Η αλήθεια είναι πως το Assassin’s Creed Valhalla ήταν μια κακή στιγμή για τη σειρά της Ubisoft, αφού με το ογκώδες περιεχόμενο που πρόσφερε και τη μετριότητα που χαρακτήριζε το “στήσιμο” στο σύνολό του, αναπόφευκτα κούραζε οποιονδήποτε προσπαθούσε να ασχοληθεί μαζί του. Για αυτόν τον λόγο η ανακοίνωση του Assassin’s Creed Mirage ήταν κάτι που δίχασε το κοινό, αφού στην αρχή είχε ανακοινωθεί ως DLC του Valhalla και στην πορεία εξελίχθηκε και παρουσιάστηκε ως ένας standalone τίτλος που επιστρέφει στις ρίζες, τις “καλές στιγμές” της σειράς. Έτσι, λογικό είναι να δημιουργηθεί το ερώτημα για το αν αξίζει να ασχοληθεί κάποιος με τον συγκεκριμένο τίτλο.
Βέβαια, για να απαντηθεί το παραπάνω ερώτημα και να βγει το πόρισμα για το Assassin’s Creed Mirage, καλό είναι να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο τίτλος, στην εισαγωγή του, μας βρίσκει να ακολουθούμε τα βήματα του πρωταγωνιστή Basim, ο οποίος είναι κλέφτης και φιλοδοξεί να κάνει κάτι καλύτερο στη ζωή του. Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, τα γεγονότα που προβάλλονται τον οδηγούν να ενταχθεί στην ομάδα των “Hidden Ones”.
Σε αυτό το σημείο δεν θα αναπτυχθούμε πολύ, ώστε να αποφευχθούν spoilers, ωστόσο, περιληπτικά θα αναφέρουμε πως η ιστορία του τίτλου δεν είναι το ισχυρό του σημείο, αφού οι χαρακτήρες είναι αδύναμοι δίχως ανάπτυξη και εξέλιξη, ενώ και το ίδιο το σενάριο κινείται σε πολύ γνώριμο ύφος για όσους έχουν ασχοληθεί με τη σειρά. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην προσφέρει κάποια έκπληξη, αφού μέχρι και οι ανατροπές που παρουσιάζονται είναι αρκετά προβλέψιμες.
Από εκεί και πέρα έχουμε τα γνώριμα δυνατά σημεία του franchise, που είναι η παρουσίαση-αποτύπωση του κόσμου -εν προκειμένω της Βαγδάτης. Η θρυλική πόλη αποτυπώνεται με διάφορες θεματικές ενότητες, όπως οάσεις, ερήμους, παζάρια στην πόλη, παλάτια, λιμάνια και διάφορα άλλα, τα οποία συνοδεύονται με ζωντάνια από τους NPCs που κατοικούν εκεί. Όλα τα παραπάνω είναι αυτονόητο πως θα τα βιώσετε στο έπακρο μέσα από τη γνώριμη υψηλότατη ποιότητα απόδοσης που μας έχει συνηθίσει εδώ και χρόνια η Ubisoft.
Βέβαια, όπως προαναφέρθηκε, το Mirage επιχειρεί επιστροφή στις ρίζες του franchise, πράγμα που σημαίνει πως η κλίμακα του χάρτη είναι αρκετά μικρότερη σε σχέση με την αντίστοιχη των προηγούμενων “RPG” Assassins Creed τίτλων, χωρίς αυτό να σημαίνει πως έχει μικρό μέγεθος (όπως οι πρώτοι τίτλοι). Αυτό το εύρος απεικονίζεται αρκετά γρήγορα, αφού μέσα από τον χάρτη το παιχνίδι χωρίζει τη Βαγδάτη σε τέσσερις περιοχές, οι οποίες αποτυπώνονται με το ύφος της “Στρογγυλής Πόλης” ή αλλιώς “Πόλης της Ειρήνης”.
