Με exclusive gameplay noob-ιασμα!
Τελειώνοντας το σερί μας με τα πανβαλκανικά exclusives μας από την Ubisoft, αφήσαμε το πιο hardcore παιχνίδι της για το τέλος. Μετά από πολλά, πολλά χρόνια απουσίας, η σειρά Rainbow Six επιστρέφει δυναμικά και θα προσπαθήσει για άλλη μια φορά να προσφέρει στο hardcore gaming κοινό της μια απόλυτα ρεαλιστική tactical εμπειρία, που μόνο αυτό μπορεί να προσφέρει. Και με μότο το «One shot, one kill», πρέπει να παραδεχθούμε πως η εμπειρία μας ξεκίνησε αρκετά καλά. Φέτος, λοιπόν, η Ubisoft παρουσίασε ένα νέο mode για το παιχνίδι, το Terrohunt, που στην ουσία είναι το κλασσικό Assault/ Defend άλλων multiplayer τίτλων. Στο assault, o παίκτης, μαζί με άλλους 4 φίλους (ή bots), θα πρέπει να επιτεθεί σε κάποιο κτίριο που έχουν καταλάβει τρομοκράτες και να εκπληρώσει μια σειρά από αποστολές. Αντιθέτως, στο defence θα πρέπει να προστατεύσει ορισμένα στρατηγικά σημεία από τις ορδές τρομοκρατών που θα τον πλευροκοπούν. Τίποτα το καινούργιο στο γενικότερο σχεδιασμό του mode, λοιπόν, αλλά “ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες” και εκεί είναι που το R6 πάντα ξεχωρίζει.
Όπως και στο παρελθόν, θα μπορέσετε να διαλέξετε το χαρακτήρα που σας ταιριάζει καλύτερα, ανάμεσα από μια μεγάλη ποικιλία ειδικών δυνάμεων του πλανήτη και, φυσικά, να τον παραμετροποιήσετε στο έπακρο. Οπλισμός, πανοπλίες, εμφάνιση, ειδικός εξοπλισμός και διάφορα καλούδια θα εξασφαλίσουν πως κανένας παίκτης στην ομάδα δεν θα είναι ίδιος με τον άλλο. Και αυτό είναι καλό, γιατί η μεγάλη ποικιλία από gadgets ανοίγει πάρα πολλές νέες προοπτικές για το πώς να πλησιάσεις μία περίπτωση.
Πείτε για παράδειγμα πως σας την έχουν στημένη σε ένα διάδρομο, έτοιμοι να σας κάνουν ελβετικό τυρί. Μπορείτε να βγάλετε την armored shield σας και να προχωράτε μπροστά, προσφέροντας κάλυψη σε συμμάχους που ακολουθούν από πίσω. Μπορείτε να ρίξετε μία χειροβομβίδα καπνού, να θολώσετε την ατμόσφαιρα και να πάτε έρποντας πιο κοντά, έτοιμοι για τον πανικό. Μπορείτε να στείλετε ένα τηλεκατευθυνόμενο ρομποτάκι για να ανιχνεύσει την περιοχή, να δει πού είναι ακριβώς οι εχθροί και να δείτε αν υπάρχουν άλλες οδοί για να τους πλαγιοκοπήσετε. Και φυσικά, μπορείτε να βγάλετε μια βαριοπούλα, να ανοίξετε μια τρύπα σε έναν τοίχο και να δημιουργήσετε έτσι μια νέα διαδρομή, ένα ριφιφί προς το στόχο σας!
Και μιας και το αναφέραμε αυτό, θα πρέπει να πούμε πως ο κόσμος του R6 καταστρέφεται σε πολύ μεγάλο βαθμό και αυτό θα πρέπει να το εκμεταλλεύεστε συχνά. Όχι μόνο για να ανοίγετε πόρτες που είναι κλειδωμένες ή για να μπαίνετε με ραπέλ από τα παράθυρα, αλλά για να γκρεμίζετε τοίχους και να μπουκάρετε από άλλα σημεία που οι εχθροί είναι ακάλυπτοι ή, απλά, ανοίγοντας μια μικρή τρύπα με σφαίρες για να βλέπετε αν πλησιάζουν εχθροί από το διπλανό διάδρομο. Και φυσικά, αντίστοιχη καταστροφή γίνεται και στο υπόλοιπο περιβάλλον. Κανένα έπιπλο και κανένα τοιχάκι δεν είναι αρκετό για να σας προστατεύσει για πάντα, και έτσι, η πολύ προσεκτική κίνηση και τοποθέτησή σας στον χώρο είναι απολύτως απαραίτητη. Αλλά αυτό είναι ολίγον δεδομένο σε ένα παιχνίδι που με ελάχιστα χτυπήματα είστε νεκροί, δίχως respawn. Το παραμικρό λαθάκι μπορεί να αποβεί μοιραίο, και έτσι, μια ομάδα που δεν συνεργάζεται, είναι δεδομένο πως θα γίνει λεκές στον τοίχο της ελβετικής πρεσβείας πριν προλάβετε καλά καλά να πείτε “Emmental”!
