Livin’ Da Dream!
Κάθε χρόνο λέμε πως δε θα ασχοληθούμε με την ετήσια κυκλοφορία κάποιου παιχνιδιού και κάθε χρόνο δεν καταφέρνουμε να ξεγελάσουμε το μυαλό και το πορτοφόλι μας, καταλήγοντας να ασχολούμαστε με έναν ακόμα ετήσιο τίτλο όπως είναι το ΝΒΑ 2Κ16. Η ποιότητά του είναι αποδεδειγμένη μέσα από την πορεία της σειράς, η διασκέδαση δεδομένη, και όλα αυτά τα λέμε για να αποφύγουμε τα “κλισέ” του τύπου “η 2Κ διαθέτει το μαγικό ραβδάκι” κ.λπ. Ναι, και Χάρι Πότερ είναι και Γκάνταλφ είναι και Μέρλιν είναι εκεί στη Visual Concepts, δε χρειάζεται να το επαναλαμβάνουμε σε κάθε κείμενο της σειράς. Και αυτή θα πρέπει να είναι η μεγαλύτερη επιβράβευση για κάθε δημιουργό: να προσφέρει τη σιγουριά στο χρήστη για την ποιότητα του τίτλου του, πριν καν αυτός φτάσει στα χέρια του!
Στο νεότερο επεισόδιο της σειράς οι παραγωγοί είχαν τον απαραίτητο χρόνο να ασχοληθούν με μερικά βασικά προβλήματα που ταλάνιζαν τα προηγούμενα μέρη και μπορούμε να πούμε πως τα κατάφεραν σε μεγάλο βαθμό. Στο gameplay εντοπίσαμε ελάχιστα λάθη ή bugs, από τα πιο μικρά μέχρι και αυτά που καταστρέφουν έναν αγώνα, αλλά αυτό που δυστυχώς δεν έχει βελτιωθεί ούτε στο ελάχιστο είναι οι τεράστιοι χρόνοι φόρτωσης (loadings), οι οποίοι κουράζουν πολύ σύντομα. Σημαντικές προσθήκες έχουν γίνει στον τομέα των ομάδων με αρκετές “κλασσικές” να προσφέρονται για επιλογή, αλλά στον αντίποδα οι 25 ομάδες της Ευρωλίγκας παραμένουν “ορφανές” χωρίς το αντίστοιχο mode στο οποίο θα είχαμε την ευκαιρία να σηκώσουμε την κούπα με μία ευρωπαϊκή ομάδα.
“Φέτος, με μεγάλη μας χαρά αντικρίσαμε ένα στιβαρό online κομμάτι το οποίο άφησε πίσω του όλα τα… κακά της μοίρας του.”
Τα modes όπως και πέρσι δε φέρουν κάποια σημαντική αλλαγή, αλλά θα θέλαμε να γράψουμε μερικές γραμμές για το “My Player”. Στο 2Κ15 είχαμε αναφέρει πως η εταιρεία ήθελε να προσφέρει έναν πιο… κινηματογραφικό αέρα στο mode, αλλά στο 2Κ16 αυτό έχει εξελιχθεί σε τεράστιο βαθμό. Ηθοποιοί έχουν σπαταλήσει ώρες επί ωρών για να δημιουργήσουν ιδιαίτερα cut scenes που βλέπουμε στο ενδιάμεσο μεταξύ των αγώνων και μας βάζουν στο “πετσί” του νεανία που εισέρχεται σιγά σιγά στον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ. Για να καταλάβει κανείς το μέγεθος που μπορούν να έχουν μερικά cut scenes, να αναφέρουμε πως μπορούν να διαρκούν περισσότερο και από τους ίδιους τους αγώνες που συμμετέχουμε, ενώ δε γνωρίζουμε αν στο μέλλον γίνουν κουραστικά. Προς το παρόν, τα απολαμβάνουμε και με το παραπάνω, γιατί έχουν δημιουργηθεί με όρεξη και ποιοτικά κριτήρια.
