Εντυπώσεις από τη beta.
Η σειρά Battlefield έφτασε σε ένα σημείο επικίνδυνου κορεσμού όσον αφορά το σύγχρονο πόλεμο, και αυτό φάνηκε με άσχημο τρόπο στα μέσα του 2015 με το Battlefield Hardline, ένα αστυνομικό spin-off, που ποτέ δεν κατάφερε να πείσει το κοινό της σειράς. Σήμερα, οι servers του Bad Company 2 (κυκλοφορία του 2010), έχουν περισσότερο κόσμο από τους αντίστοιχους του Hardline. Και μετά από συνεχόμενες κυκλοφορίες με παρόμοιο θέμα εδώ και μια εξαετία (Bad Company 1 και 2, BF 3, BF 4, Hardline), ένας γρίφος εμφανίστηκε για την EA και την DICE: Τι πρέπει να κάνουμε για να ξαναγίνει ο μοντέρνος πόλεμος ελκυστικός, επαναστατικός;
Χρειάζεται χρόνος και η απάντηση δεν φαίνεται να υπάρχει ακόμα, οπότε η DICE, -πολύ έξυπνα, κατά τη γνώμη μας- απέφυγε το πρόβλημα με έναν ελιγμό προς τη σταθερή αξία των Παγκοσμίων Πολέμων. Το ενδιαφέρον είναι ότι, παρά την τεράστια επιτυχία του εξαιρετικού, digital-only Battlefield 1943, επιλέχθηκε το επιβλητικό σκηνικό του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Και κατά κάποιο τρόπο, σε σημεία το νιώθουμε σαν μια επιστροφή στις ρίζες, ως “back to basics”. Αυτό που είδαμε στην ανοιχτή Beta έχει όλες τις προοπτικές να γίνει μια εμπειρία «πιο Battlefield από ποτέ». Η σειρά Battlefield στόχευε ανέκαθεν σε έναν πιο ρεαλιστικό, “βαρύ” πόλεμο και ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος προσφέρει ακριβώς αυτό, μέσα από την εποχή, τις τοποθεσίες, τον εξοπλισμό και τη γενικότερη ατμόσφαιρα. Φυσικά, δεν ήταν όλα όσα είδαμε θετικά, αλλά η γενικότερη εικόνα είναι, αν μη τι άλλο, ενθαρρυντική, και η DICE έχει την εμπειρία να τη διαχειριστεί ανάλογα.
Αυτές τις μέρες, λοιπόν, είχαμε την ευκαιρία να ασχοληθούμε εκτενώς με τα δύο βασικά modes, το Conquest και το Rush, με δυο στρατόπεδα, τους Βρετανούς και τους Οθωμανούς. Η βασική φιλοσοφία δεν έχει αλλάξει, αλλά η μετάβαση στην εν λόγω εποχή γίνεται αισθητή άμεσα. Η κίνηση είναι πιο βαριά, τα όπλα πιο δύσχρηστα, λιγότερο αποτελεσματικά, με μεγάλο «κλώτσημα» και η μάχη, ταυτόχρονα, πιο χαοτική. Ο παίκτης πρέπει συχνά να μοχθήσει, να συνηθίσει το σκληρό πρόσωπο της μάχης. Ο χάρτης που είδαμε, η έρημος του Sinai (Sinai Desert), είναι καλοσχεδιασμένος και αντανακλά εξαιρετικά τη φύση του παιχνιδιού.
Από αχανή, ανοιχτή έρημο, μεταβαίνουμε σε ψηλά απότομα βράχια και λόφους που κρύβονται ελεύθεροι σκοπευτές αγναντεύοντας το μικρό χωριό παραδίπλα, όπου η μάχη και η ανταλλαγή πυρών γίνεται πλέον σε επικίνδυνα κοντινές αποστάσεις, και το melee γίνεται πιο συχνό από ποτέ. Μιλώντας για το melee, έχει αποκτήσει ιδιαίτερη σημασία τόσο με το απολαυστικό Bayonet Charge, αλλά και με τα άλογα, που εμφανίζονται για πρώτη φορά και δίνουν μια διαφορετική νότα. Τα οχήματα είναι βαριά, αισθητά πιο δύσκολα στο χειρισμό και τη στόχευση, όπως πρέπει δηλαδή σε σχέση με την εποχή. Ταυτόχρονα, γίνεται αισθητή μια απλοποίηση στο σχεδιασμό, τόσο των μενού όσο και ορισμένων μηχανισμών, η οποία σίγουρα θα είναι πιο φιλική στους νέους παίκτες.
