Μαζεύοντας τις κλωστές που ολοκληρώνουν μια ιστορική πορεία.
Το Nintendo 3DS δεν πρέπει να έχει παράπονα όσον αφορά στην κυκλοφορία τίτλων με πρωταγωνιστή τον Kirby, τον εμβληματικό, συννεφένιo χαρακτήρα της HAL Laboratory και πνευματικό παιδί των Masakiro Sakurai και του εκλιπόντος Satoru Iwata. Και αυτό, γιατί απλούστατα το Nintendo 3DS αποτελεί τη μοναδική φορητή κονσόλα της Nintendo που υποδέχτηκε τους περισσότερους τίτλους της σειράς Kirby στην ιστορία της. Μπορεί να μην είναι όλοι τους core, μπορεί να συνδυάζουν διαφορετικά χαρακτηριστικά gameplay, αλλά το βέβαιο είναι πως, χάρη σε αυτές τις κυκλοφορίες, ο Kirby έγινε ακόμα πιο γνωστός στο ευρύτερο κοινό, παρά τα -περίπου- 30 χρόνια ζωής του. Και μέσα σε αυτό το διάστημα, οι παίκτες που έπαιξαν το πρώτο παιχνίδι της σειράς στο Gameboy μεγάλωσαν μαζί με τον Kirby. Όλα αυτά τα χρόνια ο Kirby άλλαξε χρώμα, απέκτησε νέες ικανότητες και δοκιμάστηκε σε διάφορα είδη παιχνιδιών, παρασάγγας διαφορετικά από το κλασικό platforming παιχνίδι που μας τον συνέστησε σε πρώτη φάση.
Θα μπορούσαμε, επίσης, να παραλληλήσουμε τον Kirby με έναν άλλο εμβληματικό χαρακτήρα της Nintendo, τον Yoshi. Όταν ο Yoshi μάς συστήθηκε ως βοηθός του Mario στο Super Mario World, δεν μπορούσαμε να φανταστούμε πως θα αποκτούσε τα δικά του παιχνίδια, ακόμα και το δικό του, ιδιαίτερο εικαστικό. Στεκόμαστε στη λέξη εικαστικό, καθώς αυτό ακριβώς συμβαίνει και με την κυκλοφορία του Kirby’s Extra Epic Yarn. Πρόκειται για μια επανακυκλοφορία του Kirby’s Epic Yarn, ενός τίτλου που κυκλοφόρησε πριν από μια δεκαετία για το Wii, το οποίο έγινε γνωστό λόγω της δικής του, ξεχωριστής φυσιογνωμίας. Από τη μια η HAL Laboratory δείχνει να παίζει με τον μάλλινο κόσμο που είδαμε στα Woolen World παιχνίδια του Yoshi, ενώ από την άλλη φαίνεται πως παρουσιάζει μια εμπειρία που πετάει από πάνω της όλες τις εξελίξεις του gameplay που έγιναν σε βάθος χρόνου, καταφέρνοντας ωστόσο να προσφέρει μια παράξενα φρέσκια αίσθηση παιχνιδιού. Φρέσκια, αλλά όχι απροβλημάτιστη – σε κάθε περίπτωση, όμως, αρκετά ευχάριστη.
Για την εποχή που κυκλοφόρησε το παιχνίδι, ο οπτικός τομέας του ήταν αυτό που κέρδισε κυρίως το κοινό και τους κριτικούς και πιθανότατα αποτέλεσε το έναυσμα δημιουργίας περισσότερων τίτλων με το ύφος του μάλλινου κόσμου. Και η αλήθεια είναι πως, ακόμα και τώρα, το εικαστικό του παιχνιδιού κερδίζει τις εντυπώσεις. Τα απαλά χρώματα που αναπέμπουν στις χρωματιστές μπάλες μαλλιού που είχαν οι γιαγιάδες των παιδικών μας χρόνων και οι σχεδιαστικές επιλογές ορισμένων σημείων του κόσμου του παιχνιδιού, μπορούν εύκολα να πείσουν τους παίκτες να απλώσουν ασυναίσθητα το χέρι τους στην οθόνη του φορητού συστήματος της Nintendo και να την αγγίξουν απαλά, μέχρι να διαλυθεί η ψευδαίσθηση που πετυχαίνουν τα εφέ. Ειδικά τα σημεία όπου ο Kirby «τραβά» τα νήματα και τις κλωστές για να τροποποιήσει το περιβάλλον ή ακόμα και στα σημεία όπου τραβά το φερμουάρ για να αποκαλύψει ένα καινούριο χαρακτηριστικό, μεγιστοποιούν το αποτέλεσμα της ψευδαίσθησης αυτής και επιτρέπουν στον παίκτη να ενσωματωθεί ταχύτερα στον κόσμο του παιχνιδιού.
