Ένας ωκεανός προβλημάτων.
Η καλοκαιρινή περίοδος για τους περισσότερους αποτελεί περίοδο σωματικής και πνευματικής ξεκούρασης. Για τους gamers, ωστόσο, συνήθως αποτελεί την περίοδο που γίνεται το ξεκαθάρισμα με το backlog των παιχνιδιών. Ο λόγος είναι αφενός να παιχτεί ό,τι έχει αγοραστεί την προηγούμενη περίοδο και αφετέρου ότι το φθινόπωρο συνηθίζεται να μπαίνουν οι μηχανές της gaming βιομηχανίας μπροστά, με αποτέλεσμα να αναμένονται πολλοί, νέοι τίτλοι. Οπότε, η καλοκαιρινή περίοδος μπορεί να απασχολήσει αρκετούς με διάφορα RPG/JRPG παιχνίδια, που διαθέτουν μεγάλη διάρκεια και χρειάζονται σαφώς αρκετό χρόνο ενασχόλησης. Έτσι, θα έλεγε κανείς πως η καλοκαιρινή κυκλοφορία του Star Ocean Integrity and Faithlessness αποτελεί μια καλή περίπτωση για τους κατόχους των συστημάτων της Sony (αφού κυκλοφορεί σε PS4 και PS3). Ωστόσο, εκείνοι που δεν είχαν ενθουσιαστεί με τον προηγούμενο τίτλο της tri-Ace, το Last Hope, σίγουρα έχουν λόγο να είναι επιφυλακτικοί και ταυτόχρονα ανυπόμονοι για το τι πρέπει να περιμένουν από το νέο Star Ocean.
Αν και μπορεί να είναι γνωστό, καλό είναι να ειπωθεί πως δεν χρειάζεται κάποιος να έχει παίξει τους προηγούμενους τίτλους για να εισχωρήσει στον κόσμο του Star Ocean V (SOV). Μολονότι η ιστορία του νέου τίτλου λαμβάνει χώρα στη χρονική στιγμή ανάμεσα στο Star Ocean: The Second Story και στο Star Ocean: Till The End of Time, δεν γίνονται κάποιες αναφορές σε άλλους χαρακτήρες ή γεγονότα από άλλους τίτλους της σειράς, αλλά απλά βοηθάει αυτούς που έχουν παίξει τους προαναφερθέντες τίτλους να κατανοήσουν σε ποια χρονική περίοδο βρίσκονται. H έναρξη του SOV μάς βρίσκει να ελέγχουμε τον Fidel και να βρισκόμαστε στον υπανάπτυκτο πλανήτη με το όνομα Faykreed, στον οποίο βρίσκεται σε εξέλιξη ένας εμφύλιος πόλεμος.
Ο Fidel και η παιδική του φίλη, Miki, εμπλέκονται στον πόλεμο, και σύντομα έχουν την πρώτη τους επαφή με ένα μικρό κορίτσι, την Relia, η οποία έχει χάσει τις αναμνήσεις της. Ψάχνοντας απαντήσεις και βοήθεια, οι πρωταγωνιστές βρίσκονται αντιμέτωποι με νέες αλήθειες, που εμπλέκουν εξωγήινες, ανεπτυγμένες φυλές στον πλανήτη τους, οι οποίες βρίσκονται εκεί για δικούς τους σκοπούς. Η ιστορία, σε κάθε περίπτωση, είναι ενδιαφέρουσα, ωστόσο οι χαρακτήρες αποτελούν αρχέτυπα που έχουμε ξαναδεί και έχουν χρησιμοποιηθεί ξανά και ξανά στο genre (η παιδική φίλη που ξεκινάει να βοηθήσει τον κεντρικό χαρακτήρα και στη συνέχεια δεν τον αποχωρίζεται, η ιδιοφυΐα-ταλαντούχος μάγος κ.ο.κ.). Ακόμα και οι νέοι χαρακτήρες θα δημιουργήσουν ένα συναίσθημα déjà vu σε εκείνους που έχουν ασχοληθεί με προηγούμενους τίτλους της σειράς, μιας και είναι κάτι που έχουμε ξαναδεί πολλάκις.
