Tales of Revenge.
Δύο χρόνια πέρασαν από την κυκλοφορία του Tales of Zestiria και η συνηθισμένη ερώτηση που δημιουργείται με κάθε ανακοίνωση παιχνιδιού της σειράς αυτής είναι η εξής: “πόσο ακόμη μέχρι να καεί”; Το εν λόγω ερώτημα δεν είναι τυχαίο για όσους έζησαν τις εποχές πριν από 22 χρόνια, όταν πολλές σειρές ξεκίνησαν σε παρόμοιο anime ύφος. Και πόσες από αυτές πέρασαν στη γενιά PS2 και PS3; Η απάντηση είναι “ελάχιστες”. Η εμφανής περίπτωση που έρχεται στο μυαλό είναι αυτή της σειράς Wild Arms, μιας σειράς αγαπημένης, της οποίας το δεύτερο και -ειδικά- το τρίτο μέρος, το οποίο ήταν και μετάβαση στην PS2 εποχή, αγαπήθηκαν πολύ από το κοινό. Ωστόσο η σειρά της Media Vision, από τον τέταρτο τίτλο και μετά, άγγιξε παραπάνω από ό,τι έπρεπε τον anime ήλιο και δεν προχώρησε άλλο.
Παρομοίως και η σειρά Tales of, στη διάρκεια της ζωής της έχει γνωρίσει σκαμπανεβάσματα. Εξάλλου, πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί το Tales of Zestiria, το οποίο αν και πήγε να προσφέρει μια ανανεωμένη ιστορία, “χτυπήθηκε” πολύ λόγω της κακής κάμερας και των 30 fps, ενώ για το ιαπωνικό κοινό η μεγαλύτερη απώλεια ήταν αυτή της “waifu”, της Alisha, η οποία δεν είχε αρκετό χρόνο στο παιχνίδι. Και η αποτυχία του Zestiria αποδεικνύεται εκ των γεγονότων, αφού το κοινό προτίμησε να παρακολουθήσει την anime τηλεοπτική μεταφορά του αντί να ασχοληθεί με το παιχνίδι. Όλες αυτές οι σκέψεις είναι λογικό να οδηγούν στο ερώτημα αν η σειρά της Namco έχει ακόμη κάτι να προσφέρει.
Αφήνοντας στην άκρη τα ερωτήματα για την ώρα, πάμε σε αυτό που ενδιαφέρει τους φίλους της σειράς. Περιληπτικά, στο Tales of Berseria έχουμε τον έλεγχο της Velvet Crowe, η οποία ζει μια ειρηνική ζωή με το μικρό, αδύναμο αδελφό της, ώσπου μια νύχτα αλλάζει η ζωή της και καταστρέφονται όλα όσα θεωρούσε δεδομένα, εφόσον ένα άτομο καταστρέφει το χωριό της και η ίδια μολύνεται από το daemon blight με αποτέλεσμα να καταλήξει στη φυλακή. Το daemon blight είναι ένα είδος ασθένειας που αλλάζει τον άνθρωπο σε δαίμονα. Η μόνη σκέψη της και συντροφιά κατά την τριετή διαμονή της στη φυλακή, είναι η εκδίκηση και ο τρόπος με τον οποίο θα σκοτώσει αυτόν που κατάστρεψε τη ζωή της.
Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, σε κάποιο σημείο πραγματοποιείται η απόδραση από τη φυλακή και γνωρίζετε τους συντρόφους σας, οι οποίοι προέρχονται από την ίδια “πάστα”, όλοι με τα δικά τους κίνητρα και σκοτεινούς σκοπούς. Είναι κατανοητό πως πλέον δεν έχουμε να κάνουμε με ήρωες οι οποίοι θα προσπαθήσουν να σώσουν τον κόσμο. Αντιθέτως, οι νέοι χαρακτήρες είναι έτοιμοι να θυσιάσουν τα πάντα και οτιδήποτε στο ταξίδι τους, ώστε να επιτύχουν τους στόχους τους. Όσοι έχουν παίξει το Tales of Zestiria είναι πιθανό να μπουν ευκολότερα στο κλίμα, διότι τα γεγονότα του Berseria διαδραματίζονται στο μακρινό παρελθόν του κόσμου του Zestiria, οπότε μπορεί να θεωρηθεί ως ένα άτυπο prequel. Εξάλλου, θα δείτε πολλά γνώριμα πρόσωπα και καταστάσεις που βιώσατε στο Zestiria. Επιπλέον, μιας και μιλάμε για ένα ακόμη “Tales of”, δεν μπορούν να λείπουν και τα παραδοσιακά μοτίβα των χαρακτήρων, όπως ο ξιφομάχος που λατρεύει τη μάχη και την πρόκληση, η ξανθιά μάγισσα που έχει το ρόλο του comic relief χαρακτήρα με έναν απώτερο σκοπό κ.ο.κ.