Πέρσι είχαμε αναφερθεί και σε ένα αρνητικό που μας έκανε πολύ κακή εντύπωση και αναφερόμαστε φυσικά στα microtransactions, τα οποία κάνουν και φέτος αισθητή τη παρουσία τους όπου χρειάζεται. Θέλουμε να βελτιώσουμε τον αθλητή μας ή να αγοράσουμε κάποιο εξάρτημα που επιθυμούμε; Η εύκολη λύση είναι να προμηθευτούμε εικονικά νομίσματα, χρησιμοποιώντας αντίστοιχα αληθινά. Δε θα είχαμε κανένα πρόβλημα με την παρουσία τους, αλλά αυτό που σχεδόν μας βγάζει από τα ρούχα μας, ήταν πως εάν επιθυμούμε να αποκτήσουμε τα εικονικά νομίσματα με τον… ιδρώτα μας, θα πρέπει να χύσουμε λίτρα ιδρώτα. Για παράδειγμα, από έναν απλό αγώνα κερδίζουμε 300-400 νομίσματα όταν για ένα ζευγάρι παπούτσια χρειαζόμαστε 1500 τουλάχιστον. Η εύκολη λύση, λοιπόν, προσφέρεται έτοιμη στο πιάτο από την 2Κ και είναι η αγορά 5000 (και άλλων διάφορων πακέτων) εικονικών νομισμάτων με 2 ή 3 ευρώ. Και για να σας αποτελειώσουμε, να γράψουμε πως με τα εικονικά νομίσματα μπορούμε να αγοράζουμε ακόμα και “στατιστικές” νίκες στο online κομμάτι. Ναι, σωστά διαβάσατε και θα διαβάσετε όσοι ασχοληθείτε με το παιχνίδι. “Buy wins” κυρίες και κύριοι για να βελτιωθούν τα στατιστικά μας και να ανέβουμε πιο γρήγορα στον πίνακα των καλύτερων…
“Οι άμυνες είναι πολύ σφιχτές, οι αντίπαλοι κολλάνε σαν “βδέλλες” πάνω μας στα τετ-α-τετ μαρκαρίσματα, οι τάπες είναι πιο συχνές και από βολές, ενώ και η δικιά μας η ομάδα δεν έχει καμία ελπίδα εάν αφήσουμε την τακτική στην τύχη της.”
Εδώ και χρόνια όμως, το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετώπιζε η σειρά δεν ήταν κανένα από τα παραπάνω, αλλά το online τμήμα το οποίο μαστιζόταν από την χαρακτηριστική ανεπάρκεια των servers να στηρίξουν ορθώς τους διαδικτυακούς αγώνες μας. Φέτος, με μεγάλη μας χαρά αντικρίσαμε ένα στιβαρό online κομμάτι το οποίο άφησε πίσω του όλα τα… κακά της μοίρας του. Όσο ασχοληθήκαμε με παιχνίδια στο διαδίκτυο δεν αντιμετωπίσαμε ούτε προβλήματα με αποσυνδέσεις, ούτε ατελείωτες ώρες αναμονής και, το κυριότερο, αντικρίσαμε ελάχιστο lag ή delay. Αν και σε κρίσιμα σημεία το (ελάχιστο) delay μπορεί να αποδειχθεί καταστροφικό, η εικόνα του φετινού online mode απέχει παρασάγγας από τις παλαιότερες προσπάθειες της 2Κ.
Προσθήκες και βελτιώσεις δε θα μπορούσαν να μην υπάρχουν και στο “κυρίως μενού” του παιχνιδιού, το gameplay. Οι κινήσεις των παικτών έχουν εμπλουτιστεί με πολλά νέα animations, τα οποία συμβάλλουν τα μέγιστα στην ομαλότητα και την εντύπωση που προσφέρουν στον παίκτη ότι παρακολουθεί έναν πραγματικό αγώνα και όχι ένα ακόμα βιντεοπαιχνίδι με “σπαστή”, ρομποτική κίνηση. Ειδικά η κίνηση των αστέρων του ΝΒΑ είναι προσεγμένη σε τέτοιο βαθμό, που είτε βλέπουμε τον αληθινό Lebron, είτε τον “ψηφιακό”, δεν μπορούμε να εντοπίσουμε τις διαφορές. Προσθήκες έχουν γίνει και στις λήψεις, ενώ στα διαλείμματα -πέρα από ακριβή στατιστικά- παρουσιάζονται δηλώσεις παικτών ή προπονητών, κάνοντας την ατμόσφαιρα πιο…ΝΒΑ από ποτέ!
