Ισορροπώντας ανάμεσα στην επιτυχία και την κατακραυγή.
Δύσκολο το έργο των Pokémon Sword & Shield. Από τη μια προσπαθούν να συνεχίσουν την παράδοση μιας σειράς, που γεννήθηκε και ανδρώθηκε σε όλα τα φορητά συστήματα της Nintendo και που τώρα κάνει την μετάβαση στις οθόνες τηλεόρασης. Από την άλλη καλούνται να αναστρέψουν ένα αρνητικό κλίμα που δημιουργήθηκε μετά από ανακοινώσεις που αφορούν στο διαθέσιμο περιεχόμενο, κάνοντας πολλά μέλη της κοινότητας να στραφούν εξ’ αρχής ενάντια σε δυο τίτλους που ακόμα δεν είχαν κυκλοφορήσει επισήμως, κατακρίνοντας και την παραμικρή ανακοίνωση, την παραμικρή εικόνα – κοντολογίς, κάθε νέο προωθητικό υλικό που αφορούσε στη νέα γενιά Pokémon. Χρειάστηκε να κρατήσουμε στάση αναμονής μέχρι τη στιγμή που ξεκινήσαμε να ασχολούμαστε με τα παιχνίδια και να ασχοληθούμε μαζί τους όσο το διεξοδικά γίνεται για να μπορέσουμε να φτάσουμε στο εξής συμπέρασμα: πως τα πράγματα με τα Pokémon Sword & Shield δεν είναι τόσο τραγικά όσο φαίνονται, ή τουλάχιστον όσο ήθελαν κάποιοι να τα κάνουν να φαίνονται, αν και σαφέστατα υπάρχουν αρκετά πράγματα που θα μπορούσαν να ήταν περισσότερο βελτιωμένα ή δουλεμένα.
Τα Pokémon Sword & Shield εκτυλίσσονται σε μια νέα περιοχή του κόσμου των Pokémon, η οποία φαίνεται να είναι η πιο όμορφη και ενδιαφέρουσα περιοχή έχουμε επισκεφθεί μέχρι στιγμής. Δεν είναι ότι είμαστε οπαδοί των περισσότερο ηπειρωτικών σκηνικών, ή περιοχών που βασίζονται σε ευρωπαϊκά πρότυπα, αλλά η περιοχή Galar μπορεί πολύ εύκολα να αποπροσανατολίσει τον παίκτη και να του δώσει την αίσθηση πως όντως βρίσκεται κάπου στη Μεγάλη Βρετανία. Η εναλλαγή των αγροτικών και επαρχιακών σκηνικών με τα πολύβουα αστικά περιβάλλοντα γίνεται τόσο φυσικά, που αναδύει σχεδόν τις ίδιες εμπειρίες που αποκομίζουμε μετά από ένα δίωρο ταξίδι με το τρένο ανάμεσα στο Λονδίνο και το Μάντσεστερ. Και δεν είναι μόνο αυτό που φωνάζει «Αγγλία» από μακριά. Ο σχεδιασμός των χώρων αλλά και των χαρακτήρων γίνεται με τέτοια προσοχή στη λεπτομέρεια, με αποτέλεσμα ο παίκτης που δεν έχει καταφέρει να ταξιδέψει ποτέ του στη Γηραιά Αλβιώνα να μην έχει αμφιβολία πως όλα όσα βλέπει στο παιχνίδι υπάρχουν και στον κανονικό κόσμο, από το ντύσιμο των NPCs μέχρι και το σχεδιασμό των semi-detached κατοικιών στις διάφορες πόλεις της περιοχής Galar.
Ακόμα και το ίδιο το localisation, εξαιρουμένων των ήχων “s” και “z”, μυρίζει Βρετανία. Πάνε ανεπιστρεπτί οι εποχές που φωνάζαμε “Mom” την in-game μαμά μας. Τώρα, η “Mum” θα παροτρύνει τον παίκτη να κλείσει την “telly”, να φορέσει κάτι άνετο και να βγει έξω στον κόσμο, όπου οι κάτοικοι του παιχνιδιού δεν θα έχουν κανέναν δισταγμό να μας προσφωνήσουν με τον χαρακτηρισμό “mate” ή “love”. Και η μουσική…αχ, αυτή η μουσική. Παραδοσιακά, βρετανικά όργανα, όπως η σκωτσέζικη γκάιντα, ενισχύουν την εμπειρία μας με τέτοιο τρόπο, κάνοντάς μας να νομίζουμε πως δεν είμαστε στο σαλόνι του σπιτιού μας, ή στο δωμάτιό μας, αλλά σε κάποιο highland. Αν και ο Junichi Masuda φαίνεται να εκτελεί μόνο χρέη παραγωγού και όχι συνθέτη μουσικής, εν τούτοις είμαστε αρκετά ευχαριστημένοι με το soundtrack των παιχνιδιών, με ορισμένα από τα κομμάτια που παίζονται (όπως εκείνο της αναμέτρησής μας με τον…κακό του παιχνιδιού) να έχουν τραβήξει το ενδιαφέρον μας και να μας κάνουν να προσβλέπουμε στην επίσημη κυκλοφορία του OSΤ.
Η πλοκή δεν φαίνεται να διαφοροποιείται εξαιρετικά σε σχέση με ό,τι έχουμε κατά νου από τις προηγούμενες περιπέτειες Pokémon. Για μια ακόμα φορά, ένας νέος εκπαιδευτής ξεκινάει το ταξίδι από την αρχική πόλη καταγωγής του και ταξιδεύει στην περιοχή δίνοντας μάχες, αιχμαλωτίζοντας Pokémon και λαμβάνοντας μέρος στο Πρωτάθλημα Pokémon της περιοχής. Όσες περισσότερες μάχες δίνει με τα Pokémon του, τόσους περισσότερους πόντους εμπειρίας θα αποκτήσουν αυτά, επιτρέποντάς τους να μάθουν νέες κινήσεις, ακόμα και να αλλάξουν την εμφάνισή τους μέσω της διαδικασίας εξέλιξης. Δεν μπορούμε να πούμε πως είμαστε απόλυτα ικανοποιημένοι όσον αφορά στις τεχνικές λεπτομέρειες της εξέλιξης της πλοκής – για την ακρίβεια, η πλοκή δεν μας έχει αφήσει ικανοποιημένους εδώ και πάρα πολλά παιχνίδια της σειράς Pokémon. Αυτό που μας εντυπωσιάζει, όμως, είναι η εφαρμογή κάποιων αλλαγών που δίνουν μια θετικά αύρα στο storytelling.