Φυσικά, ακολουθώντας τις τελευταίες τακτικές της Nintendo, οι δημιουργοί του παιχνιδιού αρνούνται να ενσωματώσουν το 3D εφέ, αποδίδοντας το παιχνίδι στις δύο διαστάσεις. Αν και αυτό είναι κάτι που συνήθως μας ενοχλεί, στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι από τα χαρακτηριστικά που απολαμβάνουμε, καθώς θα ήταν ανόητο ο συγκεκριμένος οπτικός τομέας να αποδοθεί με τρισδιάστατο εφέ. Όχι – ο οπτικός τομέας στέκεται με αξιοπρέπεια και τα πάει τόσο καλά, σε σημείο που ξεχνάμε πως πρόκειται ουσιαστικά για παιχνίδι δεκαετίας. Ο υπέροχος σχεδιασμός, αλλά και το συμπαθητικό soundtrack, με όμορφες μελωδίες πιάνου, προϊδεάζουν θετικά τον παίκτη από την αρχή και τον πείθουν να δώσει μια ευκαιρία στο ταξίδι αυτό – κυρίως στους παλιούς παίκτες, οι οποίοι είχαν τη δυνατότητα να ασχοληθούν μαζί του στο παρελθόν.
Ας ξεκινήσουμε, όμως, από την αρχή. Η ιστορία του παιχνιδιού ξεκινάει όταν ο Kirby έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο με έναν μυστηριώδη μάγο, τον Yin-Yarn, ο οποίος με τη μαγεία του καταφέρνει να τον παγιδεύσει και να τον μεταφέρει στη χώρα του Μπαλώματος (Patch Land) – ένα μέρος μακριά από τη γνώριμη Dreamland, όπου τα πάντα είναι φτιαγμένα από μαλλί. Η γνωριμία του με τον Πρίγκιπα Fluffy, ο οποίος επιτελεί και χρέη αφηγητή στο παιχνίδι, τον βοηθά να αντιληφθεί γρήγορα τις ιδιαιτερότητες αυτού του κόσμου και, κυρίως, τα τρωτά του σημεία. Βλέπετε, ο Kirby έχει πλέον χάσει την ικανότητα να πετά και να εκτελεί τη βασική του επίθεση – την απορρόφηση των εχθρών. Ωστόσο, αυτή η δυσκολία επιτρέπει στον Kirby να εκμεταλλευτεί στο μέγιστο τα όσα μπορεί να του δώσει ο νέος κόσμος και οι κάτοικοί του, αντισταθμίζοντας τις όποιες ελλείψεις με περισσότερες μεταμορφώσεις και με ένα μαστίγιο, το οποίο αποτελεί το βασικό του όπλο αλλά και το κλειδί που του επιτρέπει να εξερευνήσει την Patch Land σε όλο της το εύρος.
Πολύ σύντομα ο παίκτης θα παρατηρήσει πως η νέα περιπέτεια του Kirby δεν στηρίζεται τόσο στο platforming στοιχείο, με τις όποιες προκλήσεις και ιδιαιτερότητές του, αλλά στην εξερεύνηση ενός όμορφα σχεδιασμένου κόσμου και στο κυριολεκτικό ξετύλιγμα των κρυμμένων μυστικών του. Για να είμαστε ειλικρινείς, εκ πρώτης όψεως αυτό δεν είναι εντελώς ξεκάθαρο. Τα αρχικά επίπεδα λειτουργούν περισσότερο στα πλαίσια ενός διαδραστικού tutorial, ανήμπορα να βγάλουν την πραγματική δύναμη του level design του παιχνιδιού προς τα έξω. Προχωρώντας σταδιακά στην περιπέτειά του, ωστόσο, ο παίκτης θα παρατηρήσει πως κάθε επίπεδο του κόσμου του Μπαλώματος βρίθει μυστικών και κρυμμένων στοιχείων, η εξεύρεση των οποίων απαιτεί προσεκτική εξερεύνηση των στοιχείων του κάθε επιπέδου.
