Επέτειος υψηλής ανάλυσης.
Πολλά τα καλά της βιομηχανίας, πολλά και τα άσχημά της. Αναφερόμενοι στα καλά, ας αναλογιστούμε όλα εκείνα τα IP που κατάφεραν και άντεξαν στο χρόνο (και αντέχουν ακόμα!), εξελίχθηκαν και άφησαν ανεξίτηλη τη σφραγίδα επιρροής τους στο γίγνεσθαι των τίτλων και των εταιρειών. Στα άσχημα, ας αναφέρουμε τους συχνούς-πυκνούς εορτασμούς τους, ως μια υπενθύμιση ότι εξακολουθούν και είναι ζωντανά και πως τα καλύτερα (πιθανόν) έρχονται. Ο εμβληματικός και αξιαγάπητος υδραυλικός της Nintendo είναι τρανταχτό παράδειγμα του άνωθεν ισχυρισμού. Ας σκεφτούμε λίγο τις απαρχές του. Από ταπεινός ξυλουργός στο Donkey Kong, ονόματι “Jumpman”, μετατράπηκε σε υδραυλικό στο Donkey Kong Jr. και πήρε το όνομα που χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα. Η συνέχεια, λίγο-πολύ, γνωστή.
Πληθώρα τίτλων και περιπετειών, που εξέλιξαν ακόμα περισσότερο τον χαρακτήρα, και του έδωσαν τη σημερινή του υπόσταση: ενός τύπου που μπορεί και κάνει τα πάντα, αλλά που θα αναγκάζεται εσαεί να σώζει την αγαπημένη του πριγκίπισσα Peach από τα νύχια του κακόβουλου Bowser. Και μαζί με τον ίδιο τον Mario, εξελίχθηκαν και οι ίδιοι οι τίτλοι, με πιο προφανή εξέλιξη τη μετάβαση από τις δύο στις τρεις διαστάσεις. Λογικό ακούγεται – 35 χρόνια είναι αυτά. Πολλά πράγματα γίνονται μέσα σε 35 ολόκληρα χρόνια. Και μάλλον κάτι τέτοιο είχε κατά νου η Nintendo, ανακοινώνοντας την έλευση του Super Mario 3D All-Stars –ένα ταξίδι στον χρόνο, όπου η εξέλιξη της σειράς παρουσιάζεται πιο παραστατικά από ποτέ.
Τρία παιχνίδια διατίθενται στη συλλογή: το Super Mario 64, το Super Mario Sunshine και το Super Mario Galaxy. Τρεις ιστορικοί τίτλοι, ο ένας καλύτερος από τον άλλον, που κατοπτρίζουν την εξέλιξη που παρακολουθήσαμε σε τρεις γενιές κονσολών. Το Super Mario 64 έσπασε τους περιορισμούς του SNES χάρη στις δυνατότητες του Nintendo 64 και έφερε τον αξιαγάπητο υδραυλικό σε μια εντυπωσιακή τρισδιάστατη περιπέτεια. Στο Super Mario 64, o Μάριο καλείται να σώσει την πριγκίπισσα Peach, η οποία έχει αιχμαλωτιστεί στο κάστρο της από τα μάγια του διαβολικού Bowser. Σε ένα παιχνίδι που δίνει μια αίσθηση ενός πρώιμου open-world τίτλου, ο Μάριο καλείται να εξερευνήσει σπιθαμή προς σπιθαμή το κάστρο, μαζεύοντας τα 120 αστέρια που απαιτούνται για να νικήσει τον Bowser και να τον αναγκάσει να ελευθερώσει την Peach.