Όπως και στα Pokémon Sun & Moon, κάποιος άλλος χαρακτήρας είναι αυτός που μας δίνει τα Αρχικά Pokémon, ενώ η καθηγήτρια της περιοχής είναι κάποιο πρόσωπο που συναντάμε πολύ αργότερα και μας εισάγει στο νέο gimmick των μαχών, το Dynamax, για το οποίο θα μιλήσουμε αργότερα. Κάποιοι χαρακτήρες υπάρχουν απλά για να υπάρχουν, ενώ κάποιοι άλλοι εξελίσσονται με τέτοιο τρόπο που χαιρόμαστε να τους έχουμε στο πλάι μας κατά τη διάρκεια της περιπέτειας. Ο αντίπαλός μας, για παράδειγμα, είναι ένας χαρακτήρας που εξελίσσεται με τέτοιο τρόπο στο παιχνίδι, που γίνεται συμπαθέστατος. Η γραφή του στοχεύει στην έκφραση διαφόρων συναισθημάτων κατά τη διάρκεια της περιπέτειας, που καταφέρνει να τον αποστασιοποιήσει από όλους τους προηγούμενους rivals, οι οποίοι τις περισσότερες φορές ήταν θερμοκέφαλοι, εγωπαθείς ή απλώς αδιάφοροι. Ακόμα και ο ίδιος ο χαρακτήρας που ελέγχουμε μπορεί να εκφράζει συναισθήματα, μένοντας μακριά από το «άψυχο» avatar που είχαμε μέχρι και τα παιχνίδια της προηγούμενης γενιάς.
Κάποια άλλα πρόσωπα διαδραματίζουν μεν σημαντικό ρόλο, αλλά απλώς εξαφανίζονται αργότερα, κάνοντάς μας να θέλουμε να δούμε καλύτερα δείγματα γραφής για τους συγκεκριμένους χαρακτήρες, ενώ για πρώτη φορά στην ιστορία των παιχνιδιών Pokémon η αντίπαλη ομάδα (η Team Yell στην προκειμένη περίπτωση) είναι μια ομάδα εντελώς… άκακη, χωρίς καμία σκοτεινή ατζέντα και χωρίς καμία ιδιαίτερη επιδίωξη (πλην μίας, την οποία όμως δεν μπορούμε, για ευνόητους λόγους, να αναφέρουμε εδώ). Τα Γυμναστήρια (Gyms) επιστρέφουν δριμύτερα, αλλά πολύ πιο ευχάριστα και πλήρως ανανεωμένα. Κάθε Γυμναστήριο έχει τη δική του, μοναδική πρόκληση, η ολοκλήρωση της οποίας απαιτείται για να αντιμετωπίσουμε τον Αρχιγυμναστή Pokémon (Gym Leader). Οι περισσότερες προκλήσεις είναι εύκολες, κάποιες είναι διασκεδαστικές, αλλά όλες περιλαμβάνουν αναμετρήσεις με τους εκπαιδευτές που προπονούνται στους χώρους του Γυμναστηρίου.
Οφείλουμε να ομολογήσουμε όμως πως οι αναμετρήσεις μας με τους Αρχιγυμναστές είναι κάτι που κάθε παίκτης θα ευχαριστηθεί και με το παραπάνω. Για πρώτη φορά στην ιστορία των Pokémon οι μάχες του Πρωταθλήματος θυμίζουν πραγματικό πρωτάθλημα. Οι αγώνες λαμβάνουν χώρα σε μεγάλα γήπεδα, με πλήθος κόσμου να βροντοφωνάζει και να επευφημεί τους εκπαιδευτές που συμμετέχουν στη μάχη, προσφέροντας την απαραίτητη δόση αληθοφάνειας και ένα στοιχείο εντυπωσιασμού που πραγματικά έλειπε από τη σειρά. Δραστικές αλλαγές έχουν σημειωθεί και στους τελικούς του Πρωταθλήματος, καθώς για πρώτη φορά δεν έχουμε την ύπαρξη κάποιας Elite 4. Οι τελικοί του πρωταθλήματος λαμβάνουν χώρα αμέσως μετά την ολοκλήρωση των προημιτελικών και των ημιτελικών, με διαφορετικούς χαρακτήρες να συμμετέχουν σε αυτούς κάθε φορά, ενώ άπαξ και γίνουμε πρωταθλητές της περιοχής του Galar, μπορούμε να επιλέξουμε οι ίδιοι έναν χαρακτήρα της ιστορίας που θα συμμετάσχει στους αγώνες πρόκρισης και θα επιδιώξει να σταθεί απέναντί μας στους τελικούς.
Και οι ήδη εντυπωσιακές μάχες του Πρωταθλήματος μπορούν να γίνουν ακόμα πιο εντυπωσιακές χάρη στο Dynamax. Κάθε Γυμναστήριο της περιοχής Galar βρίσκεται χτισμένο επάνω σε ένα σημείο ενέργειας (Power Spot), το οποίο μπορεί να απελευθερώσει την ενέργεια των Pokémon που μάχονται και να τα μεγαλώσει σε όγκο, επιτρέποντάς τους να κατακλύσουν το στάδιο και να απελευθερώσουν καταστροφικές επιθέσεις που βασίζονται στον εκάστοτε τύπο της κίνησης, η κάθε μία με τη δική της επίδραση στην αρένα αλλά και στα αντίπαλα πλάσματα. Αν και είχαμε τις αμφιβολίες μας για το πώς θα εκτυλίσσονταν οι αναμετρήσεις Dynamax, τόσο ως προς την ανταπόκριση του hardware όσο και ως ένα νέο gimmick μάχης που αντικαθιστά όλα όσα ξέραμε μέχρι τώρα (τα Sword & Shield δεν υποστηρίζουν πλέον τις Mega Evolutions αλλά και τις Z-moves), εν τούτοις το σύστημα Dynamax δεν μας απογοήτευσε μέχρι στιγμής. Αντιθέτως, μπορεί να προσφέρει ένα πιο βαθύ επίπεδο στη μάχη – και δεδομένου του ότι διαρκεί για τρεις ολόκληρους γύρους, οι παίκτες μπορούν να σχεδιάσουν τις στρατηγικές τους ανάλογα και να εκμεταλλευτούν το νέο χαρακτηριστικό μάχης προς όφελός τους.
Οι μάχες μπορούν να γίνουν αρκετά εντυπωσιακές λόγω της προσοχής στην λεπτομέρεια, κάτι που απεικονίζεται και στο ίδιο το Galar. Η περιοχή Kalos ήταν όμορφη, η περιοχή Alola ήταν εξωτικά εντυπωσιακή, αλλά η περιοχή Galar είναι ένα αδιαμφισβήτητο διαμάντι, που μπορεί να ξεπεραστεί μόνο με ό,τι οι δημιουργοί της σειράς έχουν κατά νου για την ένατη γενιά των Pokémon. Για να είμαστε περισσότερο ακριβείς, η Galar είναι η μεγαλύτερη περιοχή που έχει σχεδιαστεί μέχρι στιγμής για παιχνίδι της σειράς. Τα νησιά της Alola κρατούσαν το ρεκόρ αυτό, αλλά ο παίκτης μπορεί να αποκτήσει μια εικόνα για το μέγεθος του κόσμου από πάρα πολύ νωρίς – για την ακρίβεια, ξεκινώντας το ταξίδι του από το χωριό έναρξης της περιπέτειας. Μέσω του εξαιρετικού art design, ο παίκτης μπορεί από πολύ νωρίς να αισθανθεί το μέγεθος του κόσμου, έναν κόσμο μεγάλο και με βάθος.
