Η Vicarious Visions παραδίδει μαθήματα στη Bungie.
Περάσαν κιόλας επτά μήνες από την αρχική κυκλοφορία του Destiny 2. Επτά μήνες που η κοινότητα του παιχνιδιού έχει μείνει απογοητευμένη από την Bungie και τις κινήσεις της να επαναφέρει στην παλιά του δόξα το franchise. Αλλαγή του time to kill, specific loot, νέους εχθρούς κ.α. ζητάει ο κόσμος που παίζει ακόμα το παιχνίδι, με ταχύτερο περπάτημα, reskin όπλων και επιστροφή παλιών περιοχών απαντάει η εταιρία. Έχει καταλήξει να είναι σχεδόν αστείο το πόσο περίτεχνα η Bungie συνεχίζει να αγνοεί τις συμβουλές των παικτών που θέλουν ένα καλύτερο μέλλον για το παιχνίδι και το franchise που αγάπησαν. Πασαλείμματα και αδιαφορία μυρίζει η υπόθεση του Destiny 2 από τον Σεπτέμβριο, μετά την αρχική κυκλοφορία, και πόσο μάλλον αργότερα με το πρώτο DLC. Επομένως, τα προγνωστικά δεν είναι καλά για το μέλλον του παιχνιδιού αλλά και την κυκλοφορία του δεύτερου expansion, ονόματι Warmind.
Παρόλα αυτά, και αντίθετα σε όλες τις προβλέψεις, το Warmind κυκλοφορεί και είναι μάλιστα αρκετά καλύτερο από αυτό που περίμεναν οι παίκτες. Φέρνει νέες δραστηριότητες, loot, strikes, lore, competitive πίστες, raid κ.α. Ο κόσμος σπεύδει να συγχαρεί τη Bungie για την πρώτη φορά που πραγματικά άκουσε τις συμβουλές του, μόνο και μόνο για να μάθει πως η εταιρία που κρύβεται πίσω από τη δημιουργία του Warmind expansion δεν είναι η Bungie αλλά η Vicarious Visions, η οποία μέχρι τώρα βοηθούσε την πρώτη σε διάφορα θέματα όσον άφορα το Destiny 2 -με σημαντικότερο τη δημιουργία του PC port. Φυσικά, έχοντας ως μέτρο σύγκρισης το πρώτο expansion, πλέον μπορούμε άνετα να καταλάβουμε τη δουλειά “Σαββατοκύριακου” που έγινε στο Curse of Osiris και να το συγκρίνουμε με το πραγματικό expansion της Vicarious, που φαίνεται να έχει σεβαστεί τους παίκτες και την ιστορία του παιχνιδιού και παρέδωσε κάτι αξιόλογο.
Ο λόγος που και εμείς με τη σειρά μας δίνουμε τα εύσημα της οποιασδήποτε καλής κίνησης και κάλου σχεδιασμού του Warmind στη Vicarious Visions, είναι γιατί φαίνεται από την πρώτη στιγμή της νέας περιπέτειας των Guardian στους παγωμένους πόλους του Αρη, ότι το περιεχόμενο αυτό έχει φτιαχτεί με γνώμονα τον παίκτη και την εμπειρία του. Ναι, είμαστε λίγο ενθουσιασμένοι, αλλά ποιος μπορεί να μας κατηγορήσει; Έχοντας δει τι παρέδωσε στον κόσμο η Bungie με το πρώτο expansion και τι η Vicarious Vision με το δεύτερο, για την ίδια τιμή, είναι η μέρα με τη νύχτα. Σίγουρα δεν μιλάμε για κάτι αψεγάδιαστο, μιας και το Warmind έχει και αυτό ορισμένα προβλήματα, όπως η διάρκεια του campaign που δεν ξεπερνάει τις 2-3 ώρες (στην καλύτερη των περιπτώσεων), και η δυσκολία του, που για έμπειρους παίκτες είναι μηδαμινή.
Από την άλλη μεριά, δίκοπο μαχαίρι αποτελεί το γεγονός ότι εκ των τριών νέων strikes τα δύο είναι αποστολές στη βασική ιστορία ενώ το ένα exclusive για το PlayStation 4. Αυτό προσφέρει την απαραίτητη δυσκολία αλλά κάνει ανακύκλωση των περιοχών που έχουμε ήδη δει. Δυστυχώς, μια ομάδα τριών παικτών, ακόμα και με λίγες ώρες στην “πλάτη” της πριν από το expansion, θα “βγάλει” την ιστορία του σε ελάχιστες ώρες και θα μείνει με την ίδια, κενή αίσθηση που μείναμε όλοι μας όταν “σφάξαμε” σχεδόν πανεύκολα και τους δύο επικούς κακούς που είχε να προσφέρει το Warmind, έναν Θεό και τον γιο του Oryx, έναν από τους δυσκολότερους εχθρούς που έχουμε αντιμετωπίσει μέχρι σήμερα.