Εκτός από τα τρισδιάστατα γραφικά, ο Μάριο αποκτά νέες κινήσεις (όπως η γροθιά και το άλμα από τοίχο σε τοίχο) και θα κληθεί να αντιμετωπίσει παλιούς και νέους εχθρούς κάνοντας χρήση των νέων του ικανοτήτων. Το Super Mario Sunshine, αξιοποιώντας στο έπακρο τις δυνατότητες του GameCube, κατάφερε να μεγαλώσει ακόμα περισσότερο τον κόσμο όπου κινείται ο ήρωάς μας, και να δώσει μια νέα πινελιά gameplay σε αυτή τη νέα περιπέτεια. Αυτή τη φορά, ο Μάριο θα εξερευνήσει ένα τρισδιάστατο τροπικό νησί, το Isle Delfino, σε μια προσπάθεια να αποτρέψει τη μόλυνση που προκαλείται από τον Shadow Mario και να συγκεντρώσει τα 120 Shining Sprites που απαιτούνται για την επαναφορά του νησιού στην αρχική του κατάσταση.
Το Super Mario Sunshine αποτέλεσε το πρώτο direct sequel του Super Mario 64, το οποίο, παρά την άσχημη πορεία του, κατάφερε να κερδίσει εξαιρετικές κριτικές από τον ειδικό Τύπο, αν και δεν έλειψαν οι κριτικές για την υλοποίηση της κάμερας του παιχνιδιού. Τα όμορφα γραφικά και το gameplay, αν και ακολουθούν πλέον την πεπατημένη, εξακολουθούν να κερδίζουν τις εντυπώσεις, ενώ ένας ακόμα λόγος να θυμόμαστε το παιχνίδι είναι η εμφάνιση του Bowser Jr., ενός από τα παιδιά του Bowser, ο οποίος απαγάγει την πριγκίπισσα Peach πιστεύοντας πως είναι η μητέρα του.
Το Super Mario Galaxy (και το sequel του φυσικά, το οποίο απουσιάζει δυστυχώς από τη συλλογή) καταφέρνει και κάνει τη συνταγή των τρισδιάστατων περιπετειών του Mario κάτι ακόμα καλύτερο, κάτι τόσο μοναδικό, που ακόμα και η πιο πρόσφατη περιπέτεια του Mario στο Switch, το Super Mario Odyssey, δύσκολα κατάφερε να ξεπεράσει σε ποιότητα. Το Super Mario Galaxy βάζει το Μάριο να ταξιδεύει σε διάφορους γαλαξίες, με μεγάλους και μικρούς πλανήτες και με διαφορετικά μεταξύ τους σχεδιαστικά χαρακτηριστικά, όπως τα επίπεδα βαρύτητας. Ικανότητες όπως το spin (που έκανε και χρήση των motion controls του Wii) και αντικείμενα όπως το Spring Suit, Bee Suit & Boo Suit, δίνουν μια διαφορετική νότα διασκέδασης στην εξερεύνηση των γαλαξιών, ενώ το παιχνίδι εισάγει ακόμα έναν νέο χαρακτήρα στο ευρύτερο σύμπαν της σειράς, τη Rosaline. Για τον γράφοντα, το Super Mario Galaxy αποτελεί το απαύγασμα της καλλιτεχνικής εκφραστικότητας του Shigeru Miyamoto και όλων όσων δούλεψαν κάτω από το έμπειρο μάτι του, τοποθετώντας τα θεμέλια του gameplay που ακολούθησαν και τα δύο επόμενα τρισδιάστατα παιχνίδια της σειράς.
Την ίδια στιγμή είναι και εκείνο το παιχνίδι της συλλογής που έρχεται και εφάπτεται άριστα με τις τεχνικές δυνατότητες και τα χαρακτηριστικά του υβριδικού συστήματος της Nintendo, με τη συγκεκριμένη έκδοση να είναι και εκείνη που έχει «δουλευτεί» περισσότερο από τους developers στο Κιότο. Κάνουμε τη συγκεκριμένη αναφορά για να σημειώσουμε την ποιοτική διαφορά ανάμεσα στους προηγούμενους τίτλους. Το Super Mario 64 έρχεται με υψηλότερη ανάλυση, η οποία και προσφέρει μια πιο «καθαρή» απεικόνιση σε σχέση με το αρχικό παιχνίδι. Στη συγκεκριμένη, όμως, περίπτωση, καθίσταται παραπάνω από προφανές η πραγματικότητα της ηλικίας του παιχνιδιού.