Όπως είναι αναμενόμενο, ωστόσο, ο κόσμος δεν είναι τόσο μεγάλος -και κυρίως, ανοικτός. Μπορεί η σειρά The Legend of Zelda να τόλμησε να κάνει τη μετάβαση σε έναν ανοικτό κόσμο, αλλά η Game Freak φαίνεται πως δεν είναι ακόμα έτοιμη για αυτό το βήμα. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η περιοχή Galar, ως η μεγαλύτερη σε μέγεθος, έχει αρκετά σημεία προς εξερεύνηση και ανακάλυψη, διατηρώντας το ενδιαφέρον του παίκτη ακέραιο μέχρι το τέλος. Από τις καταπράσινες κοιλάδες και τα μεγάλα αστικά περιβάλλοντα μπορούμε πολύ εύκολα να καταλήξουμε σε χιονισμένες πλαγιές και ερημικά τοπία, σημεία τοπογεωγραφίας αρκετά κοινά για τη σειρά Pokémon, αλλά σχεδιασμένα και δοσμένα με όμορφο τρόπο, που δεν θα κουράσει ή ταλαιπωρήσει τον παίκτη. Μέχρι και την τελευταία πολιτεία του Galar, όπου και διεξάγεται το Πρωτάθλημα της περιοχής, ευχαριστηθήκαμε κάθε λεπτό της περιήγησης στη συγκεκριμένη περιοχή, πιθανότατα καθώς και το ενισχυμένο hardware του Switch επιτρέπει την σωστή απόδοση ενός πραγματικά πανέμορφου κόσμου.
Φυσικά, δεν μπορούμε να πούμε πως η απεικόνιση του κόσμου είναι απροβλημάτιστη. Αρκετά συχνά μπορούμε να εντοπίσουμε διαφορές από περιοχή σε περιοχή, διαφορές που φαίνονται ακόμα και στο πιο απαίδευτο μάτι. Για παράδειγμα, η εναρκτήρια πόλη και οι πλησιέστερες επαρχιακές περιοχές είναι, ομολογουμένως, από τα πιο όμορφα πράγματα που μπορούμε να δούμε στο παιχνίδι, αλλά φτάνοντας στην πόλη όπου διεξάγεται το πρωτάθλημα, μπορούμε να εντοπίσουμε μείωση της ποιότητας, με έντονο το aliasing αλλά και με την ανάλυση να πέφτει αισθητά. Η αλήθεια είναι πως η Game Freak επέλεξε μια πιο δυναμική ανάλυση, η οποία στοχεύει τα 720p σε portable mode και τα 1080p σε docked mode, με έναν ρυθμό ανανέωσης να διατηρείται στα 30 frames τις περισσότερες φορές. Αν και αυτό μπορεί για μια μερίδα των παικτών να μην αποτελεί μεγάλη αστοχία από πλευράς των developers, εν τούτοις το παιχνίδι μαστίζεται από μερικά προχειροφτιαγμένα, «θαμπά» textures, τα οποία δεν δικαιολογούνται, ειδικά αν συγκριθούν με τη δουλειά που έχει γίνει στον οπτικό τομέα μεγαλύτερων σε μέγεθος τίτλων, όπως το Breath of the Wild.
Δεν μπορούμε να πούμε μετά βεβαιότητας αν αυτό είναι απόρροια της προσπάθειας της Game Freak να μάθει περισσότερο την κονσόλα, ή αν αδυνατεί να εκμεταλλευτεί στο μέγιστο τα διαθέσιμα εργαλεία ανάπτυξης, αλλά θα θέλαμε να είχε γίνει περισσότερη δουλειά όσον αφορά στις τεχνικές λεπτομέρειες της απεικόνισης της Galar, και να έχουμε έναν ήδη όμορφο κόσμο να γίνεται ακόμα πιο όμορφος – ακόμα και αν αυτό σήμαινε την καθυστέρηση της κυκλοφορίας του τίτλου. Γενικά, τα τελευταία χρόνια η σειρά Pokémon ακολουθεί έναν ετήσιο κύκλο κυκλοφοριών, κάτι το οποίο μπορεί να μην είναι και το καλύτερο όσον αφορά σε τίτλους μιας νέας γενιάς. Αν θυμηθούμε το κενό ανάμεσα στα Pokemon Omega Ruby & Alpha Sapphire, μετά από το οποίο πήραμε τα εξαιρετικά Sun & Moon, καλό θα ήταν η The Pokémon Company να αναλογιστεί το ποιοτικό αποτέλεσμα αλλά και τη διαφορά ανάμεσα σε τίτλους που εκμεταλλεύονται τον επιπλέον χρόνο ανάπτυξης και σε αυτούς που κυκλοφορούν σχεδόν βεβιασμένα.
Δεν θέλουμε, ωστόσο, σε καμία περίπτωση να δώσουμε την εντύπωση πως οι νέες περιπέτειες Pokémon είναι ανάξιες λόγου και χρόνου προσοχής. Στις περίπου 32 ώρες που έχουμε κλείσει με τα νέα παιχνίδια της όγδοης γενιάς Pokémon, έχουμε την αίσθηση πως η ομάδα ανάπτυξης έχει καταβάλλει έντονες προσπάθειες για να μας δώσει ένα παιχνίδι που ακολουθεί μεν πιστά την παραδοσιακή συνταγή Pokémon που μας προσφέρεται όλα αυτά τα χρόνια, αλλά όσο το δυνατόν πιο ισορροπημένα γίνεται, και ακολουθώντας τις πιο σύγχρονες επιταγές gameplay. Αυτό συμβαίνει λόγω του ότι η Game Freak έκανε τίμιες προσπάθειες να διατηρήσει τις καινοτομίες που άρχισαν να εφαρμόζονται στην έβδομη γενιά, αλλά παράλληλα επεδίωξε να ανατρέψει τις επιλογές QoL που ξεκίνησε να εφαρμόζει από την πέμπτη γενιά παιχνιδιών, θυμίζοντας περισσότερο τα παιχνίδια πριν από τις Black & White. Για ακόμα μια φορά, οι HM τεχνικές απουσιάζουν παντελώς, με τον παίκτη να δίνει περισσότερη προσοχή στο πώς θα χτίσει την ομάδα του και στο ποιο θα είναι το κατάλληλο σύστημα κινήσεων που θα χρησιμοποιήσει για να δημιουργήσει μια ανταγωνιστική ομάδα, χωρίς να ανησυχεί για το πώς θα χρειαστεί να διασχίσει την περιοχή Galar.
Δεν υπάρχει λόγος πλέον ούτε να κοπούν θάμνοι που εμποδίζουν τη δίοδο, ούτε να μετακινήσουμε ογκόλιθους, ούτε να σπάσουμε βράχους. Ο παίκτης μπορεί να μετακινηθεί από πόλη σε πόλη κάνοντας χρήση ενός ειδικού, ιπτάμενου «ταξί», το οποίο ξεκλειδώνεται αρκετά νωρίς εντός του παιχνιδιού, αναιρώντας την ανάγκη για το Πέταγμα, ενώ μια ειδική τροποποίηση στο Ποδήλατο Rotom, το οποίο αποκτά επίσης νωρίς, θα του επιτρέψει αργότερα να μετακινηθεί με ασφάλεια πάνω στις υδάτινες επιφάνειες. Έτσι, το μόνο που θα χρειαστεί να κάνει ο κάθε παίκτης είναι να προχωρά στην περιπέτεια, να εξερευνά την περιοχή Galar σπιθαμή προς σπιθαμή και να αποκτά πρόσβαση στα διαθέσιμα ΤΜ, τα οποία μπορεί να χρησιμοποιήσει ξανά και ξανά.
