Οι μηχανισμοί του R6 Siege είναι απλοί αλλά ισορροπημένοι. Το παιχνίδι, χωρίς να χρονοτριβεί, εντάσσει τους παίκτες σε δύο ομάδες (τις Blue και Orange Teams) και επιλέγει τυχαία το mode, ορίζοντας τους attackers και τους defenders. Ο λόγος που χαρακτηρίστηκε απλοϊκός ο μηχανισμός των matches, είναι επειδή -ασχέτως του mode που θα επιλεγεί- οι παίκτες σαν πρωταρχικό ρόλο έχουν την εξουδετέρωση της αντίπαλης ομάδας. Το παιχνίδι, για χάρη του ρεαλισμού, δεν περιλαμβάνει respawns, με αποτέλεσμα η εξουδετέρωση των αντιπάλων να σημαίνει ταυτόχρονα και τη νίκη του round. Και ο τίτλος είναι δομημένος με τέτοιον τρόπο, ώστε οι παίκτες -ασχέτως των αποτελεσμάτων- να μην αφήνουν τα χειριστήρια από τα χέρια.
Παρόλο που στα match δεν περιλαμβάνονται respawns, μετά το θάνατο ενός παίκτη υπάρχει η δυνατότητα της παρακολούθησης του match από το κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης του χώρου (ισχύει μονάχα για τους defenders) ή από τις κάμερες των drones που είχαν εξαπολύσει οι attackers νωρίτερα, κατά τη διάρκεια της αναζήτησης της τοποθεσίας έναρξης των αντιπάλων. Έτσι, συμπεραίνεται πως η συνεχόμενη και συγκεντρωμένη ενασχόληση των παίκτη στο match, μπορεί να αποτελέσει το λόγο της ανατροπής ενός σχεδόν χαμένου παιχνιδιού. Πρέπει επίσης να αναφερθεί πως με την ολοκλήρωση κάθε γύρου, οι ομάδες αλλάζουν operators, καθώς και εναλλάσσουν ρόλο μεταξύ attackers και defenders μέχρι να κριθεί ποια είναι η νικήτρια ομάδα.
Η επιλογή του Terrorist Hunt αποτελεί μια πιο light έκδοση των casual games, καθώς οι παίκτες -είτε υπό μορφή ομάδας είτε μόνοι- πρέπει να ολοκληρώσουν με επιτυχία την αποστολή που θα τους ανατεθεί. Οι αντίπαλοι στο Terrorist Hunt είναι AI τρομοκράτες, των οποίων ο βαθμός δυσκολίας ορίζεται στην αρχή με την επιλογή ενός από τους τρεις βαθμούς δυσκολίας που είναι διαθέσιμοι (Normal, Hard και Realistic). Ωστόσο, ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που περιλαμβάνει ο τίτλος, είναι πως μονάχα για το Terrorist Hunt mode δεν χρησιμοποιούνται οι servers της Ubisoft αλλά στήνεται μέσω Hosting βάση της “καλύτερης γραμμής” ενός εκ των πέντε ατόμων της ομάδας. Και από την στιγμή που μιλάμε για host, όλα τα κλασσικά προβλήματα lag και αποσυνδέσεις κάνουν την εμφάνισή τους.
Το Rainbow Six: Siege αυτή τη στιγμή προσφέρει δέκα διαφορετικούς χάρτες με θεματολογία τρομοκρατικής επίθεσης. Όλες οι πίστες του παιχνιδιού διαθέτουν τρία διαφορετικά επίπεδα όπου λαμβάνουν χώρα οι μάχες, με ικανοποιητικό βαθμό ποικιλίας. Το επίπεδο καταστροφής των κτηρίων παρέμεινε ίδιο με αυτό της Beta, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως υστερεί κάπου. Επιπλέον σε ό,τι αφορά την τεχνολογία της απεικόνισης, η εναλλαγή ημέρας-νύχτας στους χάρτες αποτελεί ένα πολύ σημαντικό στοιχείο μέσα στο παιχνίδι, δίνοντας άλλο τόνο και επιπλέον ρεαλισμό. Βέβαια, η συνολική εικόνα που αφήνουν τα γραφικά του R6 Siege δεν εντυπωσιάζει ιδιαίτερα, αλλά ούτε αποτελεί κάτι που δημιουργεί αρνητικές εντυπώσεις. Η τεχνολογία του τίτλου απλά εκτελεί το έργο της ικανοποιητικά.
Αντίθετα, ο ηχητικός τομέας δεν ακούγεται τόσο ρεαλιστικός, ενώ υπάρχουν περιπτώσεις όπου ο ήχος που προκύπτει από το χαρακτήρα του παίκτη, είναι πανομοιότυπος με αυτόν του βηματισμού των αντιπάλων σε άλλον όροφο κάτι που είναι ιδιαίτερα ενοχλητικό -ειδικά στα Rank games, όπου εκεί και η παραμικρή λεπτομέρεια μετράει.
Το R6 Siege στην παρούσα φάση δίνει την εικόνα ενός online FPS που χρειάζεται μεν ακόμα δουλειά, αλλά που έχει σωστά “πατήματα”. Τα δυσάρεστα του Season Pass και του ανούσιου eshop μέσα στο παιχνίδι -που ζητάει λεφτά από τον παίκτη για μερικά άχρηστα camo και boosters- είναι στοιχεία που δεν μπορούμε να τα παραβλέψουμε, αλλά το ήδη υπάρχον περιεχόμενο, μαζί με αρκετό που θα δοθεί δωρεάν και ένα game design που λειτουργεί σωστά (ειδικά αν έχετε στήσει καλή ομάδα) εγγυώνται πολλές και ευχάριστες ώρες tactical FPS gaming.
Το review βασίστηκε στην Xbox One έκδοση του παιχνιδιού.