Pro Evolution Soccer 2016

Μια μεγάλη βραδιά!

Κυρίες και κύριοι καλησπέρα σας και καλώς ήρθατε στο στάδιο της Konami! Σήμερα είναι μια μεγάλη βραδιά, καθώς θα παρακολουθήσετε από πρώτο χέρι την κάλυψη των εκδόσεων του Pro Evolution Soccer 2016 όχι μόνο για PS4 αλλά και για PC! Μαζί σας είναι οι Νίκος Πλωμαριτέλης και Απόστολος Δρέζος και για την επόμενη ώρα θα προσπαθήσουν να σας μεταφέρουν όλες τις πτυχές των δύο εκδόσεων. Η ανυπομονησία είναι μεγάλη κι ο ενθουσιασμός ακόμα μεγαλύτερος, μιας και το παιχνίδι της Konami εισέρχεται στα γήπεδα της νέας γενιάς μετά από ένα χρόνο απουσίας. Όλοι είναι περίεργοι και θέλουν να δουν αν αυτή η χρονιά ωφέλησε ή έβλαψε την ομάδα και ποιες αλλαγές έγιναν κατά τη διάρκειά της. Όμως ας τα αφήσουμε προς το παρόν αυτά, γιατί η ομάδα εισέρχεται στο γήπεδο για ζέσταμα!

Μπροστά μου κυρίες και κύριοι βρίσκονται οι παίκτες που φορούν τη φανέλα του PS4. Η δουλειά που έχει γίνει εδώ τον τελευταίο χρόνο είναι εμφανής κι εσείς αμέσως θα παρατηρήσετε από τους δέκτες σας την επίδραση της FOX Engine στην οπτική παρουσίαση. Οι παίκτες βρίσκονται στο γήπεδο λεπτομερείς κι ολοζώντανοι, φυσικότατοι στην κίνηση και με μπόλικες λεπτομέρειες αποτυπωμένες στο σχεδιασμό τους. Η κάμερα κάνει zoom out και το πλάνο των κερκίδων αποδίδει την ίδια ζωντάνια, φυσικότητα και σφυγμό με τους αθλητές. Φίλαθλοι κινούνται περιστασιακά, αυθόρμητα και ρεαλιστικά. Σημαίες κυματίζουν και σπόνσορες φιγουράρουν στις λογή-λογής φωτεινές πινακίδες των διαφημίσεων. Συνάδελφοι ανταποκριτές από πολλές χώρες (Ελλάδος συμπεριλαμβανομένης), παρουσιάζουν και σχολιάζουν όπως σε κάθε αγώνα ποδοσφαίρου κι όλα θυμίζουν μια κανονική μπαλαδόρικη Κυριακή. Η ατμόσφαιρα είναι καταπληκτική! Ενώ απομένουν λίγα λεπτά ακόμα για τη σέντρα, περνάμε στο Νίκο Πλωμαριτέλη και στην κάλυψή του για την PC πλευρά του γηπέδου. Νίκο, ο λόγος σε σένα!

Καλησπέρα Απόστολε και καλησπέρα στους φίλους και τις φίλες του GameOver! Σε αντίθεση με τη φανταχτερή και την εντυπωσιακή εικόνα του γηπέδου στις κονσόλες της νέας γενιάς, στους υπολογιστές η διοργανώτρια επιτροπή έχει αποφασίσει εδώ και καιρό πως δεν θα επενδύσει στον καλλωπισμό και στη βελτίωση της εικόνας των γηπέδων και των textures. Εδώ το τοπίο θυμίζει περισσότερο γήπεδο Superleague, με το χορτάρι να μοιάζει «καμένο» από τον καλοκαιρινό καύσωνα, θαμπό και ταλαιπωρημένο. Τα ίδια και στην κερκίδα, οπού παρά τον παλμό που υπάρχει από τις ιαχές των φανατικών, οι οπαδοί μοιάζουν «ξύλινοι» και τα διακριτικά τους έχουν ξεθωριάσει.

