Say your prayers, take your vitamins and pay your microtransactions…
Αμερικάνικη επαγγελματική πάλη. Αλλιώς, “Wrestling”. Όσοι είμαστε μιας κάποιας ηλικίας, θυμόμαστε με νοσταλγία να παρακολουθούμε τις τιτανομαχίες των παλαιστών της δεκαετίας των 80’s στη μικρή μας οθόνη και στο κανάλι του Eurosport. Ανεξαρτήτως του αγαπημένου μας σταρ (στην περίπτωση του γράφοντος, ο Ultimate Warrior), στα μάτια μας το Wrestling ήταν ό,τι πιο κοντινό σε live action super heroes που συγκρούονται μέχρι τελικής πτώσης. Από τότε μέχρι σήμερα το άθλημα συνεχίζει δυνατό, η ομοσπονδία μετονομάστηκε από WWF σε WWE και νέοι σταρ αναδύθηκαν. Φυσικά, τα video games συνεχίζουν να ακολουθούν κατά πόδας και να παρουσιάζουν ετησίως μια νέα κυκλοφορία στο είδος, εκμεταλλευόμενα σαφώς και τη φύση του αθλήματος, που προτάσσει το υπερθέαμα και τη συναρπαστική δράση.
Η φετινή κυκλοφορία της 2Κ έχει όμως μια ιδιαιτερότητα. Λόγω των καθυστερήσεων που έχει προκαλέσει η επιδημία του Covid, αλλά και των κακών κριτικών που δέχτηκε η προηγούμενη κυκλοφορία (το WWE 2K20), μας προσφέρει το WWE 2Κ Battlegrounds, έναν τίτλο με σαφώς πολύ πιο arcade προσανατολισμό. Μια ματιά στο opening screen αλλά και σε οποιοδήποτε trailer ή screenshot κάνει φανερό ότι το artwork έχει απομακρυνθεί από τον ρεαλισμό, φέρνοντάς μας αμυδρά στο νου το αντίστοιχο του NBA Jam. Οι χαρακτήρες διαθέτουν υπερμεγέθη κεφάλια και άκρα σε σχέση με τον κορμό, και οι κινήσεις τους έχουν κι αυτές μετατραπεί σε υπεράνθρωπα κατορθώματα. Αυτομάτως, έτσι ο τίτλος ίσως απωθήσει μεν τους λάτρεις της όσο το δυνατόν πιστότερης προσομοίωσης των αγώνων, πιθανόν δε, θα ελκύσει όσους θέλουν μια διασκεδαστική ενασχόληση με “over the top” δράση. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.
Το WWE 2K battlegrounds διαθέτει ένα story mode με διάρκεια γύρω στις 10 ώρες. Η ιστορία ακολουθεί έναν manager, ο οποίος θέλει να ανανεώσει το άθλημα και το θέαμα, και ψάχνει τους καλύτερους rookie παλαιστές. Γίνεται έτσι φανερό ότι ο παίκτης, στη διάρκεια του story mode, δεν θα ελέγξει κάποιον γνωστό wrestler, αλλά νέους χαρακτήρες. Στην πορεία, βέβαια, θα βρεθεί αντιμέτωπος με σταρ του χώρου, νέους αλλά και παλιούς legendary χαρακτήρες όπως ο Jake the Snake. Η εξέλιξη της ιστορίας δίνεται με τη μορφή comic panels, το σχέδιο των οποίων δεν μας ενθουσίασε. Η ίδια η ιστορία δεν είναι κάτι το εξαιρετικό, διαθέτει βέβαια χιούμορ και κομιξάδικες καταστάσεις, αλλά τελικά δεν είναι κάτι περισσότερο από το κλασικό “ο άγνωστος που θα φτάσει στην κορυφή του κόσμου”.
Ο παίκτης μπορεί να ακολουθήσει μια γραμμική πορεία στην ιστορία από την αρχή ως τον τελικό αγώνα, αλλά καλό είναι να εξερευνήσει και τα παρακλάδια αυτής, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα το ξεκλείδωμα power-ups, νέων χαρακτήρων και αρενών που θα χρησιμοποιήσουν μετά στο multiplayer. Να σημειωθεί ότι οι τελευταίοι αγώνες του campaign (όταν ο παίκτης θα φτάσει να αγωνίζεται στη Wrestlemania) είναι καλοδεχούμενα δύσκολοι και προσφέρουν μια καλή πρόκληση.
