Πενταπόσταγμα.
Κάποτε, πριν από πολλά χρόνια, εικοσιπέντε για την ακρίβεια, στις οθόνες των arcade μηχανημάτων υπήρχε μια φιγούρα. Καλοσχεδιασμένη, γεμάτη λεπτομέρεια, με ομαλότατο animation, φάνταζε πανέμορφη στα γενικώς απαίδευτα μάτια των παικτών του τότε. Μια πληθώρα πλήκτρων της έδιναν εντολές κι αυτή ανταποκρινόταν διαφορετικά στο πάτημα καθενός από αυτά. Έριχνε γροθιές και κλωτσιές στον αέρα, γεμίζοντας την προαναφερθείσα ομορφιά με ζωντάνια. Απέναντί της, στεκόταν μια άλλη φιγούρα. Παρόμοια σχεδιασμένη, βλοσυρή όμως κι εχθρική. Ένας μοχλός έδινε στον master mind τη δυνατότητα να κλείσει την απόσταση και να φέρει αυτή την ποικιλία όμορφων κινήσεων σε επαφή με την αντίπαλη φιγούρα.
Οι μοχλοί κινούνταν και τα πλήκτρα κρούονταν κατ’ επιθυμία. Οι φιγούρες ελίσσονταν ανταποκρινόμενες πιστά, άμεσα, ομαλά κι υπέροχα. Οι γροθιές έκαναν επαφή, τα λακτίσματα έφευγαν στον αέρα. Κάποιος τυχαίος συνδυασμός (πού guide σ’εκείνες τις αίθουσες, πού internet εκείνη την εποχή) εμφάνιζε στην οθόνη εικόνες μαγικές. Οι φιγούρες εκτόξευαν φωτιές, περιστρέφονταν με τρόπο υπερφυσικό, τυλίγονταν με λάμψεις. Ο master mind κατέγραφε την πληροφορία. Έβαζε στον χώρο και το χρόνο της μάχης το ενδεχόμενο εκτέλεσης κι αυτών των καταστροφικών τεχνικών. Δίπλα του ακριβώς, ένας άλλος master mind ερμήνευε τα ίδια ερεθίσματα εντελώς διαφορετικά κι εφάρμοζε μια παντελώς διαφορετική τεχνική. Η ελευθερία ήταν τέτοια που η κάθε μάχη άλλαζε κάθε φορά, με κάθε παίκτη.
Εύλογο αποτέλεσμα, κοιτώντας πίσω στον χρόνο, ήταν να στεφθεί αυτή η μορφή του gameplay βασιλιάς του φτωχού τότε είδους. Να ανοίξει νέες πύλες εμπειρίας που ακολουθήθηκαν από πολλούς κι εξελίχθηκαν από λιγότερους. Πάντα όμως η ουσία ήταν μία: Καλοσχεδιασμένοι χαρακτήρες με φυσική κίνηση, ακρίβεια κεραίας στις εντολές και τεράστια ποικιλία κινήσεων. Όλα αυτά επέτρεπαν σ’ έναν ανθρώπινο εγκέφαλο να διαχειριστεί το χώρο και το χρόνο της μάχης κατά το δοκούν και να φτάσει στη νίκη ή την ήττα. Η επανάληψη της προσπάθειας ήταν δεδομένη. Η βελτίωση κι εξέλιξη αναπόφευκτη.