Χρησιμοποιώντας το μαστίγιό του, ο Kirby θα μπορεί να εξετάσει κάθε αντικείμενο που βρίσκεται στο διάβα του, ακόμα και να αλλάξει «διάσταση» και οπτική γωνία, μεταβαίνοντας πίσω από την οπτική των 2D επιπέδων. Κατατροπώνει εχθρούς και συλλέγει χρωματιστές χάντρες (το in-game νόμισμα του παιχνιδιού και σωσίβια λέμβος του Kirby στις ελάχιστες δύσκολες καταστάσεις που τον περιμένουν), ειδικά έπιπλα και κομμάτια από το soundtrack του παιχνιδιού. Η απομάκρυνση από το platforming στοιχείο, ωστόσο, είναι υπεύθυνη για κάποια από τα σημεία του τίτλου που μας ενόχλησαν. Χαρακτηριστικά να αναφέρουμε την υπερβολική ευκολία του παιχνιδιού. Οι εχθροί του Kirby στο παιχνίδι δεν μπορούν να βλάψουν εύκολα τον ήρωά μας, ενώ στις σπάνιες περιπτώσεις που ο Kirby θα πέσει θύμα κάποιας απροσδόκητης παγίδας, θα επιστρέψει στη ζωή σχεδόν αυτόματα, απλά χάνοντας μια ποσότητα από τις πολύχρωμες χάντρες που συλλέγει κατά την εξερεύνηση του επιπέδου.
Αυτό μπορεί να επηρεάσει τους παίκτες σε διαφορετικό βαθμό. Όσοι προσπαθούν να ολοκληρώσουν κάθε επίπεδο κερδίζοντας το χρυσό μετάλλιο (κάτι που σημάινει πως πρέπει να συλλέξουν όσες περισσότερες χάρτες μπορούν και να τις μεταφέρουν ατόφιες στο σημείο τερματισμού), υπόκεινται σε μια μικρή υπόνοια πρόκλησης, κάτι που ενδεχομένως θα τους αναγκάσει να ασχοληθούν λίγο περισσότερο με το παιχνίδι. Φυσικά, υπάρχουν και αυτοί οι πάικτες που ενδιαφέρονται μόνο να παίξουν το παιχνίδι και να δουν την (υποτυπώδη) ιστορία του ως στο τέλος, κάτι που σημαίνει πως ο τερματισμός των γενικά εύκολων επιπέδων είναι και ο μοναδικός στόχος που θέτουν.
Ίσως αυτό το πρόβλημα να διέκριναν και οι δημιουργοί του παιχνιδιού στοχεύοντας στην επανακυκλοφορία του για το 3DS. Το παιχνίδι έρχεται με ένα ολοκαίνουριο mode, το Devilish Mode, το οποίο είνια διαθέσιμο εξ αρχής και δεν απαιτεί την ολοκλήρωση του παιχνιδιού. Το εν λόγω mode αποτελεί και μια τίμια προσπάθεια από την εταιρεία να αυξήσει το επίπεδο της δυσκολίας στα ανώτερα δυνατά επίπεδα που επιτρέπει το level design αλλά και το gameplay. O Kirby πλέον αποκτά μια μπάρα ενέργειας, η οποία μειώνεται κάθε φορά που κάποιος από τους εχθρούς του καταφέρνει ένα χτύπημα: όταν η μπάρα αδειάζει, ο Kirby χάνει όλη του την πρόοδο και αναγκάζεται να ξεκινήσει το επίπεδο ξανά από την αρχή. Γεγονός είναι πως τα αντίπαλα πλάσματα που λυμαίνονται κάθε επίπεδο εξακολουθούν να μην αποτελούν πρόβλημα για τον Kirby.