Στο νευραλγικό κομμάτι του gameplay, τα πράγματα είναι διφορούμενα. Καταρχάς, κάθε παλαιστής ανήκει σε ένα συγκεκριμένο class. Υπάρχουν οι All-Rounder, Τechnician, Brawler, Powerhouse και High-Flyer. Οι κλάσεις αυτές έχουν αισθητές διαφορές μεταξύ τους -για παράδειγμα, οι All-Rounder ξεσηκώνουν ευκολότερα το κοινό (το οποίο κάνει έπειτα ευκολότερο να κάνουμε επιτυχημένο pin στον αντίπαλο), οι Powerhouse είναι αργοί αλλά κάνουν μεγάλη ζημιά, οι Technicians είναι καλοί στα throws και τα counters, οι Brawlers κάνουν καλή χρήση των αντικειμένων της αρένας (καρέκλες, κιθάρες, μέχρι και μηχανάκια) και οι High-Flyers αρέσκονται στα άλματα από τα σκοινιά.
Κάθε κλάση έχει το δικό της health και stamina καθώς και τις δικές της ειδικές κινήσεις και throws. Το κακό είναι πως οι παλαιστές που ανήκουν στο ίδιο class έχουν ελάχιστες διαφορές μεταξύ τους. Σίγουρα, κάθε ένας έχει το δικό του signature και finisher move (που ενεργοποιούνται όταν το Ηeat του χαρακτήρα γεμίσει και πατήσουμε το L2+R2) αλλά από κει και πέρα πραγματικά όλοι, για παράδειγμα, οι Powerhouse μοιάζουν σαν αλλαγμένα skins. Αυτό κάνει το παιχνίδι εύκολο μεν στην εκμάθηση, μειώνει όμως κατά πολύ την αντοχή του στο χρόνο, καθώς ο παίκτης ουσιαστικά νοιώθει ότι το υπερμεγέθες ρόστερ είναι στην πραγματικότητα πέντε μόνο διαφορετικοί fighters.
Κατά τ’ άλλα, ο παίκτης μπορεί να πραγματοποιήσει punch και kick combos, διάφορα throws, να κάνει counter ένα throw, να εκτελέσει ειδικές κινήσεις, να αμυνθεί και να εκτελέσει parries αν αμυνθεί ακριβώς τη στιγμή που επιτίθεται ο αντίπαλος. Τα power-ups που προαναφέρθηκαν, ξεκλειδώνουν κατά τη διάρκεια του campaign και μπορούν να αλλάξουν τη ροή της μάχης. Ουσιαστικά έχουμε μια μπάρα που γεμίζει όσο περνάει ο χρόνος και έχει τρία tiers. Όταν ένα tier γεμίσει, ο παίκτης μπορεί να ενεργοποιήσει μια power που π.χ. του γεμίζει μέρος του health ή κάνει τα χτυπήματά του unblockable. Εδώ υπάρχουν στοιχεία στρατηγικής, τόσο στην επιλογή των power-ups που θα μας συνοδεύσουν στη μάχη όσο και στo αν θα ενεργοποιήσουμε την tier 1 δύναμη ή θα περιμένουμε να γίνουν διαθέσιμες οι tier 2 – 3 powers.
Όπως προαναφέρθηκε, τα throws και οι ειδικές κινήσεις έχουν έντονο arcade άρωμα. Τα χέρια των παλαιστών παίρνουν κυριολεκτικά φωτιά, ο αντίπαλος παγώνει με freeze breaths αλά Superman και τα κορμιά εκτοξεύονται 10 μέτρα στον αέρα. Οι πίστες είναι σχετικά λίγες στον αριθμό (7 διαθέσιμες) αλλά είναι σίγουρα πρωτότυπες, με τον παίκτη να παλεύει τη μια σε ένα βάλτο της Florida και την άλλη σε ένα σκωτσέζικο κάστρο. Κάθε πίστα έχει και ένα interactive στοιχείο -π.χ. στη Florida μπορούμε να πετάξουμε τον αντίπαλο στο στόμα ενός αλιγάτορα, ή στο Boot camp να ανεβούμε σε ένα ελικόπτερο και να πέσουμε σαν βόμβα στο ρίνγκ. Αυτά τα στοιχεία μας έκαναν να χαμογελάσουμε την πρώτη φορά που τα είδαμε, αλλά γρήγορα η πρώτη εντύπωση ξεφτίζει και γίνονται βαρετά, για να μην πούμε ότι χαλάνε κάπως και το ρυθμό της μάχης.
