Ίσως η ομορφότερη pixel art που έχουμε δει.
Το Hyper Light Drifter είναι ένα από τα ελάχιστα indie παιχνίδια που αντανακλούν ξεκάθαρα τα προσωπικά βιώματα του δημιουργού τους, όσο και αν η πλοκή και ο κόσμος τους δεν έχει καμία σχέση με την κοινωνία μας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η κατάσταση της υγείας του Alex Preston -ο βασικός δημιουργός- έρχεται να δώσει μία ουσιαστική υπόσταση στο αφαιρετικό και ιδιαίτερα ενδιαφέρον σεναριακό υπόβαθρο του παιχνιδιού. Ο Preston γεννήθηκε με τη νόσο της συγγενούς καρδιοπάθειας, μία κατάσταση που, φυσικά, είχε μεγάλο αντίκτυπο στην καθημερινότητά του. Μία ένδειξη αυτής της δύσκολης κατάστασης αποτελούν οι κατά καιρούς αναφορές του στην υγεία του, που οδηγούσε στην περαιτέρω καθυστέρηση της ανάπτυξης του Hyper Light Drifter. Για καλή του τύχη η υπερεπιτυχημένη χρηματοδότηση από το Kickstarter (από τον στόχο των 27.000 δολαρίων έφτασε τα 645.000) στήριξε και με το παραπάνω αυτήν την προσπάθεια, ώστε να αποδώσει το αρχικό του όραμα χωρίς σημαντικούς περιορισμούς.
Το αποτέλεσμα είναι ένα ποιοτικότατο παιχνίδι, στα πρότυπα του A Link to the Past, με ατμόσφαιρα που θυμίζει έντονα τον αφιλόξενο αλλά συνάμα γοητευτικό κόσμο του Another World. Εκτός των άλλων είναι ένα παιχνίδι που αποδίδει με μαεστρία το αλληγορικό μήνυμα της κατάστασης της υγείας του Preston, μέσα από τις εκφραστικές εικόνες και το λακωνικό σενάριο, η ερμηνεία του οποίου επαφίεται στον καθένα. Το πανέμορφο εισαγωγικό βίντεο, η τεχνοτροπία και το ύφος του οποίου δείχνουν ως μία μίξη των Another World και Samurai Jack, προβάλλει τις απαραίτητες εξηγήσεις για το θανάσιμο ταξίδι λύτρωσης που θα ακολουθήσει ο ήρωάς μας.
Όπως και σε όλα τα επιμέρους στοιχεία του παιχνιδιού, έτσι κι εδώ το Hyper Light Drifter είναι φειδωλό στις πληροφορίες που μας δίνει, απαιτώντας από εμάς ένα βαθμό σκέψης ώστε να αποκωδικοποιήσουμε τις σποραδικές πληροφορίες. Σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού δεν υπάρχει κανένας διάλογος ή κείμενο, παρόλο που ο πρωταγωνιστής συναντιέται με ορισμένους κατοίκους αυτού του αφιλόξενου κόσμου. Οι τυχόν ομιλίες γίνονται μέσα από στατικές εικόνες, σχεδιασμένες με την πολύ όμορφη και λεπτομερή χρήση της pixel art. Το μόνο μειονέκτημα είναι ότι θα επιθυμούσαμε περισσότερες συνομιλίες μέσω τέτοιων εικόνων, καθώς οι υπάρχουσες είναι αρκετά περιορισμένες.
Αν και σε διάφορους τίτλους η λακωνική σεναριακή προσέγγιση δίνει την εντύπωση της εύκολης και περιοριστικής λύσης, εδώ βοηθάει τα μέγιστα στο χτίσιμο της μυστηριακής και μοναχικής πορείας προς τη λύτρωση. Όπως προείπαμε, η γνώση της κατάστασης του Preston αποτελεί ουσιαστικά κλειδί για την καλύτερη κατανόηση του προσωπικού μηνύματος που θέλησε να αποδώσει στο Hyper Light Drifter. Είναι ευτύχημα ότι ο δημιουργός, εκτός από την αποτύπωση του προσωπικού του αγώνα στο σεναριακό και οπτικό υπόβαθρο, είχε επιπλέον τις ιδέες και την ικανότητα ώστε να στηρίξει αυτήν την εμπειρία με ένα στιβαρό και καλοφτιαγμένο gameplay (προτείνουμε ανεπιφύλακτα τη χρήση gamepad). Με επιρροές από το A Link to the Past, βρισκόμαστε σε έναν αρκετά ανοιχτό κόσμο, χωρισμένο ουσιαστικά σε τέσσερις περιοχές.
