Σε γενικές γραμμές είναι καλό η ζωή να προχωράει μπροστά και ένα παιχνίδι να δοκιμάζει νέα πράγματα, αλλά δεν είναι όλες οι αλλαγές για καλό. Είναι σημαντικό να χειρίζεται κανείς με μεγάλη προσοχή τις πιο σημαντικές και χαρακτηριστικές πτυχές του. Δεν θα δείτε Gran Turismo με ανάλαφρη arcade νοοτροπία, δεν θα δείτε GTA χωρίς ειρωνεία και σαρκασμό, ούτε Souls που δε σου μαυρίζει την ψυχή. Με το Battlefield 2042 λοιπόν, η DICE καταφέρνει να πειράξει τόσο ορισμένες θεμελιώδεις αρχές ενός Battlefield, ώστε να μην είμαστε σίγουροι τι παιχνίδι παίζουμε. Το τι ακριβώς θέλει να κάνει με το Battlefield 2042 ίσως αχνοφαίνεται κάπου στο βάθος πίσω από κάτι αμμοθύελλες και τυφώνες, αλλά αυτή τη στιγμή παραδίδει ένα παιχνίδι χωρίς ξεκάθαρο πλάνο, χωρίς αρχή, μέση και τέλος.
Να σας πούμε και το σενάριο; Όχι ότι κάνει καμία διαφορά, αλλά ας το κάνουμε. Το σωτήριο (και όχι τόσο μακρινό πλέον, ε;) έτος 2042, το παγκόσμιο σύστημα θα έχει τα θεμάτακια του. Για την ακρίβεια και τώρα τα έχει, απλά υποθέτουμε ότι το 2042 το σύστημα θα καταρρεύσει και επίσημα και θα πάψουμε να κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας παίρνοντας δάνεια για να αποπληρώνουμε δάνεια.
Η στάθμη του νερού παντού ανεβαίνει, φυσικές καταστροφές απειλούν κάθε γωνία του πλανήτη, η παγκόσμια οικονομία καταρρέει, ΗΠΑ και η Ρωσία πλακώνονται κανονικότατα, και μέσα σε αυτό οι πολίτες των failed states λέγονται non-pats, δεν έχουν πατρίδα και δεν υπηρετούν κανέναν. Τι ρόλο παίζουν οι non-pats στο νέο αυτό παγκόσμιο γίγνεσθαι; Πώς φτάσαμε εδώ; Πώς προχωράει η ανθρωπότητα; Σε τι κόσμο θα φέρουμε τα παιδιά μας Νίκο Τσιαμτσίκα; Τι σημαίνουν όλα αυτά; Τίποτα. Προχωράμε.
Το Battlefield 2042 έρχεται με τρία modes: Portal, Hazard Zone, και All-Out Warfare τα οποία γράψαμε με τη σειρά προτίμησης του γράφοντος. Το Portal δίνει την ευκαιρία να παίξουμε παλιότερες δόξες της σειράς από το Battlefield Bad Company 2, το Battlefield 3 και άλλα, και αυτή τη στιγμή είναι ό,τι καλύτερο έχει να προσφέρει το παιχνίδι. Το Hazard Zone είναι η προσπάθεια της DICE να κάνει ένα δικό της mode αντί να φτιάξει ένα battle royale. Εκ του αποτελέσματος, θα ήταν προτιμότερο να κάνει ένα τυπικό battle royale, παρά ένα προβληματικό mode του οποίου η παικτική βάση έχει ήδη πεθάνει.
Και δυστυχώς, το χειρότερο mode είναι το κλασικό και βασικό Battlefield mode, το All-Out Warfare, για λόγους που θα αναφέρουμε παρακάτω. Φέτος είναι και η πρώτη φορά μετά από χρόνια που δεν συναντάμε ούτε υποψία Single Player, αφού λείπουν έστω και τα βασικά επεισοδιακά σενάρια που λειτουργούσαν ως μικρά showcases των μηχανισμών και της εποχής του εκάστοτε Battlefield. Το κακό δεν είναι μεγάλο αφού το Battlefield franchise ανέκαθεν ήταν ένα καθαρόαιμο multiplayer παιχνίδι, κι ας είχαμε μια αδυναμία στην παλιοπαρέα του Bad Company – γενικά θα αναφερθούμε αρκετά στο Bad Company 2, σχωράτε μας κιόλας, αδυναμίες είναι αυτές.
Θεωρούμε ότι έστω και έτσι, το single player κομμάτι παρέμενε ενδιαφέρον και κάτι που κάποια στιγμή όλοι οι παίκτες ασχολούνταν έστω και λίγο. Αλλά μιας και δεν υπάρχει campaign, υποθέτει κανείς ότι έπεσε πολύ βάρος στο να τρέχει σωστά το multiplayer, που αποτελεί πλέον το 100% του παιχνιδιού. Αλλά όχι.
