ΠΑΜΠ-ΤΖΙ, όχι ΠΟΥΜΠΓΚ.
Το PlayerUnknown’s Battlegrounds (PUBG) δεν έχει κυκλοφορήσει πλήρως ακόμα, το PlayerUnkown’s δεν έχει καλά γραφικά, ήχο, εικόνα, σταθερό framerate, καλό optimisation, end game content, side-quests, campaign και εύκολο ή πιασάρικο όνομα. Έχει, όμως, ήδη προταθεί για παιχνίδι της χρονιάς, έχει καταφέρει να έχει 3 εκατομμύρια ταυτόχρονα συνδεδεμένους παίκτες, να σημειώσει 15 εκατομμύρια πωλήσεις μόνο στο PC, και αποκλειστική συμφωνία με τη Microsoft για την κυκλοφορία του στις κονσόλες. Μήπως σας έπιασε ένας μικρός πονοκέφαλος; Μήπως μια μικρή στεναχώρια γιατί το δικό σας αγαπημένο ΑΑΑ ή “ΑΑΑ-ΑΑΑ” παιχνίδι φτάνει με το ζόρι τους 200.000 ενεργούς παίκτες και έχει 2-3 εκατομμύρια πωλήσεις; Και εμάς. Αλλά ας τα δούμε ένα προς ένα, μήπως μπορέσουμε να κατανοήσουμε την επιτυχία του.
Το PUBG (παμπ-τζι, και όχι πουπ-γκ) δεν έχει τίποτα το ιδιαίτερο, καμιά μεγάλη προγραμματιστική ομάδα και κανένα τεράστιο budget από πίσω του. Η επιτυχία του έγκειται σε ένα και μόνο σημείο, δηλαδή, στο ότι κατάφερε να πουλήσει εκ νέου στους παίκτες ένα mode που έκανε πάταγο δύο χρόνια πριν. Λίγο το γεγονός ότι οι δημιουργοί δεν νοιάζονταν για το αν θα βγει “βαρύ” το παιχνίδι -οπότε το σχεδίασαν για σύνδεση 100 ατόμων ταυτόχρονα- λίγο η απλότητά του, λίγο οι μικρές αλλά έξυπνες αλλαγές, λίγο το hype, λίγο η ανάγκη για κάτι διαφορετικό, και η επιτυχία δεν άργησε να έλθει. Το PUBG έκλεισε μια “τρύπα” στην αγορά που άφησε το Minecraft -όταν σιγά σιγά έφυγε από τα φώτα της δημοσιότητας και έπαψε να ασχολείται όλος ο πλανήτης μαζί του- και τη “βούλωσε” με το ίδιο “Hunger Games” -αργότερα survival games- mode που πρόσφερε το Minecraft και έκανε πάταγο στους παίκτες του.
Όπως ήταν αναμενόμενο, το παιχνίδι έγινε viral (dejavu) και “χτύπησε” όλα τα online ερεθίσματα που μπορεί να έχει ένας online-gamer το 2017 (YouTube, twitch stream, βιντεάκια στο feed του στα Social Media, συζητήσεις σε fora, ειδήσεις σε sites κτλ.). Όλα έκαναν αναφορά σε αυτό το περίφημο PUBG. Δεν θέλει πολύ για να μπει ο παίκτης στο τριπάκι, να ξεκινήσει και -εν τέλει- να διασκεδάσει με το παιχνίδι της μέχρι πρότινος Bluehole και νυν PUBG Corp. Για να συμβεί αυτό, όμως, θα πρέπει πρώτα να αγνοήσει όλα τα κακά ενός μη ολοκληρωμένου τίτλου και να κρατήσει μόνο τα καλά.
Ο τίτλος βασίζεται στο mode που είναι γνωστό ως “battle royale”. Η εξέλιξη του παιχνιδιού έχει ως εξής: ο παίκτης συνδέεται σε έναν μεγάλο χάρτη χωρίς να έχει καθόλου πυρομαχικά ή κάποιου είδους εξοπλισμό επάνω του. Εξερευνώντας το χάρτη βρίσκει διάφορα χρήσιμα όπλα, από machete και revolver μέχρι αλεξίσφαιρα γιλέκα. Κατά τη διάρκεια της εξερεύνησης μπορεί να πέσει άθελά του επάνω σε κάποιον άλλο παίκτη, ο οποίος είτε θα τον αποφύγει είτε θα τον κυνηγήσει ώστε να τον εξολοθρεύσει και να του πάρει τα αντικείμενα. Ο χάρτης, όσο περνάει η ώρα, περιορίζει τους παίκτες σε μια κεντρική περιοχή, όπου αναπόφευκτα υπάρχουν συγκρούσεις μέχρι να μείνει μόνο ένας ζωντανός. Όπως είναι λογικό, ο παίκτης που έχει καταφέρει να βρει καλύτερο οπλισμό, θα έχει και τις μεγαλύτερες πιθανότητες να κερδίσει το παιχνίδι.