Εκπληκτική δουλειά έχει γίνει στην τοποθέτηση δεκάδων μυστικών και καλά κρυμμένων περιοχών, σε ένα παιχνίδι όπου η παρατηρητικότητα, το εκτενές ψάξιμο κάθε περιοχής και η απόλαυση της ανακάλυψης ενός ακόμα κρυφού περάσματος αποτελούν τη μισή αξία του. Σε αντίθεση με τα περισσότερα indies ανοιχτού κόσμου, που ακολουθούν την metroidvania τακτική στην εξερεύνηση, εδώ εξ αρχής έχουμε τα απολύτως απαραίτητα “εργαλεία” ώστε να φτάσουμε σε οποιαδήποτε μυστική περιοχή. Με αυτήν την εναλλακτική προσέγγιση η εξερεύνηση γίνεται από τα πρώτα δευτερόλεπτα “εθιστική”, καθώς πάντοτε το ψάξιμο αποδίδει καρπούς, χωρίς να ερχόμαστε ποτέ σε αδιέξοδα λόγω έλλειψης κατάλληλου εξοπλισμού. Δεν μειώνουμε την αξία των metroidvania, αλλά πολύ απλά, το Hyper Light Drifter αποδεικνύει ότι δεν χρειάζεται κάθε παιχνίδι του είδους να ακολουθεί αυτήν την οδό προκειμένου να εμβαθύνει τη συνιστώσα της εξερεύνησης.
Ο σημαντικότερος μηχανισμός του παιχνιδιού, τόσο για τη μάχη όσο και για την περιήγησή μας στο περιβάλλον, είναι αυτός του dash, δηλαδή του γρήγορου “τινάγματος” του χαρακτήρα μας προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. Στην περιήγησή μας το dash μάς επιτρέπει να καλύπτουμε μικρές αποστάσεις ακόμα και πάνω από το κενό, λειτουργώντας ουσιαστικά ως ένα εναλλακτικό άλμα. Στις μάχες, αυτή η ταχύτατη κίνηση οδηγεί σε έντονες συγκρούσεις γεμάτες νεύρο. Οι εχθροί είναι ιδιαίτερα επιθετικοί και συνήθως έρχονται σε μεγάλους αριθμούς. Πολλοί από αυτούς θα έρθουν καταπάνω μας, ενώ ορισμένοι θα ακροβολιστούν προκειμένου να μας πυροβολήσουν από απόσταση ασφαλείας.
Η ποικιλία τους θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερη, αλλά ως έχουν το εύρος των διαφορετικών επιθέσεών τους μας “αναγκάζει” στη χρήση διαφορετικών τακτικών. Συνεχώς θα πρέπει να επιλέγουμε την κατάλληλη στιγμή είτε για να αποφύγουμε ένα χτύπημα είτε για να εφορμήσουμε κατά πάνω τους με τη χρήση του dash. Το σπαθί του ήρωα αποτελεί τη μοναδική επιλογή για μάχες εκ του σύνεγγυς, ενώ τα διάφορα πυροβόλα όπλα, που ανακαλύπτουμε ανά διαστήματα, έρχονται να εμπλουτίσουν σημαντικά το φρενήρη ρυθμό των συγκρούσεων.