Ωστόσο, αυτή τη φορά ένα δαιμονικό πλάσμα ίπταται στο επίπεδο, ακολουθεί τον Kirby σε κάθε του βήμα και εκσφενδονίζει αντικείμενα που μπορούν να προκαλέσουν βλάβη. Ο Kirby μπορεί με τις βασικές του επιθέσεις να το καταστρέψει, αλλά το πλάσμα εξακολουθεί να επιστρέφει δριμύτερο και να ενοχλεί τον ήρωά μας, μέχρι αυτός να καταφέρει να φτάσει στη γραμμή τερματισμού. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, το παιχνίδι προσθέτει τα Ravel Abilities, τα οποία έρχονται να ανακατέψουν λίγο τη χύτρα του gameplay, προσφέροντας μια εμπειρία η οποία θυμίζει λίγο περισσότερο τα πιο πρόσφατα παιχνίδια της σειράς. Λίγο πριν το τέλος κάθε επιπέδου, ο Kirby μπορεί να αποκτήσει πρόσβαση σε ειδικά καπέλα, τα οποία τον μεταμορφώνουν και του προσφέρουν ειδικές ικανότητες , τροποποιώντας παράλληλα το επίπεδο για να προσφέρουν μια νέα αίσθηση στο gameplay.
Για παράδειγμα, μια από τις μεταμορφώσεις επιτρέπει στον Kirby να μεγαλώνει υπερβολικά σε μέγεθος και να περιδιαβαίνει τμήμα του επιπέδου, ρίχνοντας βολές σε εχθρούς που προσπαθούν να τον χτυπήσουν, μαζεύοντας παράλληλα τις πολύχρωμες χάντρες που εμφανίζονται μαζεμένες σε αυτό το σημείο. Πολλές από αυτές αποτελούν μια ευχάριστη προσθήκη στο παιχνίδι, ενώ κάποιες άλλες δίνουν την αίσθηση πως δεν κουμπώνουν απόλυτα με το σχεδιασμό του επιπέδου, αλλά και με την προσέγγιση gameplay που επιχειρούν να προωθήσουν. Δεδομένου, μάλιστα, ότι τα περισσότερα επίπεδα λειτουργούν με γνώμονα το μαστίγιο που χρησιμοποιεί ο Kirby, και όχι κάποιες γνώριμες ή μεγαλειώδεις μεταμορφώσεις, θα λέγαμε ότι τα Ravel Abilities αποτελούν μια προσθήκη η οποία θα μπορούσε να έχει κάλλιστα αποφευχθεί.
Αναγνωρίζουμε, ωστόσο, το γεγονός ότι προσφέρουν μια ποικιλία στο gameplay και ενίοτε έναν βαθμό πρόκλησης (ειδικά όταν ο παίκτης έχει να αντιμετωπίσει απρόσμενες παγίδες στο δρόμο του), επιτρέποντάς μας εν τέλει να τις αγκαλιάσουμε με συμπάθεια. Σε κάθε περίπτωση, οι δημιουργοί θα μπορούσαν να είχαν δημιουργήσει ολόκληρα επίπεδα που να υποστηρίζουν τη συγκεκριμένη προσθήκη και όχι απλά να χρησιμοποιήσουν ένα μικρό κομμάτι του κάθε επιπέδου. Από εκεί και ύστερα, το Extra Epic Yarn πατά γερά επάνω στις βασικές αρχές της φόρμουλας που χαρακτηρίζει τα παιχνίδια της σειράς. Στόχος του παίκτη είναι να οδηγήσει τον Kirby στο σημείο τερματισμού, με όσο το δυνατόν περισσότερες πολύχρωμες χάντρες στο τέλος. Κάθε κομμάτι του κόσμου του Μπαλώματος περιλαμβάνει τέσσερα επίπεδα, η ολοκλήρωση των οποίων οδηγεί σε μια αναμενόμενη boss fight.