Για τους δημιουργούς η συνταγή αυτή είναι δοκιμασμένη και καλοδουλεμένη, εφόσον θα αφιερώσουν πληθώρα ωρών σε διάλογους για τους ήρωες και villains, μέσω Skits, Cutscenes της κεντρικής ιστορίας και personal quests των χαρακτήρων, ώστε για ακόμη μια φορά να αναπτυχθούν με τον εξαιρετικό τρόπο που γνωρίζουν οι σχεδιαστές της σειράς Tales. Παρομοίως έχουν επιλεχθεί οι Ιάπωνες voice-actors, ώστε να δώσουν ζωή στον κάθε χαρακτήρα. Αυτό το οποίο δεν περνά απαρατήρητο είναι η ερμηνεία της Rina Satō, που αποδίδει εξαιρετικά το χαρακτήρα της Velvet, με μοναδικό “μειονέκτημα” το γεγονός πως επισκιάζει εύκολα τους υπόλοιπες χαρακτήρες.
Το σύστημα μάχης στο Berseria δείχνει αρκετά ανανεωμένο. Μολονότι εγκαταλείπει τις αύρες (Guard Aura) που είχε το Graces f, όπως και την παραδοσιακή χρήση των Artes, δοκιμάζει και επιτυγχάνει μια νέα, ενδιαφέρουσα ιδέα. Στη μάχη δεν χρειάζεται πλέον να εκτελούμε κανονικές επιθέσεις ή αποφυγή χτυπημάτων, όπως σύνεβαινε στο παρελθόν, ώστε να γεμίσει η μπάρα και να αντεπιτεθούμε με Artes. Αντ΄αυτού οι δημιουργοί χρησιμοποίησαν ένα νέο και ενδιαφέρον σύστημα, όπου το κάθε πλήκτρο συνδέεται με ένα arte, με αποτέλεσμα να κάνουμε συνεχόμενους συνδυασμούς και να εξαπολύουμε διαφορετικές διαδοχικές επιθεσεις. Ο αριθμός των εφικτών συνδυασμών που μπορούμε να δημιουργήσουμε είναι πολύ μεγάλος, και αυτό παρατηρείται από το δέντρο διακλάδωσης των Artes που δεσμεύουν το κάθε πλήκτρο, ώστε να ρυθμίσουμε σύμφωνα με τις προτιμήσεις μας τις επιθέσεις.
Όμως δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας ότι ενδεχομένως πηγαίνουμε σε ένα παιχνίδι φιλοσοφίας Warriors, αφού συνοδός σε κάθε επιθετική χρήση είναι το αντίστοιχο cooldown. Ο μηχανισμός αυτός ονομάζεται Soul Gauge και απεικονίζεται με πέντε μικρούς κρυστάλλους κάτω από τους πόντους υγείας του κάθε χαρακτήρα. Οπότε όσο χρησιμοποιείτε τους διαφόρους συνδυασμούς σας, καταναλώνονται αυτοί οι κρύσταλλοι, που για να ανανεωθούν πρέπει να απομακρυνθείτε από τον εχθρό ή να αμυνθείτε. Όμως, αυτό που κάνει πραγματικά ενδιαφέρον το καινούργιο σύστημα μάχης, είναι πως αυτοί οι κρύσταλλοι μπορούν να κλαπούν από τους εχθρούς αν εξαπολύσουν κάποια δυνατή επίθεση στο χαρακτήρα μας, οπότε μετέπειτα αναγκαζόμαστε να μεταβούμε σε αμυντική στάση, ουτώς ώστε να τους αναπληρώσουμε και να αυξήσουμε ξανά τον αριθμό των χτυπημάτων.