Tο Battlefield 2042 είναι ένα μισοτελειωμένο παιχνίδι γεμάτο με άκρως ενοχλητικά bugs και glitches σε κάθε γωνιά. Δεκάδες crashes και προβληματικοί servers τις πρώτες εβδομάδες, και μια κατάσταση που κανείς δεν είναι σίγουρος τι ακριβώς φταίει. Είναι η σύνδεσή μας; Είναι ο server; Είναι το προβληματικό bullet spread που δεν βγάζει κανένα νόημα; Σημαδεύουμε άψογα τον εχθρό στο δόξα-πατρί στα 100 μέτρα, και δεν έχουμε ιδέα που κατέληξε η σφαίρα. Μήπως τότε φταίει το επίσης προβληματικό hit detection; Ξανά, δεν έχουμε ιδέα.
Οι σφαίρες σταματάνε σε αόρατα αντικείμενα, άλλες φορές σημαδεύουμε άστοχα και πετυχαίνουμε κάτι, άλλες φορές αδειάζουμε μια γεμιστήρα και δεν καταλαβαίνουμε πώς στέκονται ακόμα οι αντίπαλοι και οι γλάστρες γύρω τους. Από την άλλη, τζετ και ελικόπτερα μπαίνουν μέσα σε ουρανοξύστες αφού κυριολεκτικά κάποιος ξέχασε να βάλει collision detection. Έχουμε ένα σπασμένο revive σύστημα που λειτουργεί όποτε θυμάται, και καταλήγουμε να προσπαθούμε να «σηκώσουμε» συμπαίκτες που φαίνονται ζωντανοί αλλά έχουν σκοτωθεί. Ή και όχι, δεν είμαστε σίγουροι.
Ταυτόχρονα, έχουμε και άκρως προβληματικό balancing. Οχήματα που ισοπεδώνουν την όποια ισορροπία του gameplay και καταλήγουν σε έναν χαοτικό αχταρμά, ενώ βλέπουμε το NTW-50 sniper να καταστρέφει ένα τανκ με λιγότερες σφαίρες από τις ρουκέτες που θα χρειαστεί ένα ρουκετοβόλο. Ειλικρινά δεν αξίζει να αναλώσουμε άλλο χρόνο και ψηφιακό μελάνι στην ατελείωτη λίστα με τα τεχνικά θέματα. Είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα φτιαχτούν κάποια στιγμή, αλλά τώρα υπάρχουν σε ένα παιχνίδι που εκατομμύρια παίκτες πλήρωσαν για να παίξουν “early access”.
Κάποιες φορές λοιπόν το Battlefield 2042 λειτουργεί – και τότε είναι πράγματι εντυπωσιακό και διασκεδαστικό – και άλλες, πολύ περισσότερες, καταρρέει σαν πύργος από τραπουλόχαρτα. Ας υποθέσουμε όμως ότι αυτά είναι λάθη που θα διορθωθούν και πάμε σε αυτά όπου η DICE με πλήρη επίγνωση έβαλε τα χέρια της και έβγαλε τα μάτια της (και τα δικά μας).
Καταρχάς, specialist system. Θυμάστε κάποτε στα Battlefield παιχνίδια που υπήρχαν ρόλοι; Θυμάστε κάποτε που υπήρχαν στιγμές που η εξέλιξη της μάχης γεννούσε δυναμικά νέες ανάγκες στο πεδίο, που η κραυγή “We need a medic” είχε νόημα; Υπήρχαν στιγμές που η παρουσία ενός sniper ξεκλείδωνε την μάχη καθαρίζοντας ένα καλά οχυρωμένο σημείο. Υπήρχαν στιγμές που ένας engineer έσωζε ηρωικά την βάση με δυο καλοζυγισμένες ρουκέτες.
Πλέον η δυναμική της μάχης δεν επηρεάζεται από τους specialists, δεν υπάρχουν ρόλοι και άνθρωποι που ξέρουν να τους παίζουν καλά. Όλοι τα κάνουν όλα, συνήθως μέτρια, και τα ματς καταλήγουν deathmatch μεταξύ ίδιων στρατιωτών με συγκεκριμένα όπλα, συγκεκριμένα attachments και loadouts. Όλοι είναι medics και κανένας δεν είναι medic. Επίσης, 22 όπλα συνολικά είναι ένα αστείο νούμερο το οποίο δεν χρειάζεται σχολιασμό. Ένα βασικό κομμάτι της Battlefield εμπειρίας έχει πεταχτεί από το παράθυρο, και αυτό που το έχει αντικαταστήσει δεν λειτουργεί αυτή τη στιγμή.
