Η εξερεύνηση, όμως, είναι απλά το συνοδευτικό. Το κυρίως κομμάτι του gameplay αφορά στη δράση, που λαμβάνει χώρα σε ένα ισομετρικό περιβάλλον με πολλές επιρροές από το πρόσφατο X-Com. Στην περίπτωση όμως του Hard West, η ανάγκη για κάλυψη είναι ίσως λίγο περισσότερο θέμα ζωής και θανάτου σε σχέση με άλλα turn-based παιχνίδια. Ο λόγος είναι πως μία ή δύο βολές είναι με μαθηματική ακρίβεια αρκετές για να εξολοθρεύσουν ακόμα και τους πιο ισχυρούς χαρακτήρες σε περίπτωση που είναι ακάλυπτοι. Τα σημεία της κάλυψης είναι διασκορπισμένα παντού στο περιβάλλον, αλλά οι δυνατότητες για πλαγιοκόπηση είναι επίσης πολλές, ιδίως όταν έρχεστε αντιμέτωποι με εχθρούς που υπερέχουν σε αριθμό από εσάς (κάτι που είναι κανόνας στις περισσότερες συγκρούσεις).
Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο στις μάχες αποτελεί η παντελής έλλειψη του παράγοντα της τύχης όταν στοχεύετε κάποιον εχθρό. Αυτό επιτυγχάνεται από το ευφάνταστο στατιστικό της τύχης (luck) που έχει διττό ρόλο στο gameplay. Κάθε φορά που πυροβολείτε κάποιον εχθρό, υπολογίζεται η πιθανότητα που έχετε να πετύχετε τον εχθρό με τον βαθμό της τύχης που έχει. Εάν η πιθανότητα της ευστοχίας είναι μικρότερη από την τύχη του εχθρού, τότε απλά αστοχείτε, αφού όμως μειωθεί η τύχη του αντιπάλου. Προσπάθεια για να γίνει πιο κατανοητός αυτός ο μηχανισμός: εάν για παράδειγμα ένας εχθρός έχει τύχη επιπέδου 70, αλλά είναι σε τέτοια απόσταση που η πιθανότητα να τον πετύχετε είναι 60%, τότε θα αστοχήσετε, όμως η τύχη του αντιπάλου θα πέσει στο 10, με αποτέλεσμα η επόμενη βολή σας να βρει με απόλυτη ακρίβεια το στόχο της. Από την άλλη πλευρά, εάν πετύχετε κάποιον, τότε η τύχη του ανεβαίνει, ώστε να είναι πιο δύσκολο να τον πετύχετε την επόμενη φορά. Όπως είναι φυσικό το ίδιο ισχύει και για τους χαρακτήρες σας.

Όμως, η ιδιαιτερότητα αυτού του μηχανισμού δεν σταματάει εδώ, καθώς όλες οι ειδικές ικανότητες που έχετε απαιτούν τη χρήση της τύχης προκειμένου να ενεργοποιηθούν, κάτι που σημαίνει ότι η χρήση τους σας καθιστά πιο επιρρεπείς στην ευστοχία των αντιπάλων. Γενικότερα, το σύστημα της τύχης δημιουργεί μία πολύ ενδιαφέρουσα ισορροπία στο πεδίο της μάχης, δημιουργώντας τις συνθήκες για έντονες συρράξεις, όπου κάθε σφαίρα, εύστοχη ή μη, έχει το ρόλο της. Η δράση είναι απαιτητική, αν και δεν έχουμε να κάνουμε με ένα ιδιαίτερο δύσκολο παιχνίδι (τουλάχιστον στο normal επίπεδο). Η προσέγγιση των συγκρούσεων θέλει προσοχή, καθώς ένας χαρακτήρας που είναι ακάλυπτος ή απλά είναι επιρρεπής σε πλαγιοκόπηση δε θα καταφέρει να κρατηθεί πολύ στη ζωή. Η δράση γενικά είναι καλοφτιαγμένη και έχει μία σεβαστή ποικιλία από επίπεδα, ώστε σχεδόν κάθε φορά να εισέρχεστε σε κάποιο καινούριο πεδίο μάχης.
Προκειμένου να ανταπεξέλθουμε στις δύσκολες καταστάσεις, έχουμε στα χέρια μας διάφορες υπερδυνάμεις, οι οποίες είναι σε θέση να εξισορροπήσουν τις άνισες –αριθμητικά- συγκρούσεις. Οι δυνάμεις αυτές έρχονται με τη μορφή τραπουλόχαρτων, τα οποία ξεκλειδώνονται σταδιακά και μπορούμε να τοποθετήσουμε σε οποιονδήποτε χαρακτήρα θέλουμε με τα ανάλογα μπόνους σε όσους γνωρίζουν τους κανόνες του πόκερ. Ορισμένες δυνάμεις μπορεί να ανεβάζουν την τύχη ή την ευστοχία, ενώ άλλες προσφέρουν πιο ουσιαστικές βοήθειες, όπως τη δυνατότητα να πετύχουμε έναν εχθρό, ανεξάρτητα του σημείου που βρίσκεται στον χάρτη ή την ικανότητα να εξοστρακίσουμε σφαίρες σε διάφορα μεταλλικά αντικείμενα ώστε να πετύχουμε στα νώτα έναν καλυμμένο εχθρό.

