Κριτική για το Baby Driver και πολλά trailers…
Με κάθε trailer του Atomic Blonde μάς ανοίγει περισσότερο η όρεξη για μία ασταμάτητη και “βρώμικη” ταινία δράσης, από έναν σκηνοθέτη που έχει αποδείξει πως ξέρει να το χειρίζεται καλά το είδος. Αναμφίβολα το John Wick του David Leitch δεν είναι κανένα αριστούργημα της 7ης τέχνης, αλλά από την άλλη, παρά την πλήρη απουσία σεναριακού υπόβαθρου, κατάφερνε να αποδώσει μία καθαρόαιμη περιπέτεια, ανόθευτη από CGI, νευρικά μοντάζ και λοιπές μοντέρνες τεχνικές.
Πέραν του Baby Driver (κριτική για το οποίο ακολουθεί παρακάτω) ολοκληρώσαμε πρόσφατα την 6η σαιζόν του Veep, μία σειρά που συνεχίζει στα υψηλότατα επίπεδα του πνευματώδες χιούμορ που μας συνήθισε. Το Silicon Valley επίσης συνεχίζει την εξαιρετική του πορεία στην 4η σαιζόν, αποδίδοντας μοναδικά την καυστική του ματιά στα παρασκήνια της ειδυλλιακής βιτρίνας της βιομηχανίας της υψηλής τεχνολογίας.
Σε αντίθετη πορεία προχώρησε η 5η σαιζόν του Orange is the New Black, η οποία αν και ξεκίνησε καλά, τελικά περίπου από το 4ο επεισόδιο και μετά παίρνει τόσο ξαφνική κατρακύλα η θεματική της εξέγερσης, φτάνοντας στον πάτο (κατά την γνώμη του γράφοντος τουλάχιστον) σε μία σκηνή του 6ου επεισοδίου όπου μας οδήγησε ενστικτωδώς στο κουμπί του στοπ. Κάποιες σειρές απλά πρέπει να αρχίσουν να αντιλαμβάνονται πότε ξεμένουν από ιδέες ώστε να βάζουν ένα τέλος στην κορύφωσή τους, διαφορετικά οδηγούνται σε περίπτωση Prison Break, μένοντας μόνο με τη ρετσινιά.
Baby Driver
Αν και ο τίτλος της ταινίας μάλλον δεν είναι και ο καλύτερος για να τραβήξει τα βλέμματα, το όνομα του Edgar Wright δε γινόταν να μας αφήσει ασυγκίνητους. Ο Βρετανός σκηνοθέτης μάς έχει φέρει στο παρελθόν την ξεκαρδιστική μαύρη κωμωδία Shaun of the Dead αλλά και το Scott Pilgrim vs. The World πιο πρόσφατα, μία ταινία γεμάτη ενέργεια και σπιρτάδα που όμως θεωρούμε ότι αδικήθηκε από κοινό και κριτικούς, καταλήγοντας σε εμπορική αποτυχία.
Το Baby Driver ήρθε για να μας υπενθυμίσει ότι ο Edgar Wright έχει το δικό του ιδιαίτερο στυλ, που διακρίνεται από τη συνεχή ενέργεια των πλάνων και τον -σχεδόν- ασταμάτητο ρυθμό. Η υπόθεση αφορά στην περιπέτεια ενός νεαρού οδηγού, τον οποίο υποδύεται ιδανικά ο Ansel Elgort με μία μίξη στωικότητας και συγκρατημένου πάθους. Ο Baby (ναι, αυτό είναι το όνομα του πρωταγωνιστή) παίρνει μέρος σε ληστείες προκειμένου να ξεπληρώσει ένα παλιό χρέος με τον Doc (Kevin Spacey σε αυτόματο -αλλά σε καλή πορεία- πιλότο).