Πρέπει να αναφερθεί ότι το παιχνίδι διαθέτει αξιοσημείωτη ποικιλία από modes όπως One on One, Tag Team, Cage Match (ο παίκτης πρέπει να μαζέψει σάκους με λεφτά και να αποδράσει) και Royal Rumble, που ανεβάζουν κάπως την ποικιλία του gameplay. Σε γενικές γραμμές, συναντήσαμε ένα σύστημα μάχης που από τη μία δεν απαγορεύει το button mashing, αλλά από την άλλη προσφέρει ένα στοιχειώδες βάθος που επιτρέπει την εφαρμογή μιας κάποιας στρατηγικής (δε συγκρίνεται βέβαια με το βάθος καλών fighing παιχνιδιών). Εκτός του story mode, ο παίκτης μπορεί φυσικά να παίξει και exhibition matches με όσους αθλητές έχει ξεκλειδώσει, καθώς και multiplayer matches, online ή στον καναπέ με φίλους του. Υπάρχει επίσης και ένας στοιχειώδης creator νέων αθλητών και battlegrounds.
Όσον αφορά glitches και λοιπά τεχνικά προβλήματα, το παιχνίδι μάς πέταξε στο μενού του PS4 όχι λίγες φορές, κυρίως σε αγώνες που συμμετέχουν πάνω από δύο αθλητές. Αν αναλογιστεί κάποιος ότι ένα Royal Rumble μπορεί άνετα να διαρκέσει ως και 10 λεπτά, καταλαβαίνει ότι ο εκνευρισμός αν αυτό συμβεί προς το τέλος θα είναι έκδηλος, Γνώμη μας είναι ότι η φύση του τίτλου είναι τέτοια, που θα δώσει τη μεγαλύτερη διασκέδαση σε μια παρέα που θα μαζευτεί στον ίδιο χώρο και θα έχει διάθεση να παίξει τα δικά της tournaments, ελέγχοντας τους αγαπημένους της χαρακτήρες. Σε τοπικό multiplayer σίγουρα ο τίτλος μπορεί να δώσει γέλιο και ανάλαφρες στιγμές gaming. Το πόσο θα διαρκέσει αυτό, επαφίεται στην αγάπη του καθενός για το συγκεκριμένο άθλημα και στο πόσο διασκεδαστικό ή όχι θα του φανεί να εκτελεί ουσιαστικά την ίδια ρουτίνα ξανά και ξανά.
Για το τέλος, αφήσαμε τον… “ελέφαντα στο δωμάτιο”, την επάρατη τακτική των microtransactions. Το WWE 2K Battlegrounds μπορεί να προσφέρεται σε χαμηλότερο αντίτιμο (αυτή τη στιγμή στα 40 ευρώ) από τα συνηθισμένα, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα του χαριστούμε και θα δικαιολογήσουμε το οικονομικό ή χρονικό (ελέω grinding) ξεζούμισμα που απαιτεί από τον παίκτη. Το ρόστερ είναι όντως εντυπωσιακό (70 χαρακτήρες ως τώρα και άλλοι 60 που θα έρθουν ως DLC). Όμως, μόνο 20 από αυτούς είναι unlocked από την αρχή. Οι υπόλοιποι -και σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται όλοι οι θρύλοι, όπως ο Hulk Hogan, ο Andre the Giant και ο Undertaker- ξεκλειδώνονται είτε με fight money είτε με αληθινά χρήματα από το store. Αν ένας παίκτης τελειώσει το campaign, θα έχει χρήματα για να ξεκλειδώσει 4-5 legends και αυτούς μόνο στη βασική τους μορφή, χωρίς τα δύο επιπλέον skins τους. Είπαμε ότι οι χαρακτήρες είναι ουσιαστικά πέντε fighters και τα unlockables αυτά είναι στην ουσιά reskins, αλλά αυτή την τακτική θα τη στηλιτεύουμε όπου σταθούμε κι όπου βρεθούμε. Τουλάχιστον, οι DLC χαρακτήρες θα διατίθενται χωρίς έξτρα χρέωση, θα θέλουν όμως φυσικά και αυτοί το αντίστοιχο αντίτιμο για να ξεκλειδωθούν.
Για τους φανατικούς, το WWE 2K Battlegrounds αποτελεί μια ενδιαφέρουσα και αν μη τι άλλο πρωτότυπη πρόταση, με έμφαση στην ανέμελη διασκέδαση και στο arcade gameplay. Το επαναλαμβανόμενο, όμως, gameplay, το μικρό βάθος του ρόστερ (παρά την πολυκοσμία) και τα επονείδιστα transactions, μας απαγορεύουν να το προτείνουμε στη μεγάλη πλειοψηφία του gaming κοινού. Από την άλλη, οι arcade wrestling επιλογές μας περιορίζονται σε αυτό…
Το WWE 2K Battlegrounds κυκλοφορεί για PS4, PC, Switch και Xbox One από τις 18/9/2020. Το review βασίστηκε στην έκδοσή του για το PS4, με review code που λάβαμε από τον διανομέα, τη CD Media.