Αν και οι χαρακτήρες είναι καλοσχεδιασμένοι και τα περιβάλλοντα και οι πόλεις του πλανήτη φαίνονται οπτικά πανέμορφα -με τη στήριξη της τεχνολογίας της τρέχουσας γενιάς (το παιχνίδι “τρέχει” σε 1080p/ 60fps)-, δυστυχώς μοιάζουν ανέμπνευστα. Αυτό συμβαίνει διότι, παρόλο που οι περιοχές που θα περιπλανηθείτε είναι μεγάλες σε έκταση εκ φύσεως (εφόσον συμμετέχουν και οι 7 χαρακτήρες στη μάχη, είναι λογικό να υπάρχει μεγάλο εύρος σε κάθε περιοχή), το όλο αποτέλεσμα θυμίζει δουλειά χαμηλού κόστους. Παρόλο που υπάρχουν ορισμένες ευχάριστες πινελιές, όπως ο τρόπος που ανεμίζουν τα ρούχα του χαρακτήρα, το λεπτομερέστατο animation της κίνησης και η εναλλαγή μέρας-νύχτας, το περιβάλλον εξακολουθεί να φαίνεται παγωμένο, με μικρό πλήθος εχθρών, τη ζωντάνια στο landscape να είναι απλά ανύπαρκτη, τα δέντρα να μένουν ακίνητα και, γενικώς, να υπάρχει μια στασιμότητα που έχει ως αποτέλεσμα να νιώθουμε πως οι χαρακτήρες μας βρίσκονται σε έναν άδειο καμβά.
Εκτός αυτού, το low budget της υπόθεσης φαίνεται και στα ελάχιστα cut scenes του παιχνιδιού. Αν και ελάχιστα, μέχρι και εκεί υπάρχουν προβλήματα, που αναρωτιόμαστε το πώς πέρασαν στην τελική έκδοση. Για παράδειγμα, σε σημείο που μιλάνε οι χαρακτήρες και εξελίσσεται η ιστορία, παρατηρείται κόλλημα των npcs, όπως το να περιπλανώνται στο background χωρίς σκοπό ή να χτυπούν ο ένας επάνω στον άλλο. Σίγουρα μπορεί να είναι διασκεδαστικό (“διασκεδαστικό” με την έννοια των bugs που είδαμε στο Assassins Creed Unity), όμως έτσι προδίδεται η πρόχειρη δουλειά που έχει γίνει.
Αντί για απλά cut scenes, οι δημιουργοί σκέφτηκαν πως είναι πιο σωστό ο διάλογος που πραγματοποιείται να είναι υπό μορφή “seamless cut scene” ώστε να δημιουργείται καλύτερη ροή για τον παίκτη και την ιστορία. Τα προβλήματα, όμως, που αντιμετωπίζει αυτή η λογική, είναι πως αν και μπορούμε να μετακινηθούμε την ώρα που συζητάνε οι χαρακτήρες και εξελίσσεται η ιστορία, μπορούν να μετακινηθούν και οι npcs και να ανοίγουν ένα άσκοπο παράθυρο ομιλίας προς εμάς χωρίς να απευθυνθούμε προς αυτούς. Και ένα ακόμη πρόβλημα που παρουσιάζεται στην πορεία, είναι πως αν οδηγηθούμε στην οθόνη του game over μετά από κάποια ήττα, θα πρέπει να παρακολουθήσουμε εκ νέου τους διάλογους που προηγήθηκαν, μιας και ξεκινάμε από το τελευταίο Save. Είμαστε βέβαιοι ότι θα μπορούσαν να υπάρχουν επιλογές checkpoint, retry battle ή έστω ένα πλήκτρο που να προσπερνάει γρήγορα τους διάλογους, ωστόσο οι δημιουργοί μάλλον φαίνεται πως θεώρησαν ότι το σύστημα που επέλεξαν δεν θα δημιουργήσει πρόβλημα…
Ενδιαφέρουσα προσθήκη στο νέο Star Ocean αποτελεί το σύστημα ρόλων, το οποίο καθορίζει το πώς θα συμπεριφερθούν οι σύντροφοί μας στη μάχη. Το ξεκλείδωμα- αναβάθμισή τους παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, μιας και δίνει αρκετά ενισχυμένα χαρακτηριστικά δύναμης, υγείας και συμπεριφοράς στους χαρακτήρες μας, ενώ ταυτόχρονα καθορίζει τη συμπεριφορά της φιλικής A.I. Για παράδειγμα, ο ρόλος του healer δίνει προτεραιότητα στην ίαση των φιλικών μονάδων παρά στην ίδια την μάχη, ενώ ένας επιθετικός ρόλος, όπως ο Table Turner, επικεντρώνεται στο να στοχεύει τους δυνατότερους εχθρούς. Οι ικανότητες συνεχίζουν να υφίστανται και μπορούμε να τις μάθουμε μέσω βιβλίων, όπου θα βρούμε μέσα στις διάφορες περιοχές που θα περιπλανηθούμε.