Ανάμεσα στους υπόλοιπους εγκληματίες με τους οποίους θα συνεργαστούν θα δούμε τους Jamie Foxx (σε ρόλο παντελώς αντιπαθητικού καθάρματος) και τον Jon Hamm του Mad Men, σε έναν διαφορετικό ρόλο που κρύβει ορισμένες εκπλήξεις. Κάπου μέσα στην υπόθεση θα εμφανιστεί μία νεαρή σερβιτόρα, κεραυνοβόλος έρωτας για τον Baby, που θα του δώσει έναν ακόμα λόγο να ξεφύγει από τη ζωή στην παρανομία. Σε γενικές γραμμές θα πρέπει να περιμένετε μία ζωηρή ταινία, με δόσεις χιούμορ και ύφος που αλλάζει μεταξύ ανάλαφρου και δραματικού, ίσως με κάπως πιο απότομους ρυθμούς από ό,τι προετοιμάζει η ταινία, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι εκτροχιάζεται σε κανένα σημείο.
Πέραν της εντελώς προβλέψιμης και χιλιοειπωμένης κεντρικής ιδέας, η ταινία καταφέρνει να ξεπεράσει την αίσθηση του “κάπου το έχω ξαναδεί αυτό” χάρη στην πραγματικά μοναδική συνύπαρξη μουσικής και εικόνας. Τα μουσικά θέματα όχι μόνο δεν σταματάνε να ακούγονται σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, αλλά είναι άρρηκτα συνδεδεμένα τόσο με την ιστορία του πρωταγωνιστή όσο και με τη δράση. Ένα ατύχημα του Baby στα παιδικά του χρόνια τον άφησε με ένα χρόνιο πρόβλημα στο αυτί που του δημιουργεί συνεχές βουητό, με μόνο τρόπο αντιμετώπισης το άκουσμα μουσικής από ακουστικά.
Οι “ψείρες” βρίσκονται συνεχώς στα αυτιά του κι εμείς, ως θεατές, έχουμε την τύχη να ακούμε την πλούσια συλλογή τραγουδιών του από κάθε λογής είδος (μπαλάντες, ροκ, soul κ.λπ.). Στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας η μουσική βρίσκεται σε πλήρη αρμονία με τις εικόνες και τους περιβαλλοντικούς ήχους, με τέτοιο τρόπο ώστε όλο το οικοδόμημα να δίνει την εντύπωση ότι βρίσκεται στον ρυθμό του εκάστοτε κομματιού. Αυτό επιτυγχάνεται στο μεγαλύτερο κομμάτι της ταινίας με σχετικά διακριτικό τρόπο ώστε ποτέ να μην δημιουργείται η εντύπωση πως εκβιάζεται αυτός ο συγχρονισμός, αλλά αντίθετα να δίνεται εύστοχα η εντύπωση του απόλυτα φυσικού εναρμονισμού.
Από εκεί και πέρα, οι σκηνές κυνηγητών με αυτοκίνητα είναι καλογυρισμένες (ευτυχώς με πλήρη απουσία CGI), γεμάτες ενέργεια και δουλεμένα stunts ώστε να αποδίδουν πιστευτές καταδιώξεις, εντυπωσιακές και σαφέστατα ανακουφιστικά πιο προσγειωμένες από τις καρτουνίστικες των Fast & Furious. Εν μέσω των δεκάδων blockbusters που βλέπουμε συνεχώς να έρχονται και να φεύγουν (συχνά προς τη λήθη), ο Edgar Wright καταφέρνει να μας θυμίσει πως μία περιπέτεια δεν χρειάζεται ούτε να είναι remake επιτυχημένης συνταγής αλλά ούτε και να είναι γεμάτη από ψηφιακά εφέ.
Trailers
Jumanji: Welcome to the Jungle
Σκηνοθέτης: Jake Kasdan (Bad Teacher)
Πρωταγωνιστούν: Dwayne Johnson, Jack Black, Karen Gillan, Kevin Hart
Πρεμιέρα: 20 Δεκεμβρίου (Αμερική)
Αλλάξανε οι καιροί, 20 χρόνια πέρασαν από το πρωτότυπο Jumanji, επομένως τι πιο λογικό η νέα του εκδοχή να αφήνει πίσω του τα επιτραπέζια ώστε να περάσει στα multiplayer χωράφια των βιντεοπαιχνιδιών.