Τα γραφικά, από την άλλη, είναι πράγματι τα καλύτερα που έχουμε δει μέχρι σήμερα στη σειρά Battlefield, αγγίζουν επίπεδα Battlefront και υπάρχουν στιγμές που αφήνουν τους παίκτες με το στόμα ανοιχτό, σε συνδυασμό με τον αρτιότατο ηχητικό τομέα. Από το αεράκι που σηκώνει και παρασύρει κόκκους άμμου λίγο πάνω από το καυτό έδαφος, στην επιβλητική πυκνή αμμοθύελλα που αλλάζει το παιχνίδι, μειώνοντας την ορατότητα και αχρηστεύοντας τα sniper (πιο καλοδεχούμενο σε σχέση με το Levolution), μέχρι τις μεγαλειώδεις, φλεγόμενες εκρήξεις και το μπαράζ των ιπτάμενων bombers, που αφήνει πίσω του μισογκρεμισμένα κτήρια και καπνισμένους κρατήρες που χρησιμεύουν για κάλυψη.
Πέρα από κάποια αναμενόμενα προβλήματα που συναντήσαμε -κυρίως τεχνικής φύσεως, όπως το hack attack (είναι της μόδας τελευταία…) στους servers την πρώτη μέρα της beta, αυτό που προβλήματισε αρκετά και σίγουρα θα χρειαστεί βελτίωση μέχρι την τελική κυκλοφορία, είναι το γενικότερο balancing. Παραδεχόμαστε αρχικά ότι η αποστολή της DICE είναι πολύ δύσκολη, και το εγχείρημα φιλόδοξο, αλλά ορισμένα πράγματα δεν κολλάνε μεταξύ τους με αποτέλεσμα να θυσιάζεται η κοινή λογική. Για παράδειγμα, περνώντας πάνω ή δίπλα από ένα συρματόπλεγμα ο παίκτης δέχεται 10 Damage, και δεχόμενος σφαίρα απο τυφέκιο του Medic λίγο κάτω από λαιμό, δέχεται 25 Damage. Έτυχε μάλιστα σε περιπτώσεις απευθείας χτύπημα με οβίδα από τανκ να μην σκοτώνει τον αντίπαλο, αλλά να κάνει 35 Damage ή να μη σκοτώνει άλογα. Είναι πολλές οι περιπτώσεις κακού balancing που μπορούμε να αναφέρουμε, αρκεί όμως το παραπάνω παράδειγμα.
Τέλος, μια ακόμη μάλλον αρνητική, αλλά όχι ξεκάθαρη, αίσθηση που μας έμεινε, είναι ότι το σύνολο θυμίζει λίγο Star Wars Battlefront. Ίσως να φταίει η απλοποίηση σε ορισμένους μηχανισμούς, ο σχεδιασμός των μενού, η χρήση της ίδιας (εντυπωσιακής) μηχανής γραφικών ή ο χάρτης που μοιάζει με αντίστοιχους του Battlefront. Τα Battlefield πάντως έχουν τα τελευταία χρόνια ένα ιστορικό με πολλά DLC, οπότε ελπίζουμε αυτό το μοντέλο να μην λειτουργήσει όπως στο Battlefront, δηλαδή ως έλλειψη περιεχομένου στο launch.
Η Beta του Battlefield 1 είχε ορισμένα στοιχεία που μας προβλημάτισαν, αλλά σε γενικές γραμμές μας άφησε ενθαρρυντικές εντυπώσεις. Η DICE ξέρει να διαχειρίζεται κυκλοφορίες τέτοιου μεγέθους ή, τουλάχιστον, ελπίζουμε να έμαθε από την εμπειρία του Battlefield 4, το οποίο είχε ένα καταστροφικό launch, αλλά «χτίστηκε» με τον καιρό, και σήμερα αποτελεί ένα κορυφαίο multiplayer shooter. Δεν χρειάζεται να πούμε κάτι περισσότερο, και μέχρι να έρθει το αναλυτικό review, παρακολουθήστε ορισμένες στιγμές που κρατήσαμε από τις προηγούμενες μέρες που περάσαμε στην Έρημο του Sinai.