Ρίξαμε δύο Κολοσσούς. Πρώτες εντυπώσεις.
Υπάρχουν κάποια πράγματα στη ζωή που δείχνουν μια αξιοζήλευτη αντοχή στη φθορά του χρόνου. Έργα γλυπτικής, πίνακες ζωγραφικής, κτίρια, αυτοκίνητα, ταινίες. Και παιχνίδια, φυσικά. Ωστόσο, δεν είναι εύκολο να βρεις ένα πολύ παλιό παιχνίδι που να έχει αντέξει στο πέρασμα των χρόνων, κυρίως διότι μιλάμε για ένα μέσω βασισμένο κατά πολύ μεγάλο βαθμό στο οπτικό ερέθισμα, στην δημιουργία συναισθημάτων και αλληλεπίδρασης μέσω εικόνων, που λόγω της ξεπερασμένης τεχνολογίας στην οποία βασίστηκε αρχικά, με το πέρασμα των χρόνων ενδεχομένως να έχει χάσει αρκετή από την αρχική λάμψη του. Εξαιρέσεις υπάρχουν φυσικά, και αυτές είναι κυρίως παιχνίδια που δεν χρειάζονται “κορυφαία γραφικά” για να ξεχωρίσουν, αλλά που κέρδισαν θέση στις καρδιές των παικτών για άλλους λόγους.
Παρόλο που το Shadow of the Colossus, τo δεύτερο παιχνίδι της, θρυλικής πλέον, TEAM Ico του Fumito Ueda, δεν είναι ένα παιχνίδι που γέρασε άσχημα (ακόμα και την αρχική έκδοση του PS2 να τοποθετήσει κάποιος στην κονσόλα του σήμερα, μπορεί να την απολαύσει κανονικότατα), και αυτό διότι δεν είναι ένα παιχνίδι “γραφικών” αλλά ενός συνόλου άρτια σχεδιασμένων και συνδεδεμένων μεταξύ τους παραμέτρων, η Sony αποφάσισε να το φέρει στο PS4 όχι ως ένα HD remaster (άλλωστε, αυτό έγινε πριν από μερικά χρόνια με την HD συλλογή ICO/ Shadow of the Colossus για το PS3), αλλά ως remake. Και αυτό το πανέμορφο remake δοκιμάσαμε εμείς για περίπου 20 λεπτά στο πλαίσιο της Paris Games Week -όπου βρεθήκαμε στις αρχές της εβδομάδας- μέσα από ένα demo που είχε διαθέσιμους τρεις Κολοσσούς.
Μιας και ο χρόνος πίεζε πολύ και οι ουρές στο σημείο των hands-on ήταν μεγάλες, αναγκαστήκαμε να παίξουμε μόνο τις δύο από τις τρεις διαθέσιμες μάχες, αυτές με τον πρώτο και τον τρίτο Κολοσσό -αν και θα θέλαμε πολύ να τελειώναμε όλο το παιχνίδι σε μια καθισιά εντός έκθεσης- σκηνές από τον οποίο μπορείτε να δείτε και στο video που βρίσκεται στο τέλος του άρθρου. Τώρα, σε ό,τι αφορά το remake αυτό, το οποίο αναπτύσσεται μεν από το Japan Studio, αλλά που το μεγαλύτερο βάρος της δημιουργίας του έχει η BluePoint Games (ομάδα πολύ έμπειρη σε τέτοια έργα, αφού έχει δουλέψει τα Uncharted Collection, Gravity Rush Remastered, ICO/ Shadow of the Colossus Collection, Metal Gear HD Collection κ.λπ) έχουμε να κάνουμε με ένα “φωτοαντίγραφο” του αρχικού παιχνιδιού.
