Σαν να ξεπήδησε από ένα μικρού μήκους ευρωπαϊκό animation.
Είναι ιδιαίτερα θετικό να βλέπουμε μικρές, φιλόδοξες και ικανές ομάδες δημιουργών να είναι σε θέση να ξεδιπλώνουν το ταλέντο και το όραμά τους δίχως να ζητούν δυσθεώρητα ποσά, γνωρίζοντας παράλληλα το εύρος των δυνατοτήτων τους. Η τετραμελής Lantern Studio μόλις $12.000 ζήτησε από το Kickstarter το 2016, λαμβάνοντας τελικά $17.570, ένα ποσό που σε άλλες ομάδες δεν θα έφτανε ούτε για τους… καφέδες. Το μεράκι της ολιγομελούς ομάδας φαίνεται από τις πρώτες εικόνες του LUNA που θα αντικρίσει κάποιος, απεικονίζοντας όμορφα περιβάλλοντα και χαρακτήρες, σαν να προέρχονται από τα καλά και καθαρόαιμα δισδιάστατα animations μίας παλιότερης εποχής.
Σε αυτό το κομμάτι, μάλιστα, πετυχαίνουν πλήρως, καθώς το συνολικό οπτικό και σεναριακό δέσιμο δείχνει σαν να είναι έτοιμο να αποδοθεί ως μία animated ταινία μικρού μήκους. Άλλωστε, ο βασικός δημιουργός, o Beidi Guo, δεν κρύβει αυτές τις καλλιτεχνικές ανησυχίες, αναφέροντας πως η ρίζα της έμπνευσης πίσω από το LUNA εντοπίζεται στο μακρινό 2006, όταν και είχε ολοκληρώσει μία ταινία μικρού μήκους, το Plenilune, ως κομμάτι της πτυχιακής του, δίχως να κρύβει παράλληλα ως μία από τις βασικές πηγές έμπνευσής του το Studio Ghibli. Δεν λείπουν φυσικά και οι αναφορές του σε εξαιρετικές indie δημιουργίες όπως τα Machinarium, Samorost και Gorogoa, κάτι το οποίο είναι εμφανέστατο κατά την ενασχόληση με το LUNA.
Η ιστορία ξεκινάει αρκετά αινιγματικά, παρακολουθώντας ένα αγοράκι να πέφτει στο κενό, με την πτώση του να ανακόπτεται τελευταία στιγμή από μία ενεργειακή φυσαλίδα που σχηματίζεται τριγύρω του. Από εκεί και ύστερα, δίχως το παραμικρό κείμενο ή ομιλία, ο καθένας θα πρέπει να συνθέσει τις διάφορες εικόνες που παρακολουθεί στα επιμέρους επίπεδα και τις cutscenes προκειμένου να συνθέσει το παζλ της ιστορίας. Το σενάριο, βέβαια, είναι αρκετά απλό, αλλά ταυτόχρονα δοσμένο με φροντίδα, δίνοντας την αίσθηση ενός συμπαθέστατου παιδικού παραμυθιού.
Αξίζει να αναφερθεί ότι έχει γίνει πολύ καλή δουλειά στις διάφορες cutscenes που διανθίζουν κομβικά σημεία της περιπέτειας, τα οποία δεν έχουν σε τίποτα να ζηλέψουν animated τηλεοπτικές παραγωγές. Κατά τα πρώτα βήματα του μικρού αγοριού θα βρεθεί στην είσοδο ενός υψηλότατου και ακανόνιστου κτηρίου, όπου σύντομα θα αντιληφθείτε πως ο βασικός σας στόχος είναι να φτάσετε στην κορυφή του. Κάθε όροφος αποτελεί οιυσιαστικά ένα μεμονωμένο επίπεδο, όπου περιέχεται ένας γρίφος, με την επίλυση του οποίου αποκτούμε πρόσβαση στον επόμενο όροφο και ούτω καθεξής. Για την απαραίτητη εμβάθυνση στην ποικιλία των γρίφων προστίθεται σύντομα και ένας δεύτερος χαρακτήρας, στο πρόσωπο ενός μικρού τετράποδου όντος, που δείχνει μίξη μεταξύ σκύλου, γάτας και… Studio Ghibli.
Ο έλεγχος και των δύο χαρακτήρων και η γενικότερη αλληλεπίδραση με το περιβάλλον ακολουθεί την φιλοσοφία της κατηγορίας “point & click”.
