Όσοι επιχείρησαν κάποια στιγμή να εντοπίσουν ορισμένα καλά παιχνίδια για το κινητό τους (μετρημένα είναι ανάμεσα από τα χιλιάδες) πιθανότατα να είχαν την τύχη να πέσουν πάνω στα Kingdom Rush της Ironhide Game Studio. Η εν λόγω τετραλογία, με τελευταίο το Kingdom Rush Vengeance (2018), κατάφερνε όχι μόνο να αποτελεί μία από τις καλύτερες συντροφιές για μεγάλα ταξίδια ή για “δύο πίστες ακόμα πριν με πάρει ο ύπνος”, αλλά και μία από τις καλύτερες προτάσεις για το είδος του tower defense.
Τέσσερα παιχνίδια μετά, μάλλον η ομάδα ανάπτυξης μάλλον θεώρησε ότι ήρθε του χρόνου το πλήρωμα για να δοκιμάσει την τύχη του συγκεκριμένου fantasy σύμπαντος σε ένα διαφορετικό είδος, μέσω του spin-off Legends of Kingdom Rush. Τα ζωηρά χρώματα του εικαστικού, η έντονα κόμικ και cartoon αισθητική του καθώς και το έξυπνα οπτικοποιημένο χιούμορ είναι στοιχεία που δεν θα μπορούσαν παρά να παραμένουν έκδηλα, μένοντας πιστό σε όλες τις προηγούμενες και επόμενες δουλειές της Ironhide Game Studio.
Ο τομέας όπου το Legends of Kingdom Rush παίρνει μία πλάγια διαδρομή σε σχέση με τη βασική σειρά του Kingdom Rush είναι αυτός του gameplay, αφήνοντας πίσω το είδος του tower defense προς όφελος του turn-based tactics. Μην περιμένετε βέβαια βάθος XCOM, δεδομένου ότι διατηρεί τη φιλοσοφία του εύπεπτου παιχνιδιού, τουλάχιστον όσον αφορά στην εκμάθηση των κανόνων και των ικανοτήτων των ηρώων, αν και η πρόκληση διατηρείται σε υψηλά επίπεδα, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τα προηγούμενα Kingdom Rush.
Η απλότητα του παιχνιδιού βέβαια δεν αποτελεί κάτι το αρνητικό, ιδίως λαμβάνοντας κανείς υπόψη τις καταβολές τους στα κινητά της Apple (έκδοση η οποία κυκλοφόρησε το περασμένο έτος). Η έκδοση για τους υπολογιστές δεν έρχεται με προσθήκες, διατηρώντας την απλοϊκή φιλοσοφία, η οποία θα λέγαμε ότι ως έναν βαθμό είναι μάλλον προτιμότερη στην πιο εφήμερη ενασχόληση που ενδέχεται να έχει κανείς στο κινητό του.
Η Ironhide Game Studio φαίνεται να πόνταρε πολλά στο replayability, καθώς συνολικά υπάρχουν μόλις πέντε διαφορετικοί κόσμοι, διάρκειας μισής ώρας ο καθένας, κάτι που σημαίνει ότι μετά βίας θα χρειαστείτε παραπάνω από 3-4 ώρες για να τους ολοκληρώσετε. Εκεί δηλαδή που διασκεδάζαμε με το παιχνίδι και νοιώθαμε ότι μόλις ξεμπερδέψαμε με την εισαγωγή, είδαμε με έκπληξη να πέφτουν οι τίτλοι τέλους, κάτι που αρχικά μας δημιούργησε την εντύπωση ότι στόχευαν σε κάποιο χιουμοριστικό “τρολάρισμα”.
Κάθε ένας από τους κόσμους μάς τοποθετεί σε μία ξεχωριστή θεματική, με τους δικούς του εχθρούς (orcs, trolls, shamans κ.λπ.), επιτρέποντάς μας να κινηθούμε με ιδιαίτερα γραμμικό τρόπο σε έναν χάρτη. Σε αυτόν μπορούμε να κάνουμε ορισμένες -λιγοστές- επιλογές για τη διαδρομή που θα ακολουθήσουμε έως το τελικό boss. Οι επιμέρους στάσεις περιέχουν επίπεδα με εχθρούς, μαγαζάκια για την αγορά των λιγοστών αναλώσιμων ή τοποθεσίες με τυχαία περιστατικά.
Τα τελευταία προσφέρουν μία μικρή και άνευ σημασίας ιστοριούλα, όπου ανάλογα με το ρίξιμο των ζαριών ορίζεται η θετική ή αρνητική έκβασή της. Χωρίς να αποτελεί κάτι ιδιαίτερο, είναι τουλάχιστον ένα απαραίτητο κομμάτι της περιπέτειας, που προσδίδει μία αμυδρά επίγευση τυχαιότητας σε κάθε επίσκεψή μας σε έναν κόσμο. Οι πιθανότητες σε αυτά τα τυχαία συμβάντα είναι ξεκάθαρα με το μέρος μας, οδηγώντας σε συντριπτικά περισσότερες θετικές εκβάσεις έναντι των αρνητικών, κάτι που προδίδει εμφανώς ότι βασικός τους στόχος είναι να ενδυναμώσουν την ομάδα μας.
Το ουσιαστικό κομμάτι της εμπειρίας φυσικά βρίσκεται στο πεδίο της μάχης. Η κατάσταση εδώ μεταφέρει την πλέον απλουστευμένη εκδοχή των tactical παιχνιδιών. Κάθε ένας από τους χαρακτήρες μας έχει δύο διαθέσιμες ικανότητες, οι οποίες μπορούν να φτάσουν τις τέσσερις έπειτα από τα level ups. Αυτές οι ικανότητες είναι άμεσα κατανοητές, και σε συνδυασμό με το μάξιμουμ των τεσσάρων χαρακτήρων που μπορούμε να έχουμε στην ομάδα μας, εύκολα οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η εκμάθηση των χαρακτήρων γίνεται σχεδόν άμεσα.
