Όταν το multiplayer είναι μονόδρομος.
Το Onrush είναι πραγματικά μία ιδιαίτερη περίπτωση παιχνιδιού. Αναμφίβολα, οι περισσότεροι το ανέμεναν με ιδιαίτερη ανυπομονησία μιας και ο developer αποτελεί σταθερή αξία στο χώρο εδώ και χρόνια, αλλά τελικά η κατάσταση με το τελικό αποτέλεσμα δεν είναι και τόσο ξεκάθαρη. Έτσι, η πρώην Evolution Studios, η ομάδα πίσω από τα Motorstorm και DriveClub, επιθυμεί να προσφέρει κάτι διαφορετικό, και έχοντας στο πλευρό της την Codemasters, τολμάει, και σε μεγάλο βαθμό δείχνει να τα καταφέρνει.
Όμως, για όλους αυτούς που έχουν μεγαλώσει με τα arcade racers της “παλιάς σχολής” η εικόνα του Onrush είναι περίεργη, και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που θα δυσκολευτούν να ακολουθήσουν αυτή τη νέα, ανέμελη κουλτούρα που ολοένα και περισσότερο εισχωρεί στην gaming βιομηχανία. Είναι, λοιπόν, το Onrush μία πρόταση δύο ταχυτήτων; Δυστυχώς ναι. Καλώς ή κακώς, η δομή του βασίζεται στους αγώνες 6 εναντίον 6 και κατά προτίμηση σε online περιβάλλον, ενώ είναι ίσως η πρώτη φορά σε έναν racing τίτλο που στόχος δεν είναι η κατάκτηση της πρώτης θέσης. Ή η επίτευξη ενός γρήγορου γύρου. Ή, έστω, κάποια εντυπωσιακά powerslides…
Το Onrush είναι ίσως το μοναδικό racer στα χρονικά που απαιτεί από τον παίκτη πολλή υπομονή μέχρι να ξεδιπλώσει όλες τις αρετές του, γιατί η αλήθεια είναι πως οι πρώτες ώρες είναι ιδιαίτερα αδιάφορες. Μετά την προσεγμένη εισαγωγική σκηνή, ακολουθεί ένα υποτυπώδες tutorial, με τον παίκτη να μπαίνει σταδιακά στο κλίμα αυτής της ιδιαίτερης πρότασης. Ακολουθώντας τα πρότυπα της σειράς Motorstorm, ο τίτλος της Codemasters προσφέρει μια μεγάλη γκάμα “extreme” οχημάτων, από μηχανές μέχρι μικρά φορτηγάκια, ενώ τα πάντα ακολουθούν έναν ιδιαίτερο σχεδιασμό που είναι καθαρά θέμα προσωπικού γούστου αν θα αρέσουν ή όχι. Οι punk πινελιές, συνοδευόμενες από μία ζωηρή χρωματική παλέτα, συνθέτουν ένα σύνολο που παλεύει να ξεχωρίσει αλλά που, κατά την άποψή μας, δεν δείχνει ικανό να αφήσει το στίγμα του.
Με την εκκίνηση του πρώτου αγώνα ο βομβαρδισμός πληροφοριών είναι ικανός να αγχώσει ακόμα και τον πιο έμπειρο στην κατηγορία. Όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως, ο παίκτης αποτελεί μέλος μίας εξαμελούς ομάδας και σκοπός του είναι, πρακτικά, να επιβιώσει απέναντι στην αντίστοιχη αντίπαλη. Για να μην δημιουργηθούν λανθασμένες εντυπώσεις, οι αγώνες δεν ακολουθούν τη λογική της σειράς Destruction Derby –για όσους την πρόλαβαν- δηλαδή δεν διεξάγονται σε κλειστές αρένες, αλλά σε διαδρομές που τα τμήματά τους συνδυάζουν αστικά στοιχεία με αντίστοιχα της υπαίθρου.
Για να υπάρξει ένας ρυθμός και οι παλμοί να μην χαλαρώνουν ποτέ, μέσα σε αυτές τις διαδρομές, και πέρα από τις δύο ομάδες, κυκλοφορούν απλά οχήματα που με ένα απλό άγγιγμα εκτροχιάζονται και βοηθούν στο να παραμένει η μπάρα με το boost συνεχώς γεμάτη. Ως arcade racer οι υψηλές ταχύτητες στο Onrush θα πρέπει να θεωρούνται δεδομένες, ενώ η μάχη για επιβίωση θα ξεκινήσει από τα πρώτα δευτερόλεπτα κάθε διαδρομής. Κατά τη διάρκεια του αγώνα, επάνω από την boost bar απεικονίζεται ένα ποσοστό, το οποίο θα μεγαλώνει σιγά σιγά εφόσον ο παίκτης εκτελεί άλματα, barrel rolls ή θέτει κάποιο όχημα εκτός μάχης. Όταν αυτή η μπάρα φτάσει στο 100%, με το πάτημα του ανάλογου πλήκτρου ενεργοποιείται το Onrush, μία λειτουργία που τελικά δεν είναι και τόσο ενδιαφέρουσα ή, τουλάχιστον, όχι σε τέτοιο βαθμό ώστε να δώσει το όνομά της στο παιχνίδι.