Ένα ακόμη νέο χαρακτηριστικό στη μάχη είναι και η μεταμόρφωση της Velvet, η οποία μπορεί να εξαπολύσει διαφορετικές επιθέσεις και να αποκτήσει με το “ρούφηγμα της” κάποιο είδος buff, το οποίο διαρκεί λίγα δευτερόλεπτα. Από εκεί και περά η ίδια η μάχη πραγματοποιείται με το γνώριμο τρόπο “αγγίγματος” του εχθρού, ώστε να μεταβούμε στο πεδίο της μάχης. Εκεί πάλι έχουμε τη γνωστή ελευθερία κινήσεων, ώστε να προσεγγίσουμε όποιον εχθρό θέλουμε, ενώ η εναλλαγή στόχου γίνεται με εύχρηστο τρόπο, με τον χαρακτηριστικό τρόπο παγώματος του χρόνου, ουτώς ώστε να επιλέξουμε πού θα επιτεθούμε. Επίσης υπάρχει η δυνατότητα εναλλαγής μέσα από τέσσερις χαρακτήρες καθώς και η επιλογή να δώσουμε άμεση εντολή για το αν θα επιτεθούν ή να ρυθμίσουμε την A.I. με γνώριμες τακτικές για τη συμπεριφορά της, η οποία βρίσκεται πάλι σε αξιοπρεπή επίπεδα. Τα Mystic Artes πάλι υφίστανται, ενώ και η προβληματική κάμερα που είχε το Zestiria στη μάχη φαίνεται πως εξαλείφθηκε εφόσον λειτουργεί άψογα στο νέο τίτλο και δεν δημιουργεί προβλήματα.
Ένα ακόμη πρόβλημα που είχε πονοκεφαλιάσει τους παίκτες στο Zestiria ήταν το σύστημα εξοπλισμού χαρακτήρα. Στο Berseria τα πράγματα είναι αρκετά βελτιωμένα, λόγω του ότι η δυνατότητα ενίσχυσης των όπλων πραγματοποιείται με διάφορα υλικά που βρίσκουμε. Παρομοίως εύκολη πρόσβαση απέκτησε και το σύστημα μαγειρέματος, εφόσον εφαρμόστηκε το auto cooking, ώστε να μη χάνουμε χρόνο στα μενού, ωστόσο για να συμβεί αυτή η λειτουργία πρέπει να υπάρχουν τα αντίστοιχα υλικά. Ο χάρτης και η απεικόνιση των objectives είναι καλοδουλεμένα, αφού πλέον μπορούμε να εναλλάσσουμε σελίδες και να απεικονίζονται τα διάφορα σημαντικά εικονίδια. Τα side quests για ακόμη μια φορά είναι ισομοιρασμένα, με κάποια να παρέχουν lore του τίτλου και κάποια άλλα να ολοκληρώνονται απλώς με ομιλία, ενώ δεν λείπουν και αποστολές του κλασικού τύπου “σκότωσε ένα τέρας” ή “βρες ένα αντικείμενο”, καθώς και ορισμένα που ταυτίζονται με τους συντρόφους του παιχνιδιού.
Μια ακόμη νέα προσθήκη που κάνει την εμφάνισή της, είναι αυτή της εξερεύνησης μέσω πλοίου για να αποκτήσουμε διαφόρους θησαυρούς. Η περιπλάνηση στο χαρτη του Tales of Berseria θα φάνει αρκετά οικεία στους φίλους της σειράς, επειδή έχουμε πάλι να κάνουμε με συγκεκριμένες περιοχές παρά αχανείς εκτάσεις καθώς η κάμερα ακολουθεί πίσω από τον χαρακτήρα. Ο τεχνικός τομέας βελτιώθηκε αρκετά σε σχέση με το Zestiria, αφού το Berseria “τρέχει”στα 60fps, όμως το οπτικό αποτέλεσμα δεν διαφέρει και τόσο πολύ από το αντίστοιχο του προκατόχου του. Η μηχανή γραφικών και το εικαστικό αποδίδει πάλι πανέμορφους χρωματισμούς στις τοποθεσίες και καθαρό οπτικό αποτέλεσμα σε όλο τον κόσμο, ωστόσο παρατηρούνται πάλι κάποια pop-up στα textures. Παρομοίως σε υψηλά επίπεδα βρίσκεται και το OST. Γνωρίζουμε πως ονειρικό θα ήταν για μια τέτοια σειρά να μεταβεί σε εικαστικό τύπου Ni no Kuni, του οποίου την επιμέλεια είχε το Studio Ghibli. Όμως δεν μπορούμε να αγνοούμε τα θετικά βήματα που έχουν κάνει οι δημιουργοί της σειράς Tales από την εποχή του Xillia, με την επιμέλεια των Anime Cutscenes να έχει αναλάβει το στούντιο της Ufotable, γνωστό για το έργο του στο Fate/ stay night: Unlimited Blade Works. Έτσι, το Berseria δεν αποτελεί εξαίρεση και τα anime cutscenes είναι πάλι άριστης ποιότητας.