Το PUBG κρύβει από πίσω του μια σπουδαία ιδέα με όμορφες αλλαγές και έξυπνη υλοποίηση. Το γεγονός ότι ο ίδιος ο χάρτης αναγκάζει, στο τέλος, τους παίκτες να βρεθούν σε μια πίστα αρκετά μεγάλη σε μέγεθος είναι πολύ θετικό, κυρίως γιατί κανένας δεν θέλει να ανακατευτεί σε μάχη. Είναι η κλασική περίπτωση τύπου “του φευγάτου η μάνα δεν έκλαψε ποτέ”. Αν ο παίκτης προσπαθήσει να επιβιώσει μαζεύοντας υλικά από το χάρτη και δεν εμπλακεί επίτηδες σε μάχη, έχει σίγουρα μεγαλύτερες πιθανότητες να φτάσει στους τελευταίους επιζώντες παίκτες. Στον έξυπνο σχεδιασμό του χάρτη έρχεται και δένει το immersion στοιχείο της επιβίωσης όταν τελικά το ίδιο το παιχνίδι αναγκάζει τους παίκτες του να εμπλακούν στη μάχη, αναδεικνύοντας τον καλύτερο.
Αυτό προσφέρει ένα απύθμενο βάθος από άποψη τακτικής, ειδικά στο πώς θα προσεγγίσει κανείς τις διάφορες μάχες και πώς θα διαχειριστεί τα resources του. Όλα αυτά μεταμορφώνουν ένα απλοϊκό παιχνίδι σαν το PUBG σε μια εντελώς μοναδική εμπειρία, που “χτίζει” νέες ικανότητες για τους παίκτες σε κάθε match. Δεν είναι γρήγορο και “fast paced”, δεν έχει layered map design δεν έχει spawn kills -τίποτα από αυτά. Όμως, για αυτό και ξεχωρίζει.
Ένα από τα προβλήματα που περίμεναν οι περισσότεροι όταν άκουσαν για έκδοση του εν λόγω τίτλου σε κονσόλα ήταν το mapping των κουμπιών από το πληκτρολόγιο στο χειριστήριο. Κατά τη διάρκεια ενός match, όπως αναφέραμε και πιο πάνω, ο παίκτης χρειάζεται να συλλέξει αντικείμενα που θα του χρησιμεύσουν στη μάχη, θα τον κάνουν πιο ισχυρό και θα του προσφέρουν τρόπους να πορευτεί μέσα στο παιχνίδι. Τα κατάλληλα αντικείμενα, αφού συλλεχθούν, πρέπει να χρησιμοποιηθούν από το χαρακτήρα. Αυτό γίνεται με τη χρήση ενός “on the fly” menu που ανοίγει ο παίκτης κατά τη διάρκεια του match, γεγονός που τον καθιστά ευάλωτο σε επιθέσεις. Επομένως, η σημασία ενός χρηστικού μενού, που ταιριάζει στις κονσόλες, είναι ζωτικής σημασίας για τον τίτλο και τους παίκτες.
Η δουλειά που έχει γίνει στο Xbox One δεν είναι άσχημη και σίγουρα η συνεργασία της ομάδας ανάπτυξης με τη Microsoft βοήθησε στο να επιτευχθεί -μέχρι ενός βαθμού- ένα σωστό και χρηστικό menu. Παρόλα αυτά, κατά τη γνώμη του γράφοντος, ένα κυκλικού ύφους inventory management για παιχνίδια αυτού του στυλ, όπως είναι αυτό του Counter Strike GO, παραμένει αξεπέραστο και ίσως θα έπρεπε να είχε χρησιμοποιηθεί και εδώ. Από την άλλη, το PUBG προσφέρει πολλά περισσότερα υπομενού και επιλογές από ό,τι το CS:GO. Το σίγουρο είναι ότι ένα παραμετροποιημένο, κυκλικού ύφους μενού θα ήταν πιο λειτουργικό σε σχέση με τις διπλές λειτουργίες των κουμπιών -ανάλογα με το πάτημά τους- σύστημα που έχουμε στο PUBG.