Ένα υβριδικό αποτέλεσμα συγκερασμού των δύο γενεών, αφήνει τους πιστούς και αμετανόητους ακολούθους της PC έκδοσης να αναρωτιούνται πότε θα τους συμπεριφερθεί η εταιρία σαν πρώτης τάξεως πελάτες και όχι σαν τους παρίες της υπόθεσης. Το περιορισμένο μπάτζετ και η εικόνα μαρασμού, κοινό μυστικό από την περίοδο προετοιμασίας, ξύπνησε ακόμα μια φορά το εθελοντικό πνεύμα των φανατικών που από την πρώτη μέρα της έναρξης της αγωνιστικής περιόδου, πιάσανε «μεροκάματο», μακιγιάροντας και σοβατίζοντας τη μουντή και σπασμένη εικόνα του παιχνιδιού. Ερώτηση και τροφή για σκέψη για τους ακροατές μας Απόστολε. Ως πότε το PES θα επαφίεται στην καλή θέληση και την, καλώς εννοούμενη, αρρώστια των οπαδών, ως πότε θα προσφέρει ένα προϊόν κατώτερο των δυνατοτήτων των μηχανημάτων μας, ως πότε θα επαναλαμβάνει τα λάθη των προκατόχων του και του ανταγωνισμού παλαιότερα;

Ευχαριστούμε Νίκο, είσαι κατατοπιστικότατος. Να όμως που ο διαιτητής κατευθύνεται προς τη σέντρα για να σφυρίξει την έναρξη του αγώνα. Το παιχνίδι ξεκινάει και η μπάλα χάνεται στην κυριολεξία! Αν το γήπεδο φάνταζε ζωντανό προηγουμένως, τώρα η εντύπωση έχει αυξηθεί στο δεκαπλάσιο. Το πλήθος ξεσηκώθηκε για τα καλά. Τραγουδάει, σφυρίζει κι ενισχύει την ομάδα του, ενώ παράλληλα γιουχάρει κι αποδοκιμάζει την κατοχή των αντιπάλων. Όποια και να είναι η περίπτωση, όμως, φαίνεται να υπάρχει αποτέλεσμα. Κάτω από το ρυθμό που επιβάλλουν τα τύμπανα, η μπάλα παίζεται κι οι παίκτες καλύπτουν τις θέσεις τους.

Το παιχνίδι αναπτύσσεται ομαλά και με φυσικότητα. Μερικές αναγνωριστικές πάσες στο κέντρο του γηπέδου προδίδουν το υψηλό επίπεδο δουλειάς που έχει γίνει στο χρόνο που απουσίασε η ομάδα από τα γήπεδα. Οι παίκτες κινούνται ρευστά και με φυσικότητα, ντριπλάρουν ομαλά, με ευκολία που αναλογεί στις δυνατότητές τους και μοιράζουν το παιχνίδι με πάσες ακριβείας. Όλα υπακούουν τον νορμάλ ρυθμό ενός ποδοσφαιρικού αγώνα και μπορούμε να πούμε πως η ικανοποίηση είναι υψηλή. Όμως τώρα βλέπουμε πως η μία ομάδα αρχίζει να παίρνει πρωτοβουλία και να ξεδιπλώνει επίθεση! Η αυτόματη πάσα λειτουργεί άψογα. Τόσο καλά, που ελάχιστοι πιστεύουμε θα ασχοληθούνε με τη manual εκδοχή της. Εδώ μάλλον φαίνεται να υπάρχει ένα πρόβλημα, μιας και τα ποσοστά επιτυχίας είναι ασυνήθιστα υψηλά. Μπορεί το αποτέλεσμα να είναι πιο εντυπωσιακό κι εν δυνάμει πιο παραγωγικό σε τέρματα, δίνει όμως την υποψία ότι παρεκτρέπεται από τη νόρμα ενός πραγματικού αγώνα, με το φαινόμενο ναι είναι ιδιαίτερα εμφανές στις ασθενέστερες σχετικά ομάδες. Την άποψη αυτή ενισχύει και η αποτελεσματικότητα της προωθημένης μπαλιάς. Φαίνεται να βρίσκει παίκτη πολύ συχνότερα απ’όσο είναι φυσιολογικό και μάλιστα υπό προϋποθέσεις για γκολ. Οι άμυνες στέκουν καλά, με την ΑΙ να δείχνει ότι έχει κάνει καλή προπόνηση.