Δεύτερον, το call-in σύστημα, με το οποίο καλούμε οχήματα στο πεδίο της μάχης. Πλέον τα οχήματα δεν εμφανίζονται στη βάση μας, αλλά μπορούμε να τα καλούμε από αέρος ή να κάνουμε spawn σε αυτά. Το οποίο ακούγεται ενδιαφέρον, μέχρι να ανεβούμε με ασανσέρ στην ταράτσα ενός ουρανοξύστη και ένα τανκ περιμένει να ανοίξει η πόρτα για να μας εξαϋλώσει. Και γενικά ένας χαμός από υπερβολικά πολλά οχήματα και με κερασάκι στην τούρτα τα άκρως ενοχλητικά hovercraft που στοιχειώνουν τα όνειρα των gamers που ασχολήθηκαν με το παιχνίδι τις πρώτες εβδομάδες.
Τρίτον, οι νέοι χάρτες είναι μια τεράστια απογοήτευση. Και να πούμε ότι είναι πολλοί; Επτά στο σύνολο, και διαγωνισμός του λιγότερου κακού μεταξύ τους. Ένα δάκρυ κυλάει κάθε φορά που σκεφτόμαστε τους θρυλικούς χάρτες του Bad Company 2, και τώρα τρέχουμε ανάμεσα σε απρόσωπα περιβάλλοντα με τεράστια κενά. Οι νέοι χάρτες δεν έχουν κάτι το χαρακτηριστικό, δεν έχουν σημεία τα οποία φαίνεται μέχρι τώρα να μπορούν να γίνουν ο καμβάς επικών μαχών, και θα ξεχαστούν σύντομα. Μεγάλα κενά που σπάνε τη ροή, με τεράστια κενά χωρίς κάλυψη ή ποικιλία, και μεγάλες αποστάσεις τις οποίες πρέπει να διασχίσουμε για να φτάσουμε σε σημεία ενδιαφέροντος.
Ταυτόχρονα, σε ορισμένους χάρτες υπάρχει φοβερή ανισορροπία μεταξύ αμυνόμενων και επιτιθέμενων, όπου οι επιτιθέμενοι είναι σε πολύ μειονεκτική θέση. Και έχουμε και τα πολυδιαφημισμένα εφέ από αμμοθύελλες, τυφώνες, και πυραύλους που εκτοξεύονται. Ποια είναι ουσία τους ρωτάτε πέρα από το να δείχνουν κουλ; Καμία απολύτως. Θυμάστε στο Battlefield 4 που έπεφτε ένας ολόκληρος ουρανοξύστης και άλλαζε τον χάρτη; Δεν υπάρχει τίποτα παρόμοιο στο 2042. Πλέον δεν πέφτουν ούτε οι βασικοί τοίχοι από ασήμαντα κτήρια.
Αλλά δεν χρειάζεται να φτάνουμε μακριά αφού λείπουν ΒΑΣΙΚΕΣ λειτουργίες. Ποιος ο λόγος να αφαιρεθεί το scoreboard; Ποιος είδε το scoreboard και θεώρησε ότι πρέπει να φύγει και να μην αντικατασταθεί με κάτι άλλο; Ποιο ήταν το πρόβλημα του scoreboard, μπορεί να μας πει κάποιος; Επίσης, γιατί να μην μπορούμε να κάνουμε zoom στον χάρτη; Γιατί τα squads αλλάζουν κατά τη διάρκεια της μάχης; Δεκάδες ερωτήματα στα οποία μόνο ο κ. Χαρδαβέλας μπορεί να δώσει απάντηση.
Το μόνο που σώζει ελαφρώς το πακέτο, είναι το Portal mode, το οποίο έστω και πετσοκομμένα παρουσιάζει ορισμένα από τα καλύτερα παιχνίδια της σειράς όπως το Bad Company 2, το Battlefield 3 και το 1942. Έστω κι έτσι, με μόλις δυο χάρτες και χωρίς progression, το Bad Company 2 παραμένει η καλύτερη battlefield εμπειρία και με την υπέροχη απλότητά του δίνει μαθήματα 10 χρόνια αργότερα. Από την μία, είναι πολύ ευχάριστο που τα έχουμε αυτά. Από την άλλη, είναι παράδοξο το ότι οι καλύτερες πτυχές του Battlefield 2042 βρίσκονται στις παλιές δόξες του franchise.
Δεν υπάρχει χάρτης που να κοιτάζει στα μάτια ούτε το 1/3 των Atacama Desert και Valparaiso. Δεν υπάρχει balance καλύτερο και πιο λειτουργικό από αυτό των classes του Bad Company 2. Μια ολόκληρη εταιρία κατάφερε να δημιουργήσει ένα τερατώδες προϊόν, του οποίου τα καλύτερα και πιο λειτουργικά κομμάτια είναι αυτά που ήρθαν από πολύ παλιότερες εκδόσεις της σειράς. Για να το κάνουμε πιο λιανά, το καλύτερο κομμάτι του Battlefield 2042, είναι το Battlefield: Bad Company 2. Και αυτό ακούγεται καλό, αλλά δεν είναι καλό.
