A tale of a Dragon.
Μπορεί για τους μεγαλύτερους gamers να ακούγεται ακόμα και… αγχωτικό, αλλά φέτος είναι η 20η επέτειος από την κυκλοφορία του Spyro The Dragon για το πρώτο PlayStation. Πραγματικά, ποιος μπορεί να μη νοσταλγεί αυτόν τον αξιαγάπητο χαρακτήρα, που για λόγους που δεν θα αναλύσουμε εδώ, ήταν πάντοτε στη σκιά του Crash Bandicoot; Αναμφισβήτητα η ανακοίνωση το πακέτου Spyro Reignited Trilogy ακούστηκε σαν μελωδία στα αυτιά των περισσοτέρων, αλλά πραγματικά το τελικό αποτέλεσμα ίσως να ξεπέρασε κατά πολύ τις αρχικές μας προσδοκίες. Και αυτό είναι κάτι που σπάνια συμβαίνει στη σημερινή εποχή, όπου τα videogames δείχνουν να έχουν πάρει μία πορεία όχι και τόσο αρεστή στους νοσταλγικούς gamers.
Το Spyro Reignited Trilogy, όπως φυσικά και η συλλογή Crash Bandicoot N.Sane Trilogy, είναι μία περίπτωση πακέτου που, εκ του αποτελέσματος, δικαιολογεί απόλυτα το λόγο ύπαρξής του στην αγορά. Η Toys for Bob, ο developer πίσω από τον συγκεκριμένο τίτλο, πατώντας στις πλάτες της Activision, τόλμησε και παρέδωσε μία συλλογή που όχι απλά τιμά την αρχική δημιουργία της Insomniac Games, αλλά τολμάει να πάει και λίγο, έστω ελάχιστα, παραπέρα, χωρίς να ξεχνάει ποτέ τον όρο “διασκέδαση”.
Σε γενικές γραμμές το Spyro Reignited Trilogy προσφέρει τα Spyro the Dragon, Ripto’s Rage και Year of the Dragon, συγκεντρωμένα σε μία πρόταση, τα οποία όμως έχουν δεχθεί ένα γενναιόδωρο face lift. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, δεν πρόκειται απλά και μόνο για μία εκδοχή των πρωτότυπων παιχνιδιών σε υψηλότερη ανάλυση, αλλά για τρεις ολόφρεσκες δημιουργίες, που τρέχουν σε μία ολοκαίνουργια μηχανή γραφικών και με το τελικό αποτέλεσμα να αγγίζει, οπτικά, κινηματογραφικές προτάσεις κινουμένων σχεδίων. Πραγματικά, αυτό το άλμα στον τεχνικό τομέα, πέρα από την απόδειξη για το επίπεδο που έχει αγγίξει η σημερινή τεχνολογία, είναι η καλύτερη απόδειξη πως όταν ο developer έχει τις γνώσεις και το χρόνο, μπορεί να μετατρέψει κάτι που ήταν ήδη πολύ καλό, σε κάτι κορυφαίο. Γιατί η συλλογή Spyro Reignited Trilogy είναι κάτι τέτοιο.
Ουσιαστικά, το Spyro the Dragon, που κυκλοφόρησε το 1998, θα είναι το “ζέσταμα” σε αυτή τη συλλογή, πριν οι παίκτες ασχοληθούν με τα Ripto’s Rage και Year of the Dragon, όπου η πρόκληση και το level design ανεβαίνουν κατακόρυφα, ενώ και ο αριθμός των εμπλεκομένων χαρακτήρων πολλαπλασιάζεται. Σε γενικές γραμμές οι τρεις τίτλοι ακολουθούν την ίδια λογική, που βασίζεται στη συλλογή πετραδιών ώστε να γίνουν προσβάσιμες ακόμα περισσότερες περιοχές, πάντα με την απελευθέρωση των υπόλοιπων δράκων στο μυαλό. Το platforming στοιχείο είναι όσο ακριβές και προσεγμένο πρέπει (ο γενικότερος χειρισμός του τίτλου πάει “νεράκι”), όμως με την πλήρη απουσία αυτοματισμών ή βοηθειών, οι νεότεροι παίκτες ίσως να δυσανασχετήσουν λιγάκι προς το τέλος και ειδικά με το Year of the Dragon.