Για ένα παιχνίδι, όμως, που έχει τόσο destructible περιβάλλον, είναι μάλλον λογικό ο τεχνικός τομέας να μην εντυπωσιάζει πολύ. Μην μας παρεξηγήσετε, οι χάρτες έχουν τρελή λεπτομέρεια στο σχεδιασμό τους και όλα τα εφέ είναι πάρα πολύ εντυπωσιακά. Από εκεί και πέρα όμως, όλο το πακέτο δείχνει κάπως παλιό, σαν να είναι ένα καλοφτιαγμένο παιχνίδι της προηγούμενης γενιάς και όχι της σημερινής. Μικρό το κακό μπροστά σε όλα αυτά που προσφέρει αυτή η επιλογή, απλά το τονίζουμε για να μη βρεθείτε προ εκπλήξεως. Ηχητικά, πάντως, το R6 Siege ακούγεται άψογο. Συνομιλίες πίσω από πόρτες, εκρήξεις που σπάζουν τζάμια, νυχοπερπατήματα για να μη σας ακούσουν, είναι μόνο λίγα από τα στοιχεία που θα περίμενε να δει κανείς σε ένα σκληροπυρηνικό stealth game, αλλά δένουν απόλυτα και σε αυτό το tactical περιβάλλον.
Για το τέλος, σας αφήσαμε το καλύτερο. Εν αντιθέσει με την καταψυγμένη gameplay λογική και στήσιμο του AC Syndicate που σχολιάσαμε πριν λίγες ημέρες, εδώ τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Κατ’ αρχήν, η AI του παιχνιδιού είναι δυναμικού τύπου και όχι scripted. Αυτό σημαίνει πως οι εχθροί κινούνται όπου θέλουν αυτοί, κάνουν random επιθεωρήσεις και αλλάζουν τις αντιδράσεις τους ανάλογα με την περίσταση, προσφέροντας ένα πολύ δυνατό στοιχείο αγωνίας στο παιχνίδι. Όμως, σε ένα περιορισμένο αριθμό χαρτών, είναι λογικό να υπάρχει μια επανάληψη. Σωστά; Λάθος! Η Ubisoft προνόησε και εδώ και έτσι, κάθε φορά που φορτώνετε ένα χάρτη, αυτός κάνει μια εσωτερική αναπροσαρμογή με εντελώς τυχαία στοιχεία. Οι εχθροί είναι άλλοι, διαφορετικά εξοπλισμένοι, σε διαφορετικά μέρη, ο στόχος σας είναι αλλού, δρόμοι κλειστοί έχουν ανοίξει και ανοιχτοί έχουν κλείσει, κλπ κλπ. Ακόμα και το σημείο πρόσβασής σας θα μπορείτε να το αλλάξετε, με ντουζίνες από προοπτικές να ανοίγονται μπροστά σας και να εξασφαλίζουν ότι ποτέ δεν θα ξαναπαίξετε την ίδια αποστολή με την ίδια εμπειρία.
Η ενασχόλησή μας με το R6 Siege, λοιπόν, ήταν ιδιαίτερα θετική. Μπορεί να μας πήρε μερικούς γύρους μέχρι να σταματήσουμε να πεθαίνουμε στα πρώτα λεπτά, αλλά όταν οργανώθηκε η ομάδα μας και ανταλλάσαμε εντολές μέσω των μικροφώνων μας, όλο το team λειτούργησε σαν μια καλοφτιαγμένη πολεμική μηχανή. Με το παιχνίδι να κυκλοφορεί σε λίγους μήνες, ήταν αξιοπερίεργο που δεν μας έγινε κάποια εκτενέστερη αναφορά για single player story, αλλά τουλάχιστον μας είπαν πως θα υπάρχει κάτι. Το τι, θα το μάθουμε στην πορεία. Ως τότε, μπορείτε να ρίξετε μια ματιά στο exclusive gameplay video που τραβήξαμε στην E3, για να μας δείτε να noob-ιαζουμε, λίγο πριν το τέλος μιας αποστολής!