Το δέσιμο μεταξύ των δύο χαρακτήρων είναι αρκετά αναιμικό στα πρώτα στάδια του παιχνιδιού, αργότερα όμως, με ορισμένες στοχευμένες cutscenes, καταφέρνει να επιτευχθεί μία αρκετά πιο δυνατή σχέση μεταξύ τους. Ο έλεγχος και των δύο χαρακτήρων και η γενικότερη αλληλεπίδραση με το περιβάλλον ακολουθεί την φιλοσοφία της κατηγορίας “point & click”. Το αγοράκι και το ζωάκι, όπως είναι φυσικό, μπορούν να εκτελέσουν διαφορετικές ενέργειες, απαιτώντας την κατάλληλη συνεργασία μεταξύ τους. Αν και ο πρωταγωνιστής δεν έχει κάποια ιδιαίτερη ικανότητα (εκτός από το να σπρώχνει κιβώτια και να ανοιγοκλείνει μοχλούς), το συμπαθές τετράποδο από την άλλη μπορεί να εισέρχεται στον κόσμο των σκιών ώστε πρακτικά να περιφέρεται στο background. Αυτή η δυνατότητα ενεργοποιείται σε εντελώς προκαθορισμένα σημεία, δίχως να παρέχει την παραμικρή ευχέρεια για πειραματισμούς, δίνοντας τελικά την εντύπωση ενός αρκετά αναξιοποίητου μηχανισμού.
Παρόλα αυτά, οι γρίφοι που θα απαιτήσουν να εκμεταλλευτούμε τις σκιές και να τις παραλλάξουμε, μέσω της μετακίνησης αντικειμένων ή πηγών φωτός, προσφέρουν ευχάριστες και με φαντασία σπαζοκεφαλιές. Γενικότερα, στον τομέα των γρίφων έχει γίνει σχετικά καλή δουλειά. Η δομή είναι τέτοια που δύσκολα θα κολλήσετε για ώρα σε οποιονδήποτε γρίφο, δεδομένου ότι η πορεία είναι αυστηρά γραμμική και κάθε γρίφος περιορίζεται σε ένα ή δύο το πολύ δωμάτια. Τα λιγοστά σημεία αλληλεπίδρασης σημαίνει ότι ακόμα και με λίγες συνδυαστικές δοκιμές, με μετακίνηση κιβωτίων, πάτημα μοχλών κ.λπ., αργά ή γρήγορα θα βρεθείτε στη λύση.
Η σχετική ευκολία που χαρακτηρίζει την πλειοψηφία των γρίφων δεν θα λέγαμε ότι είναι ξεκάθαρα αρνητική, καθώς αυτό εξαρτάται και από την εμπειρία που περιμένει να εκλάβει ο καθένας από το παιχνίδι. Με αυτό εννοούμε πως αν κάποιος επιθυμεί να ασχοληθεί με ένα πραγματικά απαιτητικό παιχνίδι γρίφων, τότε μάλλον θα απογοητευτεί. Από την άλλη πλευρά όμως, οι βατοί γρίφοι σημαίνει ότι οδηγούν σε μία περιπέτεια με συνεχή ροή, που εν τέλει συνάδει με το ύφος παραμυθιού που τη διακατέχει. Σημειωτέον, βέβαια, πως δεν είναι όλοι οι γρίφοι περίπατος, και ιδίως δύο εξ αυτών είναι ιδιαίτερα έξυπνοι στη σύλληψή τους, και πιθανόν να σας αναγκάσουν να ξοδέψετε λίγο περισσότερη φαιά ουσία.
Εκεί που το LUNA τα πηγαίνει άπταιστα είναι στο εικαστικό του σκέλος, το οποίο, όπως αναφέραμε και στην εισαγωγή, ντύνει με ιδιαίτερα όμορφο τρόπο την τετράωρη, περίπου, άνοδο στο μυστηριώδες κτήριο. Τα περιβάλλοντα και τα animations είναι σχεδιασμένα στο χέρι, απεικονίζοντας ένα ιδιαίτερα ευχάριστο οπτικό αποτέλεσμα, και αποδίδοντας ιδανικά την αίσθηση ότι θα μπορούσε με άνεση η ιστορία να μεταφερθεί ως μία ταινία κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους. Επιπλέον, τα απαλά μουσικά θέματα συνοδεύουν απολύτως ικανοποιητικά την περιπέτεια, αν και στο θέμα των ηχητικών εφέ πιστεύουμε ότι οι δημιουργοί θέλησαν υπέρ του δέοντος να αποδώσουν μία… βουβή περιπέτεια, κάτι που σε σημεία δίνει την εντύπωση ότι έχουμε να κάνουμε με έναν ελλιπή τομέα.
Αν και ο πρωταγωνιστής δεν έχει κάποια ιδιαίτερη ικανότητα (εκτός από το να σπρώχνει κιβώτια και να ανοιγοκλείνει μοχλούς), το συμπαθές τετράποδο από την άλλη μπορεί να εισέρχεται στον κόσμο των σκιών ώστε πρακτικά να περιφέρεται στο background.
Το LUNA: The Shadow Dust, εν κατακλείδι, αποτελεί ένα ευχάριστο σύνολο γρίφων, συνοδευόμενων από έναν ιδιαίτερα όμορφο οπτικό τομέα και μία καλοδεχούμενα απλή ιστορία, αποδίδοντας συνολικά ένα ωραίο παραμύθι. Πρόκειται για μία από αυτές τις περιπτώσεις που φαντάζουν ιδανικές για ψήσιμο διπλού καφέ και σερί ενασχόληση το βραδάκι.
Το LUNA: The Shadow Dust κυκλοφορεί για PC από τις 13 Φεβρουαρίου.
