητο feedback, ώστε κάπου το Μάρτιο τα ετήσια PES να μοιάζουν πλήρη και ωραία (πλην του ανοσιουργήματος που λέγεται PES 2014). Ο κύριος όγκος των χρηστών- developers προέρχεται από την… «PC master race» (μην αρπαχτείτε από κάτω, έτσι;), που σε πείσμα των καιρών και θελκτικότατου ανταγωνισμού, αφού πρώτα «σιχτιρίσει», γκρινιάσει, απειλήσει την εταιρία, ζητήσει τα λεφτά του πίσω, μέσα σε μια βδομάδα από την ετήσια πρώτη έχει έτοιμο το «πακετάκι» με όλες τις διορθώσεις σε licenses, ονόματα, στατιστικά ακόμα και gameplay. Το μεγαλύτερο κόλλημα, ειδικά της νεότερης gaming γενιάς, αυτό της έλλειψης immersion (λόγω North London και Castolo) στις PC εκδόσεις λύνεται τάχιστα.

Είναι κατά κάποιο τρόπο ένα «μυστικό σύμφωνο  αλληλοϋποστήριξης» , που βολεύει παίκτες και εταιρία και κρατάει ζωντανό το franchise στη συγκεκριμένη πλατφόρμα, όταν αλλού η πλάστιγγα έχει γείρει επικινδύνως και κοντεύει να το βυθίσει προς τα παγωμένα νερά όρμου Μπάρραρντ (ξέρετε κάπου εκεί, Βορειοδυτικά στο Βανκουβερ). 
Πείτε το σημείο των καιρών, ανικανότητα της Konami να ανταπεξέλθει στις στιβαρές κυκλοφορίες της  EA. Όπως και να έχει, πρόκειται πια για τον “Δαβίδ” του μεριδίου της αγοράς (γιατί στις καρδιές μας είναι πάντα «τιτάνιο» ), που είναι στρiμωγμένος, τρώει συνεχόμενα «ντίρεκτς» και «απερκατς» και μένει μόνο το “coup de grâce ”. 
Και όμως (ακολουθεί κλισαδούρα ολκής) ο «Μαρμαρωμένος Βασιλιάς» ξύπνησε, άφησε πίσω του το «υπερκινητικό 2013» και το «βαλσαμωμένο 2014», εκδίδοντας έναν τίτλο εξαιρετικό, που από την πρώτη στιγμή που ξεκινάς, νιώθεις τους «ποδοσφαιριστάς» να έχουν σωστό βάρος, αρμονική κίνηση και λειτουργούν σαν επέκταση του χειριστηρίου. Η «καρδιά και η ψυχή» του gameplay των PES.

Ισορροπία μεταξύ arcade γρήγορου παιχνιδιού και τακτικού βάθους, με επιλογές που αποτυπώνονται στο χορτάρι και μετράνε. Οι παίκτες έχουν προσωπικότητα, οι τερματοφύλακες είναι οι καλύτεροι που έχουμε δει εδώ και χρόνια (προσφέροντας ασφάλεια χωρίς να είναι υπεράνθρωποι), οι αλλαγές των παικτών έχουν σημασία, αφού αναζωογονούν την ομάδα (αν και το stamina bar τελειώνει γρήγορα). Η αντίπαλη AΙ παίζει μπάλα σωστή, ακόμα και όταν καμιά φορά κουράζει με το συνεχόμενο passing game, και ελάχιστες φορές νιώθεις να σε κλέβει. Το μόνο μεγάλο αρνητικό είναι η σχετικά «ατσούμπαλη» άμυνα, προϊόν μάλλον του μέτριου collision, με αποτέλεσμα τα «κοράκια» να  γίνονται «καρτάκηδες» και να υποπίπτουμε σε μπόλικα πέναλτι. Δε χρειάζεται να κάνουμε εκτενή αναφορά στους μηχανισμούς του gameplay, γιατί θα καλυφθούν από το βασικό review (και είναι κοινοί στις τρεις εκδόσεις πάνω κάτω).

Το φετινό PRO είναι παιχνιδάρα με τα όλα του, εθιστικό, ευχάριστο και προσφέρει πάλι εκείνες τις μαγικές στιγμές -είτε μιας χαμένης ευκαιρίας, ύστερα από σωστή ανάπτυξη, είτε μιας γκολάρας από «γεμάτο» σουτ έξω από την περιοχή, είτε ενός ηρωικού τάκλιν που αποσοβεί ένα βέβαιο γκολ- που σηκώνουν το χρήστη από την καρέκλα του για να πανηγυρίσει, τον κάνουν να ξαναδεί το replay και να περιγράψει τη φάση, και τον διασκεδάζουν ακόμα και όταν χάνει, γιατί ξέρει πως έφταιξε κυρίως αυτός. Για ρεαλισμό δε θα μιλήσουμε, καθώς πιστεύουμε πως football games και ρεαλισμός είναι δύο έννοιες μαλωμένες, λόγω δομικών προβλημάτων που δημιουργεί η φύση του αθλήματος. Αν θέλετε ρεαλισμό κοιτάξτε προς 2K μεριά. Τα  «ποδοσφαιράκια» είναι για να περνάμε καλά και να συμπυκνώνεται σε 10-15 λεπτά το ζουμί ενός 90-λεπτου αγώνα. Τα άλλα είναι «σαπουνάδες» και για να δημιουργούνται τεχνητές διαφωνίες μεταξύ των οπαδών των δύο βασικών τίτλων. Και τα δύο arcade είναι, μιας και αν ήταν simulations θα βαριόμασταν πάραυτα. 