Να όμως μια ακόμα μπαλιά-τρύπα! Η μπάλα περνάει στον σέντερ-φορ, αυτός σπριντάρει με καλό έλεγχο της μπάλας και με τους αμυντικούς πλέον ανήμπορους να τον αναχαιτίσουν. Ο τερματοφύλακας αργεί να κάνει έξοδο, ο σέντερ-φορ πλασάρει κι έχουμε το 1-0! Πολύ χλιαρή η αντίδραση του τερματοφύλακα, κυρίες και κύριοι! Ίσως να φταίει και το Normal επίπεδο του αγώνα, όπου άλλες εποχές οι παίκτες σκόραραν δυσκολότερα. Φαίνεται ότι η Konami στοχεύει στο να κερδίσει και τους λιγότερο υπομονετικούς παίκτες, προσφέροντας την πεμπτουσία του ποδοσφαίρου σε “εύκολες” δόσεις. Νίκο, πως είναι τα πράγματα στη μεριά της Master Race;

Ευχαριστώ για τη manual «πάσα» Απόστολε. Και εδώ μια από τα ίδια. Ο ρυθμός, τα animations, η αίσθηση που αφήνει το παιχνίδι είναι ίδια με την έκδοση των «μεγάλων» κονσολών, δίνοντας έτσι ένα μικρό συγχωροχάρτι για τα οπτικά ατοπήματα. Η φιλοσοφία φέτος βοηθάει το γρήγορο και επιθετικό ποδόσφαιρο, με τους «ποδοσφαιριστάς», παρόλο που είναι ακόμα αρχή της περιόδου, να βρίσκονται με κλειστά μάτια. Η απόφαση να γυρίσουμε τις ρυθμίσεις σε καθαρά manual την πάσα, παίζοντας, μετά τα πρώτα αναγνωριστικά λεπτά στον αυτόματο, άνοιξε καινούριες πτυχές ποδοσφαιρικής  έκφρασης. Είναι πρωτόγνωρη η αίσθηση ελευθερίας που μας έδωσε το παιχνίδι, δίνοντας την εντύπωση πως οι λάθος μεταβιβάσεις μας, φυσιολογικές για μια καινούρια ομάδα, ήταν ευθύνη του παίκτη και όχι κάποιου φανταστικού μαγικού AI.. ποδιού. Η έμφαση του φετινού τίτλου στο «Jogo Bonito», κάνει και το επίπεδο μέχρι το Top Player, ακόμα και με ομάδα μετρίων δυνατοτήτων, βατό για το μέσο χρήστη. Στο Superstar, βεβαίως, τα πράγματα αλλάζουν μιας και οι βιαστικές πάσες και το χάσιμο της κατοχής, σημαίνει τις περισσότερες φορές κίνδυνο «θανάσιμο» για την εστία του παίκτη.

Μάλιστα Νίκο… Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά. Το παιχνίδι πλησιάζει στο ημίχρονο κι ο αγώνας αφήνει μια εικόνα ικανοποίησης. Η αίσθηση είναι φυσική και μεστή, σχεδόν εφάμιλλη της πραγματικότητας. Η μπάλα, δε, κινείται τόσο όμορφα, που αν έρθει κατά δω σκοπεύω να μην τη γυρίσω πίσω! Τώρα όμως έχουμε ένα φάουλ έξω από τη μεγάλη περιοχή. Ο κόσμος μαζεύεται κι οι επιτιθέμενοι δείχνουν να ετοιμάζουν κομπίνα. Κανείς δε μπορεί να ξέρει όμως. Όλες οι επιλογές είναι διαθέσιμες. Τελικά έχουμε απευθείας εκτέλεση με μια δυνατή κι εντυπωσιακή βολίδα που καταλήγει μόλις άουτ. Πολύ όμορφη φάση!