Διαβάστε επίσης – Προσθέστε παιχνίδια στη βιβλιοθήκη σας.
Δυστυχώς, όμως, οι τρικυμίες από τις οποίες υποφέρει το νέο Star Ocean δεν σταματούν σε όσα προαναφέραμε. Το Last Hope μπορεί να κατηγορήθηκε για πολλά πράγματα, αλλά η μάχη του -τουλάχιστον για τον γράφοντα- ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα, ειδικά με τη χρήση του Blindside, με τη χρήση του οποίου όταν ένας εχθρός μάς πλησίαζε, μπορούσαμε να τον αποφύγουμε τη σωστή χρονική στιγμή, και με το όμορφο animation να βρεθούμε από πίσω του και να προκαλέσουμε αρκετή ζημιά. Στο Integrity and Faithlessness άλλαξε και αυτό, αφού υιοθετήθηκε το παραδοσιακό “πέτρα, ψαλίδι, χαρτί”. Δηλαδή, “δυνατή επίθεση νικά άμυνα, άμυνα νικά αδύναμη επίθεση” κ.ο.κ. Ενώ η real time μάχη παραμένει γρήγορη, με τη χρήση των ικανοτήτων και την παρουσία των ειδικών, δυνατών επιθέσεων (Reserve Rushes), υποφέρει και αυτή από προβλήματα.
Η πρώτη επαφή με το προκαθορισμένο sensitivity της κάμερας μπορεί να προκαλέσει ναυτία, διότι έχει την τάση να συνοδεύει το χαρακτήρα που ελέγχουμε στη μάχη, με αποτέλεσμα -ανάλογα με τις ικανότητες που χρησιμοποιούμε- να κινείται πάνω κάτω. Σίγουρα είναι εύλογο ερώτημα το τι απέγινε πανοραμική κάμερα του Last Hope. Άλλο ένα εύλογο ερώτημα αποτελεί η συμμέτοχη των φιλικών μονάδων, μιας και όσοι γνωρίζουν αυτά του είδους τα παιχνίδια (Tales of, Star Ocean, Kingdom Hearts κ.α.) ξέρουν ότι δεν έχουν πάντα την άριστη κρίση στο να βοηθήσουν τον παίκτη και πολλές φορές απλά λειτουργούν ως τροχοπέδη στη μάχη.
Στο νέο Star Ocean η φιλική A.I δεν αποτελεί εξαίρεση. Αν και αυξήθηκε η χρήση μονάδων, η τεχνητή νοημοσύνη συνεχίζει να υποκύπτει σε λάθη, όπως το να είναι στάσιμη ή να κολλάει σε κάποιο αντικείμενο, ενώ απορία και ταυτόχρονα εκνευρισμός προκαλείται όταν ο εχθρός πραγματοποιήσει μια ικανότητα aoe (area of effect). Σε αυτήν την περίπτωση όλες οι melee μονάδες κάθονται και επιτίθενται, αντί να απομακρύνονται από τον επικείμενο κίνδυνο, με αποτέλεσμα να πέφτουν νεκροί στο πεδίο της μάχης. Επίσης εύλογο είναι το ερώτημα γιατί να μη συμμετέχουν λιγότεροι χαρακτήρες ή να υπάρχει μια επιλογή όπως στο πρόσφατο Tales of Zestiria, όπου με το d-pad μπορούμε να δώσουμε άμεσα εντολές ανακατεύθυνσης στις μονάδες ή έστω ένα σύστημα παγώματος χρόνου σε ύφος Dragon Age, ώστε να τις τοποθετήσουμε εμείς.