Όπως και να έχει, αυτά και πολλές άλλες «θριαμβικές ελεγείες» θα λέγαμε αν είχαμε αναλάβει την έκδοση του PS4 και τα παράπονα θα ήταν λιγοστά. 
O βασικός μας προβληματισμός δυστυχώς είναι άλλος. Πώς τιμάει η Konami τους πιστούς «λεγεωνάριους»  PC users, που τόσα χρόνια στηρίζουν και  βελτιώνουν τον τίτλο;
 Tους γράφει στα «παλαιότερα των υποδημάτων της»  (για μη γράψουμε τίποτα πιο δημώδες). Ξεκάθαρα και πρόστυχα. Φούντωσαν οι προσδοκίες μας με τα βίντεο που βλέπαμε μήνες τώρα και ξαφνικά το καλοκαίρι δηλώνει πως τα γραφικά στα PC θα είναι κατώτερα των next-gen. Σοβαρά Konami; Και όντως αυτό που είδαμε την πρώτη μέρα ήταν θολό, άσχημο, χωρίς cut-scenes, με animations που έμοιαζαν άτσαλα κολλημένα μεταξύ τους. Μηδαμινές επιλογές γραφικών (που είναι το V-Sync;;;;) που σύμφωνα με μαρτυρίες παικτών επηρεάζει ξανά το input lag και την απόκριση. 
Νομίζουν πως τρώμε κουτόχορτο, δε βγήκε, λένε, νωρίς demo του παιχνιδιού (και καλά για να αντιμετωπιστεί η πειρατεία) αλλά ο πραγματικός λόγος είναι πως αν βλέπαμε τα χάλια της εμφάνισης του game οι προ-παραγγελίες και οι first day αγορές θα επέφταν στα «ταρταρα».

Άσε που πρέπει να είσαι online όλη την ώρα, και δεδομένου πως οι servers της Konami είναι απαράδεκτοι τον πρώτο καιρό, η πλοήγηση στα menus με τις συνεχόμενες απόπειρες να συνδεθεί το παιχνίδι παίρνουν πιο πολύ ώρα και από το control του Βίντρα με το αριστερό… Λες και είμαστε στο 2009. Τραγικές επιλογές και προσβολή απέναντι σε ένα κοινό που στηρίζει την εταιρεία συνεχώς. Πραγματικά, δε ξέρουμε τι σκέφτηκαν ή τι σχέδιο έχουν στην ατζέντα τους. Προμοτάρισμα των κονσολών της νέας γενιάς (και δη του PS 4), ώστε να «τσιμπήσουν» λίγο από τη μεγάλη και λαχταριστή πίτα, με ταυτόχρονη τρικλοποδιά στην PC έκδοση; Ποιος ξέρει… Ανεξαρτήτως κίνητρων, είναι απαράδεκτο αυτό που συμβαίνει και ο αντίκτυπο2 φαίνεται στις κακές κριτικές (πρώτη φορά εστιάζει ο κόσμος στα γραφικά του PRO τόσο πολύ) και στην απροθυμία της μεγαλύτερη modding κοινότητας να αναλάβει τον άμεσο καλλωπισμό του παιχνιδιού. Δεν θέλουμε να γίνουμε κακεντρεχείς, ειδικά για ένα τίτλο που λατρεύουμε, αλλά μακάρι να το βρούνε μπροστά τους αυτό, μήπως και συνέλθουν.

Η PC έκδοση ήταν πάντα το «καμάρι» του franchise, με  καλύτερα γραφικά -και ορισμένες φορές gameplay- και φέτος, που πραγματικά είναι υπέροχο, ροκανίζει το «θρόνο» του.
 Το θέμα είναι πως ασχοληθήκαμε περίπου δύο ώρες και βρήκαμε ρυθμίσεις και patches που κάνουν το παιχνίδι πολύ πιο όμορφο (όποιος χρήστης θέλει μπορεί να αναζητήσει τους τρόπους στο forum του GameOver), γεγονός που, αν συνδυαστεί με την αρτιότητα της gaming εμπειρίας, δημιουργεί ένα τίτλο διαμάντι για τα sports games. Δεν είναι όμως ούτε δική μας δουλειά να πειράζουμε το aliasing, το V-sync και το level of detail με εξωτερικά προγράμματα, ούτε της κοινότητας, που μπορεί να μην έχει ούτε το χρόνο, ούτε τη γνώση, ούτε την υπομονή.


Βαθμολογία δε θα υπάρξει εκ μέρους μας για την PC έκδοση, γιατί είναι κρίμα να βγει η πικρία μας για την πολιτική της εταιρίας επάνω στην προσπάθεια της δημιουργικής ομάδας, που φέτος έδωσε ρέστα. Εξαιρετικό παιχνίδι με έμφαση στην ουσία και στο διασκεδαστικό ποδόσφαιρο, ελεεινή πολιτική και έλλειψη σεβασμού από την άλλη. Διαλέγετε και παίρνετε, τιμάτε ή τιμωρείτε. Στα χέρια μας είναι!

Νίκος Πλωμαριτέλης