Το Super Mario 64 δεν έχει «γεράσει» καλά μέσα στα χρόνια. Αν και η οπτική εμπειρία που πρόσφερε στην εποχή του θεωρούνταν αξεπέραστη, η σημερινή έκδοσή του είναι παρωχημένη τεχνικά, σε σημείο που η θολούρα που προκύπτει από τη χαμηλότερη ανάλυση να είναι σχεδόν καλοδεχούμενη στο μάτι. H Nintendo επέλεξε να μεταφέρει αυτούσια την έκδοση του Ν64, χωρίς την παραμικρή βελτίωση, με την τεχνική ανάλυσης οθόνης που εφαρμόζεται να θυμίζει περισσότερο τη δυνατότητα upscaling που έχουν οι κάρτες της Nvidia, παρά κάποιο αποτέλεσμα πρόσθετης εργασίας. Ένα port του οπτικού τομέα που χρησιμοποιήθηκε στο Super Mario 64 DS θα ήταν μια πιο τίμια λύση, αλλά στην ουσία θυσιάζεται ένα ομορφότερο οπτικό αποτέλεσμα για… την ιστορική αξία και νοσταλγία του πράγματος.
Τα πράγματα βελτιώνονται αρκετά με το Super Mario Sunshine, όπου εκτός από την εξίσου αυξημένη ανάλυση, παρατηρούνται βελτιώσεις και στον χειρισμό, με σημαντικότερη όλων τη βελτίωση στον έλεγχο της κάμερας, κάνοντας το παιχνίδι πολύ πιο προσβάσιμο τόσο φορητά, όσο και σε docked mode. To Super Mario Galaxy, όμως, είναι και αυτό που κλέβει τις εντυπώσεις. Εκτός από την αυξημένη ανάλυση αλλά και τον αυξημένο ρυθμό ανανέωσης των καρέ, έχουν γίνει και οι απαραίτητες βελτιώσεις στο συνολικό σύστημα χειρισμού, μεταφράζοντας με ακρίβεια τις ιδιαιτερότητες του χειρισμού μέσω του Wii Remote με τα motion controls του Nintendo Switch.
Η docked προσέγγιση του παιχνιδιού επιβάλει τη χρήση του Pro Controller ή των Joy-Cons, καθώς τα motion controls είναι παραπάνω από απαραίτητα για την πρόσβαση στα μενού, τη συλλογή αστεριών (Star Bits) ή την επιλογή πλανητών στους γαλαξίες. Όταν παίζουμε φορητά, το παιχνίδι χρησιμοποιεί την οθόνη αφής για τις περισσότερες από τις λειτουργίες που αφορούν στα motion controls, με τα τελευταία να είναι απαραίτητα μόνο στους πλανήτες όπου η χρήση τους απαιτείται λόγω της φύσης των αποστολών. Ακόμα και αν δεν είμαστε απόλυτα ικανοποιημένοι με τους τρόπους ελέγχου, μπορούμε να επιλέξουμε να παίξουμε κάνοντας χρήση και των δύο Joy-con, δίνοντας ακόμα και τη δυνατότητα σε έναν δεύτερο παίκτη να συμμετάσχει.
Ο τρόπος παιχνιδιού του δεύτερου παίκτη είναι συμπληρωματικός και εφάμιλλος του τρόπου χειρισμού του δεύτερου παίκτη στο Odyssey, με τον δεύτερο παίκτη να αναλαμβάνει τη στόχευση του δείκτη, αλλά και τη ρίψη Star Bits επάνω στους εχθρούς. Σε κάθε περίπτωση, απολαύσαμε τα δύο gameplay modes που προσφέρει η συλλογή και για τα τρία παιχνίδια, αν και δεν κρύβουμε την προτίμησή μας στο Super Mario Galaxy – τόσο, ώστε να φτάσουμε στο σημείο να αναρωτηθούμε γιατί απουσιάζει το εξίσου εξαιρετικό Super Mario Galaxy 2, ενώ στη θέση του αναγκαζόμαστε να παίξουμε το (ήδη διαθέσιμο σε φορητή κονσόλα) Super Mario 64 DS, το οποίο και εξ ορισμού αποτελεί μια αρκετά βελτιωμένη εκδοχή επάνω στο αρχικό υλικό.
