Lego… minecraft.
Τελικά το Minecraft αποτελεί ορόσημο στο gaming. Πολλοί προσπάθησαν να κερδίσουν λίγη από τη δόξα του και οι περισσότεροι απέτυχαν. Το Minecraft έχει αυτό το κάτι ξεχωριστό, βλέπετε, που το κάνει διασκεδαστικό και εθιστικό. Τι είναι υπαίτιο για αυτήν την επιτυχία; Ο ανοιχτός προς εξερεύνηση κόσμος; Η ιδιαιτερότητα στο γενικότερο σχεδιασμό του; Το εντελώς απλοποιημένο σύστημα για τον έλεγχο όλων των δυνατοτήτων που προσφέρει; Μάλλον όλα αυτά και ακόμα περισσότερα. Τώρα, ίσως αναρωτιέστε τι στο καλό κάνει μια εισαγωγική παράγραφος σχετικά με το Minecraft στο review του Lego Worlds. Αν δεν έχετε κάνει ακόμα τη σύνδεση, πρέπει να πούμε πως το τελευταίο είναι η εκδοχή της Warner Bros. και της Tt Games στη δομή του Minecraft, αλλά σε έναν κόσμο φτιαγμένο από τα γνωστά πλαστικά τουβλάκια.
Κάτι ακόμα που πρέπει να πούμε είναι ότι, σε αντίθεση με το με το Minecraft, το Lego Worlds πάσχει από έλλειψη ταυτότητας, ικανοποιητικό σχεδιασμό και αρκετά ακόμα στοιχεία που χαρακτηρίζουν ένα Lego παιχνίδι. Ναι, το Lego Worlds δεν είναι σαν τις προηγούμενες προσπάθειες της Tt Games. Δεν είναι Hobbit, Batman, Harry Potter κ.ο.κ. Είναι ένα τολμηρό εγχείρημα σε sandbox μονοπάτια, που είναι μεν διασκεδαστικό αλλά δεν καταφέρνει να αποφύγει τα λάθη.
Ξεκινώντας από το “lore” και το σεναριακό backround… απλά, αυτό δεν υπάρχει. Στο Lego Worlds έχετε απλώς τον έλεγχο ενός αστροναύτη, του οποίου το σκάφος συντρίβεται σε έναν πλανήτη και προσπαθεί να το επισκευάσει για να επιστρέψει στον κόσμο του. Η επισκευή γίνεται με την εύρεση και χρήση χρυσών τούβλων, τα οποία πρέπει εμείς να συλλέξουμε, βοηθώντας τους ντόπιους του κάθε πλανήτη που θα επισκεφθούμε. Μόλις συγκεντρώσουμε τον απαραίτητο αριθμό από χρυσά τουβλάκια, μπορούμε να επιστρέψουμε στο σκάφος μας και να προχωρήσουμε στον επόμενο πλανήτη, και στον επόμενο, και στον επόμενο, μέχρι να ολοκληρωθεί το quest μας.
Για να σπάσει κάπως η μονοτονία, όμως, το Lego Worlds διαθέτει πλήθος από διαφορετικά “όπλα”, τα οποία μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να συλλέξουμε τα απαραίτητα τουβλάκια, γεγονός που στην ουσία μετατρέπει όλους τους πλανήτες (και, πρακτικά, όλο το παιχνίδι) σε ένα τεράστιο tutorial που εξηγεί πώς δουλεύει το κάθε όπλο. Σε ό,τι αφορά την ποικιλία που προσφέρεται δεν έχουμε παράπονο, αφού υπάρχει πλήθος από διαφορετικά εργαλεία για να χτίσουμε τους κόσμους μας, όπως για παράδειγμα το Paint Gun, με το οποίο μπορούμε να χρωματίσουμε όποια επιφάνεια του κόσμου θέλουμε στο χρώμα που επιθυμούμε ή το Buld tool, με το οποίο μπορούμε να χτίσουμε τουβλάκι προς τουβλάκι οτιδήποτε φέρουμε στο νου και τη φαντασία μας.
Ωστόσο, αν ψάχνετε για ένα sandbox παιχνίδι στο οποίο θα ζωγραφίσετε σε “λευκό καμβά”, με την έννοια ότι θα δημιουργήσετε το δικό σας κόσμο όπως εσείς θέλετε (σε ύφος Minecraft), θα πρέπει να περιμένετε αρκετά. Η δυνατότητα να φτιάξετε το δικό σας κόσμο και να τον τροποποιήσετε όπως εσείς θέλετε, με όλα τα εργαλεία του παιχνιδιού, είναι κλειδωμένη πίσω από το end game, το οποίο επιτυγχάνεται μετά από τη συλλογή 100 χρυσών τούβλων. Ανακεφαλαιώνοντας με το περιεχόμενο, έχουμε μέχρι στιγμής ορισμένες κουραστικές αλληλουχίες από εξαντλητικά tutorials σε random generated κόσμους, ολοκληρωτική έλλειψη σεναριακού backround και -εδώ έρχεται μια μεγάλη απογοήτευση- ανύπαρκτο χιούμορ, που υπό κανονικές συνθήκες χαρακτηρίζει τη σειρά Lego στα περισσότερα (αν όχι όλα) από τα παιχνίδια που έχει δημιουργήσει η Tt Games.