Atomic Blonde
Σκηνοθέτης: David Leitch (John Wick)
Πρωταγωνιστούν: Charlize Theron, Sofia Boutella, James McAvoy, John Goodman, Toby Jones
Πρεμιέρα: 28 Ιουλίου (Αμερική)
Από τον δημιουργό του John Wick σύντομα θα δούμε την θηλυκή εκδοχή του… John Wick, υποδυόμενη από την -πάντα εκθαμβωτική- Charlize Theron. Το trailer προϊδεάζει για ασταμάτητη δράση, με το πλούσιο cast να γεμίζει παράλληλα την οθόνη.
Logan Lucky
Σκηνοθέτης: Steven Soderbergh (Ocean’s Eleven)
Πρωταγωνιστούν: Adam Drive, Daniel Craig, Channing Tatum, Katie Holmes, Hilary Swank, Seth MacFarlane
Πρεμιέρα: 18 Αυγούστου (Αμερική)
Δύο αδέρφια (προς hillbilly πλευρά) θα θελήσουν να φέρουν εις πέρας μία μεγάλη ληστεία κατά τη διάρκεια ενός αγώνα Nascar. Στο πλευρό τους θα έχουν έναν ξεπεσμένο οδηγό ταχύτητας, υποδυόμενο από τον Daniel Craig σε ένα ρόλο που δείχνει να είναι και πολύ διαφορετικός από αυτούς που μας έχει συνηθίσει (James Bond) και που επίσης δείχνει να τον διασκεδάζει ιδιαίτερα. Ενδιαφέρον cast για το πάντα συμπαθές είδος των heist movies.
Battle of the Sexes
Σκηνοθέτες: Jonathan Dayton (Little Miss Sunshine), Valerie Faris (Little Miss Sunshine)
Πρωταγωνιστούν: Steve Carell, Emma Stone
Πρεμιέρα: 22 Σεπτεμβρίου (Αμερική)
Η αληθινή ιστορία του αγώνα τένις μεταξύ της Billie Jean King (Emma Stone) και Bobby Riggs (Steve Carell), που κέρδισε τεράστια δημοσιότητα ως η μάχη μεταξύ των δύο φύλων. Πριν αυτού του αγώνα την ίδια χρονιά (1973) ο Bobby Riggs είχε ήδη προκαλέσει σε αγώνα την Margaret Court, έπειτα από δηλώσεις του πως μπορεί να κερδίσει οποιαδήποτε γυναίκα στο τένις. Το ματς με την Margaret Court ολοκληρώθηκε με την κατά κράτος νίκη του Riggs αλλά θα αφήσουμε το αποτέλεσμα του επόμενου ματς spoiler free.
Breathe
Σκηνοθεσία: Andy Serkis (πρώτη σκηνοθετική δουλειά)
Πρωταγωνιστούν: Andrew Garfield, Claire Foy
Πρεμιέρα: 13 Οκτωβρίου (Αμερική)
Τον Andy Serkis τον ξέρουμε κυρίως από τις εκπληκτικές δουλειές που έχει κάνει σε διάφορα motion-captures, με πρώτο και καλύτερο αυτό του Gollum, όμως πλέον θα τον γνωρίσουμε και ως σκηνοθέτη μέσω του βαθύτατα δραματικού Breathe. Η βιογραφική ταινία θα αφορά τη ζωή του Robin Cavendish, ο οποίος διεγνώσθη με πολιομυελίτιδα στα 28 του χρόνια, μία νόσος που σύντομα οδήγησε στην πλήρη παράλυση του σώματός του.
Μη χάνοντας την ελπίδα του για ζωή, ο Cavendish κατάφερε να φτάσει τα 64 χρόνια ζώντας στο έπακρο μαζί με τη γυναίκα του. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα η εξέλιξη του Andrew Garfield, που φαίνεται ότι στάθηκε ιδιαίτερα τυχερός με την αποτυχία και ακύρωση των Amazing Spider-Man.