Τα χρόνια πέρασαν κι οι ικανότητες των παικτών έφτασαν το gameplay μείγμα στα όριά του. Η εξέλιξή τους έφερε την εξέλιξη του είδους. Προστέθηκαν περισσότερες κινήσεις. Αυξήθηκε η ταχύτητα. Νέες μπάρες επί της οθόνης προσέφεραν νέες διαστάσεις στο παιχνίδι ακόμα κι αν έλλειπε ο φερόμενη ως “τρίτη”. Το gameplay περιπλέχτηκε κι ο παίκτης ανταποκρίθηκε. Έμαθε να χειρίζεται τα ΕΧ, τα Super, τα Turbo και τα Ultra. Κι όχι μόνο… Τα ανθρώπινα αντανακλαστικά νικούν κάθε μηχάνημα. Ο ανθρώπινος νους λυγίζει κάθε άλλη υπολογιστική μηχανή. Κάθε νέα είσοδος του τίτλου έβρισκε τον “μάστορά” της στον παίκτη – και κάθε φορά γινόταν κι αυτή καλύτερη. Έτσι έφτασε η σημερινή ημέρα. Το νούμερο “Πέντε” της σειράς είναι πλασματικό, καθώς ο πραγματικός αριθμός των παιχνιδιών που προηγήθηκαν είναι κατά πολύ μεγαλύτερος – και για μια ακόμα φορά, το gameplay πρέπει να ξεπεράσει την ανθρώπινη ικανότητα, μέχρι να ξαναχάσει από αυτήν, στον αέναο πλέον κυκλικό χορό όπου έχουν κλειδωθεί, αχώριστοι. Με σοφία δεκαετιών, οι δημιουργοί θεώρησαν το Street Fighter V έτοιμο να ρίξει το first hit στον παίκτη.
Ο τεχνικός τομέας είναι μια ικανή, πρώτη προσπάθεια. Ποτέ ξανά στο πλούσιο παρελθόν της σειράς δεν είδαμε τόσο καλοσχεδιασμένους χαρακτήρες. Πότε ξανά δεν προϋπήρξε τέτοιος βαθμός στην λεπτομέρεια προσώπων και σωμάτων. Με μια αξιοθαύμαστη τεχνική, το “ζωγραφιστό” ύφος της σειράς που δε θυσιάστηκε σχεδόν ποτέ, βελτιώθηκε τόσο, ώστε τα πρόσωπα να μοιάζουν πραγματικά και συνάμα βγαλμένα σε καμβά. Μόνο όταν το μαρτυρήσετε ιδίοις όμμασι, θα κατανοήσετε το μέγεθος της δουλειάς που έγινε. (Ένα μικρό “check!” ακούγεται στο μυαλό του γράφοντα).
Όμως ακόμα δεν αρχίσαμε καν! Οι πανέμορφοι χαρακτήρες κινούνται γεμάτοι ζωντάνια. Με φυσικότητα και λεπτομέρεια που παύει πλέον να εντυπωσιάζει, γιατί θυμίζει κίνηση πραγματικών ανθρώπων (check! ξανά). Τα οπτικά εφέ στέλνουν σήματα στον εγκέφαλο που του επιτρέπουν να αντιλαμβάνεται ακόμα την έννοια “ζωγραφιστό” και ο πλούτος του background κάνει σοβαρές προσπάθειες να στείλει όλη αυτήν την κατάνυξη στο καναβάτσο. Χωρίς να χάνεται κλωστή από τη συνοχή του υφαντού της εμπειρίας, ο ήχος ακολουθεί πιστά τα τεκταινόμενα επί της οθόνης. Κάθε κλωτσιά ακούγεται διαφορετικά… Διαφορετικά αν βρει στόχο, διαφορετικά αν καταλήξει στον αέρα, διαφορετικά αν χτυπήσει σε block. Τα βήματα ακούγονται, οι ανάσες λερώνουν τη συμφωνία των ψευδο-metal κομματιών που γεμίζουν τη μάχη και τα εφέ των ειδικών κινήσεων γεμίζουν όποιο κενό είχε απομείνει.