Αν μπορείτε να προσπεράσετε τα προαναφερθέντα, δύσκολα θα καταφέρετε να παραβλέψετε ένα από τα μεγαλύτερα μειονεκτήματα του τίτλου της Tt Games, που δεν είναι άλλο από το σχεδιασμό της κάμερας και τον τρόπο με τον οποίο μπορείτε να τη χειριστείτε. Κατά τη διάρκεια της εξερεύνησης και της περιπλάνησης στους κόσμους, ο χειρισμός, τόσο του παίκτη όσο και της κάμερας, είναι καλός και λειτουργεί ικανοποιητικά.
Εκεί που χωλαίνει αρκετά είναι κατά τη χρήση των “όπλων”. Το button mapping που έχει γίνει είναι εντελώς δύσχρηστο και χειρισμός της κάμερας, ενώ χτίζουμε τουβλάκι προς τουβλάκι ένα κτήριο, καταντάει εκνευριστικός, μιας και αναγκαζόμαστε συνεχώς να διορθώνουμε την κάμερα, περιστρέφοντάς την προς το σωστό σημείο για να βλέπουμε καλύτερα, κάνοντας zoom in και zoom out. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η κάμερα να εισχωρεί συνεχώς μέσα σε αντικείμενα του περιβάλλοντος (δέντρα, λόφους, άλλα κτήρια κ.λπ.) τα όποια δεν γίνονται αόρατα και μας εμποδίζουν να δούμε το χώρο.
Επιπλέον, μετακινώντας την κάμερα προς εύρεση καλύτερης γωνίας, η κίνηση του μοχλού προς τα πάνω -που μέχρι εκείνη τη στιγμή ανέβαζε το τούβλο μια θέση επάνω (height), ξαφνικά δίνει βάθος και πηγαίνει το τούβλο μια θέση πίσω (depth). Όλα αυτά μας κάνουν να σκεφτόμαστε ότι η ομάδα ανάπτυξης δεν έδωσε καθόλου προσοχή στο πιο σημαντικό κομμάτι του τίτλου και αυτό με το οποίο θα περάσετε την περισσότερη ώρα. Εκτός της κάμερας, το Lego Worlds υποφέρει και από ορισμένα frame drops, τα οποία αν δεν είναι πολύ έντονα και δεν κρατάνε για πάνω από μερικά δευτερόλεπτα, είναι συχνά (τουλάχιστον στην έκδοση για το PS4 που δοκιμάσαμε εμείς).
Βέβαια, δεν είναι όλα άσχημα για το νεότερο παιχνίδι Lego, αφού τα επίπεδα απεικόνισης και γραφικών έχουν φτάσει πλέον σε πολύ υψηλά επίπεδα, με πανέμορφους, procedurally generated κόσμους, ευφάνταστα περιβάλλοντα, υπέροχα χρώματα και πολλή φαντασία. Επίσης, παρά τα τεχνικά προβλήματα που προαναφέραμε, το Lego Worlds είναι ένα παιχνίδι που μπορεί να βγάλει προς τα έξω τη δημιουργικότητά σας, αφού προσφέρει πληθώρα εργαλείων για να σχεδιάσετε σχεδόν ό,τι βάλει το μυαλό σας, ενώ ορισμένες από τις αποστολές που σας δίνουν οι κάτοικοι του εκάστοτε πλανήτη, για να σας ανταμείψουν στη συνέχεια με τα πολυπόθητα χρυσά τουβλάκια, μειώνουν αρκετά το κουραστικό και επαναλαμβανόμενο μοτίβο.
Εν κατακλείδι έχουμε να κάνουμε με ένα παιχνίδι που είχε προοπτικές, μπορεί να προσφέρει αρκετές ώρες διασκέδασης, αλλά σκοντάφτει σε πολλά σημεία. Οι ιδέες και τα αντικείμενα του τίτλου είναι καλές, αλλά όχι αρκετές για να κρατήσουν έναν παίκτη να ασχοληθεί μαζί του για πολλές ώρες, εκτός και αν μιλάμε για μικρά παιδιά, που θα περνούν μαζί του λίγη ώρα κάθε ημέρα. Ορισμένες λανθασμένες επιλογές στην υλοποίηση, κάποια τεχνικά προβλήματα και λάθος διαμοιρασμένο περιεχόμενο, δημιουργούν ένα σύνολο που απευθύνεται σε μια πολύ συγκεκριμένη μερίδα ανθρώπων με καλλιτεχνικές ανησυχίες, που έχουν αρκετή υπομονή και δεν ικανοποιήθηκαν ακόμα από άλλα παιχνίδια αυτού του στυλ.
Το review βασίστηκε στην PS4 έκδοση του παιχνιδιού.