Φυσικά, όλα αυτά το PUBG τα διαθέτει σε οποιαδήποτε έκδοση και αν το δοκιμάσετε. Και ας μην ξεγελιόμαστε, το παιχνίδι είναι φτιαγμένο για PC. Όλα επάνω του “φωνάζουν” PC, και πιο πολύ από όλα η ίδια η έκδοση για κονσόλες. Οι μεγάλοι χάρτες, τα οχήματα, το immersion, όλα είναι παρόντα και εδώ, όμως δεν θα τα ευχαριστηθεί κανένας παίκτης όταν, σε αυτή τη φάση, τεχνικά το παιχνίδι είναι unplayable. Ακόμα χειρότερα, τουλάχιστον σκεπτικισμό προκαλεί το γεγονός πως η PUBG Corp. ζητά χρήματα και στήριξη από τους παίκτες έχοντας παραδώσει αυτό το port. Δεν θα μπούμε σε υπερβολικά πολλές λεπτομέρειες, αρκεί να αναφέρουμε ότι το “μεγάλο κακό των 15fps” που αναφέρεται στο δίκτυο τις τελευταίες ημέρες, όντως υφίσταται, και το παιχνίδι ανεβοκατεβαίνει από τα 30 στα 15 frames όλη την ώρα.
Και είναι αυτό το ανεβοκατέβασμα που το κάνει χειρότερο από το να έτρεχε συνεχώς σε χαμηλό frame rate. Επιπλέον, η έκδοση για το Xbox One πάσχει από πολλά glitches και bugs, αφού ζήσαμε πολλές περιπτώσεις όπου τα γραφικά του περιβάλλοντος δεν είχαν “υπόσταση”, με αποτέλεσμα το όπλο να περνάει μέσα από πόρτες/ τοίχους και να προκαλεί damage. Όταν αναλογιστούμε ότι ακόμα και η έκδοση για υπολογιστές χρειάζεται ένα κάλο optimisation ή ένα ισχυρό PC για να τρέξει σωστά και χωρίς προβλήματα, μπορεί εύκολα να γίνει κατανοητό ότι ο συνδυασμός unoptimised παιχνιδιού και bugs/ glitches/ frame drop/ stuttering στο Xbox One το καθιστά unplayable για όσους δεν είναι κολλημένοι με την ιδέα του τίτλου. Επιπροσθέτως, τα γραφικά απέχουν πολύ από το να χαρακτηριστούν ως “αποδεκτά” -ακόμα και για ένα παιχνίδι που βρίσκεται ακόμα σε παραγωγή- και είναι εκεί πιο πολύ για να προσφέρουν μια “παιδική χαρά” και να χτίζουν ένα περιβάλλον για να ξεχύνονται μέσα του οι παίκτες.
Αυτό είναι στην παρούσα φάση το PUGB στο Xbox One. Αυτό που προσφέρει το PUBG είναι περίεργο να περιγραφεί με λόγια. Έχει μεν τεχνικά προβλήματα και για αυτά τα θέματα όλοι το έχουν βάλει στη γωνία και το χτυπούν. Ωστόσο, αφήνει μια περίεργη αίσθηση στον παίκτη, μια αίσθηση ικανοποίησης όταν βγαίνει… “chicken dinner”, αλλά και μια αίσθηση φόβου και ανάγκης για επιβίωση πριν από αυτό. Η απλότητά του είναι κλειδί στην επιτυχία του. Στις μέρες που βασιλεύουν τα drops και τα hotfixes όπλων, το PUBG παίζει μπάλα όπως το 2012, όπου όλα ήταν πιο απλά στα online shooters.
Η αγορά του σε One είναι κάτι παράτολμο προς το παρόν. Καταφέρνει να περάσει την ίδια ατμόσφαιρα και να προκαλέσει τα ίδια συναισθήματα στους κατόχους της κονσόλας -όπως το κατορθώνει για τους PC gamers- όμως είναι μια εμφανώς προβληματική και κατώτερη έκδοση. Είναι λάθος που με το παιχνίδι σε αυτήν την κατάσταση η PUBG Corp ζητά χρήματα, και είναι πολύ δυσάρεστο -με αυτά τα νούμερα που έχει πετύχει- να μην έχει γίνει σημαντική προσπάθεια για βελτίωση, ακόμα και της preview έκδοσης, πριν την κυκλοφορία του σε μια νέα πλατφόρμα. Εμείς -ως έχει τη στιγμή που γραφόταν αυτό το κείμενο- δεν το προτείνουμε αν δεν είστε “ένα” με την τελευταία τάση της αγοράς στα online multiplayer games.
