Το συνολικό σεναριακό οικοδόμημα περιβάλλεται από αξιόλογους ηθοποιούς, κύριους και δευτερεύοντες. Σε ένα παιχνίδι με τόσο μεγάλο μέγεθος ομιλιών, λογικό είναι να υπάρχουν και περιπτώσεις b-movie υποκριτικής, αλλά κατά βάση η ποιότητα είναι υψηλή. Θετικό είναι επίσης πως οι Τσέχοι χαρακτήρες δεν μιλούν με επιτηδευμένα “ξενικές” προφορές, ως επί το πλείστον, αλλά –αντίθετα- ακούγονται αρκετά φυσικοί. Η Πράγα, γενικά, αποτελεί ένα εξαιρετικό δυστοπικό τοπίο και τελικά μία εμπνευσμένη επιλογή για το βασικό hub του Mankind Divided. Η έκτασή της μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα μεγάλη, όμως, πραγματικά το προτιμούμε από την πλειοψηφία των open-world παιχνιδιών, που προσπαθούν να γεμίσουν τον άδειο κόσμο τους με επαναλαμβανόμενα εικονίδια. Εδώ, η πόλη είναι συγκροτημένη και κάθε δρόμος, παράδρομος και κτήριο δείχνουν να έχουν τοποθετηθεί με φροντίδα. Σε αντίθεση με την κάπως μπερδεμένη διαρρύθμιση των πόλεων του Human Revolution, η Eidos Montreal έχει κάνει πολλά βήματα μπροστά ώστε να αποδώσει μία ζωντανή πόλη μέσα από την αρχιτεκτονική και τη δομή της.
Τα υπόλοιπα περιβάλλοντα που θα επισκεφθείτε είναι και αυτά απόλυτα προσεγμένα. Δεν θα τα αναφέρουμε, για όσους θέλησαν να αποφύγουν κάθε λογής spoiler, απλά όμως θα πούμε ότι υπάρχει μία απόλυτα σεβαστή ποικιλία τοποθεσιών, κάθε μία από τις οποίες εξυπηρετεί ισάξια και το σεναριακό υπόβαθρο αλλά και τους gameplay μηχανισμούς. Εν τέλει, εάν φοβόσασταν πως ο περιορισμός σε μία και μόνο χώρα θα έβλαπτε την ποικιλομορφία του παιχνιδιού, θα πρέπει να μείνετε ήσυχοι, καθώς ό,τι χάνει σε ταξίδια, το κερδίζει στη σχεδιαστική λεπτομέρεια όλων των εξωτερικών και εσωτερικών χώρων ανεξαιρέτως.
Εννοείται ότι παντού και πάντα θα βρίσκετε παρατημένους υπολογιστές, έτοιμους να “χακαριστούν” ώστε να διαβάσετε ένοχα αστεία και πολύτιμα μυστικά, με το επιπρόσθετο “μπόνους” πως η διάταξη του κάθε χώρου έρχεται πολλές φορές με το δικό της τρόπο να προσθέσει οπτική ουσία στις διάφορες κύριες και περιφερειακές ιστορίες που θα ανακαλύψετε στα διάσπαρτα e-mails. Στην αληθοφανή αίσθηση του κόσμου συμβάλλουν και τα side quests. Αν και αυτές οι παράπλευρες υποθέσεις είναι περιορισμένου αριθμού (θα θέλαμε καμιά 30αριά…!) τουλάχιστον κερδίζουν τις εντυπώσεις χάρη στην καλή γραφή τους. Τα side quests σχεδόν πάντα συνδέονται με άμεσο ή έμμεσο τρόπο με τα τεκταινόμενα της κύριας περιπέτειας, δίνοντας ακόμα περισσότερη πνοή στον κόσμο του παιχνιδιού. Επιπλέον, έχει δοθεί η απαραίτητη φροντίδα στη δράση που προσφέρουν, έτσι ώστε να μη δείχνουν ως ο φτωχός συγγενής των κύριων αποστολών, όπως συμβαίνει συχνά-πυκνά σε παιχνίδια του είδους.
Μιας και αναφέραμε τη δράση, ας περάσουμε και στο έτερο κομμάτι του Mankind Divided, άλλος ένας τομέας που διαπρέπει. Όσοι ασχοληθήκατε με το Human Evolution, θα βρεθείτε αυτοστιγμεί στα χωράφια σας, σύντομα όμως θα ανακαλύψετε ότι η συνολική εμπειρία είναι σαφέστατα βελτιωμένη. Καταρχάς, πρώτη και καλύτερη είναι η δυνατότητα του Adam Jensen να σκαρφαλώνει! Εννοείται ότι είναι κάτι που θεωρείται πλέον σχεδόν στάνταρ δυνατότητα στα FPS, αλλά και πάλι είναι μία φαινομενικά απλή λειτουργία, που όμως πάντα εμπλουτίζει σημαντικά την ελευθερία των κινήσεων.
