Το Mecha Fighting game των ονείρων σας; Keep dreaming…
Για τους οπαδούς των ιαπωνικών anime, το όνομα Gundam είναι σαν να λες… “Batman” στους οπαδούς των αμερικανικών comics. Σίγουρα έχουν υπάρξει πολλές και διαφορετικές σειρές mecha που άφησαν εποχή (Getter Robo, Macross, Mazinga, κ.λπ.) αλλά από όποια πλευρά και αν το δει κανείς, καμία σειρά δεν έφτασε ποτέ το μέγεθος λατρείας και επιτυχίας που άγγιξε η σειρά Gundam. Από το 1979, όταν ξεκίνησε με το Mobile Suit Gundam, μέχρι σήμερα, τα Gundam έχουν δει πάνω από 40 διαφορετικές τηλεοπτικές σειρές με εκατοντάδες επεισόδια, βιβλία, παιχνίδια, διακοσμητικά, καφετέριες και καφετιέρες και, γενικά, ό,τι μπορεί να φανταστεί το μυαλό ενός geek.
Πριν κάποια χρόνια, σε μία μελέτη που έγινε στην Ιαπωνία, το 90% των πλαστικών φιγούρων που πουλήθηκαν στη χώρα είχαν να κάνουν με το Gundam. Με μια τόσο μεγάλη λατρεία (που ήρθε με πάρα πολύ μεγάλη φόρα και στη δύση στις αρχές των 2000s με το Gundam Seed), είναι πραγματικά αξιοπερίεργο το πώς δεν έχει ακόμα κυκλοφορήσει ένα αξιόλογο παιχνίδι που να τιμά τη σειρά. Μη μας παρεξηγείτε, έχουν βγει πάρα πολλά παιχνίδια γύρω από διάφορες τηλεοπτικές μεταφορές της, αλλά κανένα δεν ξέφυγε από την κλίμακα του συμπαθητικού ή του απλά “ΟΚ”. Μιλάμε για ένα από τα ισχυρότερα animated franchises στον πλανήτη και να μη μπορεί να σταυρώσει ένα πραγματικό ΑΑΑ παιχνίδι;
Ίσως να έχει απλά να κάνει με απληστία από μέρους της Sunrise (δημιουργού της σειράς) που αντιμετωπίζει τη σειρά σαν ένα Fifa/ CoD και απλά κυκλοφορεί τα ίδια και τα ίδια, γνωρίζοντας ότι θα πουλήσει. Από την άλλη, βέβαια, τουλάχιστον τα Fifa/ CoD έχουν και ένα υψηλότατο επίπεδο παραγωγής. Τα Gundam games, από την άλλη, μόνιμα δείχνουν 10 χρόνια πίσω τεχνολογικά. Καταφέρνει λοιπόν το νέο παιχνίδι της σειράς, το Gundam Versus, να ξεφύγει από την ρουτίνα της προχειρότητας; Δυστυχώς, αν και το παιχνίδι είναι το πρώτο της σειράς εδώ και δέκα χρόνια σε home console που κυκλοφορεί και στη δυτική αγορά, το τελικό αποτέλεσμα μάς αφήνει με παράπονο. Και είναι κρίμα, γιατί οι βάσεις ήταν εκεί, απλά η βιασύνη και η προχειρότητα το σταματούν άγαρμπα από το να φτάσει στο επίπεδο που θα μπορούσε.
Για όσους δε γνωρίζουν, το Gundam Versus είναι στην ουσία το 5ο παιχνίδι Gundam VS που κυκλοφορεί, όπου παίκτες καλούνται να διαλέξουν ένα από τα διάσημα mechs από πολλές τηλεοπτικές σειρές και να πολεμήσουν μεταξύ τους σε ειδικά διαμορφωμένες αρένες. Σε αυτό τον τομέα, τουλάχιστον, θα πρέπει να παραδεχθούμε πως οι δημιουργοί έκαναν εξαιρετική δουλειά μιας και η ποικιλία σε mechs / χαρακτήρες από τους οποίους θα μπορέσει να διαλέξει ο παίκτης είναι πραγματικά χαοτική και δεν νομίζουμε να έχουμε ξανασυναντήσει τόσες πολλές επιλογές σε άλλο fighting game.