Παρόλο, όμως, που το σύστημα μάχης είναι λειτουργικό και οδηγεί σε έντονες μάχες με ανάγκη για τακτική προσέγγιση, δεν παύει να έχει ορισμένα προβλήματα. Αν και οι υπερδυνάμεις είναι ένα σημαντικό βοήθημα, ορισμένες φορές η εχθρική A.I. δείχνει να είναι ο δεύτερος σημαντικότερος σύμμαχός μας. Δεν ήταν λίγες οι φορές που είδαμε εχθρούς να μένουν ακάλυπτοι στο τέλος του γύρου τους, ενώ άλλες φορές τους βλέπαμε να στοχεύουν σε αντιπάλους που μπορεί να ήταν πολύ μακριά, τη στιγμή που κάποιος άλλος ήταν ακάλυπτος ακριβώς δίπλα τους. Αυτές οι περιπτώσεις -αν και δεν είναι ο κανόνας- συνέβησαν αρκετές φορές ώστε να οδηγούν τελικά σε ένα ουσιαστικό πρόβλημα.
Επιπροσθέτως, παρά το γεγονός ότι βρισκόμαστε σε έναν κόσμο με έντονα μεταφυσικά στοιχεία, έκπληξη προκαλεί το γεγονός ότι οι εχθροί που θα συναντήσετε είναι όλοι πανομοιότυποι, χωρίς να έχουν καμία ξεχωριστή δύναμη ή ικανότητα, σε αντίθεση με τη συμμορία σας. Ορισμένες φορές θα έρθετε αντιμέτωποι με δαίμονες, αλλά η μόνη διαφορά που έχουν είναι απλά η μεγαλύτερη ενέργειά τους. Μπορεί οι μάχες να είναι τελικά έντονες, αλλά σίγουρα θα θέλαμε να υπάρχουν ορισμένες εκπλήξεις όσον αφορά τους εχθρούς. Χαμένη ευκαιρία είναι επίσης η ιδέα του set-up, που αφορά στη στρατηγική τοποθέτηση των χαρακτήρων σας εντός του πεδίου της μάχης, προτού σας αντιληφθούν οι εχθροί. Αν και σαν ιδέα φαντάζει καλή, τελικά η υλοποίησή της είναι κάκιστη. Ο λόγος είναι ότι οι εχθροί μένουν εντελώς ακίνητοι κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης και οι κώνοι της όρασής τους είναι τόσο περιοριστικοί, με αποτέλεσμα να παρακολουθούμε τραγελαφικές καταστάσεις όπου περνάμε ακριβώς από μπροστά τους χωρίς να μας καταλαβαίνουν.

Άλλη χαμένη ευκαιρία αποτελεί ο μηχανισμός των τραυματισμών που μπορεί να αποκτάνε οι χαρακτήρες μας. Αυτοί οι τραυματισμοί (σπασμένα πλευρά, κομμένο δάχτυλο κ.λπ.) επιφέρουν διάφορα μειονεκτήματα, που διαρκούν για αρκετές μάχες, όμως εάν αποφασίσετε να κάνετε υπομονή και να μην τους γιατρέψετε, τότε μετά από ένα διάστημα θα μετατραπούν σε προτερήματα. Αν και αυτή η ιδέα είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα για την ξεχωριστή ανάπτυξη των χαρακτήρων, τελικά δεν έχει πολύ σημασία, καθώς σε κάθε campaign ο αριθμός των μαχών είναι σχετικά περιορισμένος, σε σημείο που ουσιαστικά να μην υπάρχει η κατάλληλη διάρκεια ώστε να πάρει σάρκα και οστά η ιδέα των τραυματισμών.
Γενικά, η Creative Forge φαινόταν ότι είχε πολλές και ενδιαφέρουσες ιδέες, αλλά ίσως όχι το χρόνο για να τις υλοποιήσει σωστά. Το σύνολο, όμως, του Hard West είναι τελικά καλύτερο από τα παραπτώματά του, καταφέρνοντας τελικά να οδηγήσει σε ένα ενδιαφέρον και αξιοπρεπέστατο παιχνίδι. Οπτικά ο αφιλόξενος κόσμος της Άγρια Δύσης αποτυπώνεται ικανοποιητικά και συνοδεύεται άψογα από τις μελαγχολικές μελωδίες του Marcin Przybylowicz, συνθέτη –μεταξύ άλλων- της μουσικής του The Witcher 3: Wild Hunt.
Το πόνημα της Creative Forge μπορεί να έχει ατέλειες, αλλά δεν παύει να αποτελεί μία πολύ καλά υλοποιημένη ιδέα. Η πολωνική εταιρεία μάς δίνει την ευκαιρία να επισκεφτούμε την Άγρια Δύση κάτω από ένα διαφορετικό, μεταφυσικό πρίσμα, σε ένα είδος που δεν μας έχει συνηθίσει σε αυτό το σκηνικό. Γεμίστε τα εξάσφαιρά σας, ακονίστε τα σπιρούνια σας και ετοιμαστείτε να κυνηγήσετε μερικούς δαίμονες!