Επομένως, η ιστορία της Ana Bray και του Warmind Rasputin, που έχει ξυπνήσει και απειλείται από μια αρχαία φυλή Thrall που βρισκόταν παγωμένη εδώ και χιλιάδες χρόνια, έχει να προσφέρει πολύ λίγα από άποψη απλού, παραδοσιακού gameplay. Εδώ είναι που χάθηκε μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να μάθουμε περισσότερα για το νέο χαρακτήρα και το παρελθόν του, για το ποιος είναι ο Rasputin και γιατί απειλείται από τα Thralls, γιατί ο Nokris είναι ο εγκαταλειμμένος γιος του Oryx και πώς η αδελφή της Anna έγινε ο διάσημος, μυστηριώδης Exo-Sranger που γνωρίσαμε στο πρώτο παιχνίδι. Δυστυχώς, όλα αυτά δεν αφηγούνται μέσα από την ιστορία, είναι γνώσεις που θα πρέπει να αποκτήσει ο παίκτης διαβάζοντας το lore από 3rd party ιστοσελίδες και τυχαία αντικείμενα μέσα στο Destiny 2, και να αρκεστεί στο εντελώς επιφανειακό και “ξερό” lore που θέλει μια άγνωστη να δίνει εντολές για το πώς θα γλυτώσουμε τον Rasputin από την καταστροφή του.
Φεύγουμε, όμως, από την ιστορία και πάμε στην πραγματική ουσία του πακέτου, που δεν είναι άλλη από το περιεχόμενο και τις δραστηριότητες που προσφέρει στους παίκτες. Το Warmind κάνει πολύ καλά μερικά πράγματα, τόσο καλά που μας ξύπνησε αναμνήσεις από το Taken King Expansion του πρώτου παιχνιδιού. Επαναφέρει, λοιπόν, τη δυσκολία στο παιχνίδι μεσώ του escalation protocol, ενός νέου activity που απαιτεί συλλογική προσπάθεια περισσότερων από πέντε ατόμων για να καταφέρουν να περάσουν τα waves εχθρών και να έχουν την ευκαιρία να αποκτήσουν το πολυπόθητο loot. Τα πράγματα που έχουν γίνει σωστά εδώ είναι ότι οι εχθροί δεν χαρίζονται, είναι δύσκολοι, έχουν μηχανισμούς και πολύ health, και η επιβράβευση στο τέλος αξίζει τον κόπο. Αξίζει, γιατί βάζει επιτέλους τον παίκτη στο πολυπόθητο grind που τόσο πολύ έχει λείψει από το παιχνίδι, διότι ακόμα και μετά από τις εξαντλητικές μάχες των επτά διαφορετικών waves εχθρών, το παιχνίδι δεν εγγυάται στον παίκτη ότι θα πάρει loot.
Για τους παλαιότερους παίκτες το Escalation Protocol θυμίζει Court of Oryx και Archon’s Forge ενώ για τους νεότερους… εφιάλτη. Στο τελευταίο βοηθάει και το νέο σύστημα μέσω του οποίου ο παίκτης αυξάνει το light level του, μιας και πλέον είναι πολύ λίγες οι δραστηριότητες που δίνουν όπλα και πανοπλία μεγαλύτερη σε light από αυτή που έχει ήδη ο παίκτης. Επομένως, το Escalation Protocol δίνει ακόμα μια επιβράβευση στους παίκτες του. Σε γενικές γραμμές, το νέο mode είναι αυτό που χρειαζόταν το παιχνίδι, ένα δύσκολο mode που δεν είναι για όλους, επιβραβεύει τους τολμηρούς και ξεχωρίζει τους casual από τους hardcore παίκτες. To μόνο παράπτωμα είναι ότι αποτελεί mode που ενεργοποιείται από τον οποιοδήποτε, οποιαδήποτε στιγμή και για αμέτρητες φόρες χωρίς να χρειάζεται κάποιο ρούνο η κάποιο κλειδί την ίδια στιγμή που βρίσκεται στην patrol περιοχή του Mars.
Αυτό σημαίνει δύο πράγματα: αρχικά ότι μπορεί να το ενεργοποιήσει κάποιος την ίδια στιγμή που ένας παίκτης και η ομάδα του κάνουν public event ή μαζεύουν collectibles και δεν είχαν κανένα σκοπό να εμπλακούν σε μάχη με μερικούς από τους δυσκολότερους εχθρούς στο παιχνίδι και, εν συνεχεία, ότι αποτελεί δραστηριότητα για τουλάχιστον έξι παίκτες που βρίσκονται στα τελευταία light levels. Αλλά το παιχνίδι επιτρέπει μόνο ομάδες τριών να ταξιδέψουν σε patrol περιοχή, επομένως αν δεν τύχει να συναντήσουν άλλη μια ομάδα τριών, είναι σχεδόν αδύνατο να καταφέρουν να νικήσουν τους εχθρούς. Η πρόταση μας είναι πως θα έπρεπε το συγκεκριμένο mode να έχει δικό του server, να επιλέγεται μέσα από το menu και να επιτρέπει το σχηματισμό ομάδας έξι ατόμων όπως τα Raids.