Είναι γουστόζικο και συνάμα συναρπαστικό να πολεμάς στον ίδιο χάρτη παρέα με τον Amuro στο original RX-78-2 Gundam και τον Kira στο Gundam Freedom, απέναντι στους μισητούς Gaelio στο Gundam Kimaris και τον Treize στο RX-78-2 Gundam Tallgeeze II. Και είναι απλά υπέροχο να βλέπεις το καθένα από αυτά τα mechs να έχει όλες τις κλασικές κινήσεις/ δυνάμεις/ αδυναμίες αλλά και special επιθέσεις του. Ναι, έχουμε δει πολλά fighting collections και fighting genre crossovers κατά το παρελθόν, αλλά εδώ μιλάμε για 38 χρόνια υλικού που έρχεται να δέσει αρμονικά και να ξυπνήσει όνειρα που ανέθρεψαν δύο γενιές.
Το καλό της υπόθεσης είναι πως το παιχνίδι δε βασίζεται απλά στη νοσταλγία για να ευχαριστήσει τον παίκτη. Το ότι έχεις όλες αυτές τις διαφορετικές κινήσεις θα μπορούσε να είναι καταστροφικό για ένα παιχνίδι όπου έως 6 ρομπότ πολεμάνε στη Γη και στον αέρα και ανταλλάσουν χτυπήματα κοντινά (laser swords, axes, maces, hammers κ.λπ.) και μακρινά (laser blasts, arrows, lances, ultras κ.λπ.) με καταιγιστικούς ρυθμούς. Ακόμα και έτσι, το gameplay του παιχνιδιού είναι αρκετά καλοσχεδιασμένο και ευχάριστο. Αν και το κάθε κουμπί στο gamepad έχει άλλη κίνηση και υπάρχουν διάφοροι συνδυασμοί, ο παίκτης θα μπορέσει μέσα σε λίγες μόνο ώρες να έχει μάθει να κινείται αρκετά γρήγορα και επικίνδυνα για να μπορεί να ευχαριστιέται τη μάχη και να απολαμβάνει τον πανικό τριγύρω του, γεγονός που καθιστά το Gundam Versus ιδιαίτερα προσβάσιμο προς τους νέους παίκτες.
Από την άλλη, αν ξοδέψεις πολλές ώρες επάνω του, αυτές οι split/second αποφυγές και τα χτυπήματα, που φαντάζουν ότι έχουν βγει από cheat code, έρχονται ολοένα και πιο κοντά σου, επιβραβεύοντας τον παίκτη που επένδυσε το χρόνο του στο παιχνίδι. Και κάπου εδώ ίσως σκεφτείτε: “θα μας τρελάνεις; Ως εδώ όλα καλά και όμορφα είναι, προς τι το παράπονο;”. Ακριβώς αυτό, ως εδώ όλα καλά και όμορφα ήταν, αλλά από εδώ και πέρα φαίνεται πως τελείωσε η ενέργεια στο παιχνίδι (μάλλον δεν του έβαλαν nuclear powered engine!) και αναλαμβάνει να κάνει αναγκαστική προσγείωση με τα μούτρα επάνω στο όρος Fuji.
Καταρχάς, για να πιάσουμε το τυπικό θέμα «ομορφιά», τα mechs είναι καλά σχεδιασμένα και με ανεκτό animation, αλλά σε γενικές γραμμές, τα εφέ, οι πίστες (από το Robotech: Battlecry του PS2 είχαμε να δούμε τόσο άδειες) και το γενικότερο πακέτο “φωνάζουν” 2007 και όχι 2017, προδίδοντας από μακριά το χαμηλό budget του τίτλου. To δε localization στη Δύση είναι απλά αστείο και θυμίζει και αυτό PS2 εποχές, με τα μενού μόνο να έχουν μεταφραστεί αλλά όλες τις φωνές και κραυγές όλων των χαρακτήρων να μην έχουν ούτε τους στοιχειώδεις υπότιτλους. Το άλλο βασικό πρόβλημα του παιχνιδιού εμφανίζεται στην ποικιλία υλικού για το πώς θα περάσει ο παίκτης το χρόνο του. Κάποιος πρέπει να ενημερώσει τη Bandai-Namco πως δε βρισκόμαστε πια στις εποχές των 16-32bits και ότι τα fighting games έχουν εμπλουτιστεί.