Εδώ υπάρχει απάντηση – είναι η ανάγκη της ταυτόχρονης παρουσίας τριών γενεών κονσολών της Nintendo σε μια συλλογή. Εκεί που δεν υπάρχει πράγματι απάντηση, είναι το γεγονός της μειωμένης διαθεσιμότητας της συλλογής, κάτι που έχει ήδη διχάσει την κοινότητα. Όπως έχει ήδη ανακοινωθεί, το Super Mario 3D All-Stars θα βρίσκεται σε παραγωγή μέχρι τον Μάρτιο του 2021, ενώ 31 Μαρτίου θα σταματήσει η διάθεση της συλλογής τόσο στην retail αγορά, όσο και στο ψηφιακό κατάστημα του Switch. Αν και αυτή η τακτική είναι κάτι που η Nintendo έχει (εν μέρει) επιχειρήσει να ξανακάνει στο παρελθόν, και σαφέστατα στοχεύει στην αύξηση της ζήτησης του προϊόντος, αυτή τη φορά δεν είμαστε σίγουροι αν επικροτούμε απόλυτα.
Είναι αρκετά δελεαστικό να έχουμε τρεις ιστορικούς τίτλους σε μια ολοκληρωμένη συλλογή, με τις όποιες προσθήκες έχουν εφαρμοστεί, και με τα πλήρη soundtracks των τριών τίτλων διαθέσιμα ανά πάσα στιγμή. Δεν είναι δελεαστική η σκέψη, όμως, πως μια τέτοια συλλογή μπορεί γρήγορα να μετατραπεί σε προϊόν διαδικτυακής αισχροκέρδειας λόγω των αποφάσεων της ίδιας της εταιρείας του Κιότο, όπως επίσης δεν είναι καθόλου δελεαστική και η προτεινόμενη τιμή λιανικής. Δυστυχώς, η Nintendo εξακολουθεί να κοστολογεί την αξία ενός προϊόντος σε ποσότητα και όχι σε ποιότητα. Δεν θέλουμε να δώσουμε την εντύπωση ότι αμφισβητούμε την ιστορική και συναισθηματική αξία, αλλά και την “παικτική” αξία αυτών των τίτλων.
Μιλάμε όμως για τρία παιχνίδια, που με εξαίρεση το Super Mario Galaxy, δεν προσφέρονται σε τιμή που να δικαιολογεί την πρόσθετη εργασία που έχουν υποστεί – για να είμαστε περισσότερο ειλικρινείς, τo Super Mario 64 θυμίζει περισσότερο προϊόν emulation, σε αντίθεση με το Sunshine, που έχει υποστεί τροποποιήσεις στο χειρισμό του, και το Galaxy όπου (επαναλαμβανόμαστε για μια ακόμα φορά) έχουν γίνει όλες οι απαραίτητες ενέργειες για να το μετατρέψουν σε έναν τίτλο που μπορεί να σταθεί επάξια στο σήμερα. Και πάλι όμως, είναι πολλοί οι παίκτες που έχουν ήδη πρόσβαση σε αυτούς τους τίτλους στις παλαιότερες κονσόλες τους και ίσως να μην μπορούν να βρουν το λόγο για τον οποίο θα πρέπει να επενδύσουν ξανά στην εκ νέου αγορά τους.