Ο Spyro για ακόμα μία φορά θα μπορεί να εκμεταλλευτεί την καυτή ανάσα του ώστε να θέτει εκτός μάχης τους αντιπάλους του, ενώ πιέζοντας το πλήκτρο του άλματος δύο φορές, θα ανοίγει τα μικρά φτερά του και θα μπορεί να αιωρείται για μικρό όμως διάστημα. Το κουμπί της επίθεσης εννοείται πως επιστρέφει και αυτό και έτσι ο συμπαθητικός δράκος θα θέτει τους πάντες εκτός μάχης με τα μικρά αλλά αποτελεσματικότατα κέρατά του. Πιέζοντας τις σκανδάλες του gamepad θα εκτελεί roll είτε δεξιά είτε αριστερά, και… αυτό, χωρίς πολλά πολλά, μόλις ολοκληρώθηκε το ρεπερτόριο των κινήσεών του. Είναι εμφανές πως ο τίτλος έρχεται από τα παλιά και στοχεύει σε ένα ευρύ κοινό, ακολουθώντας τα βήματα των προκατόχων του, αλλά η διαφορά εντοπίζεται στο πόσο μακριά θέλει να φτάσει κάποιος.
Η Spyro Reignited Trilogy είναι μια συλλογή από platformers παλιάς κοπής, όπου μαζί του μπορούν να ασχοληθούν παίκτες οποιασδήποτε ηλικίας και εμπειρίας, αλλά μόνο οι περισσότεροι ικανοί και υπομονετικοί θα φτάσουν στην απόλυτη ολοκλήρωση και των τριών προτάσεων της τριλογίας έχοντας συλλέξει τα πάντα. Κάτω από το πολύχρωμο και χαρούμενο περιτύλιγμα, κρύβονται ανεπτυγμένοι μηχανισμοί gameplay –πάντα με βάση την ηλικία των τίτλων- οπότε αν τα άλματα ακριβείας αλλά και ο αυστηρός συγχρονισμός δεν είναι στα γούστα κάποιου, μάλλον στην πορεία θα τα παρατήσει.
Το ευχάριστο είναι πως το επίπεδο δυσκολίας έχει μία σταδιακή άνοδο. Έτσι με εξαίρεση το πρώτο μέρος της τριλογίας, τα δύο υπόλοιπα θα προσφέρουν μία ευχάριστη πρόκληση. Ακόμα και οι γρίφοι έχουν μεταφερθεί αρκετά σωστά από τα αρχικά παιχνίδια, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως ορισμένοι από αυτούς -και ειδικά στην περίπτωση του Year of the Dragon- έχουν αλλάξει ολοκληρωτικά, αλλά ευτυχώς προς το καλύτερο.
Βέβαια την παράσταση κλέβει αναμενόμενα ο τεχνικός τομέας, απόδειξη πως όταν υπάρχουν οι σωστές βάσεις και αξιοποιούνται με την ανάλογη τεχνολογία, το τελικό αποτέλεσμα είναι, απλά, πανέμορφο. Οι επανασχεδιασμένοι κόσμοι είναι πλημμυρισμένοι στις λεπτομέρειες, η χρωματική παλέτα διαμορφώνεται ανάλογα με το ύφος της κάθε αποστολής, ενώ και το εφέ της καυτής ανάσας του Spyro είναι πολύ όμορφα δοσμένο. Η ποικιλία αλλά και η εικόνα των αντιπάλων δεν έχει προηγούμενο, και παρόλο που η ευφυία τους δεν βρίσκεται στα ύψη, συνθέτουν ορισμένους από τους πλέον ολοκληρωμένους και “γεμάτους” κόσμους που μπορεί να συναντήσει κάποιος σε μία platforming δημιουργία.