Σε αυτό το σημείο αξίζει να τονίσουμε πως η μικρότερη κλίμακα του χάρτη είναι αυτονόητο πως συνεπάγεται λιγότερα εικονίδια και πιο συμπυκνωμένο περιεχόμενο, αποτέλεσμα σίγουρα θετικό για αυτούς που ένιωσαν κόπωση από το υπερβολικό map cleaning που αντιμετώπισαν στους προηγούμενους τίτλους.
Τα γεγονότα (και οι αποστολές) του τίτλου δεν λαμβάνουν χώρα μόνο στην προαναφερθείσα πόλη της Βαγδάτης αλλά και έξω από αυτήν, όπου θα ταξιδέψετε με διάφορα mounts (άλογα, καμήλες) και θα ανακαλύψετε τις διάφορες περιοχές. Η λήψη των αποστολών, η εξέλιξη και η πρόοδος του παιχνιδιού γίνεται μέσα στην πόλη, όπου στα τέσσερα αυτά τμήματα έχουμε τα κρησφύγετα των Hidden Ones, τα οποία λειτουργούν ως κέντρα επιχειρήσεων για να αποκτήσουμε στοιχεία για τους στόχους μας. Αυτοί με τη σειρά τους θα οδηγήσουν στον κύριο εγκέφαλο της οργάνωσης,
Για την επίτευξη αυτών των δολοφονιών, ο Basim έχει το γνώριμο οπλοστάσιο του ξίφους και των hidden blades, όπως και διάφορα εργαλεία (βόμβες καπνού, μαχαίρια ρίψης κ.α.), ενώ δεν απουσιάζει και το παρκούρ, το οποίο λειτουργεί άψογα και μας βοηθάει να κινηθούμε με μαεστρία στον χώρο. Βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε το eagle vision του χαρακτήρα μας, ώστε να βλέπουμε τα σημεία ενδιαφέροντος και τους εχθρούς στον χώρο, ενώ παράλληλα υπάρχει και ο σύντροφος αετός, με τον οποίο μπορούμε να χαρτογραφήσουμε τις τοποθεσίες των αντικειμένων και εχθρών στον χώρο από ψηλά.
Όπως εύκολα γίνεται κατανοητό, το όλο “στήσιμο” του Mirage ακολουθεί το γνώριμο ύφος που προσφέρει εδώ και χρόνια με το εν λόγω franchise η Ubisoft. Δηλαδή, για να βρούμε τα στοιχεία που θα μας οδηγήσουν στον εκάστοτε στόχο, χρειάζεται να κάνουμε διάφορα θελήματα σε χαρακτήρες-κάτοικους της Βαγδάτης, οι οποίοι με τη σειρά τους θα μας οδηγήσουν σε κομμάτια του gameplay, που ακολουθούν το γνώριμο game design της σειράς. Έτσι, για ακόμη μια φορά θα βρεθούμε να κρυφακούμε συζητήσεις, να ακολουθούμε χαρακτήρες από απόσταση, να φέρνουμε αντικείμενα που φυλάσσονται από φρουρούς και, γενικώς, να εκτελούμε διάφορες άλλες παρόμοιες αποστολές που έχουμε βιώσει ξανά σε προηγούμενους τίτλους.
Σε παρόμοιο ύφος βρίσκονται και οι βασικοί στόχοι, όπου προσπαθούμε να εισβάλουμε στον χώρο τους και πρέπει να βρούμε τον τρόπο που θα τους προσεγγίσουμε. Για παράδειγμα, μπορούμε να εισχωρήσουμε αθόρυβα ή να δημιουργήσουμε αντιπερισπασμό με σαματά, ο οποίος θα δημιουργηθεί από μια ομάδα που θα δωροδοκήσουμε με συγκεκριμένες μάρκες.