Για μια ακόμα φορά, οι αναμετρήσεις με τα boss monsters απαιτούν ελάχιστη στρατηγική προσέγγιση και δεν αποτελούν ιδιαίτερη πρόκληση, ενώ η επιτυχής αναμέτρηση μαζί τους μπορεί να ξεκλειδώσει δύο επιπλέον επίπεδα του εν λόγω κομματιού. Οι πολύχρωμες χάντρες, εκτός από την ικανότητά τους να προστατεύουν τη ζωή του Kirby, έχουν μια ακόμα χρήση, όπως έχει ήδη αναφερθεί: λειτουργούν ως το in-game currency στο Quilty Square, την κατοικία του Kirby στον κόσμο του Μπαλώματος. Η κατοικία αυτή μπορεί να διακοσμηθεί και να επιπλωθεί με έπιπλα τα οποία αγοράζονται με τις χάντρες, αλλά και με τους θησαυρούς που ο Kirby μπορεί να ανακαλύψει σε κάθε επίπεδο. Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό, ωστόσο, της Quilty Square είναι άλλο.
Έχοντας αποκτήσει έναν σημαντικό αριθμό από χάντρες, ο Kirby μπορεί να επεκτείνει την αρχική κατασκευή χτίζοντας νέα διαμερίσματα και κατοικίες, όπου μπορούν να μείνουν νέοι ένοικοι του κόσμου. Ως ανταμοιβή για την απόκτηση στέγης, οι νέοι ένοικοι μπορούν να ξεκλειδώσουν κομμάτια των επιπέδων που έχουν ολοκληρωθεί, τα οποία μπορούν να προσπελαστούν ως mini-games, το κάθε ένα με τις δικές του απαιτήσεις ολοκλήρωσης. Αν και δεν μπορούμε να πούμε πως το Quilty Square θα αποτελέσει το επίκεντρο ενδιαφέροντος των παικτών, εντούτοις αποτελούν μια διαφορετική προσέγγιση στην περιπέτεια του Kirby και, σαφέστατα, μια ευχάριστη παράκαμψη στη βασικό playthrough.
Αναφερόμενοι στα mini-games, δεν θα μπορούσαμε να παραβλέψουμε την ύπαρξη δύο ακόμα εξ αυτών, τα οποία αποτελούν τμήμα της επανέκδοσης του αρχικού παιχνιδιού και τα οποία μπορούμε να προσπελάσουμε στην αρχική οθόνη του παιχνιδιού. Πρόκειται, φυσικά, για τα Slash & Bead και DeDeDe GoGoGo, τα οποία καταφέρνουν να κάνουν κάτι μοναδικό: συνδυάζουν gameplay προσέγγιση που θυμίζει αρκετά ορισμένα από τα Ravel Abilities, αλλά ταυτόχρονα συνδέονται με στοιχεία της περιπέτειας και δύο εκ των βασικών rivals του Kirby, οι οποίοι κάνουν την εμφάνισή τους αργότερα στην ιστορία. Στο Slash & Bead οι παίκτες αναλαμβάνουν το ρόλο του Meta Knight, ο οποίος καλείται να πετάξει και να πετσοκόψει με τις λεπίδες του ορδές από εχθρούς του νέου, μάλλινου κόσμου, ενώ η οθόνη κινείται από μόνη της και τον αναγκάζει να προχωρά μόνο ευθεία.
Σκοπός του παιχνιδιού είναι να συλλεχθούν όσο το δυνατόν περισσότερες Χάντρες Ένωσης (Fuse Beads), αποφεύγοντας αποτελεσματικά εχθρούς και εμπόδια, κάνοντας παράλληλα και σωστή χρήση του χρόνου που απομένει μέχρι την τελική επίθεση, όπου αντίπαλοι ξεχύνονται από όλες τις κατευθύνσεις και απειλούν να εξολοθρεύσουν τον Meta Knight. Το επόμενο minigame, το DeDeDe GoGoGo, βάζει προσωρινά τον παίκτη στο ρόλο του Βασιλιά DeDeDe. Ο πασίγνωστος βασιλιάς πιγκουίνος -και αιώνιος αντίπαλος του Kirby – περιδιαβαίνει τα επίπεδα, αποφεύγοντας για ακόμα μια φορά τις επιθέσεις αντιπάλων και χρησιμοποιώντας τη διάσημη σφύρα του για να καταστρέψει αντικείμενα και να αποκτήσει τις Χάντρες Ένωσης που απελευθερώνονται με τη σειρά τους.