Αυτή τη φορά, όμως, η Game Freak αποφάσισε να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο διανέμονται οι κινήσεις μέσω των Τεχνικών Μηχανών. Για την ακρίβεια, οι Τεχνικές Μηχανές αναλώνονται στη χρήση δευτερευουσών, περισσότερο υποστηρικτικών κινήσεων, οι οποίες συνήθως χρησιμοποιούνται παρέα με τις αντίστοιχες ισχυρότερες. Για παράδειγμα, η ΤΜ 29, που για χρόνια αντιστοιχούσε στην κίνηση Psychic, αυτή τη φορά χρησιμοποιείται για να διδάξει την κίνηση… Charm. Και για όσους βιάστηκαν να κρίνουν τις διαθέσιμες κινήσεις λόγω των διαβόητων διαρροών που έλαβαν χώρα πριν από λίγες βδομάδες, τα Pokémon Sword & Shield εισάγουν τα Τεχνικά αρχεία (TR ή Technical Records). Ta ΤRs χρησιμοποιούνται για να διδάξουν αυτές τις πολύτιμες, δυνατές κινήσεις, τις οποίες οι παίκτες άρχισαν να καταχράζονται από την πέμπτη γενιά και ύστερα. Έτσι, η προαναφερθείσα Psychic υπάγεται πλέον στο υπ’ αριθμόν 11 Τεχνικό Αρχείο, το οποίο, όπως και όλα τα υπόλοιπα, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί επ’ αόριστον. Άπαξ και χρησιμοποιηθεί, αυτόματα καταστρέφεται – όπως ακριβώς συνέβαινε και με όλα τα TMs μέχρι και τα Pokémon HeartGold & SoulSilver. Επιπρόσθετα, τα TRs δεν μπορούν να αγοραστούν πουθενά στον κόσμο, αν και ο παίκτης μπορεί να τα συναντήσει αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της περιπέτειας. Πώς είναι δυνατόν να συμβεί αυτό; Την απάντηση έρχεται να δώσει η νέα προσθήκη της σειράς Pokemon, η οποία αποτελεί και ένα από τα πιο πολυδιαφημισμένα features των νέων τίτλων και το μεγάλο καμάρι της Game Freak, για λόγους που μόνο εκείνη μπορεί να είναι ικανοποιημένη.
Πρόκειται, φυσικά, για την Άγρια Περιοχή (Wild Area): ένα πολύ μεγάλο κομμάτι γης, στο οποίο ο κάθε παίκτης της σειράς που σέβεται τον εαυτό του θα αφιερώσει μεγάλο μέρος του gaming χρόνου του πριν, αλλά κυρίως μετά την ολοκλήρωση της κεντρικής ιστορίας. Η Άγρια Περιοχή αποτελεί ό,τι πιο κοντινό σε open-world στοιχείο μπορούμε να συναντήσουμε μέχρι στιγμής σε παιχνίδι της σειράς Pokémon. Πρόκειται για ένα τμήμα της περιοχής Galar που απλώνεται ανάμεσα σε μια πόλη/ βιομηχανικό κέντρο (κάτι σαν το Μάντσεστερ…) και της εντυπωσιακής καστροπολιτείας του κόσμου, το οποίο χωρίζεται σε επιμέρους τμήματα, το καθένα με τα δικά του καιρικά φαινόμενα, το δικό του σχεδιασμό και, κυρίως, τον δικό του διαθέσιμο πληθυσμό Pokémon. Τι μπορεί να κάνει ένας παίκτης εδώ; Πάρα πολλά. Για αρχή, η Άγρια Περιοχή αποτελεί και το κεντρικό σημείο αιχμαλωσίας Pokémon, η συχνότητα και ο αριθμός των οποίων ποικίλλει σε σχέση με το σημείο στο οποίο βρίσκεται ο παίκτης και με τις επικρατούσες καιρικές συνθήκες.
Κάτι που διαφοροποιείται επίσης είναι το επίπεδο των άγριων Pokémon που βρίσκονται στην περιοχή, όπως επίσης και το είδος των Pokémon που απαντώνται από τον παίκτη, με πολλά Pokémon που μπορεί κανείς να βρει να μην συνηθίζεται να κυκλοφορούν ελεύθερα στη φύση υπό άλλες συνθήκες και με βάση όλα όσα έχουμε μάθει από προηγούμενα παιχνίδια της σειράς Pokémon. Για παράδειγμα, φαντάζει πολύ ελκυστικό να μπορεί ο παίκτης να αιχμαλωτίσει ένα άγριο Gengar που περιφέρεται στην Άγρια Περιοχή αμέσως μετά το τρίτο του έμβλημα. Το άγριο Gengar όμως μπορεί να είναι 3+ φορές πιο δυνατό από το δυνατότερο Pokémon που βρίσκεται στην εξάδα του παίκτη, εκμηδενίζοντας τις πιθανότητες όχι μόνο του να το πιάσει, αλλά και του να γλιτώσει από την αναμέτρηση με όλη του την ομάδα ανέπαφη. Όσο ο παίκτης κερδίζει εμβλήματα στο Πρωτάθλημα Pokémon, τόσο πιο δυνατά πλάσματα θα μπορεί και να αιχμαλωτίσει, μέχρι να έρθει εκείνη η στιγμή που θα μπορεί να δημιουργήσει την εξάδα εκείνη που απαρτίζεται από τα επιθυμητά Pokémon.
Η Άγρια Περιοχή χρησιμοποιεί επίσης τη δική της μονάδα συναλλαγής, τα Watts. Κάνοντας χρήση των Watts, ο παίκτης μπορεί να αναβαθμίσει το ποδήλατο Rotom, κάνοντάς το αρκετά πιο γρήγορο και επιτρέποντας στο Rotom να φορτίζεται πολύ πιο γρήγορα. Επιπλέον, τα Watts χρησιμοποιούνται και για έναν ακόμα πιο σημαντικό ρόλο: την απόκτηση ειδικών αντικειμένων που θα βοηθήσουν τον παίκτη στην περιπέτειά του. Διάφοροι NPCs θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν Watts για να σκάψουν το έδαφος και να εντοπίσουν διάφορα αντικείμενα, τα οποία προσφέρουν στον παίκτη, ενώ άλλοι προσφέρουν αντικείμενα ως αντάλλαγμα για έναν ορισμένο αριθμό μονάδων συναλλαγής, μεταξύ των οποίων βρίσκονται και τα Τεχνικά Αρχεία για τα οποία μιλήσαμε πιο πάνω και επιτρέπουν την πρόσβαση σε ισχυρότερες τεχνικές επίθεσης. Ανάμεσα στα διαθέσιμα προς αγορά αντικείμενα είναι και τα Wishing Stars, θραύσματα αστεριών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο στην Άγρια Περιοχή και να ενεργοποιήσουν τα Max Raids στα ειδικά σημεία-φωλιές (Dens).
