Διαθέσιμα υπάρχουν τα casual, ranked και lobby. Γνωστά σε όλους όσους ασχολούνται με το είδος. Το πρώτο είναι απλή μάχη για να περάσει η ώρα, το δεύτερο σας ανεβάζει και κάποιο rank, ενώ το τρίτο σας επιτρέπει να στήσετε τη μάχη με τις παραμέτρους που επιθυμείτε. Καλά μέχρι εδώ. Καμιά πρωτοτυπία, αλλά επάρκεια υπάρχει. Το πρόβλημα – και σε αυτήν την περίπτωση – είναι η προσωρινή έλλειψη αντιπάλων. Στη μια εβδομάδα που δοκιμάσαμε τον τίτλο, ο μέσος χρόνος αναμονής ήταν περί τα 30 λεπτά. Προφανώς, τις πρώτες μέρες, δεν υπήρχαν παίκτες παρά μόνον reviewers. Μετά το launch του παιχνιδιού όμως η κατάσταση θα έπρεπε να είχε βελτιωθεί.
Ίσως οι first day buyers να είχαν απενεργοποιημένη την επιλογή εύρεσης online αντιπάλου σε οποιαδήποτε φάση του παιχνιδιού (ακόμα και στα μενού). Ίσως να μην την έχουν εντοπίσει ακόμα. Ίσως οι υπόλοιποι αναλυτές να είδαν όσα είχαν να δουν και να άφησαν το παιχνίδι στην άκρη. Από τη δική μας εμπειρία, όσο αραιή κι αν ήταν, το netcode ήταν άψογο κι οι μάχες απροβλημάτιστες. Κριτική για matchmaking δεν μπορεί να γίνει, γιατί πάντα στην αρχή όλοι έχουν χαμηλό rank. Κενό παραμένει και το Capcom Fighters Network που προσφέρει profile αντιπάλων από το διαδίκτυο κι ενημέρώνει για τα διάφορα τουρνουά με prize pools της τάξης των 500.000$ (!). Όπως και να’ χει, προς το παρόν το παιχνίδι φαντάζει ελλιπές. Άδειο… Δίνει την εντύπωση ότι δεν ανταποκρίνεται στα λεφτά του κι ας δίνει στον παίκτη τακτικά δωρεάν περιεχόμενο.
Εδώ είναι το puzzle για σκληρούς λύτες: Μιας και το παιχνίδι θα ολοκληρωθεί, πρακτικά, τον Ιούνιο, πώς μπορεί να κριθεί σήμερα; Τεχνικά είναι έξοχο αλλά αφήνει τον παίκτη με την όρεξη και μόνη λύση το online με την ελπίδα ότι τα “σαλόνια” θα γεμίσουν σύντομα. Επίσης, το χρηματικό μοντέλο θα λειτουργήσει σωστά; Θα αρκεί το fight money για να αγοραστεί ο χαρακτήρας που θα βγαίνει κάθε μήνα; Τώρα που είναι αρχή, το story σάς δίνει αρκετά για να ξεκινήσετε. Όμως μια νίκη στο casual αποδίδει μονάχα 50 fm… Χρειάζονται 2.000 τέτοιες για να αγοράσετε έναν νέο χαρακτήρα πχ τον Μάϊο…. Η όλη υπόθεση θυμίζει Driveclub, που ξεκίνησε προσφέροντας προβληματισμούς κι εξελίχθηκε σε άριστο και πλουσιότατο τίτλο. Η προσωπική μας εκτίμηση είναι ότι και το SFV θα γιγαντωθεί, αλλά δεν παύει να είναι μαντεψιά. Ας είναι…
Ένας μόνιμα πεινασμένος χαρακτήρας, που θυμάται την πείνα που είχε ακόμα και πριν 25 χρόνια μάζεψε όλα αυτά τα “check!” που κλυδώνισαν τη σκέψη του παραπάνω κι αναγνώρισε τη σχέση του gameplay του Street Fighter V με αυτό του μακρινού και “απλού” Street Fighter II. Αρμονική συνύπαρξη άρτιου σχεδιασμού, μοναδικότητας και προσεκτικής εκμετάλλευσης του χώρου και του χρόνου της μάχης. Παρά το προσωρινά φτωχό περιεχόμενο, το Street Fighter V προχώρησε τη σειρά ακόμα ψηλότερα κι έφερε ένα απολαυστικό και προκλητικότατο gameplay για να απασχολήσει τον παίκτη για μια ολόκληρη γενιά. Τότε έλεγαν ότι αυτό που μετράει περισσότερο είναι το gameplay. Ας σταθούμε εδώ κι ας απολαύσουμε ένα εξαιρετικό fighting game.
Το review βασίστηκε στην PS4 έκδοση του παιχνιδιού.
Διαβάστε επίσης