Με το Onrush ενεργοποιημένο, το όχημα θα αποκτήσει ακόμα μεγαλύτερο boost –που όμως δεν δίνει και τόσο σημαντικό πλεονέκτημα έναντι του ανταγωνισμού- και θα είναι σε θέση να εκτροχιάζει τους αντιπάλους λίγο ευκολότερα ενώ, παράλληλα, θα φορτίζει τη μπάρα ενέργειας των συμπαικτών του -αρκεί βέβαια να βρίσκονται κοντά του. Θα περίμενε κάποιος η συγκεκριμένη λειτουργία να είναι το signature element του τίτλου, αλλά η αλήθεια είναι πως σε γενικές γραμμές δεν είναι και κάτι το ιδιαίτερο.
Και πραγματικά αυτό είναι ίσως το πλέον μελανό σημείο του Onrush. Δεν υπάρχει κάτι δυνατό, κάτι το συναρπαστικό που να το ξεχωρίζει από τον ανταγωνισμό. Έτσι, μετά από κάποιες ώρες καταντάει να εξελιχθεί σε ένα ακόμα απρόσωπο arcade racer. Τα power slides δεν ικανοποιούν, τα αντίπαλα οχήματα δεν τίθενται εκτός μάχης τόσο απολαυστικά όσο στο Burnout Paradise, για παράδειγμα, οπότε δεν υπάρχουν εντυπωσιακές σκηνές που να κρατούν τους παίκτες κολλημένους στις οθόνες τους. Στον αντίποδα, ο τίτλος της Codemasters καλύπτει το χαμένο έδαφος με τις υψηλές του ταχύτητες και, γενικότερα, με το φρενήρη ρυθμό του. Ωστόσο, καλό θα ήταν το replay που προβάλλεται κάθε φορά που το όχημα του παίκτη τίθεται εκτός μάχης, να είχε παραληφθεί. Και σαν να μην έφτανε αυτό, όταν το όχημα καταστραφεί, δεν γίνεται αυτόματα re-spawn, αλλά ανοίγει ένα μενού, που προσφέρει μεν τη δυνατότητα επιλογής οχήματος κάποιος άλλης κατηγορίας, αλλά διακόπτει τον αγώνα για 5 ολόκληρα δευτερόλεπτα!
Δεν θέλουμε, όμως, να είμαστε άδικοι με την ιδιαίτερη αυτή πρόταση της Codemasters, αφού σε καμία περίπτωση δεν είναι αδιάφορη. Ίσα ίσα που ισχύει το αντίθετο, αρκεί πραγματικά κάποιος να κάνει υπομονή και να δεχθεί πως οι αγώνες έχουν διαφορετικούς στόχους από ό,τι τα “παραδοσιακά” arcade/ combat racers. Οι αγώνες-αναμετρήσεις λοιπόν είναι κατανεμημένες σε 4 κατηγορίες, οι οποίες είναι οι Overdrive, Countdown, Lockdown και Switch. Οι αγώνες χωρίζονται σε γύρους, οπότε όταν λήξει ο χρόνος, η ομάδα με τους περισσότερους πόντους θα αποκτήσει έναν βαθμό, ο επόμενος γύρος θα εκκινήσει αυτόματα, και τελικά η ομάδα με τους περισσότερους βαθμούς στο τέλος του event θα στεφθεί νικήτρια.
Κατά τη διάρκεια μίας αναμέτρησης ο παίκτης θα κερδίζει πόντους εκτελώντας άλματα, επικίνδυνους ελιγμούς ή ακροβατικά, συλλέγοντας power-ups, θέτοντας τους αντιπάλους εκτός μάχης, διατηρώντας συνεχώς την boost bar φορτισμένη –με τον τρόπο που αναφέραμε πριν- και, τέλος, ενεργοποιώντας το onrush όσο το δυνατόν περισσότερες φορές.
