Θα είναι σαν να παίζεις γκολφ αλλά δεν θα παίζεις.
Δεν έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε που γράφαμε για το Soap Dodgem, και αναφέραμε ότι δεν είναι το πρώτο, και σίγουρα δεν θα είναι και το τελευταίο mobile game που βρίσκει τον δρόμο του στο Nintendo Switch. Δεν πέρασαν ούτε τρεις μήνες λοιπόν, και να που πάλι εδώ είμαστε να μιλήσουμε για το Golf Peaks. Ένα mobile game της ολιγομελούς Πολωνικής ομάδας Afterburn, που κυκλοφόρησε το 2018 για iOS, Αndroid και PC από την 7Levels, εκδότρια -μεταξύ άλλων- και του γνωστού για την κατηγορία Warplanes. Όπως το παρουσιάζει και η δημιουργός εταιρεία λοιπόν, πρόκειται για ένα παιχνίδι χαλάρωσης -με αρκετά βραβεία στο ενεργητικό του- όπου ανεβαίνουμε βουνά παίζοντας γκολφ.
Με έναν από τους πιο αποπροσανατολιστικούς τίτλους στην ιστορία του gaming λοιπόν, πρέπει να αναφέρουμε εξ αρχής ότι η σχέση που έχει το Golf Peaks με το γκολφ, είναι όση σχέση έχει και το πραγματικό γκολφ με τον εν γένει αθλητισμό, δηλαδή καμία. Απλά, και στα δύο καλείσαι να βάλεις ένα μπαλάκι σε μια τρύπα. Ακόμη και στα επίσημα χαρακτηριστικά του παιχνιδιού άλλωστε, αναφέρεται πως ένα από τα θετικά στοιχεία του παιχνιδιού είναι ότι δεν απαιτείται ουδεμία γνώση σχετικά με το γκολφ για να παίξει κάποιος το παιχνίδι. Το Golf Peaks λοιπόν είναι ένα κλασικό mobile puzzler, όπου καλούμαστε να μεταφέρουμε ένα αντικείμενο από το σημείο Α στο σημείο Β.
Στην περίπτωσή μας, είναι ένα μπαλάκι του γκολφ και πρέπει να βρούμε τις σωστές κινήσεις ώστε να το οδηγήσουμε στην τρύπα με το σημαιάκι. Το gameplay αυτού δημιουργείται με δύο χαρακτηριστικά. Τις κάρτες κινήσεων και τα ιδιαίτερα στοιχεία του κάθε κόσμου. Οι κινήσεις μπορούν να γίνουν είτε με με τα πλήκτρα είτε με την οθόνη αφής, σέρνοντας το δάχτυλο προς την κατεύθυνση που θέλουμε να κινηθεί η μπάλα. Εφόσον το παιχνίδι έχει ήδη κυκλοφορήσει για φορητές συσκευές αυτό κανονικά δεν θα χρειαζόταν να το αναφέρουμε, αλλά δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε δει να λείπει αυτή η επιλογή σε αντίστοιχα παιχνίδια χωρίς κάποια λογική εξήγηση πέραν της σχεδιαστικής τεμπελιάς.
Παρόλα αυτά, ο παραδοσιακός τρόπος χειρισμού είναι η καλύτερη επιλογή καθώς οι κινήσεις περιορίζονται στις τέσσερις βασικές κατευθύνσεις και το μόνο skill που απαιτείται είναι η σκέψη για την επίλυση της κάθε πίστας/γρίφου. Οι διαθέσιμες κινήσεις είναι συγκεκριμένες και δίνονται σε μορφή καρτών στην αρχή κάθε πίστας, ενώ χωρίζονται σε τρία είδη: την απλή κύλιση της μπάλας, το άλμα και τη συνδυαστική. Μία συνδυαστική κάρτα μπορεί για παράδειγμα να μας επιτρέψει την κύλιση της μπάλας για ένα τετράγωνο και το άλμα πάνω από άλλα δύο. Καθώς η κάθε πίστα είναι χωρισμένη σε τετράγωνα κινήσεων. Έτσι, μια κάρτα άλματος με τον αριθμό τρία, μας επιτρέπει να πηδήξουμε πάνω από τρία τετράγωνα.