Στον “πυρήνα” του gameplay τώρα, ουσιαστικές διαφορές δεν υπάρχουν και πέρα από τα animations ή μικρές προσθήκες που αναφέραμε και παραπάνω, στο μόνο που πιθανότατα θα άξιζε να σταθούμε είναι οι ο μεγάλος εμπλουτισμός πασών. Όχι μόνο έχουμε τριών ειδών πάσες (σκαστές, άμεσες, ψηλοκρεμαστές), αλλά αναλόγως την πίεση που θα δώσουμε στα ανάλογα πλήκτρα, η κατάληξη των παραπάνω πασών θα είναι εντελώς διαφορετική. Συμπεριλαμβανομένων των παραπάνω προσθηκών, σίγουρα θα επιθυμούσαμε να υπάρχει ένα πιο φιλικό περιβάλλον για τους αρχάριους (και όχι μόνο) χρήστες, οι οποίοι αναγκάζονται να πέσουν κατευθείαν στα βαθιά. Φέτος ακόμα και οι αλλαγές παικτών διαθέτουν έναν πιο πολύπλοκο μηχανισμό, οπότε μπορεί να φανταστεί ο καθένας τι “πονοκέφαλο” δημιουργεί ο ίδιος ο αγώνας στο σύνολό του για ένα νέο ή “σκουριασμένο” παίκτη, από την στιγμή που δεν υπάρχουν οδηγίες με κάποια tutorials, αναγκάζοντας μας να αναζητούμε τη λύση στα menus όπως σε αντίστοιχα fighting games.
Στα παραπάνω φυσικά συμβάλλει και η τεχνητή νοημοσύνη των ΝΒΑers, η οποία ακόμα και στα χαμηλά επίπεδα δυσκολίας θα καταφέρει πολύ εύκολα να μας φέρει σε δύσκολη θέση. Οι άμυνες είναι πολύ σφιχτές, οι αντίπαλοι κολλάνε σαν “βδέλλες” πάνω μας στα τετ-α-τετ μαρκαρίσματα, οι τάπες είναι πιο συχνές και από βολές, ενώ και η δικιά μας η ομάδα δεν έχει καμία ελπίδα εάν αφήσουμε την τακτική στην τύχη της. Να σημειώσουμε επίσης πως οι συμπαίκτες μας ορισμένες φορές (ευτυχώς πολύ λίγες) μοιάζανε “χαμένοι” και αρνούνταν να κάνουν την παραμικρή κίνηση προς (και χωρίς) τη μπάλα, κάτι στο οποίο δεν μας έχει συνηθίσει η 2Κ.
“Με τα εικονικά νομίσματα μπορούμε να αγοράζουμε ακόμα και “στατιστικές” νίκες στο online κομμάτι. Ναι, σωστά διαβάσατε. “Buy wins” κυρίες και κύριοι για να βελτιωθούν τα στατιστικά μας και να ανέβουμε πιο γρήγορα στον πίνακα των καλύτερων.”