Οι ήρωες κραυγάζουν, αγωνιούν, προκαλούν, βρυχώνται, γελούν… Παίρνουν το λεξικό κι εκτελούν όποιο ρήμα βρουν μέσα που να αντιστοιχεί σε παραγωγή ήχου. Με αξιοθαύμαστο – και πάλι – τρόπο, όλα δένουν μεταξύ τους άψογα, χορογραφικά. Σαν σε μπαλέτο. Τα οπτικοακουστικά ερεθίσματα θα μπορούσαν να είναι ικανά να “γράψουν” το first hit, αλλά ο παίκτης είναι ικανός. Αποφεύγει, οριακά, με ευελιξία δεκαετιών κι ετοιμάζεται. Απέναντί του στέκεται ένας καλοσχεδιασμένος, βλοσυρός αντίπαλος, έτοιμος να τον χτυπήσει. Τους χωρίζει μια απόσταση, μερικά δευτερόλεπτα, ίσως λίγα, ίσως πολλά. Στο κάτω μέρος της οθόνης δε βλέπει τον αριθμό των μπαρών που είχε συνηθίσει. Υπάρχει μονάχα μια μπάρα ΕΧ και μια άλλη, καινούρια, με το χαρακτηριστικό, λογοπαικτικό, V. Οι πολλές κι εντυπωσιακές κινήσεις περιορίστηκαν. Πλέον η διαχείριση του χώρου θα γίνει με έμφαση στην ακρίβεια και τη σωστή χρήση των κινήσεων (check…). Τα δευτερόλεπτα πέρασαν. Το παιχνίδι “επιτίθεται”. Ο παίκτης “επιτίθεται”…
Χτυπήματα ανταλάσσονται σωρηδόν. Το εκπληκτικό animation δεν κάνει, απλώς, τη δουλειά του. Συνεισφέρει στη μάχη: “Το χέρι δεν απλώθηκε εντελώς! Η απόσταση είναι κατάλληλη για το τάδε grapple.”… “To χτύπημα ενεργοποίησε το block animation! V-reversal τώρα!”… Σύντομα γίνεται κατανοητό ότι το gameplay δε χρειάζεται πλέον κανένα Ultra και κανένα Turbo. Υπάρχουν όλα τα εργαλεία στη διάθεση του παίκτη για να χαράξει στρατηγική με ταυτότητα και να χειριστεί κάθε μάχη με αποτελεσματικότητα και δημιουργικότητα. Ωρίμασε τόσο καλά, που έφτασε σε σημείο αυτάρκειας. Μπορεί να αντέξει την ηλικία του και να προκαλέσει τον παίκτη χωρίς πολλά gimmicks, αλλά με φρεσκάδα, ταυτότητα, ακρίβεια κι ελευθερία.
Διαβάστε επίσης
Αυτό επιτυγχάνεται πρωτίστως μέσω της κορυφαίας ακρίβειας κι ανταπόκρισης των χαρακτήρων στις εντολές του παίκτη και στην κίνησή του στο χώρο. Διανθίζεται από το απαράμιλλο collision detection κι εμπλουτίζεται από τα ξεχωριστά στοιχεία ταυτότητας που προσφέρει τόσο η εισαγωγή του Variable System, όσο και η ελευθερία εφαρμογής αυτών με πάμπολλους τρόπους από τον παίκτη. Σα να μην έφταναν όλα αυτά, το σύστημα της μάχης στήθηκε με τέλεια καμπύλη δυσκολίας ώστε να μπορεί να εφαρμοστεί τόσο από νεοεισερχόμενους όσο κι από βετεράνους. Η συνταγή είναι απλή. Διαλέξτε τον χαρακτήρα που σας φαίνεται ότι σας ταιριάζει. Μάθετε μερικά μικρά και βασικά combos στο training. Συνηθίστε την κίνησή του στο χώρο και ρίξτε αυτόν ή αυτήν στη μάχη. Αν έχετε μάθει καλά τα παραπάνω, αν γνωρίζετε πού θα απλωθεί το χέρι ή το πόδι, πόσο θα διαρκέσει το άλμα, τι απόσταση θα καλύψει η ειδική κίνηση, τότε θα επικρατήσετε του “βετεράνου” που θα δοκιμάζει όλα τα “κόλπα” με τη μία. Μετά από αυτό δοκιμάστε να εκτελέσετε τις κινήσεις που μάθατε, ενισχυμένες με ΕΧ ή εξαπολύοντας τη μια και μοναδική υπερ-επίθεση την κατάλληλη στιγμή.