Cult of Chucky
Σκηνοθέτης: Don Mancini (Seed of Chucky)
Πρωταγωνιστούν: Fiona Dourif, Jennifer Tilly, Alex Vincent, Brad Dourif
Πρεμιέρα: 3 Οκτωβρίου (Αμερική)
Οι συντελεστές του Child’s Play (η πρώτη ταινία της σειράς “Κούκλα του Σατανά”) επιστρέφουν για την έβδομη ταινία του franchise. Ο βασικός δημιουργός, Don Mancini, εκτελεί για άλλη μία φορά σκηνοθετικά και σεναριακά χρέη ενώ ο Brad Dourif επιστρέφει ως η μία και μοναδική φωνή του Chucky. Μερικά franchises δεν χρειάζονται τίποτα περισσότερο από την υπόσχεση για περισσότερο splatter επί της οθόνης…
The Foreigner
Σκηνοθέτης: Martin Campbell (Green Lantern)
Πρωταγωνιστούν: Jackie Chan, Pierce Brosnan
Πρεμιέρα: 13 Οκτωβρίου (Αμερική)
Μετά από αρκετά χρόνια ο Jackie Chan επιστρέφει σε μία δυτική παραγωγή έχοντας αντιμέτωπο τον Pierce Brosnan ως το μεγάλο κεφάλι μία ιρλανδικής τρομοκρατικής ομάδας. Η δράση θα ξεκινήσει όταν η κόρη του Jackie Chan θα σκοτωθεί από βόμβα τρομοκράτη, οπότε θα θελήσει θα πάρει τον δρόμο της εκδίκησης. Στην ηλικία των 63 ετών ο δημοφιλής Κινέζος ηθοποιός φαίνεται ότι προσπαθεί να αποδείξει ότι το κατέχει ακόμα το άθλημα του κασκαντέρ, μία τρέλα που μάλλον κανείς δεν αμφισβητεί ότι τη φτάνει σε άλλα επίπεδα.
The Greatest Showman
Σκηνοθέτης: Michael Gracey (πρώτη σκηνοθετική δουλειά)
Πρωταγωνιστούν: Hugh Jackman, Rebecca Fergusson, Zack Efron, Michelle Williams
Πρεμιέρα: 25 Δεκεμβρίου (Αμερική)
Μετά το τέλος της καριέρας του ως Wolverine, έπειτα από το φετινό Logan, ο Hugh Jackman επιστρέφει σε ένα είδος που σίγουρα αγαπάει. Στο νέο musical θα υποδυθεί τον P. T. Barnum, έναν Αμερικανό showman και ιδιοκτήτη ενός διάσημου τσίρκου.
England is Mine
Σκηνοθέτης: Mark Gill (πρώτη ταινία μεγάλου μήκους)
Πρωταγωνιστούν: Jack Lowden, Jessica Brown Findlay
Πρεμιέρα: 4 Αυγούστου (Αμερική)
Με τον -ίσως- βαρύγδουπο τίτλο England is Mine θα δούμε την ανερχόμενη πορεία του Steven Patrick Morrissey προς τη δημιουργία του συγκροτήματος The Smiths.
Death Note
Σκηνοθέτης: Ada Wingard (Blair Witch)
Πρωταγωνιστούν: Lakeith Stanfield, Shea Whigham, Willem Dafoe
Πρεμιέρα: 25 Αυγούστου (Netflix)
Με σαφέστατη αμερικανοποιημένη φιλοσοφία η live-action εκδοχή του πασίγνωστου Death Note έρχεται σύντομα στο Netflix. Είμασταν έτοιμοι να γράψουμε διάφορα σχόλια για το πόσο καχύποπτα βλέπουμε το εγχείρημα αλλά θα προσπαθήσουμε να έχουμε ένα θετικό πνεύμα για μία εκδοχή που, απ’ ότι φαίνεται, δεν θα ακολουθήσει τόσο κοντά το anime. Πάντως ο Willem Dafoe ως η φωνή του Ryuk φαντάζει ιδανική.
Marvel’s Inhumans
Πρεμιέρα: 29 Σεπτεμβρίου (ABC)
Οι υπεράνθρωποι και εξωγήινοι Inhumans της Marvel (περιμένουμε πληροφορίες από τον αγαπητό Sadshadow), έρχονται ως τηλεοπτική σειρά με την (περίπου) καινοτομία της αρχικής τους πρεμιέρας στις κινηματογραφικές αίθουσες την 1η Σεπτεμβρίου.