Πιστεύουμε πως η συλλογή Super Mario 3D All-Stars απευθύνεται κυρίως σε εκείνους τους παίκτες που δεν είχαν την ευκαιρία να ασχοληθούν με αυτούς τους τίτλους στον καιρό τους, πέρα από τους βετεράνους του είδους που θα επενδύσουν ξανά για συναισθηματικούς λόγους, για μια ευκαιρία αναπόλησης με τα παλιά. Σε αυτήν την περίπτωση, θα έχουν την ευκαιρία να ασχοληθούν με τρεις πλήρεις, χορταστικούς τίτλους διάρκειας άνω των 60 ωρών στο σύνολό τους. Αμφιβάλλουμε, όμως, αν στην προτεινόμενη τιμή θα έχουν την υπομονή να ασχοληθούν με έναν αρκετά ξεπερασμένο τεχνικό τομέα (τουλάχιστον για το Mario 64) και με gameplay που, αν και η αξία του είναι αρκετά υψηλή, τείνει να θεωρείται πεπερασμένο με βάση τις σύγχρονες επιταγές της βιομηχανίας και των απαιτήσεων της κοινότητας.
Εν κατακλείδι, έχουμε να κάνουμε με μια συλλογή ανεκτίμητης ιστορικής αξίας και σημείο αναφοράς επάνω στην εξελικτική πορεία του Super Mario franchise, αλλά που σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί την τελική τιμή διάθεσης για αυτά που προσφέρει. Η συναισθηματική τους αξία είναι ανεκτίμητη: πολλές φορές σταθήκαμε και αναλογιστήκαμε το πόσο έχουν περάσει τα χρόνια, πόσο έχει αλλάξει η σειρά, ενώ η μυϊκή ανάμνηση ήταν πασίδηλη σε κάθε επίπεδο, κάθε boss fight, κάθε γρίφο που στάθηκε στο διάβα μας όλο αυτό το διάστημα που είχαμε την ευκαιρία να ασχοληθούμε με τη συλλογή. Ως εδώ όμως. Με εξαίρεση τους παίκτες εκείνους που δεν είχαν την ευκαιρία να ασχοληθούν μαζί τους όταν (και εκεί) που έπρεπε, η διάθεση της συλλογής δεν έρχεται να παρουσιάσει κάτι τόσο ρηξικέλευθο, που να δικαιολογήσει στο εκατό τοις εκατό μια επαναγορά.
Οι παίκτες εκείνοι που είναι κάτι παραπάνω από πρόθυμοι να επενδύσουν σε αυτό και να αγνοήσουν… την παλαιότητα στοιχείων της συλλογής, θα περάσουν πολλές όμορφες στιγμές. Όσοι, πάλι, έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν, μπορούν πολύ απλά να ξεθάψουν τις παλιές κονσόλες από το πατάρι και να ξαναπαίξουν τους τίτλους εκεί που πρέπει. Άποψή μας είναι πως, για μια επετειακή κυκλοφορία 35 χρόνων, καλό θα ήταν να είχε προσφερθεί μια συλλογή που θα θύμιζε επίπεδα remake και όχι ενός πολύ πρόχειρου remaster, όπως είχε γίνει κάποτε με το Super Mario All Stars για το SNES. Αυτό θα δικαιολογούσε απόλυτα και την τιμή, αλλά και την προσπάθεια να βγάλουμε από την αρχή κάθε ένα επίπεδο, απολαμβάνοντας τη διαδρομή για ακόμα μια φορά.
Στην παρούσα φάση, απλά χαιρόμαστε για την περιορισμένη διάθεση της συλλογής – ας την αποκτήσουν απλά όσοι τη χρειάζονται οπωσδήποτε για το Switch. Και μετά από το περιορισμένο διάστημα διάθεσης, ας επιστρέψει και πάλι στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Μπορεί, στα 70 χρόνια εορτασμών, να επιστρέψει και πάλι. Ποιος ξέρει;
Το Super Mario 3D All-Stars κυκλοφορεί αποκλειστικά για το Nintendo Switch από τις 18 Σεπτεμβρίου του 2020. Το review βασίστηκε σε review code που λάβαμε από τον διανομέα, τη CD Media.