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το Tales of Berseria γίνονται εμφανή κατά την πρόοδό μας στο παιχνίδι. Πιο συγκεκριμένα, όλα αυτά τα προβλήματα βρίσκονται σε κάποιες παράξενες επιλογές που έχουν γίνει στο σχεδιασμό του παιχνιδιού. Για παράδειγμα, ένα μείον του τίτλου εντοπίζεται στο tutorial της μάχης, το οποίο -για κάποιο ανεξήγητο λόγο- δεν δίνεται ολόκληρο εξ αρχής, αλλά ακολουθεί τον παίκτη κατά μεγάλο μέρος του ταξιδιού, με αποτέλεσμα να τον βγάζει συχνά εκτός κλίματος της ιστορίας.
Ένα ακόμη πρόβλημα, που είχε εξαλειφθεί στα Xillia και Zestiria, είναι το υπερβολικό backtracking, το οποίο όσο κουραστικό ήταν στην περίπτωση του Graces f, εξίσου κουραστικό είναι και σε αυτή την περιπτώση, με αποτέλεσμα να βιώνουμε ξανά δυσάρεστες στιγμές. Αν και υπάρχει μηχανισμός που επιτρέπει την τηλεμεταφορά από μια περιοχή σε άλλη με χρήση αντικείμενου, πολλές φορές δεν λειτουργεί, διότι κάποιο γεγονός εξελίσσεται σε μια περιοχή, με αποτέλεσμα να είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε ξανά και ξανά τη διαδρομή προς τις ίδιες περιοχές. Μετά την ολοκλήρωση της ιστορίας, όπως συμβαίνει συνήθως στους τίτλους της σειράς, διαθέσιμο γίνεται το post game περιεχόμενο, που εμπεριέχει μάχες με optional bosses ώστε να ξεκλειδώσετε υψηλότερες δυσκολίες, νέα side quests, κάποιες αρένες όπου αντιμετωπίζετε ορδές αντίπαλων και ένα EX Dungeon που για ακόμη μια φορά δοκιμάζει τις ικανότητές σας.
Η διάρκεια της κεντρικής ιστορίας στο Tales of Berseria αγγίζει τις 45 ώρες, ενώ το διπλάσιο θα χρειαστείτε για την πλήρη ολοκλήρωση του τίτλου. Τέλος, διαθέσιμη γίνεται και η επιλογή “New game plus”, στην οποία -ανάλογα με τα Grade points μας- μπορούμε να μεταφέρουμε διαφορές επιλογές από την πρόοδό μας.
Φτάνουμε, λοιπόν, στην απάντηση της αρχικής ερώτησης. Έχει η σειρά Tales κάτι ακόμα να προσφέρει; Πιστεύουμε ότι με το Tales of Berseria τα άτομα που εργάζονται επάνω στη σειρά αποδεικνύουν πως γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν για να παραμείνει το franchise ζωντανό. Η σωστή απόδοση μιας όμορφης ιστορίας, η εξέλιξη χαρακτήρων που θα κινήσει το ενδιαφέρον και ένα σύστημα μάχης το οποίο δεν θα δημιουργεί προβλήματα είναι εδώ και είναι στοιχεία που προσφέρουν μια σπουδαία εμπειρία. Όμως, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε κάποια σχεδιαστικά λάθη, που απομακρύνουν τον τίτλο της Namco από την κορυφή του είδους. Όσοι εκτιμούν ότι η σειρά Tales δεν έχει μέλλον, ίσως από το διαθέσιμο demo στα PS4 και Steam πειστούν για το αντίθετο.
Το review βασίστηκε στην PS4 έκδοση του παιχνιδιού.
Σχετικά παιχνίδια