Γενικά Νίκο φαίνονται να έχουν δουλευτεί αρκετά τα στημένα και μαζί με αυτά οι σέντρες και οι κεφαλιές. Οι τροχιές δείχνουν φυσιολογικές, αν και καταλήγουν αρκετά συχνά σε κεφάλι επιτιθέμενου, αυξάνοντας τις ευκαρίες για γκολ. Ίσως αν ήταν λίγο καλύτεροι κι οι τερματοφύλακες, να είχαμε μια πιο δυναμική εξέλιξη παιχνιδιού, χωρίς να στερείται συναρπαστικού χαρακτήρα κι έντασης. Παρόλα αυτά, κάθε καραμπόλα, τάκλιν, επιτάχυνση και σύγκρουση δίνουν σαφέστατα την αίσθηση του καλοδουλεμένου, ρευστού και φυσικότατου αγώνα. Τι λες κι εσύ;

Οι καραμπόλες ήταν πάντα ένα θέμα για τον τίτλο Απόστολε και πολλές φορές επικρατεί ένας κακός χαμός όταν μαζεύονται παίκτες γύρω από τη στρογγυλή, προς διεκδίκηση, δεσποινίδα. Για κάποια κλάσματα του δευτερολέπτου επικρατεί μια νέκρα, παγώνει ο ρυθμός, λες και το τόπι καίει και δε θέλει κανείς να το πάρει στα πόδια του. Φαίνεται πως τα περίπλοκα και πολλά animations, δημιουργούν αυτές τις νεκρές ζώνες σαστίσματος, χαλώντας τις προσπάθειες για επιθετικές ενέργειες και σωτήριες απομακρύνσεις (ειδικά εκεί). Οι τερματοφύλακες, με ελάχιστες εξαιρέσεις τύπου Neuer, είναι φέτος αρκετά ουδέτεροι και φοβισμένοι στις εξόδους τους. Η επιστροφή της σέντρας ως ένα από τα κύρια επιθετικά όπλα και η συνεπακόλουθη επιτυχία πολλών εντυπωσιακών τερμάτων, θα μπορούσε να μετριαστεί αν οι «πορτιερό» ήταν ένα κλικ πιο αποφασιστικοί στις επεμβάσεις τους. Ειδικότερα η τάση τους να μένουν βαλσαμωμένοι, δίνει και την αίσθηση πως τα σουτ «γράφουν» πολύ εύκολα, οδηγώντας τον παίκτη στην αναζήτηση αυτής της τακτικής για σκοράρισμα. Είναι που είναι εύκολο να σκοράρεις, με τον κάθε «κατσαπλια», έχεις και τους γκολκίπερ να το παίζουν αδιάφοροι.

Από την άλλη ενώ η μπάλα κινείται φυσικότατα και ωραία, θα θέλαμε την επιστροφή της επιλογής «τζαρταρίσματος» μεταξύ των παικτών που είχε εφαρμοστεί το 2014 (μόνο αυτό) και έδινε έξτρα επιλογές αναχαίτησης των αντίπαλων επιθετικών, βασισμένη στα φυσικά χαρακτηριστικά των παικτών. Στα απολύτως θετικά της φετινής χρονιάς είναι η offline εξάλειψη του Input lag, που είχε ταλανίσει την περσυνή έκδοση. Οι εντολές δίνονται και εκτελούνται άμεσα αφαιρώντας τη δυνατότητα της AI να «διαβάσει» εκ των προτέρων τις κινήσεις και να μας πάρει τη μπουκιά από το στόμα, ενώ ετοιμαζόμαστε να εξαπολύσουμε ένα σουτ-κεραυνό. Η άμυνα έχει περάσει πλέον σε ένα στάδιο, ειδικά στα ανωτέρα επίπεδα δυσκολίας, όπου το απλό κυνηγητό με το κουμπί πίεσης δεν είναι αρκετό και πρέπει να εφαρμόσουμε συνδυαστικές τεχνικές κάλυψης χώρου με την χρήση των AI συμπαικτών μας και καίριες επεμβάσεις με τακλιν όταν παραστεί αναγκαίο.

