Synesthesia λέμε!
O Tetsuya Mizuguchi είναι ένας από τους πιο πρωτοποριακούς και ιδιαίτερους δημιουργούς της gaming βιομηχανίας. Έχοντας στήσει την καριέρα του πάνω στα εθιστικά Sega Rally, η Sega του έδωσε μεγαλύτερη δημιουργική ελευθερία και το παλικάρι απλά το πήρε πατριωτικά και ξέφυγε πολύ μακριά από τα αναμενόμενα σύνορα του τι μπορεί να θεωρηθεί gaming. Μπορεί η αρχή των μουσικών παιχνιδιών του να έγινε με το Space Channel 5 και να άγγιξε την κορύφωση (κατά τον συντάκτη) στο εκπληκτικό Child of Eden (που είναι με διαφορά το καλύτερο παιχνίδι που είδε το Kinect), αλλά αν για κάτι θα έχει μείνει στην ιστορία, αυτό είναι το Rez του 2001. Ένα παιχνίδι που κατανόησε λίγος κόσμος και σημείωσε πενιχρές πωλήσεις, αλλά που σταδιακά αναγνωρίστηκε ως ένα cult δημιούργημα και με τις διάφορες επανακυκλοφορίες του, κατάφερε να κερδίσει μία θέση στο πάνθεον του gaming.
To Rez, λοιπόν, είναι στην επιφάνεια ένα on-rails shooter. Στο μακρύ μέλλον ο supercomputer της ανθρωπότητας, με το όνομα EDEN, έχει αρχίσει να «βλέπει μπλε οθόνες» και να οδηγείται σε κατάρρευση, απειλώντας μαζικές καταστροφές στην ανθρώπινη ζωή και οικονομία. Ο παίκτης, λοιπόν, καλείται να μπει μέσα στον κώδικα της AI, να προσπεράσει εμπόδια, ιούς και firewall που του εξαπολύει η EDEN και να φτάσει στο core της για να κάνει ένα ομαλό reboot και επαναφορά του λειτουργικού στα σωστά settings. Μπορεί το σενάριο να θυμίζει βολτούλα στο κουμπιουτεράδικο της γειτονιάς σας, αλλά στην ουσία απλά αποτελεί ένα setting για να εξηγήσει το γιατί πετάτε ένα γραμμικό είδωλο μέσα από έναν θεοπάλαβο, ψηφιακό κόσμο.
Ακόμα και ο χειρισμός του παιχνιδιού είναι εξαιρετικά απλός. Με το dualschock ή με ένα move, στοχεύετε διάφορους εχθρούς ή power ups στην οθόνη (δε μπορείτε να κινηθείτε για να αποφύγετε κάτι) και πέρα από το ότι μπορείτε να κάνετε lock σε 8 εχθρούς ταυτόχρονα ή να εξαπολύσετε μια τεράστια επίθεση που καθαρίζει την οθόνη, δεν υπάρχει κάτι άλλο στο controller για να σας απασχολήσει. Όμως, αυτή η απλότητα είναι βασικό στοιχείο του Rez και είναι απόλυτα απαραίτητη για την εμπειρία της συναισθησίας που σας προσφέρει.
Για τη συναισθησία είχαμε μιλήσει και στο Child of Eden και, στην, ουσία είναι μία λειτουργία του ανθρώπινου εγκεφάλου όπου ένα ερέθισμα μιας αίσθησης (π.χ. ο ήχος) ενεργοποιεί για κάποιο λόγο ταυτόχρονα και μία άλλη (π.χ. την όραση). Το αποτέλεσμα είναι να χάνεται η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στις δύο αισθήσεις και να ζείτε ένα ουράνιο τόξο/ μπλέντερ συναισθημάτων, το οποίο μπορεί να κριθεί και ως εξωπραγματικό. Και στο Rez αυτό γίνεται δυνατό μέσω ενός καταιγισμού χρωμάτων και particle effects σε υψηλές ταχύτητες υπό τη συνοδεία ενός ταχύτατου ηλεκτρονικού soundtrack, το οποίο εναλλάσσεται και του προστίθενται νότες όσο χτυπάτε εχθρούς και στόχους.
Όλα αυτά τώρα, θα μπορούσαν να είναι υπερβολικά για το VR περιβάλλον και ομολογουμένως μπήκαμε διστακτικά στον κόσμο του με το PSVR headset, έτοιμοι για τη πιθανότητα να ζαλιστούμε. Ε, λοιπόν, όχι μόνο δε ζαλιστήκαμε, αλλά μετά από πολλές ώρες ενασχόλησης με τον τίτλο (σε μια περίπτωση για δύο και πλέον ώρες συνεχόμενα), μπορούμε να πούμε πως είναι ένα από τα πιο ανάλαφρα παιχνίδια που έχουμε δοκιμάσει σε virtual reality περιβάλλον. Ούτε για μια στιγμή δεν νιώσαμε ζαλάδα ή δυσφορία, ενώ η χρήση του VR μάς έβαλε ακόμα πιο μέσα στον κόσμο του παιχνιδιού και μας ταξίδευε με ταχύτητα φωτός μέσα σε ένα εξωπραγματικό, εντυπωσιακό περιβάλλλον. Το VR αύξησε το επίπεδο της συναισθησίας αρκετά σκαλοπάτια πιο πάνω, και με την ελευθερία να κοιτάμε τους εχθρούς και από πιο πλάγια και μακριά, έδωσε τη δυνατότητα για ακόμα υψηλότερα high scores.
Το Rez Infinite, λοιπόν, είναι με διαφορά η πλουσιότερη έκδοση του παιχνιδιού. To main campaign έχει μικρή διάρκεια, αλλά τα διάφορα time trials, unlockable modes και ο γενικότερος εθισμός του παιχνιδιού το κάνει ένα από αυτά τα κλασικά παιχνίδια που θες να παίξεις και να ξαναπαίξεις για καλύτερο σκορ. Πρόκειται για ένα διαχρονικό παιχνίδι -όσο λίγα- και για έναν τίτλο που ανεβαίνει αρκετά σκαλιά ευχαρίστησης χάρη στην εξαιρετική μεταφορά του στο PSVR.
VR χαρακτηριστικά
- Θέση gaming: Καθιστή
- Χρήση controllers: Dualshock 4 ή 1 Move Controller
- Επίπεδο ναυτίας: Μηδενικό
To “επίπεδο ναυτίας” είναι υποκειμενικό, έχει να κάνει με την αίσθηση που αποκόμισε από το παιχνίδι ο εκάστοτε συντάκτης και μπορεί να διαφέρει από άτομο σε άτομο.