Στον πυρήνα του, το Battlefield 2042 έχει καλές βάσεις και όταν λειτουργεί είναι πράγματι διασκεδαστικό και εντυπωσιακό. Αυτή τη στιγμή όμως το πετυχαίνει σπάνια, ενώ δεν είναι ξεκάθαρο το τι θέλει να είναι. Θέλει να είναι μια tactical πολεμική εμπειρία; Θέλει να είναι χαοτικό shooter; Θέλει να είναι all-out vehicle warfare; Πίσω από όλα αυτά, φαίνεται μόνο η ενοχλητική τάση το Battlefield να γίνει ένα μοντέρνο, YouTube friendly προϊόν με “Battlefield” στιγμές. Παλιότερα, έστω και με προβλήματα, τα Battlefield παιχνίδια είχαν τις μπότες τους γερά στο έδαφος. Φέτος το όλο εγχείρημα είναι μετέωρο.
Από τη μια αναγνωρίζουμε ότι πάρθηκαν ρίσκα, και έγιναν κάποια πειράματα για κάτι διαφορετικό. Η wingsuit έχει ενδιαφέρον και το σύστημα του live customisation των όπλων είναι όμορφο και χρήσιμο, καθώς βοηθάει να αλλάζουμε τον οπλισμό ανάλογα με τις ανάγκες της μάχης, αλλά είναι και αυτά παραδείγματα ενός βασικού προβλήματος: όλα είναι τόσο ρευστά και χαοτικά. Δεν υπάρχουν ρόλοι, οι χάρτες δεν έχουν γοητεία, τα οχήματα πέφτουν παντού από τον ουρανό, τα squads δεν λειτουργούν, και δεν υπάρχει αίσθηση τακτικής και οργανωμένου πολέμου.
Και το κυριότερο πρόβλημα του Battlefield 2042 αυτή τη στιγμή, πέρα από λάθος σχεδιαστικές επιλογές, είναι ότι δεν είναι έτοιμο. Αυτό που βλέπουμε έχει πράγματι φοβερές δυνατότητες, αλλά χρειαζόταν τουλάχιστον κάποιους μήνες ακόμα. Το Battlefield 2042 είναι ένα μέτριο FPS, ένα μέτριο προϊόν, και κυρίως, ένα κακό Battlefield.
Όταν λειτουργεί, είναι πράγματι ένα διασκεδαστικό παιχνίδι, με την ίδια λογική που ένα χαλασμένο ρολόι λέει τη σωστή ώρα δυο φορές τη μέρα. Και μπορούμε εν μέρει να συγχωρήσουμε ένα πείραμα, μια προσπάθεια που δεν βγήκε, γιατί έτσι είναι η ζωή. Αλλά το πρόβλημα με το Battlefield 2042, και ορισμένες κυκλοφορίες των ημερών (βλ. GTA Trilogy) είναι στην ουσία άλλο. Δεν καταλαβαίνουμε πλέον τι νομίζουν ότι κάνουν ορισμένες εταιρίες δισεκατομμυρίων, αλλά οφείλουν να σεβαστούν το κοινό τους.
Ο μέσος gamer είναι ένας άνθρωπος με ζωή, δουλειά, οικογένεια, φίλους, ασχολίες, και επιλέγει να δίνει τα χρήματα και το χρόνο που του περισσεύουν στο χόμπι που αγαπά. Η DICE μπαίνει στον χορό των εταιριών που δεν σέβονται τον χρόνο που επενδύει κάποιος στο προϊόν τους. Ναι, σε κάποιους μήνες ίσως να είναι πολύ καλύτερο, αλλά αυτή τη στιγμή η Ultimate Edition κοστίζει 120 ευρώ. ΕΚΑΤΟΝ ΕΙΚΟΣΙ ΕΥΡΩ ΟΛΟΓΡΑΦΩΣ. Σε ένα παιχνίδι που δεν έπρεπε να κυκλοφορήσει. Τέτοιες νοοτροπίες πρέπει πλέον να τιμωρούνται. Δεν είναι αποδεκτό στο έτος 2021 να αγοράζουμε κάτι που θα είναι έτοιμο το 2042.
To Battlefield 2042 κυκλοφορεί από τις 19/11/21 για PS5, PS4, PC, Xbox Series και Xbox One. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για το PS5 με review code που λάβαμε από την Bandai Namco Entertainment Greece.