Η σκανδαλώδης ανεκτικότητα των διαιτητών σε φάσεις που είναι καθαρά φάουλ, δίνει νέο νόημα στα sliding tackles (ειδικά σε επιθετικές άμυνες κοντά στην περιοχή του αντιπάλου), κρατάει υψηλά το τέμπο του παιχνιδιού, αλλά σε τελική ανάλυση χαλάει την εικόνα και τη ρεαλισμό του παιχνιδιού. Από τους αυστηρούς, που κιτρίνιζαν για ψύλλου πήδημα διαιτητές του 2015, περάσαμε στους σούπερ επιεικείς της φετινής χρονιάς, που μετατρέπουν ένα ποδοσφαιρικό αγώνα σε κάτι μεταξύ «soccer» και «football». Αναμένουμε να διορθωθεί άμεσα, γιατί πολλές ευκαιρίες για γκολ δημιουργούνται από τους «αόμματους» referees, ειδικά στα όρια της περιοχής. Λες και έχει καταπιεί το στραγάλι ο «άρχων του αγώνα»

Έχουμε ημίχρονο πλέον κι ενώ οι πάγκοι μας ενημερώνουν ότι στο δεύτερο μέρος θα συνεχίσουμε με online μορφή και διοργανώσεις, έχουμε μπόλικο χρόνο να εξετάσουμε το ανανεωμένο Master League καθώς και τα πρόσφατα Become a legend και My Club. Το μικρόφωνο και πάλι στο Νίκο που έχει ετοιμάσει και το σχετικό ρεπορτάζ. Θα ξεκινήσουμε με το Master League λοιπόν;

Μετά τις απαραίτητες ανάσες που πήραμε παίκτες και σχολιαστές στη ανάπαυλα, επιστρέφουμε για το σχολιασμό της Master League. Ίσως το πιο διαδεδομένο offline mode που ενώνει, αχνά, το βασικό παιχνίδι με το manager. Πιο άμεσο και πιο ευκολονόητο, με βασικές πλέον ρυθμίσεις για προπόνηση και οικονομική διαχείριση, καλοφτιαγμένα μενού – σε σχέση πάντα με τα αδικαιολογήτως δύσχρηστα της κεντρικής οθόνης- καθώς και ένα εξαιρετικό scouting δίκτυο, που μας επιτρέπει να προσαρμόσουμε σε μεγάλο βαθμό τις παραμέτρους αναζήτησης μας, δίνοντας έτσι στον τίτλο μια νότα από.. Football Manager. Αυτή την φορά, οι εκτιμήσεις για την υπογραφή ή όχι ενός παίκτη πέφτουν μέσα, ακόμα και οι πιθανότητες να χαλάσει η μεταγραφή αν  αλλάξουμε τους όρους, διορθώνοντας το random και εκνευριστικό στοιχείο που υπήρχε σε προηγούμενους τίτλους. Επιστροφή στην ουσία και τη διευκόλυνση, αναμένεται φέτος να κάνει θραύση!!!

Όλα ωραία και καλά λοιπόν… Ας προσθέσω κι εγώ δυο κουβέντες για το My Club μιας και το δεύτερο ημίχρονο κοντεύει να ξεκινήσει. Εδώ τα πράγματα δε διαφέρουν πολύ. Έχουμε να κάνουμε πάλι με τη σύσταση και το management ομάδας, αλλά με κάπως… διαφορετικό τρόπο. O manager ελέγχεται από την CPU, ενώ εσείς φροντίζετε να αναθέτετε ρόλους γυμναστή σε παίκτες. Βαρύτητα έχει δοθεί στον πολυ-διαφημισμένο έλεγχο της χημείας μεταξύ αυτών και του προπονητή, όπως και των παικτών με την εφαρμοζόμενη στρατηγική-σύστημα,