Ωστόσο, αν και τα mini-games αυτά είναι διασκεδαστικά και ικανά να τραβήξουν την προσοχή των παικτών που επιδιώκουν να πετύχουν ένα υψηλό σκορ, εν τέλει η συνδρομή τους στο συνολικό αποτέλεσμα είναι ελάχιστη. Οι Χάντρες Ένωσης που συλλέγονται στο τέλος κάθε επιπέδου το μόνο που καταφέρνουν είναι να εξαργυρωθούν σε αντικείμενα που θα διακοσμήσουν την κατοικία στο Quilty Square, χωρίς να μπορούν να προσφέρουν κάτι περισσότερο στη συνολική εμπειρία, εκτός από την αίσθηση ότι ασχολούμαστε με κάτι διαφορετικό, έστω και αν αυτό κρατά για πολύ λίγο. Ίσως, βέβαια, αυτή να είναι και η πραγματικότητα όλων των mini-games που συνοδεύουν τους διάφορους τίτλους Kirby κατά καιρούς. Πάντα έχουν να προσφέρουν λίγο χρόνο διασκέδασης με κάτι που διαφέρει από τη βασική ιστορία, αλλά στο τέλος δεν μπορούν να συνεχίζουν να διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον των παικτών, οι οποίοι σταδιακά επιστρέφουν στη βασική περιπέτεια.
Και κάπως έτσι φτάνουμε στο τέλος αυτού του κειμένου με ανάμεικτα συναισθήματα, καθώς πρόκειται (πιθανότατα) για τον τελευταίο τίτλο με πρωταγωνιστή κάποιον γνωστό χαρακτήρα της Nintendo για το Nintendo 3DS. Σε αυτό το σύστημα είχαμε την ευκαιρία να παίξουμε μια πληθώρα τίτλων με πρωταγωνιστή τον συμπαθέστατο Kirby. Η αυλαία, ωστόσο, στα παιχνίδια της σειράς Kirby πέφτει με το Kirby’s Extra Epic Yarn. Είναι ένας ιδιαίτερος τίτλος, με πολλά όμορφα χαρακτηριστικά, τα οποία μας κέρδισαν όταν κυκλοφόρησε για το Wii και μας κερδίζουν ξανά, ακόμα και σήμερα. Γεγονός είναι πάντως, ότι με το 3DS να βρίσκεται στη δύση της ζωής του, οι δημιουργοί μάλλον αποθαρρύνθηκαν από το να προσφέρουν ουσιαστικές παραμετροποιήσεις και προσθήκες, που θα μπορούσαν να κάνουν την επανέκδοση ακόμα πιο διαφορετική, ακόμα πιο φρέσκια σε σχέση με το αρχικό προϊόν.
Η απόπειρα να προσφερθεί κάτι νέο υπάρχει. Το πρόβλημα βρίσκεται μόνο στο γεγονός ότι η απόπειρα αυτή γίνεται σε ένα υφιστάμενο παιχνίδι και όχι σε μια νέα εμπειρία, η οποία θα μπορούσε να ρίξει με πιο εντυπωσιακό τρόπο την αυλαία. Σαφέστατα πρόκειται για έναν τίτλο που προτείνεται ανεπιφύλακτα για τους μικρότερους σε ηλικία παίκτες ή εκείνους που δεν είχαν την ευκαιρία να ασχοληθούν μαζί του στην εποχή του. Εκείνοι, όμως, που βίωσαν την αρχική κυκλοφορία από το πρώτο χέρι, είναι σίγουρο πως θα διασκεδάσουν με τις νέες προσθήκες, αλλά για λίγο.
Και αναπόφευκτα το παιχνίδι θα καταλήξει σε κάποιο σκονισμένο ντουλάπι, παρέα με την κονσόλα που το υποδέχτηκε έστω και καθυστερημένα, δίνοντας μια υπόσχεση για έναν νέο τίτλο, με παρόμοιο ύφος και στυλ, που θα μπορέσει να αναβαθμίσει τη συνολική εμπειρία που μας έδωσε το παιχνίδι τότε… και τώρα. Καληνύχτα, Kirby. Καληνύχτα, 3DS. Εις το επανιδείν…