Όπως είναι φυσικό, οι δυνάμεις των augmententions επιστρέφουν βελτιωμένες. Όλοι οι παλιοί γνώριμοι είναι εδώ. Σας συνιστούμε να επενδύσετε σύντομα στο Social Enhancer, ώστε να επηρεάσετε περισσότερο ορισμένους (όχι πολλούς δυστυχώς) καίριους διαλόγους. Φυσικά, δεν λείπουν και οι νέες προσθήκες, όπως το πολυδιαφημισμένο Icarus Dash, εμπνευσμένο εμφανώς από το Blink του Dishonored. Αν και δεν έχει την ίδια χάρη στην κίνηση όπως αυτή που είδαμε στον εξαιρετικό τίτλο της Arkane Studios, αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, καθώς η χρήση του ξεφεύγει από το να χαρακτηριστεί ως cheat και τελικά αποτελεί ένα ακόμα εργαλείο που πρέπει να χρησιμοποιηθεί με στρατηγική σκέψη και έχοντας πάντοτε ως γνώμονα την πολύτιμη ενέργεια που απαιτεί για να ενεργοποιηθεί.
Ακόμα πιο χρήσιμη, όμως, είναι η προσθήκη του ασύρματου hacking. Με αυτή τη δυνατότητα μπορείτε να απενεργοποιείτε, για μερικά δευτερόλεπτα, κάμερες, turrets και ρομπότ, κάτι που βοηθάει σημαντικά τόσο τη stealth όσο και την κατά μέτωπο επίθεση. Η επιτυχημένη χρήση του απαιτεί το σωστό συγχρονισμό σε ένα mini-game λίγων δευτερολέπτων, κάτι που οδηγεί σε ιδιαίτερα έντονες στιγμές, όταν, για παράδειγμα, ένας φρουρός έρχεται προς το μέρος σας κι εσείς προσπαθείτε αγωνιωδώς να απενεργοποιήσετε ένα turret ή μία κάμερα. Η ποικιλία των augmentations έχει αυξηθεί ικανοποιητικά, και πλέον ο Jensen μπορεί ακόμα πιο επιτυχημένα να χαρακτηρισθεί ως ένας ανθρώπινος (ολίγον τι ρομποτικός) ελβετικός σουγιάς, είτε θελήσετε να ασχοληθείτε ως νίντζα είτε ως terminator. Βέβαια, κατά τη γνώμη μας, προκειμένου να απολαύσετε πραγματικά την αξία του Mankind Divided, θα πρέπει εξαρχής να βάλετε ως στόχο την πλήρως stealth προσέγγιση. Αν και οι πιο action καταστάσεις είναι ευχάριστες, η αλήθεια είναι πως το Deus Ex είναι κομμένο και ραμμένο για stealth.
Κάθε μα κάθε αποστολή προσφέρει έναν απόλυτα ικανοποιητικό αριθμό από διαφορετικές διόδους για φαινομενικά αποκλεισμένους χώρους. Δεν έχετε αρκετούς πόντους στο hacking και δεν μπορείτε να ξεκλειδώστε μία πόρτα; Κάπου παραδίπλα θα υπάρχει ο κωδικός. Δεν μπορείτε με τίποτα να εντοπίσετε τον κωδικό; Κάπου θα υπάρχει κρυμμένος ένας αεραγωγός, που θα σας επιτρέψει να διεισδύσετε αθόρυβα. Έχει δηλητηριασμένο αέρα ο αγωγός και δεν έχετε το upgrade του φίλτρου; Κάπου θα υπάρχει μία άλλη μυστική δίοδος πίσω από ένα βαρύ αντικείμενο. Δεν έχετε καμία από τις παραπάνω δυνατότητες; Τότε μάλλον θα έχετε ξεχάσει ότι υπάρχει το μενού της εγκατάστασης των augmentations…
Οι δυνατότητες που παρέχονται για να εισχωρήσετε αθόρυβα σε οποιονδήποτε χώρο είναι υπέρ αρκετές και πολύ καλύτερα τοποθετημένες σε σχέση με τον προηγούμενο τίτλο της σειράς, δίνοντας ακόμα πιο πειστικά την εντύπωση πως έχουν φυσιολογικό λόγο ύπαρξης. Ως εκ τούτου, οι εναλλακτικές διαδρομές δεν ξεφυτρώνουν σε άσχετα σημεία, λες και ο αρχιτέκτονας είχε στο μυαλό του κάποιον επίδοξο διαρρήκτη όταν τις έχτιζε.