Συνεχίζοντας με το τμήμα της μάχης, υπάρχει η δυνατότητα να αλλάξουμε χαρακτήρα όποια στιγμή θέλουμε, και μετά το τέλος της μάχης επιστρέφουμε αυτόματα στον έλεγχο του Fidel. Όμως, ένα ακόμα πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε εδώ, είναι όταν μπαίνουμε στην επόμενη μάχη και έχουμε τον έλεγχο ενός από τους ranged χαρακτήρες. Με αυτόν τον τρόπο βρισκόμαστε εκτός του πεδίου μάχης, με αποτέλεσμα κάποιες φορές ο χαρακτήρας μας να εκτελεί απευθείας απόδραση. Αυτό παρουσιάζεται σε περιπτώσεις που μένει πίσω η “ουρά” των συντρόφων μας. Τελευταίο πρόβλημα που αφόρα στη μάχη είναι τα difficulty spikes, τα οποία κάνουν την εμφάνιση τους σε διάφορα σημεία του παιχνιδιού. Αν και το σύστημα μάχης τύπου “πετρά, ψαλίδι, χαρτί” λειτουργεί εναντίον των απλών εχθρών, στα boss fights είναι ανώφελο να προσπαθήσετε να κάνετε κάτι, μιας και βρίσκονται σε ενός είδους unbreakable stance πράγμα που σημαίνει, πως πρέπει να προβείτε σε ένα είδους skill festival ώστε να πραγματοποιήσετε αρκετή ζημιά, ενώ ο αντίπαλος με μια κίνηση -λόγω του κάκου προγραμματισμού της φιλικής A.I.- μπορεί να μειώσει τους αριθμούς σας πολύ γρήγορα.
Σε κάθε περίπτωση, τα boss fights έχουν “ενδιαφέρον” μιας και η εχθρική A.I. ξέρει πού και πώς πρέπει να χτυπήσει ώστε να οδηγηθεί στη νική, σε αντίθεση με τη φιλική, που κάνει συνεχώς λάθη. Για όσους αναρωτιούνται για τη διάρκεια του νέου Star Ocean ή για το πόσους πλανήτες θα εξερευνήσουν στον τίτλο, καλό είναι να ενημερωθούν πως το ταξίδι τους λαμβάνει χώρα μόνο στον υπανάπτυκτο πλανήτη Faykreed, πράγμα που σημαίνει πως θα βιώσετε αρκετό backtracking, μιας και η διάρκεια του κυρίως παιχνιδιού -στην κανονική δυσκολία- εκτιμάται γύρω στις 22 ώρες.
Ωστόσο, οι completionists/ Trophy Hunters θα χρειαστούν πολλές παραπάνω ώρες, μιας και θα πρέπει να παίξουν το παιχνίδι στις δυο πιο υψηλές δυσκολίες ή να πραγματοποιήσουν όλα τα Personal Actions, των οποίων σκοπός είναι το γνωστό ξεκλείδωμα κάποιου ending για τον κάθε χαρακτήρα. Επίσης, υπάρχουν τα κλασικά fetch quests (side quests) και η δυνατότητα crafting ώστε να συμπληρώσετε το 100% στην εγκυκλοπαίδεια σας, ενώ για όσους επικεντρωθούν και ολοκληρώσουν το κύριο περιεχομένου του παιχνιδιού, γίνεται προσβάσιμο το post game content, στο οποίο αποκτάτε πρόσβαση σε ένα dungeon όπου καλείστε να αντιμετωπίσετε δυο Superbossess οικεία σε αυτούς που έχουν παίξει τους προηγούμενους τίτλους της σειράς.
Ολοκληρώνοντας, το Star Ocean: Integrity and Faithlessness είναι ένας τίτλος που παρουσιάζει ενδιαφέρουσα ιστορία, μιας και βρισκόμαστε σε έναν υπανάπτυκτο πλανήτη με εξωγήινες, εξελιγμένες μορφές ζωής, όπου τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Ωστόσο φαίνεται πως ο τίτλος πάσχει από πολλά προβλήματα είτε λόγω χαμηλού κόστους είτε επειδή χρειαζόταν περισσότερο χρόνο στην ανάπτυξη ώστε να αποφευχθούν τα προβλήματα από τα οποία πάσχει. Οι λάτρεις του είδους και της σειράς καλό είναι να ενημερωθούν καλά για το πρέπει να περιμένουν από το νέο τίτλο της tri-Ace πριν προβούν στην απόκτησή του.
Το review βασίστηκε στην PS4 έκδοση του παιχνιδιού.
Διαβάστε επίσης – Προσθέστε παιχνίδια στη βιβλιοθήκη σας.