Release the…μπα, άστο.
Η αλήθεια είναι ότι καταβλήθηκε κάποια προσπάθεια, σε θεωρητικό πάντα επίπεδο, ώστε να βρεθεί μια αφήγηση που θα κάνει λίγο πιο πικάντικα τα πράγματα. Λίγο μάταια, ομολογουμένως, μιας και το “Kraken” διόλου εκφοβιστικό -τουλάχιστον, όσο δηλώνει- είναι, ενώ και σε μέγεθος μετά βίας μοιάζει σε κουτσαβέλι. Το πρώτο DLC του αρκετά καλού και βελτιωμένου συνολικά The Surge 2 μοιάζει ολίγον τι με μια ιστορία που κάπου ξεχάστηκε στο ράφι ή ως υλικό αταίριαστο που δεν βρήκε ποτέ το δρόμο του στο αρχικό περιεχόμενο. Συγκρινόμενο δε με το αντίστοιχο “A Walk in the Park”, του πρώτου τίτλου, τα πράγματα δεν δείχνουν να βελτιώνονται και πολύ.
Το “Kraken” προσφέρει μια νέα θεματική περιοχή, που γίνεται διαθέσιμη κοντά στα μέσα του τίτλου. Στο σημείο, δηλαδή, μετά την αναμέτρηση με τον General Ezra και την ανατροπή που παίρνει εκεί η πλοκή. Για να μπει κάποιος στο νέο περιεχόμενο θα πρέπει πρώτα να εισέλθει στο Port Nixon και, από εκεί, να κατευθυνθεί προς το κομιξάδικο. Κατεβαίνοντας με το ασανσέρ και ακολουθώντας την πορεία του δρόμου, θα βρεθεί μπροστά σε ένα χαρακτηριστικό άνοιγμα, δίπλα στη θάλασσα, όπου πλέον τον περιμένει ένα φουσκωτό για να τον οδηγήσει στο πλοίο “V.B.S Krakow”.
Το πρώτο πράγμα που σαφώς κάνει εντύπωση, είναι το εικαστικό, που θυμίζει μια γραφική, αμερικανική κωμόπολη εν μέσω κάποιας εξέγερσης. Η έντονη πολυχρωμία, με την αίσθηση οικειότητας που βγάζει το περιβάλλον, είναι ιδανικό στοιχείο σύγκρουσης με το φόβο και τον κίνδυνο που κρύβει πίσω από τα όμορφα στημένα σπιτάκια. Πολύ γρήγορα αντιλαμβάνεσαι ότι κάτι έχει πάει πολύ λάθος εδώ, και, πράγματι, η αναστάτωση οφείλεται σε μια εξέγερση. Μια κολεκτίβα τεχνητής νοημοσύνης, με αρχηγό τον Cain, σήκωσε το μπαϊράκι της επανάστασης και, χωρίς πολλές κουβέντες γιατί κυκλοφορούν και spoilers, αναλαμβάνουμε να ξεκαθαρίσουμε την κατάσταση. Όλα αυτά με καθοδηγήτρια τη Sidney, τη μοναδική επιζήσαντα του πλοίου, καθώς και τα γνωστά audio logs προς παρουσίαση όλων των δραματικών συμβάντων.
Τώρα, βέβαια, είναι ένα ζήτημα του τι θεωρείται δραματικό. Διότι περισσότερο δραματική από τον ξαφνικό θάνατο του ενθουσιασμού δεν είναι η ιστορία. Δεν θέλουμε να γινόμαστε οι ξενέρωτοι της παρέας, ούτε να χαλάμε εκπλήξεις -ασχέτως εάν είναι ευχάριστες ή δυσάρεστες- αλλά έχουμε και ένα παιχνίδι να κρίνουμε. Και δεν γίνεται εκτός κριτικής να μείνει το γεγονός ότι η διάρκειά του, μετά βίας, φτάνει τη μία ώρα. Μία. Δηλαδή σαν να λέμε εξήντα λεπτά. Άντε και κάτι παραπάνω εάν δεν μας κάθισαν με την πρώτη όλα τα parts ή ο τελικός αντίπαλος μάς γλεντάει λίγο παραπάνω.
Η συνολική εικόνα, πέραν του σοκ που αφήνει μέχρι να καταλάβουμε ότι τέλειωσε, είναι ενός μεγάλου side quest. Το πλοίο χωρίζεται σε δύο υπό-περιοχές, υπάρχουν δύο νέα bosses, δύο νέα σετάκια πανοπλιών, κάποια νέα όπλα και τρία νέα implants. Ένα εκ των οποίων είναι πολύ καλό, μάλιστα, για το farming του πράγματος. Και, πέραν της κύριας αποστολής, ακόμα δύο συμπληρωματικές. Αυτά. Ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε. Και όχι με τίποτα ρυθμούς κυνηγητού. Με καθολική εξερεύνηση, μεθοδικά, όπως αρμόζει και παίζεται ο τίτλος. Η πρόκληση κινείται στα γνωστά επίπεδα του βασικού παιχνιδιού, τίποτα τρομερά συνταρακτικά νέο, μιας και μέχρι εκείνο το σημείο ήδη είμαστε dodge ή parry masters. Η μοναδική εξαίρεση εδώ είναι το τελικό boss, που προσθέτει μια από τις καλύτερες σχεδιαστικά πινελιές στα boss fights της σειράς.
Και… αυτό είναι το Kraken Expansion. Που εάν το βρει κάποιος νεοφερμένος μπροστά του σε κάποια GOTY, θα του έρθει ταμάμ, μιας και ευχάριστη αλλαγή είναι στον ρου του παιχνιδιού, και ωραίο implant θα λάβει. Για κάποιον που έχει τελειώσει ήδη το The Surge 2, δεν προσφέρει τίποτα ουσιαστικό. Αυστηρά για φανατικούς.
To review για το The Surge 2: The Kraken Expansion βασίστηκε στην έκδοσή του για το PS4.