Η μετάδοση των αγώνων, όπως προαναφέραμε, χρόνο με το χρόνο συνεχώς βελτιώνεται και οι δημιουργοί προσπαθούν να προσδώσουν μία πιο κινηματογραφική νότα, η οποία πλησιάζει επικίνδυνα τις πραγματικές μεταδόσεις NBA. Οι sportscasters, αν και δεν πρόκειται μάλλον ποτέ να παρουσιάσουν ένα μέτριο αποτέλεσμα, φέτος ήταν η πρώτη φορά που νιώσαμε κάπως “μουδιασμένοι” με την περιγραφή τους. Σε πολλές φάσεις, τους λείπει αυτό το κάτι παραπάνω, ενώ (ειδικά στο My Player) αναλώνονται σε ανούσιες συζητήσεις. Τουλάχιστον η ποικιλία των “γραμμών” τους είναι και φέτος πλούσια και δύσκολα θα ακούσουμε την ίδια φράση ξανά και ξανά. Το κοινό, από την άλλη, δίνει τον τόνο που αρμόζει σε έναν αγώνα και ειδικά όταν τα παιχνίδια μετατρέπονται σε ντέρμπι, σχεδόν ανατριχιάζουμε από τη συμπεριφορά τους. Φωνές, ουρλιαχτά, σηκωμένα χέρια, μόνο χειρονομίες δεν έχουμε δει ακόμα για να “ολοκληρωθούμε”, αλλά κάτι μας λέει ότι στα επόμενα παιχνίδια η 2Κ είναι ικανή να εισάγει ακόμα και αυτές.
Δε θα μπορούσαμε να κλείσουμε χωρίς να αναφερθούμε και στον οπτικό τομέα του φετινού ΝΒΑ 2Κ. Η μηχανή γραφικών είναι η ίδια που αντικρίσαμε για πρώτη φορά στο 2Κ14 και πλέον δεν εντυπωσιάζει όσο πέρσι και πρόπερσι. Να μην παρεξηγηθούμε! Το οπτικό αποτέλεσμα είναι καταπληκτικό (ειδικά στα κοντινά πλάνα τα σαγόνια κάνουν βόλτα στο σαλόνι), αλλά πιθανότερο είναι πως θα εντυπωσιάσουν κάποιον τρίτο θεατή που παρακολουθεί το παιχνίδι για πρώτη φορά, παρά κάποιον παίκτη που έχει ασχοληθεί ενδελεχώς με τις προηγούμενες εκδόσεις.
“Στα διαλείμματα -πέρα από ακριβή στατιστικά- παρουσιάζονται δηλώσεις παικτών ή προπονητών, κάνοντας την ατμόσφαιρα πιο…ΝΒΑ από ποτέ.”
Τελικά, το συναίσθημα που αποσπάσαμε (και φέτος) είναι αυτό της ικανοποίησης. Για να είμαστε ειλικρινείς δεν περιμέναμε ότι το τελικό αποτέλεσμα θα διέφερε πολύ από το ΝΒΑ 2Κ15, αλλά η Visual Concepts μάς διέψευσε με ιδιαίτερη ευκολία. Όχι, δεν παρουσίασε τίποτα το συγκλονιστικό ή άξιο μνειας, αλλά εκμεταλλεύτηκε άριστα το χρόνο που είχε για να βελτιώσει όλα αυτά που εμπόδισαν το περσινό παιχνίδι να διακριθεί ως ένα “διαμάντι”. Ούτε το φετινό μπορεί να δεχθεί αυτόν το βαρύγδουπο χαρακτηρισμό, μιας και λάθη υπάρχουν ακόμα, ενώ βελτιώσεις θα χωράνε πάντα, αλλά με χαρά είδαμε πολλά bugs να λάμπουν διά της απουσίας τους, ενώ και η μεγάλη πληγή -χάριν της οποίας “αιμορραγούσε” η σειρά για χρόνια, το online- βελτιώθηκε αρκετά ώστε να μπορούμε πλέον να παίξουμε αξιοπρεπέστατα χωρίς την επιθυμία να καρφώσουμε το χειριστήριο στην τηλεόραση.
Το ΝΒΑ 2Κ16 αποτελεί και φέτος τη σίγουρη λύση για όσους θέλουν να ασχοληθούν με το αγαπημένο τους άθλημα, και όσο για το αν αξίζει μία πιθανή “αναβάθμιση” από την προηγούμενη έκδοση, αυτό επαφίεται εξολοκλήρου στην κρίση του κάθε ενός. Σίγουρα, όμως, δε θα απογοητεύσει κανέναν.
Το review βασίστηκε στην PS4 έκδοση του παιχνιδιού.