Μία ρανίδα εμπλουτισμού στις τακτικές έρχεται από τη δυνατότητα να λάβουμε ξεχωριστά buffs, ανάλογα με τον χαρακτήρα, εάν αποφασίσουμε στον γύρο του να μην εκτελέσουμε καμία ικανότητα. Επιπλέον, υπάρχει η δυνατότητα για ισχυρότερες επιθέσεις όταν αυτές πέσουν σε εχθρούς που έχουν κάποιο status effect (stun, immobilize). Τα απολύτως απαραίτητα δηλαδή, ώστε να σκεφτούμε ορισμένες φορές για 3-4 δευτερόλεπτα παραπάνω την επόμενη κίνηση.
Όπως προείπαμε αυτή η απλότητα είναι ένα από τα θετικά στοιχεία του τίτλου, καθώς εμφανέστατα στοχεύει σε μία εύπεπτη εκδοχή του είδους. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι απλά “οργώνουμε” τους εχθρούς, αφού οι κινήσεις δίχως την παραμικρή σκέψη σίγουρα θα σας οδηγήσει στην ολοκληρωτική ήττα, ακόμα και στην αρχή κάθε περιπέτειας. Ιδίως μάλιστα το τελικό boss κάθε κόσμου θα σας φέρει απέναντι σε ιδιαίτερα απαιτητικές και δουλεμένες μάχες. Κάθε boss έχει τη δική του ιδιαιτερότητα, δίχως να καταφεύγει σε άδικα ισχυρές τακτικές. Ναι μεν οι επιθέσεις του και οι διάφορες ειδικές ικανότητές του θα κάνουν τη ζωή σας δύσκολη, αλλά με λίγη προσοχή θα δείτε σύντομα πως δύσκολα θα εγκλωβιστείτε αν κινηθείτε με λίγη σκέψη.
Επανερχόμαστε όμως στο βασικό θέμα του παιχνιδιού, που έχει να κάνει με τον ελλιπή αριθμό κόσμων. Η Ironhide Game Studio επιχειρεί να το αντισταθμίσει μέσω της ύπαρξης δεκάδων achievements, που θεωρητικά θα σας πείσουν να επανέρθετε στα επίπεδα προκειμένου να εκπληρώσετε διάφορα ζητούμενα (εξόντωση ενός boss πριν μπορέσει να πολεμήσει στη δεύτερη φάση του, ολοκλήρωση μίας περιπέτειας χωρίς να χάσετε οποιονδήποτε χαρακτήρα και πολλά άλλα).
Προς την κατεύθυνση του replayability βοηθάει και η ύπαρξη μεγάλης ποικιλίας ηρώων και πολεμιστών, από την οποία μπορείτε να συνθέσετε την αρχική τριμελή ομάδα σας (εντός του κόσμου λαμβάνετε με τυχαίο τρόπο τον τέταρτο χαρακτήρα). Και η αλήθεια είναι ότι αυτοί οι χαρακτήρες είναι οπλισμένοι με σχετικά διαφορετικά skills, ώστε όντως να αλλάζουν οι τακτικές που εφαρμόζονται απέναντι από την επίσης αρκετά καλή ποικιλία των εχθρών (δεδομένης και της μικρής διάρκειας του τίτλου).
Δυστυχώς όμως, το στοιχείο της τυχαιότητας δεν είναι τόσο έντονο στο νευραλγικό κομμάτι των επιπέδων. Ήδη από τη δεύτερη επίσκεψή σας σε κάθε κόσμο θα διαπιστώσετε πως τα επίπεδα με τους εχθρούς απλά επαναλαμβάνονται, όπως επίσης και οι συνθέσεις των εχθρών, αλλά ακόμα και κάποιες -θεωρητικά- τυχαίες εκπλήξεις που υποτίθεται ότι περιέχουν (ύπαρξη χωρικών που μπορείτε να διασώσετε και διάφορα άλλα).
Ως εκ τούτου, και γνωρίζοντας με σχεδόν πλήρη βεβαιότητα τι θα εμφανιστεί σε κάθε επίπεδο, είναι αρκετά δύσκολο να πειστεί κάποιος να επανέλθει ξανά και ξανά, απλά και μόνο για να κερδίσει νέα achievements ή να δοκιμάσει νέες συνθέσεις στην ομάδα των ηρώων προκειμένου να επικρατήσει σε αρένες που ήδη κατακτήθηκαν 1-2 ώρες πριν.
Για να μην το αδικήσουμε, το Legends of Kingdom Rush σίγουρα αποτέλεσε μία αρκετά διασκεδαστική και ανάλαφρη εμπειρία, που έρχεται με μία σχεδόν ανακουφιστική απλότητα για το είδος. Ακριβώς όμως λόγω της ευχάριστης φύσης του, η πραγματικά πρόωρη λήξη του δεν γίνεται παρά να δημιουργήσει το αίσθημα της απογοήτευσης, δίνοντας την εντύπωση πως το Ironhide Game Studio ασχολήθηκε με το spin-off ως ένα παράπλευρο project μεταξύ των πιο εκτενών παραγωγών της.
Το Legends of Kingdom Rush κυκλοφορεί για PC από τις 14/7/22. To review μας βασίστηκε σε review code που λάβαμε από το Ironhide Game Studio.