Τα Max Raids επιτρέπουν σε τέσσερις παίκτες να αντιμετωπίσουν ένα ισχυροποιημένο Dynamax Pokémon, η σπανιότητα του οποίου ποικίλλει. Ένα Dynamax Pokémon της Άγριας Περιοχής μπορεί να είναι ένα πλάσμα που έχουμε ήδη αποκτήσει, αλλά και ένα πλάσμα εντελώς καινούριο, που μπορεί να μην έχουμε αντιμετωπίσει μέχρι και εκείνη τη στιγμή και που θα μπορούσε να αποτελέσει μια εξαιρετική προσθήκη στην ομάδα μας. Ο κάθε παίκτης που συμμετέχει σε ένα Max Raid μπορεί να επιτρέψει στο Pokémon του να χρησιμοποιήσει την τεχνική Dynamax όταν έρθει η σειρά του, με βάση ένα σύστημα ρολογιού. Όταν οι συντονισμένες επιθέσεις των Pokémon των παικτών νικήσουν ένα Max Raid Pokémon, τότε οι παίκτες μπορούν να κερδίσουν όλα τα πολύτιμα αντικείμενα που βρίσκονται στις φωλιές (όπως Rare Candies, Experience Candies, TRs και άλλα), ενώ μπορούν ασύγχρονα να επιχειρήσουν να το αιχμαλωτίσουν. Κάποια δε από τα Pokémon που αιχμαλωτίζονται στα Max Raids μπορούν να ξεκλειδώσουν ένα νέο επίπεδο Dynamax, το Gigantamax, μια δυνατότητα που τους επιτρέπει να αλλάξουν την εμφάνισή τους στη μάχη, αλλά και το να χρησιμοποιήσουν μια ακόμα πιο ισχυρή κίνηση, την G-Max, η οποία μπορεί να αποδειχθεί πιο ισχυρή απέναντι σε μια αντίστοιχη Dynamax Move και να έχει περαιτέρω επιδράσεις στην αρένα.
Όπως γίνεται εύκολα κατανοητό, η Άγρια Περιοχή μπορεί να αποτελέσει το επίκεντρο του ενδιαφέροντος του παίκτη για το μεγαλύτερο μέρος της ενασχόλησής του με τους νέους τίτλους. Επιπλέον, για όσο διαρκεί η κεντρική ιστορία, η Άγρια Περιοχή είναι και το μοναδικό σημείο του παιχνιδιού όπου ο χρόνος φαίνεται να κυλάει σωστά. Δεν γνωρίζουμε ποιος είναι ο λόγος που συμβαίνει αυτό. Γεγονός πάντως είναι πως, αν η κεντρική ιστορία δεν έχει ολοκληρωθεί και εμείς θέλουμε να εξελίξουμε ένα Eevee σε Umbreon, αυτό μπορούμε να το κάνουμε μόνο στην Άγρια Περιοχή – εκτός και αν θέλουμε να περιμένουμε μέχρι και την ολοκλήρωση της κεντρικής ιστορίας, όπου ο χρόνος κυλά φυσιολογικά σε κάθε σημείο της περιοχής.
Επιστρέφοντας στα της Άγριας Περιοχής, πρέπει να αναφέρουμε πως το εν λόγω σημείο αποτελεί και το κεντρικό multiplayer hub του παιχνιδιού, όπου οι παίκτες που παίζουν τοπικά, ή συνδεδεμένοι στο διαδίκτυο, μπορούν να συναντηθούν για τα Max Raids (τα οποία, φυσικά, μπορούν να προσπελαστούν και μέσω single player mode) και να ανταλλάξουν σε ασύγχρονο επίπεδο αντικείμενα ή συστατικά τα οποία θα τα χρησιμοποιήσουν στην επόμενη, μεγάλη προσθήκη των δύο νέων τίτλων. Τα Pokémon ΧΥ έκαναν την αρχή εισάγοντας το Pokémon Amie. Χρησιμοποιώντας την κάτω οθόνη αφής, οι παίκτες μπορούσαν να αλληλεπιδράσουν με το Pokémon που βρισκόταν στην κορυφή της ομάδας, αυξάνοντας σημαντικά το επίπεδο φιλίας αλλά και το ρυθμό με τον οποίο αποκτούσαν εμπειρία. Τα Pokémon Sun&Moon εξέλιξαν αυτόν τον μηχανισμό απλοποιώντας τον περισσότερο και επιτρέποντας την πρόσβαση σε αυτόν ακόμα και μετά τη μάχη, βοηθώντας το Pokémon που συμμετείχε σε αυτήν να συνέλθει από τα status afflictions και να βελτιωθεί ο βαθμός φιλίας και ανταπόκρισης στη μάχη.
Οι νέες εκδόσεις Pokémon έρχονται παρέα με το Pokémon Camp, δίνοντας στον παίκτη τη δυνατότητα να μπορεί να στήσει μια σκηνή οπουδήποτε στον κόσμο (ή σχεδόν οπουδήποτε) και να ασχοληθεί με όλα τα Pokémon που έχει στην ομάδα του, παίζοντας μαζί τους και μαγειρεύοντας κάρυ. Το κάρυ που μαγειρεύουμε απαιτεί τη χρήση διάφορων φαγητών που λειτουργούν ως βάσεις, αλλά και Pokémon berries που μαζεύουμε κατά τη διάρκεια της περιπέτειάς μας και που λειτουργούν ως επιπλέον συστατικά. Τα κάρυ που δημιουργούμε μπορούν να έχουν διαφορετικές διακυμάνσεις ποιότητας και αναλόγως να ωφελήσουν τα Pokémon της ομάδας μας σε διαφορετικό βαθμό, από την πλήρη θεραπεία και γέμισμα της μπάρας υγείας τους, μέχρι και την απόκτηση πόντων εμπειρίας για γρηγορότερη ενδυνάμωση. Παράλληλα, το μαγείρεμα διαφορετικών ειδών κάρυ μπορεί να ξεκλειδώσει και διαφορετικά παιχνίδια για να παίξουμε με τα Pokémon μας, κάτι που μπορεί να έχει τη δική του επίδραση στα πλασματάκια της ομάδας μας.