Και μιας και αναφέραμε τα Raids, το Warmind διαθέτει και αυτό το δικό του Raid, το οποίο ολοκληρώνει την περιπέτεια των παικτών στο Leviathan. Το Spire of Stars, όπως είναι το όνομά του, είναι από τα δυσκολότερα και πιο σαδιστικά raids που έχουμε δει στο παιχνίδι μέχρι σήμερα. Οι μηχανισμοί του είναι αρκετά πολύπλοκοι και απαιτούν τον απόλυτο συγχρονισμό και των έξι ατόμων στην ομάδα. Η σημαντικότερη αλλαγή σε σχέση με τα προηγούμενα raids, θα λέγαμε πως είναι τα πάρα πολλά βήματα που θα πρέπει να γίνονται από όλους τους παίκτες για να καταφέρουν εν τέλει να κερδίσουν το Boss. Παίκτες που ενδεχομένως να μην μπορούσαν να ελέγξουν καλά τον χαρακτήρα τους στον αέρα -οπότε προτιμούσαν στα raids να έχουν τη θέση του shooter που προστατεύει την ομάδα και κάνει damage/ καθαρίζει την πιστά από εχθρούς και απλά κάθεται σε μια πλατφόρμα- δεν υφίσταται πια, μιας και υπάρχουν στιγμές στο Spire of Stars που το παιχνίδι επιλέγει τυχαία ποιος πρέπει να “τρέξει” το μηχανισμό, ποιος πρέπει να “καθαρίσει” εχθρούς, ποιος πρέπει να ανοίξει πόρτες κ.λπ. Είναι το raid που οι παίκτες πρέπει να είναι πιο καλά συγχρονισμένοι από πότε αν θέλουν να καταφέρουν να νικήσουν.
Τέλος, πρέπει να αναφερθούμε σε μια ακόμα πολυπόθητη προσθήκη που φέρει το Warmind, αυτή των exotic quest και των collectibles. Μετά από επτά μήνες κυκλοφορίας, το παιχνίδι αποκτά collectibles, τα οποία είναι μάλιστα συνδεδεμένα με την απόκτηση όπλων. Ο παίκτης έχει έναν ακόμα λόγο να περιηγηθεί στον καινούριο πλανήτη και να εξερευνήσει όλες τις γωνίες του για να συλλέξει στοιχεία που θα τον βοηθήσουν να αποκτήσει μερικά πιο special όπλα.
Και είναι αυτός ακριβός ο διαχωρισμός μεταξύ special και απλού που δίνει το κίνητρο στον παίκτη να κοιτάξει κάτω από κάθε πετρά και πίσω από κάθε γωνία για να βρει αυτό που ψάχνει. Είναι ο διαχωρισμός από τον casual που δεν θα έχει το τάδε όπλο, που του ζητάει να μαζέψει όλα τα collectibles σαν ένα από τα πέντε πολύ δύσκολα βήματα του quest. Είναι αυτό που δένει τα exotic quests με τα collecibles και τα κάνει σημαντικά και όχι μια ακόμα αγγαρεία. Το μόνο παράπτωμα στα των όπλων, είναι ότι ένας μεγάλος αριθμός αυτών επιστρέφει από το πρώτο παιχνίδι, και όσο σημαντικά και ισχυρά και αν είναι αυτά, θα θέλαμε να δούμε περισσότερα νέα όπλα πάρα επιστροφή παλιών, αγαπημένων.
Εν κατακλείδι, το Warmind είναι κάτι όμορφο, είναι κάτι που έχει φτιαχτεί με μεράκι που φαίνεται, μιας και έχουμε μέτρο σύγκρισης από το προηγούμενο expansion. Είναι το πραγματικό πρώτο κομμάτι ενός καλύτερου Destiny 2 γιατί είναι η στιγμή που ο παίκτης αρχίζει και έχει επιλογές και ξεχωρίζει ανάμεσα στο πλήθος. Οι casual παίκτες θα δυσκολευτούν να παίξουν escalation protocol, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να γίνει πιο εύκολο. Οι casual παίκτες θα δυσκολευτούν να κάνουν και τα πέντε βήματα για να πάρουν το exotic όπλο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το όπλο πρέπει να είναι σκουπίδ. Οι casual παίκτες δεν θα τελειώσουν ποτέ το νέο raid, αυτό δεν σημαίνει ότι το loot του δεν πρέπει να επιβραβεύσει αυτούς που θα τα καταφέρουν. Αυτό το expansion είναι η διαφοροποίηση μεταξύ casual και hardcore. Όχι, δεν έχει έρθει ακόμα η στιγμή να επιστρέψουν οι παίκτες που έφυγαν. Όχι, τα προβλήματα δεν εξαφανίστηκαν (ίσα, ίσα που ακόμα και το ίδιο το expansion έχει τα δικά του). Απλά, ήρθε η στιγμή οι παίκτες που κράτησαν το παιχνίδι ζωντανό εδώ και επτά μήνες να καυχηθούν για τις δυνατότητές τους.