Όταν όλα αυτά γίνουν κτήμα, έρχεται η ώρα του V. Η ομώνυμη μπάρα γεμίζει είτε με τα χτυπήματα που δέχεστε, είτε με τη χρήση των δύο V τεχνικών που έχει ο κάθε ήρωας. Μόλις γεμίσει, μπορεί να ενεργοποιηθεί και τη στιγμή που θα συμβεί αυτό, το αποτέλεσμα θα ποικίλλει ανάλογα με τον χαρακτήρα! Μπορεί να εφαρμοσθεί ένα προσωρινό ή μόνιμό (Necalli…) upgrade στις κινήσεις σας! Μπορεί αυτές να αλλάξουν! Μπορεί να εκτελεσθεί μια special επίθεση! To αποτέλεσμα ποικίλλει από παίκτη σε παίκτη κι είναι άμεσα συνυφασμένο με την στρατηγική με την οποία ο χαρακτήρας είναι στημένος.
Πιθανότατα, οι fans του SFIV που μέχρι τώρα περίμεναν με σκεπτικισμό να δουν τις “διαφορές”, καταλαβαίνουν πώς αυτή η προσθήκη αλλάζει την ίδια τη μάχη. Εκεί που ακονίσατε τις ικανότητές σας πάνω στο ανανεωμένο βασικό στυλ παιξίματος, πρέπει να προσαρμόσετε το boost τακτικής που προσφέρει η Variable μπάρα στη ροή του παιχνιδιού. Να συνηθίσετε το δυναμικό χαρακτήρα που έχει πάρει πλέον το παιχνίδι, να αντιληφθείτε πώς μπορεί ανάλογα να διαμορφωθεί από την επιλογή του αντιπάλου και να το τελειοποιήσετε. Είναι μια μικρή μαγεία από μόνη της.
Touche, λοιπόν αγαπητή Capcom. To gameplay του τίτλου καταφέρνει να κάνει αυτό που δεν πέτυχε ούτε ο τεχνικός τομέας, ούτε τίποτε άλλο. Να πιάσει τον παίκτη απροετοίμαστο. Να τον εκπλήξει ευχάριστα και να του καταφέρει το first hit. Χωρίς υπερβολλές και χωρίς πολλές “σάλτσες” πλέον, να ξέρετε ότι έχετε να κάνετε με το καλύτερο gameplay στα χρονικά της σειράς. Αποτέλεσμα ζύμωσης κι ωρίμανσης δεκαετιών, αποτελεί το πενταπόσταγμα όσων έχετε βιώσει μέχρι τώρα. Τη μοναδική, φυσιολογική κι αναμφισβήτητη εξέλιξη που θα μπορούσε να έχει για να συνεχίσει να διατηρείται στην κορυφή. Το πρώτο χτύπημα το δεχτήκατε. Έχετε μια γενιά μπροστά σας, όμως, να το αξιολογήσετε και να επανέλθετε. Να φτάσετε κι αυτό το μοντέλο στα όρια του και να ωθήσετέ την εξέλιξή του.
Το πρώτο δικό μας χτύπημα κατά του τίτλου δε θα αργήσει να έρθει – κι έχει να κάνει με το διατιθέμενο content και με την αλλαγή πολιτικής της Capcom στον τρόπο με τον οποίο θα εκμεταλλευτεί εμπορικά τη σειρά V από εδώ και στο εξής. Η απόφαση στην οποία κατέληξαν οι αναλυτές της επιφορτίζουν τους απανταχού reviewers μ’ ένα puzzle για σκληρούς λύτες. Φαινομενικά, αποφάσισαν να εγκατελείψουν τη λογική των πολλών μετέπειτα εκδόσεων του τίτλου (Super κλπ) και να διανέμουν το content με πακέτα επέκτασης (updates) σε τακτά χρονικά διαστήματα. Υπάρχει, δε και η δυνατότητα να αποκτήσει κανείς όλο το μελλοντικό content δωρεάν.