Όλη η ουσία της επίλυσης του κάθε παζλ λοιπόν, είναι η διαχείριση των καρτών και η σειρά με την οποία θα γίνουν οι κινήσεις μας. Αρχίζοντας με κάποια πολύ απλά παραδείγματα που εξηγούν άψογα τη χρήση και τις ιδιαιτερότητες του κάθε στοιχείου του περιβάλλοντος, και εν συνεχεία, με τις δικές μας προσπάθειες. Κάποιες φορές βρίσκοντας τη λύση εύκολα με τις πρώτες απόπειρες, κάποιες άλλες με trial and error προσέγγιση, και αρκετές εξ αυτών, μετρώντας αποστάσεις και διαθέσιμες κινήσεις, τετράγωνο-τετράγωνο. Αυτές οι τελευταίες είναι και οι πιο απολαυστικές είναι η αλήθεια, καθώς συνδυάζεις όλες τις διαθέσιμες μεθόδους και στο τέλος είναι πιο έντονο το συναίσθημα της επίλυσης ενός δύσκολου παζλ.
Αν βέβαια αυτό ήταν το μόνο στοιχείο του παιχνιδιού, θα γινόταν γρήγορα μονότονο και επαναλαμβανόμενο καθώς υπάρχουν 109 διαθέσιμες πίστες. Αριθμός αρκετά μεγάλος για παιχνίδι της κατηγορίας. Το έτερο μέρος του gameplay λοιπόν, είναι τα ιδιαίτερα στοιχεία του κάθε κόσμου (εννέα στο σύνολο) που εμπλουτίζουν και φρεσκάρουν κάθε φορά το παιχνίδι. Αυτά μπορεί να είναι τετράγωνα με ξύλινη επιφάνεια όπου χρειάζεται κάρτα άλματος για να ξεκολλήσει η μπάλα, νερό, το οποίο θα πρέπει να υπερπηδήσουμε, πάγος, στον οποίο η μπάλα συνεχίζει να κυλά μέχρι να βρει στέρεη επιφάνεια ή ακόμη και κινούμενοι διάδρομοι που ανακατευθύνουν το μπαλάκι ανάλογα με τα βέλη τους. Σχεδόν όλα εξ αυτών έχουν κάτι να προσφέρουν.
Ο συνδυασμός αυτών των δύο χαρακτηριστικών λοιπόν, δουλεύει αρκετά καλά παρουσιάζοντας ένα απολαυστικό αποτέλεσμα, έχοντας, όμως, τα ψεγάδια του. Καθώς μπορεί να υπάρχει μεγάλος αριθμός πιστών, δεν παρουσιάζουν όλες, όμως, το ίδιο ενδιαφέρον. Κάποιες από αυτές προσφέρουν ελάχιστη πρόκληση στην επίλυσή τους, ενώ άλλες αποπνέουν την αίσθηση του πειραματισμού.
Μοιάζουν δηλαδή περισσότερο με πίστες που συναντά κάποιος σε παιχνίδια που έχουν τον δικό τους editor και έχουν δημιουργηθεί από το κοινό, παρά από επαγγελματίες developers. Σε αρκετές από αυτές μάλιστα, η επίλυση έρχεται και με δεύτερο τρόπο, χωρίς, όμως, να δίνεται η εντύπωση ότι οι δημιουργοί κλείνουν το μάτι στο παίκτη, αλλά περισσότερο σαν να είναι κάτι που δεν πρόσεξαν.
Ακόμη κι αν κάποιες από αυτές δεν είναι οι εξυπνότερα σχεδιασμένες βέβαια, μπορούμε με σιγουριά να πούμε πως όλες δείχνουν εντυπωσιακά όμορφες. Ζωγραφισμένες στο χέρι με υπέροχες λεπτομέρειες και εξαιρετικούς συνδυασμούς χρωμάτων, θυμίζοντας έντονα τεχνικές κόμικ της ανεξάρτητης αμερικανικής σκηνής. Αυτή η μινιμαλιστική αισθητική συνδυάζεται και με την απαλή μουσική υπόκρουση του Golf Peaks, καθώς αυτός είναι και ο βασικός στόχος του παιχνιδιού: Να είναι ένα παιχνίδι που διασκεδάζει και χαλαρώνει τον παίκτη, ταυτόχρονα.
Ίσως ένας έξτρα στόχος στην μέση της διαδρομής κάθε πίστας να έδινε και το κάτι παραπάνω, αυτό, όμως, δεν αναιρεί το γεγονός πως το Golf Peaks είναι ένα προσεγμένο και καλοσχεδιασμένο παιχνίδι για την κατηγορία του.
Το review βασίστηκε στην έκδοση του παιχνιδιού για το Switch.