Όλα δείχνουν ότι ο τίτλος έχει δώσει μεγάλη βαρύτητα στην τακτική και τη χημεία, με τον παίκτη να κρατάει το ρόλο του ρυθμιστή της ισορροπίας. Τα αποτελέσματα των ενεργειών σας θα τα δείτε σε αγώνες που, ενώ απαιτούν σύνδεση, παραδόξως δε γίνονται απαραίτητα ενάντια σε ανθρώπινο παίκτη. Όπως και να ‘χει, προϊόντος χρόνου, οι παίκτες σας ανεβαίνουν επίπεδο κι η ομάδα δυναμώνει. Με τα GP να αποδίδονται άφθονα παντού, μπορείτε να κάνετε μεταγραφές που επιβαρύνουν ένα υποτυπώδες budget, ενώ, αντίθετα, ο μάνατζερ μπορεί να ανανεώσει δωρεάν, αν όμως καλυφθούν κάποια objectives.

 Πάμε όμως στην έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου, γιατί από τα στούντιο μας ενημερώνουν ότι φάγαμε το χρόνο των διαφημίσεων. Σε online μορφή πλέον, οι ομάδες καλούνται να εκτελέσουν το ίδιο μοτίβο παιχνιδιού, χωρίς να έχει θυσιαστεί ίχνος από το χαρακτήρα, τη ρευστότητα και την ομαλότητα του offline. Διαδικτυακά τουρνουά, lobby, quick play και 22 VS 22 γεμίζουν τις δραστηριότητες των παικτών με το content να είναι μπόλικο, αλλά τις συνδέσεις κακές. Είναι ακόμα αρχή, βέβαια, αλλά το lag δίνει και παίρνει. Ελπίζουμε ότι θα αλλάξει κάτι στη συνέχεια κι ότι θα βλέπουμε μεγαλύτερη ποικιλία στις επιλογές ομάδων, μιας κι η πλειοψηφία καταλήγει στις Bayern Munich, Barcelona και Manchester City. Υπάρχει η ρύθμιση για επιλογή κατώτερου επιπέδου, αλλά την έχουν φάει οι διαδικτυακές αράχνες και δε θα βρείτε αντίπαλο εκεί. Νίκο ο λόγος σ’ εσένα για το ρεπορτάζ της PC περιοχής.

Πονεμένη ιστορία το Online Απόστολε. Από τη μία κάνει την εμφάνισή του το Input lag, λόγω των servers, από την άλλη η συντριπτική πλειοψηφία των χρηστών επιμένει στο exploit της χρήσης 4-5 ομάδων-οδοστρωτήρων. Μόνιμα πρόβλημα της διοίκησης αυτό, με το πρώτο συνήθως να διορθώνεται μετά από κάποια patches και απαραίτητα tweaks. Ως συνήθως το παιχνίδι φτάνει σε άλλο επίπεδο στο local co-op, όπου και φέτος είναι η απόλυτη παικτική εμπειρία.

Ακόμα και σ ’αυτό το δεύτερο ημίχρονο, ακόμα κι αν πρόκειται για οnline ή offline, το νέο Pro δε χάνει τον καινούριο του, υπέροχο, χαρακτήρα. Ρευστό, φυσικό, πανέμορφο και πιστό στην πραγματικότητα, δίνει στον παίκτη ελευθερία που πλησιάζει το απόλυτο. Στρατηγική, δράση κι έντονες στιγμές αριστοτεχνικά δοσμένες. Ένα αλισβερίσι πασών, άμυνας, σκληρών μαρκαρισμάτων και περίεργων σφυριγμάτων που καταλήγει συχνά-πυκνά σε γκολ. Τα συστήματα αλλάζουν. Οι τακτικές εναλάσσονται κι οι αλλαγές παικτών που τα συνοδεύουν μπορεί να φέρουν ανατροπή της έκβασης του αγώνα ή ολική πανωλεθρία.