Φυσικά στην κορυφή όλων βρίσκεται η ίδια η φιγούρα του Spyro, με το animation να κινείται σε σχεδόν κινηματογραφικά επίπεδα. Οι εκφράσεις του προσώπου του είναι αρκετά προσεγμένες, το ίδιο και ο βηματισμός του στο χώρο, ενώ οι πλέον παρατηρητικοί που τυχαίνει να είναι και κάτοχοι μίας 4K τηλεόρασης –η δοκιμή έγινε στο PS4 Pro- θα πιάσουν τον εαυτό τους να χαζεύει τον τρόπο κίνησης των μυών επάνω στο κορμί του μικρού δράκου. Εντός κλίματος και τα voice overs των ηθοποιών, αν και η πραγματική απόλαυσή είναι το soundtrack ολόκληρης της τριλογίας (που προσφέρεται σε δύο εκδόσεις). Άλλοτε διακριτική και άλλοτε δηλώνοντας βροντερό παρόν, η μουσική επένδυση συνοδεύει άψογα τη δράση ενώ για τους πιο μεγάλους gamers, θα αποτελέσει ακόμα μία αφορμή ώστε να ξυπνήσουν ευχάριστες αναμνήσεις.
Βέβαια, το Spyro Reignited Trilogy δεν καταφέρνει να αποφύγει τα λαθάκια, αλλά δεν είναι και τόσο τραγικά ώστε να χαλάσουν τη γενικότερη, προσεγμένη εικόνα. Το πρώτο από αυτά είναι τα αδικαιολόγητα χρονοβόρα loading times. Η δομή των επιπέδων βασίζεται σε μία κεντρική περιοχή, που συνήθως οδηγεί σε 3 ή 4 επιπλέον περιοχές – επίπεδα. Η μετάβαση στο κάθε ένα από αυτά απαιτεί πάντοτε από τον παίκτη να περιμένει αρκετά δευτερόλεπτα για να φορτώσουν, και αν αναλογιστεί κανείς πως από ένα σημείο και έπειτα όλες οι central areas επικοινωνούν μεταξύ τους, η ροή του τίτλου μάλλον δέχεται ορισμένες διακοπές. Παράλληλα, από το παρελθόν δείχνει να έχει μεταφερθεί αυτούσιο και το πρόβλημα με την κάμερα, που ακόμα και σήμερα δεν δείχνει ικανή να προσαρμοστεί σε κλειστούς χώρους. Ο παίκτης είναι αυτός που έχει πάντοτε τον έλεγχό της, αλλά καλό θα ήταν ορισμένες φορές αυτή να κλείδωνε σε κάποια συγκεκριμένη θέση, ειδικά σε κάποιο challenge όπου ο Spyro κινείται με υψηλή ταχύτητα.
Ολοκληρώνοντας τις σκέψεις μας γύρω από το Spyro Reignited Trilogy, είναι αλήθεια πως δεν χρειάζεται να ειπωθεί κάτι παραπάνω. Η Toys for Bob, σεβόμενη το παρελθόν της σειράς, προσφέρει μία ιδιαίτερα προσεγμένη και πανέμορφη πρόταση, που παρά το “ανάλαφρο” προσωπείο της, δεν διστάζει σε πολλά σημεία να δείξει τα δόντια της μέσα από υψηλή πρόκληση και δύσκολα challenges. Η επιστροφή του Spyro στη σύγχρονη εποχή θεωρούμε πως έγινε με τον πλέον ιδανικό τρόπο και, μαζί με τον Crash πια, θα αποτελέσουν ένα δίδυμο που δεν θα πρέπει να λείπει από τη συλλογή των φίλων της κατηγορίας.
Το review βασίστηκε στην έκδοση του παιχνιδιού για το PS4.