Δεν είναι δυνατόν να κυκλοφορείς ένα παιχνίδι τόσο απογυμνωμένο από modes -που ο ανταγωνισμός πλέον τα έχει ως δεδομένα- και θα περίμενε κανείς πως μετά το στραβοπάτημα της Capcom με το SF5, δε θα θεωρούσε κάποιος συνετό να κυκλοφορήσει παιχνίδι γυμνό από ουσιαστικό solo υλικό σε μορφή campaign και σε μορφή ladder. Αντιθέτως, το Gundam Versus έρχεται με 6 πολύ βασικά modes, τρία offline και τρία online. Τα offline είναι τα Practice Mode, Trial Battle (ή, αλλιώς, challenges mode) και Ultimate Battle (ουσιαστικά, ένα horde/ wave mode). Απουσιάζει λοιπόν πλήρως ένα arcade mode, ένα story mode ή ένα ladder mode, δηλαδή ένας ουσιαστικός λόγος για να παίξει κάποιος λίγο το παιχνίδι, να το μάθει με μια λογική σειρά και να μπει στον κόσμο των Gundam ομαλά. Αντιθέτως, θα πρέπει να επιδοθεί σε ένα ανούσιο grinding για πόντους, που ξεκλειδώνουν μερικά νέα όπλα και πιλότους αλλά τίποτα πραγματικά ουσιαστικό.
Το πρόβλημα είναι πως ούτε στο multiplayer είναι καλύτερη η κατάσταση, και αυτό το καταλαβαίνετε από την πρώτη στιγμή, όταν μετά από μάταιη αναζήτηση αντιλαμβάνεστε ότι το παιχνίδι δεν προσφέρει πλέον τοπικό Co-op -όπως έκαναν οι προηγούμενοι τίτλοι- και πως υπάρχει η δυνατότητα μόνο για online! Θα περίμενε, λοιπόν, κανείς τουλάχιστον εκεί να είχε δοθεί μια παραπάνω βαρύτητα μιας και είναι σίγουρα το πιο διασκεδαστικό τμήμα του τίτλου, αλλά τα modes σε online περιβάλλον είναι, απλώς, τα τυπικά και αναμενόμενα και τίποτα παραπάνω (custom battle, online non-ranked battle, online ranked battle). Στα θετικά του τίτλου, σε όσες μάχες βρεθήκαμε δεν παρατηρήσαμε κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα με lag και όλες οι μανούβρες και τα χτυπήματά μας έβρισκαν στόχο ακριβώς όπως το σχεδιάζαμε. Στα αρνητικά προσάπτουμε το ότι είναι τόσο μικρό το κοινό του τίτλου στη Δύση, που βρίσκαμε συμπαίκτες πάρα πολύ δύσκολα τις καθημερινές.
Εν κατακλείδι, το Gundam Versus πάσχει από την κλασική movie/ tv series/ anime tie-in κατάρα. Οι δημιουργοί του βασίζονται στο υπάρχον αγαπημένο υλικό και στο ότι απλώς το φέρνουν στο κοινό για να το ευχαριστήσουν, και ξεχνούν στην ουσία να δώσουν σημασία σε άλλους, νευραλγικούς τομείς ώστε το παιχνίδι να μπορεί να σταθεί στα πόδια του στη σημερινή εποχή. Ως έχει, πρόκειται για ένα υπέροχο fan service προς τους οπαδούς της σειράς, με ένα αρκετά τίμιο gameplay σύστημα, αλλά ως εκεί.
Θα λέγαμε πως θα ελπίζαμε για μια γερή βελτίωση στο επόμενο μέρος, μιας και οι βάσεις είναι εκεί και είναι γερές, άλλα έχοντας παίξει πολλά anime-based videogames, κρατάμε πολύ πολύ μικρό καλάθι για το μέλλον.