Αν και εκ πρώτης όψεως ο νέος αυτός μηχανισμός φαίνεται να λειτουργεί σωστά και αρκετά πιο σωστά από τον αντίστοιχο της έβδομης γενιάς, εν τούτοις μας λείπει αρκετά η αμεσότητα που αποκομίζαμε από το Pokémon Refresh. Το γεγονός ότι παρεμβαλλόταν μετά από κάποιες δύσκολες μάχες υπενθύμιζε την αναγκαιότητά του στον παίκτη. Αυτή τη φορά, το σύστημα κατασκήνωσης λειτουργεί μεν περισσότερο υποστηρικτικά, αλλά είναι αρκετά εύκολο για τον παίκτη να το αγνοήσει για μεγάλο σημείο της περιπέτειας, καθώς επικεντρώνεται περισσότερο στην εξερεύνηση της περιοχής Galar, αλλά και στις μάχες. Το γεγονός, δε, ότι ο παίκτης θα χρειαστεί να μεταβεί στο κεντρικό μενού ξανά και ξανά για να χρησιμοποιήσει τη δυνατότητα αυτή, καταλήγει αρκετά συχνά να μετατρέψει έναν καθ’ όλα χρήσιμο μηχανισμό σε μια βαρετή διαδικασία. Θα θέλαμε οι developers της Game Freak να είχαν προνοήσει να δημιουργήσουν μια συντόμευση κάνοντας χρήση κάποιου πλήκτρου, ή της οθόνης αφής, κάτι που δυστυχώς δεν συμβαίνει σε αυτές τις εκδόσεις και που προσδίδει, ως εκ τούτου, ένα αντιφατικό συναίσθημα, ειδικά από τη στιγμή που τα Pokémon Sword & Shield έχουν κάνει τεράστιες προσπάθειες για QoL βελτιώσεις σε διάφορους τομείς.
Συνεχίζοντας τις βελτιώσεις που εισήγαγαν τα Pokémon Let’s Go! Pikachu & Eevee, τα διαθέσιμα πλάσματα των Pokémon Sword & Shield περιφέρονται ελεύθερα πάνω στον κόσμο, με τον παίκτη να μπορεί να τα βλέπει ανά πάσα στιγμή, να αποφεύγει εγκαίρως τα πλάσματα που έρχονται καταπάνω του και να μπορεί να επιλέξει με ποιο θα εμπλακεί στη μάχη, είτε για αιχμαλωσία, είτε ως μέρος της εκπαίδευσης. Οι τυχαίες αναμετρήσεις στα χορτάρια δεν έχουν, ωστόσο, καταργηθεί: όσοι ενδιαφέρονται να συλλέξουν όλα τα διαθέσιμα Pokémon, οφείλουν να ερευνήσουν όλα τα σύμβολα θαυμαστικού που εμφανίζονται πάνω στο χάρτη, τα οποία και οδηγούν απευθείας σε random encounter. Κάποια από τα σπανιότερα Pokémon εμφανίζονται μόνο μέσω των τυχαίων αναμετρήσεων, με τα παιχνίδια να καταφέρνουν επιτέλους να δίνουν την απαραίτητη ισορροπία στην εξερεύνηση και τις τυχαίες εμφανίσεις, που ενίοτε τείνουν να γίνονται ενοχλητικές. Την ίδια στιγμή, από πολύ νωρίς μπορούμε να έχουμε πρόσβαση στα περιεχόμενα του PC, απλώς πατώντας το κατάλληλο πλήκτρο όταν βρισκόμαστε στο μενού της ομάδας μας, κάνοντας την αλλαγή των Pokémon που απαρτίζουν την εξάδα μας μια πολύ εύκολη υπόθεση.
Επιπλέον, η ονοματοδοσία των Pokémon, όπως και η εκμάθηση των ξεχασμένων τεχνικών επίθεσης/άμυνας καθίσταται πιο εύκολη από ποτέ, χάρη στην ύπαρξη ενός NPC που βρίσκεται σε κάθε Κέντρο Pokémon και προσφέρεται ως υπηρεσία στους επίδοξους εκπαιδευτές που ταξιδεύουν στην περιοχή Galar, χωρίς να χρειάζεται να εντοπίσουν τα πρόσωπα εκείνα που μπορούσαν να το κάνουν, όπως συνέβαινε στα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς. Ειδικά όσον αφορά στην εκμάθηση παλαιότερων τεχνικών, πλέον δεν απαιτείται από τον παίκτη να διαθέτει τα κατάλληλα αντικείμενα ως αντάλλαγμα, κάτι που μπορεί να «λύσει» τα χέρια των παικτών και να τους επιτρέψει να ασχοληθούν με τα πιο σημαντικά πράγματα στο παιχνίδι, δηλαδή την αιχμαλωσία των Pokémon που θα χρησιμοποιηθούν για να συμπληρώσουμε όλες τις σελίδες του Pokédex, αλλά και την εκπαίδευση των Pokémon, κάνοντας χρήση όλων των χαρακτηριστικών του παιχνιδιού.
Μια νέα προσθήκη αποτελεί και αυτή των Pokémon Jobs. Όπως και στην έβδομη γενιά παιχνιδιών, τα Pokémon που περιμένουν στα κουτιά του υπολογιστή δεν μένουν σε αδράνεια, καθώς ο παίκτης μπορεί να τα στείλει να κάνουν εργασίες, τις οποίες αναθέτουν πρόσωπα και οργανισμοί που βρίσκονται εξαπλωμένοι στην Galar. Κάθε εργασία απαιτεί έναν συγκεκριμένο αριθμό Pokémon, τις περισσότερες φορές του ίδιου τύπου, τα οποία μπορούν να εργαστούν για λογαριασμό του εντολέα για κάποιον συγκεκριμένο χρόνο, ο οποίος μπορεί να φτάσει και μια ολόκληρη ημέρα. Ανάλογα με το χρόνο που θα χρειαστεί ώστε τα Pokémon να ολοκληρώσουν με επιτυχία τις εργασίες τους, οι ανταμοιβές διαφέρουν σημαντικά. Τα Pokémon μπορούν να κερδίσουν έναν σημαντικό αριθμό πόντων εμπειρίας, ενώ την ίδια στιγμή ο παίκτης μπορεί να βάλει κάποιο πολύτιμο αντικείμενο στην τσέπη του, ή κάποιο χρηματικό ποσό. Στο μεγαλύτερο τμήμα τους, τα Pokémon Jobs κάνουν ακριβώς όπως πρέπει, αποτελώντας τη φυσική εξέλιξη των νησιών που μπορούσαμε να αναπτύξουμε και να χρησιμοποιήσουμε στο Poké Pelago, αν και διατηρούμε κάποιες επιφυλάξεις για το πως λειτουργούν από ένα σημείο και μετά.
Με την εξέλιξη της περιπέτειάς μας, κάποια από τα διαθέσιμα jobs αποκτούν προσαυξημένες απαιτήσεις, ενώ οι περιγραφές που δίνουν μπορεί να μην είναι απόλυτα ακριβείς στο να κάνουμε τη σωστή επιλογή πλασμάτων. Για παράδειγμα, σε αποστολή που μας ζητήθηκε να χρησιμοποιήσουμε Pokémon με μύες, η επιλογή ενός Machoke και αντίστοιχων Pokémon που δεν είχαν αγγίξει το μέγιστο επίπεδο εξέλιξης δεν μας επέτρεψε να ολοκληρώσουμε την εργασία με απόλυτη επιτυχία και να αδράξουμε τη μέγιστη ποσότητα ανταμοιβών – φυσικά, η «αποτυχία» θα μπορούσε να οφείλεται στο ότι δεν στείλαμε και τον μέγιστο αριθμό Pokémon που αναγραφόταν στις απαιτήσεις της δουλειάς. Θα θέλαμε η ομάδα ανάπτυξης να ήταν περισσότερο ξεκάθαρη στις περιγραφές και τις απαιτήσεις που θέτει για την επιτυχή ολοκλήρωση των Jobs, κάτι που θα περιορίσει το φαινόμενο αιχμαλώτισης όμοιων Pokémon ή Pokémon που ανήκουν στην ίδια εξελικτική οικογένεια και το γέμισμα των κουτιών με πλάσματα που ενδεχομένως να μην βρουν άλλη χρησιμότητα στο παιχνίδι, εκτός από placeholders για τα Pokémon Jobs. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ο παίκτης θα αποφασίσει για το πως θα αξιοποιήσει αυτή την προσθήκη, όπως και για το κατά πόσο τα προβλήματα (ή μη) αυτής της προσθήκης θα επηρεάσουν την συνολική του εμπειρία με το παιχνίδι.