Από τα πρώτα δευτερόλεπτα που πιάσαμε το χειριστήριο, ο εγκέφαλός μας συντονίστηκε αυτομάτως, πατήσαμε “Τρίγωνο” και καλέσαμε τον Agro, ανεβήκαμε επάνω του, σηκώσαμε το σπαθί και βάσει της αντανάκλασης του ήλιου επάνω του ξεκινήσαμε με το ατίθασο άτι μας για το κυνήγι του πρώτου Κολοσσού. Τα πάντα εδώ είναι όπως τα θυμάστε. Οι κινήσες είναι ακριβώς ίδιες, το animaton του Agro καθώς -καβάλα επάνω του- καλπάζουμε προς τον προορισμό μας, είναι μαγευτικό, σχεδόν σα να βλέπεις έναν πίνακα ζωγραφικής να ζωντανεύει. Το άλογο παραμένει ατίθασο και θέλει συνεχείς “διορθώσεις” και χτυπήματα στα καπούλια του για να μείνει στη διαδρομή και να συνεχίσει τον καλπασμό του.
Δυστυχώς, βέβαια, το ίδιο δύστροπος με τον αντίστοιχο του αρχικού παιχνιδιού είναι και ο έλεγχος του Wander στα platforming τμήματα του παιχνιδιού, που όμως αυτή τη φορά βοηθούνται από καλύτερη απόκριση στις εντολές του παίκτη, μια κάπως καλύτερη αίσθηση του βάρους που έχει ο Wander, την ελαφρώς βελτιωμένη θέση της κάμερας και, όπως είναι αυτονόητο- την απουσία frame drops και λοιπών τεχνικών προβλημάτων, που επιβάρυναν τον παίκτη σε πολλά δύσκολα σημεία του αρχικού παιχνιδιού. Και αυτή η μικρή βελτίωση στο χειρισμό γίνεται εμφανής και στις μάχες με τους φύλακες των μυστικών…
Όταν έρχεται η ώρα της μεγάλης συγκίνησης, όταν σφυρίζεις στον Κολοσσό για να σε αντιληφθεί, εκείνος στρέφει το βλέμμα του αργά και, αφού σε δει, αρχίζει την απειλητική πορεία του προς εσένα, το remake αυτό δικαιολογεί την ύπαρξή του και το παιχνίδι λάμπει. Σε ανάλυση 4K και με το HDR ενεργοποιημένο στις οθόνες που υπήρχαν στην έκθεση, οι Κολοσσοί έδειχναν ομορφότεροι και πιο επιβλητικοί από ποτέ, η αίσθηση της κλίμακας είναι συγκλονιστική, ενώ πιο ζωντανός από κάθε άλλη φορά δείχνει και ο γύρω κόσμος, παρόλο που σε αυτό το παιχνίδι το περιβάλλον είναι σχεδόν “νεκρό φόντο”, ένα όχημα για να μεταπηδούμε από τον έναν Κολοσσό στον άλλο και από τη μια επική μάχη στην επόμενη.
Το Shadow of the Colossus ήταν ανέκαθεν όμορφο και σε σημεία πρωτοποριακό. Μπορείτε να φανταστείτε, λοιπόν, πώς εμφανίζονται στο PS4 λεπτομέρειες όπως το τρίχωμα των Κολοσσών, τα σκαλίσματα στις πέτρινες επιφάνειές τους, οι υφές στο ρουχισμό του Wander, και όλα αυτά χωρίς το παιχνίδι να έχει χάσει ίχνος από την παραμυθένια, ελαφρώς μουντή και sepia ταυτότητά του, διατηρώντας αυτούσια την ικμάδα του.
Η BluePoint Games δεν κάνει κανένα “περίεργο” πείραμα εδώ, διατηρεί ανέπαφο τον πυρήνα και την εικαστική ταυτότητα του αρχικού οράματος του Ueda και ετοιμάζει ένα παιχνίδι που θα φέρει τη μαγεία του αρχικού Shadow of the Colossus σε μια νέα γενιά παικτών, η οποία χρωστά στον εαυτό της την εμπειρία του να τρέχει σε ένα απέραντο λιβάδι καθώς αναζητά το επόμενο κολοσσιαίο θύμα της, υπό τον ήχο του Swift Horse.