Αναμφισβήτητα, αυτό ακούγεται αρχικά καλό. Στο μενού του παιχνιδιού υπάρχει η επιλογή shop (η οποία θα είναι διαθέσιμη από Μάρτη μεριά) και οι αγορές θα γίνονται με δύο ειδών… νομίσματα: με τα zenny, που τα αγοράζετε με πραγματικό χρήμα και αντιστοιχία 100 zenny = 1$ και τα fight money που τα κερδίζετε παίζοντας. Ενδεικτικά, ο πρώτος νέος χαρακτήρας, ο Alex, που θα εγκαινιάσει το shop τον Μάρτιο, θα κοστίζει 100.000 fight money ή 600 zenny (6$). Εσείς διαλέγετε… Σύμφωνα με την Capcom, αυτή η πολιτική θα ακολουθηθεί για όλη τη διάρκεια της ζωής του τίτλου. Και που είναι το πρόβλημα θα πείτε; Το πρόβλημα είναι ότι το τωρινό content είναι ελάχιστο – και δε μιλάμε για τους 16 διατιθέμενους χαρακτήρες. Αυτός ο αριθμός είναι ικανοποιητικός και μάλιστα ανάμεσά τους υπάρχουν και 4 νέες παρουσίες. Όμως δε θα έχετε που να τους χρησιμοποιήσετε. Από single player περιεχόμενο υπάρχει story mode και survival. Το πρώτο αποτελείται από 4 – κατά μέσο όρο – μάχες με κάθε χαρακτήρα και ανάλογα cut scenes που δεν προσφέρουν καμιά συνοχή σε θέμα σεναρίου. Το δε δεύτερο αποτελείται από δέκα μάχες για τον καθένα, με την ενδιαφέρουσα προσθήκη της αγοράς buffers μεταξύ των μαχών με αντάλλαγμα… score που αφαιρείται από το σύνολο κι επηρεάζει τη συγκομιδή fight money στο τέλος.
Όλα αυτά θα σας πάρουν μόλις τρεις ώρες για να τα ολοκληρώσετε. Μετά το παιχνίδι μένει ως έχει, να περιμένει τον… Ιούνιο για την άφιξη του πλήρους Story Mode ή εναλλακτικά τον Μάρτιο, όπου θα προστεθούν και κάποια challenges. Μόνη καταφυγή το “διπλό”. Είτε online είτε local. Στη δεύτερη περίπτωση δε θα έχετε πρόβλημα. Βρείτε έναν “φίλο”, αράξτε στον καναπέ και παίξτε μέχρι να σας μαζέψουν οι γείτονες, από τη φασαρία που θα προκαλέσουν πραγματικά και ψηφιακά κλωτσίδια. Το online, όμως, ακολουθεί τη λιτότητα του single player περιεχομένου…
Διαβάστε επίσης
Διαθέσιμα υπάρχουν τα casual, ranked και lobby. Γνωστά σε όλους όσους ασχολούνται με το είδος. Το πρώτο είναι απλή μάχη για να περάσει η ώρα, το δεύτερο σας ανεβάζει και κάποιο rank, ενώ το τρίτο σας επιτρέπει να στήσετε τη μάχη με τις παραμέτρους που επιθυμείτε. Καλά μέχρι εδώ. Καμιά πρωτοτυπία, αλλά επάρκεια υπάρχει. Το πρόβλημα – και σε αυτήν την περίπτωση – είναι η προσωρινή έλλειψη αντιπάλων. Στη μια εβδομάδα που δοκιμάσαμε τον τίτλο, ο μέσος χρόνος αναμονής ήταν περί τα 30 λεπτά. Προφανώς, τις πρώτες μέρες, δεν υπήρχαν παίκτες παρά μόνον reviewers. Μετά το launch του παιχνιδιού όμως η κατάσταση θα έπρεπε να είχε βελτιωθεί.