Οι σφαίρες είναι μετρημένες στα δάχτυλα, όμως γίνεται να αναπληρωθούν σταδιακά, χτυπώντας τους εχθρούς. Αυτός ο μηχανισμός αναπλήρωσης των σφαιρών ακολουθεί έξυπνα τη φρενήρη φιλοσοφία του gameplay, ωθώντας μας συνεχώς σε επικίνδυνες και στρατηγικές εφορμήσεις προκειμένου να αναπληρώσουμε τις πολύτιμες σφαίρες. Το σύστημα μάχης είναι δομημένο ιδανικά, οδηγώντας σε αεικίνητες και απολύτως απαιτητικές συγκρούσεις, χωρίς να γίνεται ποτέ άδικο. Απλά ετοιμαστείτε να ακονίσετε στο έπακρο τα αντανακλαστικά σας…
Διαβάστε επίσης – Προσθέστε παιχνίδια στη βιβλιοθήκη σας.
Όσον αφορά την αισθητική του παιχνιδιού, οφείλουμε να πούμε ότι το Hyper Light Drifter αποτελεί ένα από τα ομορφότερα δείγματα pixel art που έχουμε δει. Η συγκεκριμένη τεχνοτροπία καταφέρνει να προσδώσει ένα μοναδικό χαρακτήρα μυστηριακού, post-apocalyptic, sci-fi περιβάλλοντος, με πανέμορφο retro χαρακτήρα και ορισμένα επικά σκηνικά. Ίσως είναι ελαφρώς spoiler, αλλά θα αναφέρουμε πως το μακρινό πλάνο όπου βλέπουμε το κουφάρι ενός τεράστιου γίγαντα, στην προσπάθειά του να σκαρφαλώσει ένα πανύψηλο βουνό, αποτελεί μία πανέμορφα δραματική εικόνα. Τα περιβάλλοντα βρίθουν από λεπτομέρεια, με την ομάδα ανάπτυξης να αξιοποιεί στο έπακρο όλες τις δυνατότητες της pixel art.
Το μοναδικό μας παράπονο είναι πως σε ορισμένα σημεία η isometric προοπτική δημιουργεί προβλήματα στην αίσθηση του βάθους και του χώρου, με αποτέλεσμα να μην γνωρίζουμε αν κάποιο σημείο είναι μονοπάτι, τοίχος ή, απλώς, το κενό. Ευτυχώς, αυτά τα σημεία δεν είναι πολλά αλλά δεν παύουν να αποτελούν μικρές παραφωνίες σε ένα κατά τα άλλα ποιοτικότατο σύνολο. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ατμοσφαιρική και η απόλυτα ταιριαστή μουσική, γεμάτη από synthesizer ήχους, συμβάλλουν καταλυτικά στο χτίσιμο αυτού του αφιλόξενου και μοναχικού κόσμου. Η μουσική με τον pixel art οπτικό τομέα βρίσκονται πραγματικά σε εξαιρετική σύμπνοια.
Το Hyper Light Drifter αποτελεί τελικά ένα εξαιρετικό δείγμα όχι μόνο από τη φετινή παρουσία της indie σκηνής, αλλά από τη γενικότερη πορεία της. Είναι ξεκάθαρα ένα πόνημα βγαλμένο μέσα από τις δυσκολίες του δημιουργού του, ο οποίος -μαζί με την πολύτιμη βοήθεια της ομάδας ανάπτυξής του, φυσικά- είχε την ικανότητα να τις εξωτερικεύσει και να τις μεταδώσει απολύτως επιτυχημένα, πατώντας πάνω στις δυνάμεις του μέσου των παιχνιδιών.
Το αρκετά απλό σενάριο δεν παύει να είναι δραματικά φορτισμένο, το σύστημα μάχης είναι έντονα γρήγορο και βασίζεται πρωτίστως στην τεχνική, ενώ τα πάμπολλα μυστικά που υπάρχουν ωθούν στην ακούραστη εξερεύνηση. Το όλο οικοδόμημα περιβάλλεται από μία πανέμορφη pixel art και ολοκληρώνεται με ένα ιδανικά retro soundtrack. Όσοι είναι “πιστοί” αυτής της σκηνής θα πρέπει να του δώσουν μία ευκαιρία.
Το review βασίστηκε στην PC έκδοση του παιχνιδιού.
Διαβάστε επίσης – Προσθέστε παιχνίδια στη βιβλιοθήκη σας.