Προηγουμένως αναφερθήκαμε στο πόσο ισορροπημένο είναι το gameplay των Pokémon της όγδοης γενιάς σε σχέση με τους προκατόχους του. Θα θέλαμε επίσης να προσθέσουμε και τον όρο «προσβάσιμο». Για τους παίκτες εκείνους που αδυνατούν να εκπαιδεύσουν σωστά τα Pokémon τους, έχοντας κατά νου την πιο ανταγωνιστική πλευρά του παιχνιδιού και τα τουρνουά όπου έμπειροι εκπαιδευτές Pokémon στέλνουν για αναμέτρηση ομάδες που τις δουλεύουν για καιρό, οι νέες εκδόσεις Pokémon επιτρέπουν και στους πιο άπειρους παίκτες να δημιουργήσουν μια αρκετά ανταγωνιστική ομάδα. Όπως και στους τίτλους της προηγούμενης γενιάς Pokémon,οι παίκτες ανά πάσα στιγμή μπορούν να δουν την εξέλιξη του επιθυμητού stat στο Pokémon που θέλουν να βελτιώσουν, αν ακολουθήσουν το μονοπάτι της εκπαίδευσης με βάση τα Effort Values.
Αυτή τη φορά όμως, οι Βιταμίνες (οι ουσίες που αυξάνουν τα επιμέρους στατιστικά των Pokémon) μπορούν να χρησιμοποιηθούν παραπάνω από 10 φορές, μέχρι να αυξήσουν τα στατιστικά στο μέγιστο δυνατό επίπεδο, ενώ κάποια Pokémon Jobs, τα οποία άπαξ και ξεκλειδωθούν μπορούν να χρησιμοποιηθούν επ’ αόριστον, μπορούν να αυξήσουν ακόμα περισσότερο τα επιμέρους χαρακτηριστικά των Pokémon που θα σταλθούν για να τις ολοκληρώσουν, με τον αριθμό των Χαρακτηριστικών Προσπάθειας να αγγίζει το μέγιστο με μια ολόκληρη μέρα εργασίας, αλλά και με τα Pokémon να κρατούν τα κατάλληλα αντικείμενα που συνεισφέρουν ακόμα περισσότερο στην αύξηση αυτή. Για πρώτη φορά στην ιστορία της σειράς κάποιος mainstream τίτλος είναι τόσο ανοιχτός και προσιτός όσον αφορά στην εξατομικευμένη εκπαίδευση Pokémon, ακόμα και από παίκτες που δεν είχαν την ευκαιρία (ή τις γνώσεις) για να το κάνουν, κάτι που δεν μπορεί παρά να συγκαταλέγεται στα θετικά των νέων εκδόσεων.
Γεγονός είναι πως τα Pokémon Sword & Shield έρχονται τόσο πολύ βελτιωμένα και εξελιγμένα, που δύσκολα τίθεται θέμα αμφισβήτησης της εμπειρίας gameplay που κάποιοι θέλουν απεγνωσμένα να αμαυρώσουν. Υπάρχουν όμως θέματα τα οποία θέτουν ζήτημα προσοχής και άμεσης επίλυσης, τουλάχιστον σε επόμενα παιχνίδια της σειράς. Ένα καίριο ζήτημα είναι αυτό του postgame, δηλαδή περιεχομένου του παιχνιδιού, με άμεση σύνδεση με την κεντρική ιστορία, το οποίο μπορεί να προσφέρει κάποιες ώρες περιεχομένου αμέσως μετά την ολοκλήρωση της κεντρικής ιστορίας. Η τελευταία φορά που είδαμε ένα άξιο προσοχής postgame περιεχόμενο σε παιχνίδι της σειράς ήταν το Delta Episode των Pokémon Omega Ruby/ Alpha Sapphire, το οποίο μας προσέφερε το τρίτο θρυλικό Pokémon αλλά και ένα Pokémon που για πολύ καιρό προσφερόταν στους παίκτες αποκλειστικά ως event.
Τα Pokémon Sword/ Shield μάς προσφέρουν μια σύντομη ιστορία που οδηγεί στην αιχμαλωσία του θρυλικού Pokémon Zacian/ Zamazenta (ανάλογα με την έκδοση στην οποία παίζουμε), μέσω μιας σύντομης ιστορίας που μετά βίας πλησιάζει τη μία ώρα, με πλοκή και χαρακτήρες που χαρακτηρίζονται επιεικώς αδιάφοροι, κάτι που μας κάνει να αναρωτιόμαστε τον λόγο για τον οποίο η αιχμαλωσία των Pokémon-μασκότ δεν ήταν εφικτή κατά την κανονική διάρκεια της περιπέτειάς μας. Αν και δεν μπορούμε παρά να παραδεχτούμε πως μας άρεσε το twist με το τρίτο θρυλικό Pokémon κατά τη διάρκεια της κεντρικής ιστορίας, το οποίο δεν έχουμε ξαναδεί σε κανονικό παιχνίδι της σειράς Pokémon (εξαιρουμένων των «τρίτων», βελτιωμένων εκδόσεων), εν τούτοις δεν γίνεται να αναλογιστούμε πως το postgame περιεχόμενο είναι μια χαμένη ευκαιρία, και θα μπορούσε να είχε προσφερθεί με διαφορετικό τρόπο.
Το άλλο θέμα που μας προβλημάτισε αρκετά, κάτι που έχει απασχολήσει και την κοινότητα -αλλά για διαφορετικούς λόγους- είναι ο αριθμός των διαθέσιμων Pokémon. Μπορούμε εύκολα να κατανοήσουμε πως όλα τα νέα πλάσματα, μαζί με όλα τα διαθέσιμα Formes και με όλα τα προηγούμενα διαθέσιμα, ο συνολικός αριθμός των Pokémon ξεπερνάει με άνεση τη χιλιάδα. Μπορούμε με την ίδια ευκολία να κατανοήσουμε πως η αναγκαία μείωση των διαθέσιμων Pokémon έχει γίνει καθαρά για λόγους ισορροπίας στο gameplay, με σκοπό να διατηρηθεί η ποιότητά του σε υψηλά επίπεδα. Αυτό που δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να κατανοήσουμε, αλλά ούτε και να αποδεχτούμε, είναι δηλώσεις που αναφέρονται σε «βελτιωμένα animations» και «επανασχεδιασμό των διαθέσιμων πλασμάτων» ως οι βασικές αιτίες για την «αναγκαία» μείωση του πληθυσμού των τίτλων. Είναι αλήθεια πως όλα τα Pokémon έχουν υποστεί το απαραίτητο facelift, κάνοντας τις μάχες απολαυστικές.