Τα παραπάνω modes δεν έχουν και τόσο συνταρακτικές διαφορές σε σχέση με το περιεχόμενό τους, ωστόσο το Switch είναι αυτό που κλέβει την παράσταση. Ουσιαστικά, εδώ ο παίκτης θα πρέπει να συνθέσει μία ομάδα από οχήματα όλων των κατηγοριών και ξεκινώντας από την πλέον αδύναμη, κάθε φορά που θα βγαίνει εκτός μάχης θα μεταφέρεται σε ένα όχημα μεγαλύτερης δυναμικής. Κάτι αντίστοιχο θα συμβαίνει και με τους αντιπάλους, οπότε το όλο εγχείρημα αποκτάει μία εντονότατη δόση στρατηγικής, που μπορεί αρχικά να μοιάζει ανούσια, αλλά τελικά προσδίδει μία όμορφη, ιδιαίτερη και εξαιρετικά εθιστική νότα στο όλο οικοδόμημα.
Το κακό είναι πως σε offline περιβάλλον οι αγώνες μαστίζονται από την αδίστακτη ΑΙ, που δεν κρύβει σχεδόν ποτέ το σκληρό χαρακτήρα της, που δεν συγχωρεί τα λάθη και αφήνει συνεχώς την εντύπωση πως βρίσκεται πάντα ένα σκαλί -ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, λίγα μέτρα- μπροστά από τον παίκτη. Το Onrush είναι ακόμα μία περίπτωση παιχνιδιού όπου το multiplayer mode είναι μονόδρομος, ένα παιχνίδι που έχει σχεδιαστεί έχοντας τις δικτυακές αναμετρήσεις σαν τη νούμερο ένα προτεραιότητά του. Ας μην ξεχνάμε πως για τα διαθέσιμα modes σε offline περιβάλλον αρκεί ένα Σαββατοκύριακο ώστε να ολοκληρωθούν.
Κατά συνέπεια, το Onrush δείχνει τα “δόντια” του στο multiplayer, και εδώ δύο είναι τα συστατικά της επιτυχίας: Αφενός η παντελής έλλειψη προβλημάτων σύνδεσης, που οφείλονται στον εξαιρετικό netcode που έχει συνθέσει η εταιρία, και αφετέρου στη σταθερή… πολυκοσμία. Οι αναμετρήσεις 6 εναντίον 6 δεν θυμόμαστε την τελευταία φορά που ήταν τόσο “πολεμικές” και πραγματικά είναι εντυπωσιακός ο τρόπος που το διαδίκτυο αλλάζει μία, ας το πούμε λοιπόν, κατά τα άλλα αδιάφορη πρόταση σε κάτι τόσο διασκεδαστικό. Η απουσία των περιττών παύσεων αλλά και το αργοπορημένο re-spawn εδώ απουσιάζουν, με τον τίτλο να μεταμορφώνεται σε κάτι το εντελώς διαφορετικό.
Το Onrush ολοκληρώνεται από έναν όμορφο οπτικό τομέα, που δεν εντυπωσιάζει αλλά τουλάχιστον αποφεύγει οποιαδήποτε τεχνικά προβλήματα. Οι υψηλές ταχύτητες συνοδεύονται από ένα ομαλότατο frame rate σε οποιοδήποτε mode και αν παίζουμε, τοπικά ή online. Ωστόσο, τα περισσότερα οχήματα στερούνται έμπνευσης στο σχεδιασμό τους, ο δανεισμός στοιχείων από αλλού δεν θα λέγαμε πώς μας ικανοποίησε, ενώ και τα διαθέσιμα avatars είναι τόσο συνηθισμένα και τόσο επαναλαμβανόμενα που πραγματικά δημιουργούν την απορία για το χρόνο που δαπάνησε η ομάδα ανάπτυξης στο συγκεκριμένο τομέα.
Ολοκληρώνοντας τις σκέψεις μας γύρω από το Onrush, εκτιμούμε ότι αυτό το νέο arcade racer ακολουθεί το ρεύμα της εποχής. Χωρίς να έχει το απαραίτητο βάθος, χωρίς ξεχωριστό χαρακτήρα αλλά και χωρίς να απαιτεί ιδιαίτερες ικανότητες, ο τίτλος της Codemasters δεν μπορεί να κρύψει τον online πυρήνα του, και πώς θα μπορούσε άλλωστε να κάνει κάτι διαφορετικό, όταν σε offline περιβάλλον όλα δείχνουν να πηγαίνουν στραβά. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν μετά από 4-5 μήνες θα εξελιχθεί σε μεγάλη επιτυχία ή αν δεν θα το θυμάται κανείς, αλλά κοιτώντας ξεκάθαρα το παρόν, αποτελεί δίχως δόση υπερβολής το πλέον διασκεδαστικό, τρελό, ανατρεπτικό και “ζωηρό” arcade racer της αγοράς.
Το review βασίστηκε στην έκδοση του παιχνιδιού για το PS4.