…Γκολ στην pc έκδοση Απόστολε, ζητάμε άμεσα το λόγο… Ευχαριστούμε το κοντρόλ. Η χημεία και η τακτική που αναφέρεις, φέτος φτάνει εξωπραγματικά επίπεδα. Η εφαρμογή των fluid τακτικών, οι μικρές και σημαντικές λεπτομέρειες που «πειράζουμε» στο αγωνιστικό μας πλάνο, έχουν απεικόνιση στο χορτάρι και σχετίζονται άμεσα με το δέσιμο της ομάδας και την ικανότητα των παικτών μας. Φοβερή επικοινωνία των δύο κόσμων. Αυτού έξω από τις 4 γραμμές και εκείνου μέσα στο γήπεδο. Γκολ γεμάτο τέχνη και αρχοντιά… επιστρέφουμε το μικρόφωνο στον Απόστολο.

Ευχαριστώ Νίκο, ας επιστρέψουμε στην κανονική ροή της μετάδοσης. Η ποδοσφαιρική εμπειρία πλησιάζει το maximum κι οι λάτρεις του παλιού Pro σηκώνονται από τους καναπέδες και ζουν τον αγώνα. Το Pro έχει επιστρέψει για τα καλά κι αυτό είναι φανερό σε όλους. Όμως όσο η βραδιά μεγαλώνει, η κούραση έρχεται κι αυτό που όλοι περιμένανε δεν άργησε να εμφανιστεί: τα διατιθέμενα πρωταθλήματα δεν αντιπροσωπεύουν όλες τις χώρες, με ορισμένες απουσίες να είναι τρανταχτές, όπως για παράδειγμα αυτή της Bundesliga. Σε άλλες περιπτώσεις, όπως αυτή του αγγλικού πρωταθλήματος, τα ονόματα των ομάδων είναι αλλαγμένα. Μπορούν, βέβαια, να υποστούν edit από τον παίκτη, δεν είναι όμως συμβατή με όλους αυτή η πρακτική.

Εκεί που το φαινόμενο είναι πραγματικά φανερό, είναι οι πολυδιαφημιζόμενες διοργανώσεις των Champions League και Europa League. Θα περίμενε κανείς ότι η κατοχύρωση των δικαιωμάτων τέτοιων ονομάτων θα σήμαινε πλήρη και πιστή παρουσίαση των ομίλων ως έχουν στην πραγματικότητα. Κάτι τέτοιο δε συμβαίνει. Αντίθετα, οι όμιλοι “γεμίζουν” τυχαία με τις διαθέσιμες ομάδες (που μπορεί να μη συμμετέχουν κανονικά σ’αυτούς) και το μόνο που απομένει να… θυμίζει τις διοργανώσεις, είναι τα οικεία intros, logos και μουσικά θέματα. Νίκο, πώς είναι η κατάσταση στα PC; Κανένα νέο από τις δραστηριότητες των mods εκεί;

H PC κοινότητα ζει και αναπνέει για την ανακοίνωση των mods κάθε χρόνο. Μια βόλτα στα διαδικτυακά ποδοσφαιρικά καφενεία φτάνει για να πείσει περί του αληθούς των ισχυρισμών μας. Πρώτα ξεκινάνε οι κουβέντες για τα διαθέσιμα mods και μετά για το αυτό καθ’ αυτό gameplay της ετήσιας έκδοσης. Η Κοnami πρέπει να ανάψει μια λαμπάδα, όσο το ανάστημα του Peter Crouch και να ευχαριστεί αυτού τους modding «μέρμηγκες», που διορθώνουν τα ονόματα, τα χρώματα ακόμα, τις μεταγραφές του καλοκαιριού (ένα πρόβλημα που όφειλε να το διευθετήσει.. χτες η Konami) και τα στατιστικά των παικτών. Φέτος λέγεται θα έχετε option file και εσείς του PS4….Κάποιοι θα νιώσετε πολύ ευτυχισμένοι!! Η μισή χαρά του τίτλου.