Room 104, season 1
Πρεμιέρα: 28 Ιουλίου (HBO), 12 επεισόδια
Από το ποιοτικότατο HBO έρχεται μία νέα ανθολογία που θα καταπιάνεται με τους επισκέπτες του δωματίου 104, ενός αμερικάνικου ξενοδοχείου. Θυμίζει λίγο (πολύ) το σκεπτικό του Four Rooms, μία αρκετά ενδιαφέρουσα και διασκεδαστική ταινία όπου τέσσερις σκηνοθέτες (μεταξύ των οποίων οι Robert Rodriguez και Quentin Tarantino) απέδωσαν τέσσερις διαφορετικές ιστορίες στα δωμάτια ενός ξενοδοχείου, που συνδέονταν ελαφρώς μέσω του χαρακτήρα του Tim Roth (σε έναν μοναδικά εκκεντρικό ρόλο).
Rick and Morty, season 3
Πρεμιέρα: 30 Ιουλίου (Adult Swim), 10 επεισόδια
Η πραγματική πρεμιέρα του παρανοϊκού Rick and Morty έρχεται σύντομα και το trailer δίνει μόνο μία πολύ μικρή γεύση της τρέλας που θα πρέπει να περιμένουμε.
Cine-TV Νέα
Ο George R. R. Martin συνεχίζει τις μεταφορές του στην τηλεόραση.
Το Syfy ενέκρινε την παραγωγή ενός πιλοτικού επεισοδίου για την νουβέλα Nightflyers του δημοφιλούς συγγραφέα. Η συγκεκριμένη ιστορία είχε εκδοθεί το 1980 (16 χρόνια πριν το A Song of Ice and Fire) και η πλοκή της αφορούσε το πλήρωμα ενός διαστημοπλοίου και την πορεία του προς την εύρεση ενός εξωγήινου σκάφους. Αποτελεί μία ιστορία τρόμου, που κάπου εκεί μέσα εμφανίζεται και μία A.I. που ενδέχεται να λειτουργεί ή όχι προς όφελος του πληρώματος. Υπάρχει ήδη μία κινηματογραφική παραγωγή του 1987, όμως το 3.9 του IMDB δεν προδιαθέτει και πολύ θετικά για την ποιότητά της.
Νέες πληροφορίες για το reboot του Hellboy.
Μέσω podcast του Podcastone ο Neil Marshall (The Descent, Centurion) έδωσε ορισμένες πληροφορίες για το επερχόμενο reboot του Hellboy. Κατά τα λεγόμενά του: “Σίγουρα θα έχουμε όσο περισσότερα practical effects γίνεται. Πάντα προτιμώ να χρησιμοποιώ πραγματικά σκηνικά μπροστά από την κάμερα καταφεύγοντας στο CGI για να εμπλουτίσω τον κόσμο αλλά όχι για να αντικαταστήσω τα πραγματικά σκηνικά με αυτό. Επίσης έχουμε πάρει την άδεια να γυρίσουμε την ταινία με R-rated βαθμολόγηση, κάτι που είναι σαν να αφαιρούν τις χειροπέδες από τα χέρια μου. Τώρα νοιώθουμε ότι μπορούμε να γυρίσουμε την ταινία που πραγματικά θέλουμε. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι θα την κάνω με το ζόρι R-rated, αλλά ότι μου δίνει το ελεύθερο να προσθέσω ανάλογες σκηνές όταν μας καθοδηγεί εκεί το σενάριο… Είμαι σίγουρος ότι οι επιτυχίες των Deadpool και Logan βοήθησαν προς αυτήν την κατεύθυνση.”
Κύκνειο άσμα για το Sense8.
Μπορεί το Netflix να ανακοίνωσε πρόσφατα την ακύρωση του φιλόδοξου Sense8, όμως η αντίδραση των fans φαίνεται ότι ήταν αρκετή ώστε η διαδικτυακή υπηρεσία να επιστρέψει στις Wachowski να ολοκληρώσουν την ιστορία μέσα από ένα δίωρο επεισόδιο, το οποίο αναμένεται να προβληθεί το 2018.
