Η ανάλυση και τα fps δεν είναι πανάκεια.
Όσοι ασχολούνται με το gaming αρκετά, πιθανότατα θα έχουν αξιοποιήσει σε κάποια στιγμή τις προσφορές των ψηφιακών καταστημάτων που πραγματοποιούνται κατά καιρούς. Με αυτόν ακριβώς τον τρόπο έφτασε το πρώτο Malicious στα χέρια πολλών κατόχων PS3. Και ο λόγος για μια τέτοια αναμονή -για αγορά σε κάποια έκπτωση δηλαδή- ήταν η μικρή διάρκεια του παιχνιδιού, που άγγιζε τις τρεις, μόλις, ώρες. Ωστόσο, πολλοί ήταν αυτοί που θέλησαν να δώσουν μια ευκαιρία στο τίτλο της Alvion, διότι αν και ο κόσμος δεν γνώριζε το franchise Malicious, ήξερε πως το στούντιο της Alvion είχε δουλέψει επάνω σε σημαντικούς τίτλους action ύφους όπως τα Bayonneta, Madworld και, πιο πρόσφατα, το The Wonderful 101. Οπότε, ήταν λογικό, το κοινό που αγάπησε τους παραπάνω τίτλους, να ήθελε να δώσει μια ευκαιρία στο τότε εγχείρημά της.
Η περίπτωση του Malicious ήταν ιδιαίτερη και δίχασε το κοινό, αφού σε αρκετούς άρεσε, ενώ άλλοι δεν άντεξαν την πληθώρα προβλημάτων που είχε ο τίτλος. Όμως, με την επανέκδοση που κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή στο PS4, λογικό είναι κάποιος να αναρωτιέται αν τα προβλήματα εξαλείφθηκαν ή αν απλά έχουμε να κάνουμε με το ίδιο παιχνίδι σε μια “remastered” επανέκδοση. Και επειδή αρκετοί ενδεχομένως να μην γνωρίζουν καθόλου το παιχνίδι, θα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Το Malicious Fallen, αν και αποτελεί το τρίτο και τελευταίο κεφάλαιο της σειράς, εμπεριέχει και τα δύο προηγούμενα κεφάλαια-τίτλους, τα Malicious και Rebirth. Αυτό σημαίνει πως δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας αποσύνδεσης του παίκτη από τη φυσιολογική ροή της ιστορίας. Επιπλέον, καλό είναι να ειπωθεί πως για όσους έχουν ασχοληθεί με τα δύο προηγούμενα παιχνίδια, δεν υπάρχει επιλογή μετάβασης απευθείας στο καινούργιο κεφάλαιο, πράγμα που σημαίνει πως πρέπει να παίξετε από την αρχή.
Το σενάριο στους συγκεκριμένους τίτλους δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα κίνητρο, ώστε να εισχωρήσει ο παίκτης κατευθείαν στη μάχη. Περιληπτικά, η ιστορία του πρώτου τίτλου μάς βρίσκει να ελέγχουμε ένα πνεύμα (Spirit Vessel), το οποίο επικαλέστηκαν οι προφήτες προκειμένου να υποτάξει τους εχθρούς-Malicious. Το δεύτερο κεφάλαιο -με τον τίτλο Rebirth- αναβιώνει μια καινούργια απειλή από τα κατευνασμένα Malicious. Στο καινούργιο κεφάλαιο, το Fallen, εμφανίζεται ξανά ο κίνδυνος αναβίωσης των Malicious. Το σενάριο συνολικά θυμίζει ξεκάθαρα anime-manga φιλοσοφία -εξάλλου και οι ίδιοι οι δημιουργοί το έχουν τοποθετήσει σε κείμενο του wikia ως επιλογή backstory, ώστε όποιος ενδιαφέρεται περαιτέρω να έχει τη δυνατότητα να ασχοληθεί.
Αφού βγάλαμε από τη μέση το lore, περνάμε στο κυρίως παιχνίδι. Εδώ επιλέγουμε το φύλλο που θα έχει το πνεύμα μας -άντρας ή γυναίκα με προκαθορισμένη μορφή- για να μπούμε στον αρχικό κόσμο του παιχνιδιού, όπου θα βρούμε ενός είδους μικρό tutorial για τη μάχη και το πώς αυτή λειτουργεί. Όμως, για ακόμη μια φορά, όπως γινόταν και στο αρχικό παιχνίδι, ο τίτλος δεν εξηγεί επακριβώς πώς δουλεύουν οι μηχανισμοί του. Αυτό το κάνει μέσα από το hub που επιλεγεί ο παίκτης τις πίστες, όπου βρίσκει τους προφήτες, οι οποίοι εξηγούν διάφορους μηχανισμούς του τίτλου. Η κάθε πίστα είναι μια αρένα όπου εμπεριέχει το Malicious-boss, το οποίο αν ηττηθεί παρέχει ένα καινούργιο όπλο για να συνεχιστεί η πρόοδός μας. Η επιλογή πίστας είναι και πάλι ελεύθερη, αφού μπορούμε να ξεκινήσουμε από όπου επιθυμούμε και να αντιμετωπίσουμε όποιο boss εκτιμούμε ότι είναι πιο κοντά στα μέτρα μας.
Τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζει το παιχνίδι της Alvion, για ακόμη μια φορά προέρχονται από τον πυρήνα του. Μολονότι έχουμε να κάνουμε με ένα third person, action/ hack n’ slash παιχνίδι, όπως είναι αυτά στων οποίων την ανάπτυξη βοηθούσε το στούντιο της Alvion, δυστυχώς οι περισσότεροι μηχανισμοί του δεν λειτουργούν ικανοποιητικά. Σε κάθε πίστα, εκτός του boss, θα βρίσκεστε αντιμέτωποι και με μικρότερες ορδές αντιπάλων, οι οποίοι σαφώς πέφτουν πιο εύκολα, ώστε να σας τροφοδοτήσουν με τα λεγόμενα ως “Aura Points”. Τα Aura Points απεικονίζονται στο επάνω αριστερό τμήμα της οθόνης σας, και είναι απαραίτητο να τα χρησιμοποιήσετε, ώστε να προκαλέσετε ζημιά στο boss. Οπότε, η τακτική του παιχνιδιού είναι η εξής: κρατώντας πατημένο το Τετράγωνο ή το Τρίγωνο, εξαπολύουμε διαδοχικές επιθεσεις στους μικρότερους εχθρούς, και όταν φτάσουμε ένα επιθυμητό νούμερο στο μετρητή της Aura, με τη χρήση της αριστερής σκανδάλης -σε συνδυασμό με το Τετράγωνο ή το Τρίγωνο, που ταυτίζονται με απλές και ισχυρές επιθεσεις αντίστοιχα- θα περάσουμε την κάθε πρόκληση.
Ο μανδύας που φοράει το πνεύμα-χαρακτήρας μας μπορεί να αλλάξει σε διάφορες μορφές όπως ξίφος, μαστίγιο, γροθιές, ακτίνες και πολλά άλλα όπλα που παρέχει το κάθε κεφάλαιο, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως αλλάζει και η διαδικασία εξόντωσης του κάθε boos. Η τακτική είναι ρηχή και επαναλαμβανόμενη, δηλαδή, αναπλήρωση Aura μέσω των αδυνάμων έχθρων και αξιοποίησή της στα bosses. Ευτυχώς οι μάχες με τα bosses είναι ενδιαφέρουσες, κυρίως λόγω του ιδιαίτερου μοτίβου κινήσεών τους, οι οποίες περιλαμβάνουν κοντινές επιθεσεις, ακτίνες για μακρινές επιθεσεις και χτυπήματα που σας “ρίχνουν” με μια κίνηση.
Σε ό,τι αφορά τη μάχη, γενικότερα, πρέπει να παραδεχθούμε ότι ο τίτλος της Alvion διαθέτει πρόκληση, και λόγω των ιδιαίτερων bosses που προαναφέραμε, αλλά και εξ αιτίας του μεγάλου αρθμού εχθρών που υπάρχουν σε κάθε χάρτη. Το πρόβλημα, ωστόσο, που αντιμετωπίζει το παιχνίδι στα boss fights είναι η κάμερα και το κλείδωμα στόχου. Εκτός από την ταχύτητα που τα διακρίνει, τα bosses έχουν τη δυνατότητα να εκτελούν και άλματα, με αποτέλεσμα πολλές φορές να μη βλέπουμε πού ακριβώς βρίσκονται στην αρένα. Και παρόλο που αρχικά η κάμερα σε αυτήν την έκδοση φαίνεται να έχει βελτιωθεί, επειδή έχει απομακρυνθεί από το χαρακτήρα μας ώστε να βλέπουμε καλύτερα το πεδίο της μάχης, το όποιο θετικό στοιχείο δημιουργείται αρχικά, καταρρίπτεται στη συνέχεια εφόσον δεν μας παρέχεται λειτουργία γρήγορης επαναφοράς της. Τα ίδιο ακριβώς ισχύει και για το κλείδωμα στόχου, που δεν λειτουργεί σωστά και είναι, μαζί με την κακή κάμερα, συντελεστές που προδίδουν τον παίκτη.
Σε όλα αυτά προσθέστε και το γεγονός πως υπάρχει χρονικό όριο για την ολοκλήρωση του κάθε boss fight, για να καταλάβετε πλήρως το πόσο προβληματική τελικά μπορεί να γίνει η μάχη στο Malicious Fallen. Ευτυχώς, το τεχνικό κομμάτι του τίτλου αποδίδει όμορφα το εικαστικό της Alvion, με τη βοήθεια και στήριξη των 60 fps, ένα frame rate που βοηθά αρκετά στο ρυθμό της μάχης, ενώ το anime εικαστικό του χαρακτήρα μας και των επιπέδων απεικονίζεται με λεπτομέρεια. Άλλωστε, το δυνατό σημείο της αρχικής έκδοσης του τίτλου ήταν το οπτικοακουστικό αποτέλεσμα, οπότε γραφικά, απεικόνιση (λόγω αυξημένου frame rate) και OST στην έκδοση για το PS4 είναι στοιχεία τουλάχιστον ικανοποιητικά.
Η διάρκεια του Malicious Fallen -ειδικότερα για τους νεοεισαχθέντες στο franchise- μπορεί να αγγίξει τις 15 ώρες, όμως όσοι είναι εξοικειωμένοι με τους μηχανισμούς του, πιθανόν να το ολοκληρώσουν στο μισό χρόνο. Μετά το τέλος του τίτλου μπορείτε να ασχοληθείτε με το infinite/ challenge dungeon, το οποίο περιέχει bosses που έχουν καινούργιο ρεπερτόριο κινήσεων, ενώ, εκτός αυτού, μπορείτε να ασχοληθείτε και με την απόκτηση καλυτέρων βαθμολογίων στις αποστολές. Εν κατακλείδι, το Malicious Fallen βασίζεται στην ανεκτικότητα του παίκτη και στο πόσο θα τον πείσει να ασχοληθεί μαζί του περισσότερο λόγω του οπτικοακουστικού αποτελέσματος παρά μέσω του gameplay. Ωστόσο, το εγχείρημα φαντάζει δύσκολο, μιας και υπάρχουν αρκετές και σαφώς ποιοτικότερες επιλογές στο είδος.
Σχετικά παιχνίδια