Μ’αυτά και μ’αυτά φτάσαμε στις καθυστερήσεις και το σφύριγμα της λήξης δε θα αργήσει να έρθει. Απολαύσαμε μια υπέροχη ποδοσφαιρική εμπειρία με μεγάλες δόσεις ρεαλισμού, έντασης, ποδοσφαιρικής ομορφιάς κι ελευθερίας. Η στρατηγική περιπλεκόταν με τις επιλογές, έβγαζε ένα άμεσο αποτέλεσμα κι η δυναμική φύση των μηχανισμών τακτικής του παιχνιδιού επέτρεπε την αντίδραση, επανασύνταξη κι αντεπίθεση. Το περιεχόμενο θα χορτάσει τους πάντες, αν και οι φανατικοί ποδοσφαιρόφιλοι έχουν ήδη μεθύσει με την ποδοσφαιρική μαγεία που παράγει ο κώφικας του παιχνιδιού. Όλα δοσμένα σε σχεδόν απόλυτα φυσιολογικό ποδοσφαιρικό ρυθμό σημαίνουν, πλέον, μόνο ένα πράγμα:

Μετά από ένα χρόνο απουσίας της σειράς Pro Evolution Soccer από τα next gen γήπεδα και με την πρώτη της εμφάνιση σε αυτή να γίνεται, εν τέλει, την περσινή χρονιά, η ποδοσφαιρική σειρά της Konami επιστρέφει και προσφέρει στους fans του ποδοσφαίρου αυτό ακριβώς που ζητούσαν: μια μεστή και πλήρη ποδοσφαιρική εμπειρία, που μπορεί να συγκριθεί μονάχα με τα “θρυλικά” Pro της PS2 εποχής. Άψογα γραφικά στο PS4 και gameplay που τσακίζει κόκκαλα, το βάθος του οποίου γίνεται αντιληπτό με την βαθμιαία ενασχόληση με τον τίτλο. Μετά από λίγο καιρό θα μείνετε άναυδοι με το επίπεδο δουλειάς και λεπτομέρειας που εφαρμόσθηκε στο παιχνίδι. Θα αρχίσετε να παρατηρείτε ευχάριστες πρακτικές του παρελθόντος, όπου σε κάθε star έχει αποδοθεί η χαρακτηριστική ταυτότητα της κίνησής του, είτε αφορά στην εύκολη περίπτωση του Ronaldo είτε στην πιο σύνθετη του Robben και επιτέλους, εξαιρουμένων των σουτ και της αυτόματης πάσας, αντιστοίχιση απόδοσης του παίκτη με τα αναγραφόμενά του στατιστικά. Ο αγώνας όμως τελείωσε κι οι φίλαθλοι αποχωρούν από τις κερκίδες εμφανώς ικανοποιημένοι. Μέχρι την επόμενη φορά λοιπόν, καλό βράδι από εμένα και μικρόφωνο στον Νίκο για την αποφώνηση.

Ήταν ωραίος αγώνας Απόστολε, με μπόλικες θεαματικές πάσες και σουτ προορισμένα για τα  highlight της χρονιάς. Ξέρουμε πολλοί από εσάς προτιμάτε πιο «γήινα» πράγματα και πιο ορθολογικά, αλλά στο τέλος το θέαμα κερδίζει και φέρνει τον κόσμο πίσω στο γήπεδο. Από τη μεριά μας θα περιμένουμε ακόμα ένα χρόνο μιας τα παράπονα προς τη διοίκηση είναι εντονότατα. Ελπίζουμε του χρόνου να μπούμε στην δυάδα που οδηγεί απευθείας στους ομίλους και όχι να υποστούμε τη δύσκολη διαδικασία των playoffs. Καλό σας βράδυ και τα λέμε την επόμενη φορά!

Το review γράφτηκε από τους Απόστολο Δρέζο και Νίκο Πλωμαριτέλη και βασίστηκε στις εκδόσεις PS4 και PC.