Ίσως οι first day buyers να είχαν απενεργοποιημένη την επιλογή εύρεσης online αντιπάλου σε οποιαδήποτε φάση του παιχνιδιού (ακόμα και στα μενού). Ίσως να μην την έχουν εντοπίσει ακόμα. Ίσως οι υπόλοιποι αναλυτές να είδαν όσα είχαν να δουν και να άφησαν το παιχνίδι στην άκρη. Από τη δική μας εμπειρία, όσο αραιή κι αν ήταν, το netcode ήταν άψογο κι οι μάχες απροβλημάτιστες. Κριτική για matchmaking δεν μπορεί να γίνει, γιατί πάντα στην αρχή όλοι έχουν χαμηλό rank. Κενό παραμένει και το Capcom Fighters Network που προσφέρει profile αντιπάλων από το διαδίκτυο κι ενημέρώνει για τα διάφορα τουρνουά με prize pools της τάξης των 500.000$ (!). Όπως και να’ χει, προς το παρόν το παιχνίδι φαντάζει ελλιπές. Άδειο… Δίνει την εντύπωση ότι δεν ανταποκρίνεται στα λεφτά του κι ας δίνει στον παίκτη τακτικά δωρεάν περιεχόμενο.
Εδώ είναι το puzzle για σκληρούς λύτες: Μιας και το παιχνίδι θα ολοκληρωθεί, πρακτικά, τον Ιούνιο, πώς μπορεί να κριθεί σήμερα; Τεχνικά είναι έξοχο αλλά αφήνει τον παίκτη με την όρεξη και μόνη λύση το online με την ελπίδα ότι τα “σαλόνια” θα γεμίσουν σύντομα. Επίσης, το χρηματικό μοντέλο θα λειτουργήσει σωστά; Θα αρκεί το fight money για να αγοραστεί ο χαρακτήρας που θα βγαίνει κάθε μήνα; Τώρα που είναι αρχή, το story σάς δίνει αρκετά για να ξεκινήσετε. Όμως μια νίκη στο casual αποδίδει μονάχα 50 fm… Χρειάζονται 2.000 τέτοιες για να αγοράσετε έναν νέο χαρακτήρα πχ τον Μάϊο…. Η όλη υπόθεση θυμίζει Driveclub, που ξεκίνησε προσφέροντας προβληματισμούς κι εξελίχθηκε σε άριστο και πλουσιότατο τίτλο. Η προσωπική μας εκτίμηση είναι ότι και το SFV θα γιγαντωθεί, αλλά δεν παύει να είναι μαντεψιά. Ας είναι…
Ένας μόνιμα πεινασμένος χαρακτήρας, που θυμάται την πείνα που είχε ακόμα και πριν 25 χρόνια μάζεψε όλα αυτά τα “check!” που κλυδώνισαν τη σκέψη του παραπάνω κι αναγνώρισε τη σχέση του gameplay του Street Fighter V με αυτό του μακρινού και “απλού” Street Fighter II. Αρμονική συνύπαρξη άρτιου σχεδιασμού, μοναδικότητας και προσεκτικής εκμετάλλευσης του χώρου και του χρόνου της μάχης. Παρά το προσωρινά φτωχό περιεχόμενο, το Street Fighter V προχώρησε τη σειρά ακόμα ψηλότερα κι έφερε ένα απολαυστικό και προκλητικότατο gameplay για να απασχολήσει τον παίκτη για μια ολόκληρη γενιά. Τότε έλεγαν ότι αυτό που μετράει περισσότερο είναι το gameplay. Ας σταθούμε εδώ κι ας απολαύσουμε ένα εξαιρετικό fighting game.
Το review βασίστηκε στην PS4 έκδοση του παιχνιδιού.
Διαβάστε επίσης