Ωστόσο, εξαιρουμένων των νέων πλασμάτων και Formes, τα animations που χρησιμοποιούνται στη μάχη έρχονται απευθείας από την έβδομη γενιά, συμπεριλαμβανομένων τόσο των ίδιων των Pokémon, όσο και των κινήσεών τους. Μια πλήρη εικόνα για τα animations μπορεί να έχει ο παίκτης μόνο αν ασχοληθεί εκτεταμένα με το Pokémon Camp, κάτι που -όπως αναφέραμε ήδη- δεν πρόκειται να πάρει αρκετό από το χρόνο του. Δεν βρίσκουμε, άλλωστε, το λόγο να παρατηρούμε απλώς τα Pokémon να παίζουν με τα παιχνίδια μας ή μεταξύ τους – κάθε φορά που χρησιμοποιούμε το εν λόγω χαρακτηριστικό, το κάνουμε κυρίως για να πειραματιστούμε και να δημιουργήσουμε ένα νέο Pokémon κάρυ. Θα κινηθούμε στο ίδιο μήκος κύματος και θα αναφερθούμε και στις επιλογές της ομάδας ανάπτυξης αναφορικά με τη διαθεσιμότητα ορισμένων ειδών Pokémon σε διάφορα σημεία της περιοχής Galar. Όπως αναφέραμε ήδη πιο πάνω, χαιρόμαστε ιδιαίτερα με τη διαθεσιμότητα ορισμένων ειδών Pokémon στην Άγρια Περιοχή, όπως τα Gengar, Machamp ή Steelix, πλάσματα τα οποία συνήθιζαν να αποκτώνται με συγκεκριμένες μεθόδους στα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς.
Ακριβώς λόγω αυτού του χαρακτηριστικού, ωστόσο, θα θέλαμε τα Pokémon που εμφανίζονται στην Άγρια Περιοχή να μην εμφανίζονται σε άλλα σημεία της Galar και αντίστροφα. Θεωρούμε άδικο, για παράδειγμα, να εμφανίζονται συγκεκριμένα είδη Pokémon στα μονοπάτια πριν από την Άγρια Περιοχή, να τα συναντάμε για μια ακόμα φορά στην Άγρια Περιοχή και να τα βλέπουμε ενίοτε και σε ακόλουθα μονοπάτια. Με αυτόν τον τρόπο, η Game Freak θα μπορούσε κάλλιστα να είχε προσθέσει έναν σημαντικό αριθμό επιπλέον Pokémon στην περιοχή Galar, ανεβάζοντας σημαντικά τον διαθέσιμο αριθμό Pokémon στην ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια Pokédex. Ενδεχομένως, αυτή η κίνηση δεν θα είχε καταφέρει να ικανοποιήσει τους ακόλουθους της σειράς που έκαναν ενστάσεις και διαδικτυακές εκστρατείες για την πλήρη διαθεσιμότητα όλων των Pokémon στα παιχνίδια της νέας γενιάς, αλλά ένας μεγαλύτερος αριθμός διαθέσιμων προς αιχμαλωσία και εκπαίδευση Pokémon θα ήταν σαφέστατα καλύτερος από έναν αριθμό πλασμάτων που είναι μικρότερος από τα συνολικά διαθέσιμα Pokémon της τέταρτης γενιάς.
Δεν είναι κάτι που δεν είναι τεχνικά εφικτό, αλλά η άρνηση της Game Freak να ερευνήσει εναλλακτικές, πέραν της ανακοίνωσης του ότι όλα τα επόμενα παιχνίδια της σειράς από τούδε και στο εξής δεν θα περιλαμβάνουν όλα τα Pokémon μαζί, μας βάζει σε σκέψεις. Ίσως αυτό γίνεται δεδομένης της διάθεσης του Pokémon Home, της ενιαίας πλατφόρμας που θα μπορούμε να αποθηκεύουμε όλα τα Pokémon που έχουμε συλλέξει μέσω του Pokémon Bank, του Pokémon (Let’s) Go!, και φυσικά των νέων εκδόσεων. Ίσως αυτό γίνεται λόγω της αδυναμίας της Game Freak να ανταποκριθεί στις αυξημένες απαιτήσεις του κοινού, δεδομένης της πλατφόρμας κυκλοφορίας αλλά και της αυξημένης τιμής διάθεσης των νέων τίτλων Pokémon που κυκλοφορούν στο Switch.
Σαφέστατα, πάντως, δίνεται μια πολύ καλή ευκαιρία στην The Pokémon Company και τις εταιρείες που την απαρτίζουν να πάρει ένα σοβαρό μάθημα από τις αντιδράσεις του κοινού και την υποδοχή του ειδικού Τύπου και να οργανώσει καλύτερα τα μελλοντικά της πλάνα. Ίσως είναι καλύτερα για τη σειρά Pokémon να απομακρυνθεί από τον ετήσιο κύκλο κυκλοφοριών, κάνοντας μικρά διαλείμματα ανάμεσα στις γενιές και μαθαίνοντας καλύτερα το hardware, για να μπορεί να προσφέρει μια πιο ολοκληρωμένη εμπειρία παιχνιδιού. Τα Pokémon Sword & Shield, μετά από αρκετές ώρες παιχνιδιού και μετά από προσεκτική και ώριμη αντιμετώπιση, δεν είναι τα παιχνίδια που θα απογοητεύσουν. Όλα όσα κάνουν και προσφέρουν γίνονται σωστά και με έντιμες προσπάθειες να προσφέρουν μια εξαιρετική εμπειρία Pokémon gameplay, τουλάχιστον στο μεγαλύτερο βαθμό.
Με τη μετάβαση, ωστόσο, από το φορητό gaming στο οικιακό, η Game Freak θα πρέπει να εξετάσει προσεκτικά τι σημαίνει η νέα κονσόλα, ποιο είναι το νέο κοινό στο οποίο απευθύνεται και, κυρίως, ποιες είναι οι απαιτήσεις παλαιότερων αλλά και νέων παικτών, αλλιώς κινδυνεύει να μετατρέψει τη σειρά Pokémon από τις πλέον αναγνωρίσιμες, στις πλέον μέτριες. Τα Pokémon Sword &Shield δεν είναι μετριότητες, άσχημα ή χάσιμο χρόνου και είναι άδικο να χαρακτηρίζονται έτσι. Θα μπορούσαν, όμως, να είναι από τα κορυφαία παιχνίδια της σειράς, αν είχαν δουλευτεί λίγο περισσότερο – και αυτή την ευκαιρία την έχασαν οριστικά. Ας ελπίσουμε πως τα επόμενα παιχνίδια θα βρουν ξανά τη θέση που τους ανήκει.