Οι μάρκες αυτές βρίσκονται είτε σε μπαούλα θησαυρών είτε ως τυχαία ανταμοιβή από τους περαστικούς NPCs που κλέβουμε. Βέβαια η ευκολότερη απόκτηση γίνεται μέσω των side quests, τα οποία βρίσκουμε σε έναν πίνακα ως συμβόλαια (contracts) στα διαφορά κρησφύγετα και χωρίζονται σε κατηγορίες όπως το να συνοδεύσουμε κάποιον χαρακτήρα, να κλέψουμε κάποιο αντικείμενο ή να δολοφονήσουμε κάποιον.
Τα άλλα υλικά που βρίσκουμε είναι χρήσιμα για την αναβάθμιση του εξοπλισμού ή για τη δημιουργία εργαλείων. Βέβαια, η όλη διαδικασία δεν εμβαθύνει πάρα πολύ, αφού η πρόκληση στο παιχνίδι είναι αρκετά χαμηλή. Αυτό το συμπέρασμα προκύπτει (για ακόμη μια φορά) από τη γνώριμη, αδύναμη A.I. την οποία μπορούμε να παρασύρουμε σε ένα θάμνο με το σφύριγμα (τη συνέχεια μάλλον τη γνωρίζετε…). Συγκεκριμένο παράδειγμα είναι πως από μια τριάδα φρουρών, ο ένας θα έχει την περιέργεια να ψάξει τον θάμνο, όπου εκεί θα βρει το τέλος του, οπότε μετά επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία για να τους εξαφανίσουμε έναν προς έναν.
Ωστόσο, και να μας αντιληφθούν δεν τίθεται πάλι ιδιαίτερο θέμα, αφού οι εχθροί με τη λευκή τους αύρα απεικονίζουν ότι μπορούμε να τους κάνουμε απόκρουση (parry) και αντεπίθεση, ενώ με την κόκκινη αύρα υποδηλώνεται ότι πρόκειται να εκτελέσουν βαρύ χτύπημα, όπου απλά πρέπει να αποφύγουμε με dodge. Πρέπει, βέβαια, να πούμε ότι στην πρόοδο του παιχνιδιού εμφανίζονται και πιο επικίνδυνοι, βαριά εξοπλισμένοι εχθροί, οι οποίοι χρησιμοποιούν περισσότερο ισχυρά χτυπήματα και είναι ευάλωτοι μόνο σε πισώπλατες επιθέσεις. Οπότε, εκεί αρκεί η τακτική τρεξίματος και κρυψίματος, ώστε να μας ξεχάσουν και μετά να τους εξολοθρεύσουμε με την ησυχία μας.
Αξίζει να αναφερθεί ότι δεν υπάρχει λόγος να κρύψετε τα πτώματα, αφού συναγερμός δεν πρόκειται να ηχήσει, διότι οι φρουροί δεν δίνουν ιδιαίτερη σημασία στους πεσμένους συντρόφους τους. Βέβαια, το κόστος του να μην περνάμε απαρατήρητοι είναι πως γεμίζει η μπάρα επικήρυξης, την οποία μπορούμε να μηδενίσουμε είτε με τον αργό τρόπο, ο οποίος είναι να σκίζουμε αφίσες στη πόλη, είτε με τον άμεσο τρόπο, απλά δωροδοκώντας με tokens ώστε να μηδενιστεί η μπάρα στη στιγμή.
Στην παραπάνω εξίσωση προσθέτουμε και το δέντρο δεξιοτήτων (skill tree), το οποίο παρέχει καλύτερες ικανότητες, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να γίνουμε άτρωτοι από ένα σημείο του τίτλου και μετά. Από εκεί και πέρα, στον κανονικό βαθμό δυσκολίας (αν δεν ασχοληθείτε με το παράπλευρο περιεχόμενο), η ιστορία του Mirage διαρκεί περίπου 12 ώρες, ενώ για να βρείτε τους γνώριμους πύργους (viewpoints) και αποκαλύψετε τα διαφορά αντικείμενα για συλλογή, σίγουρα θα χρειαστείτε διπλάσιο χρόνο.
Ο τεχνικός τομέας του Assassin’s Creed Mirage προσφέρει τις επιλογές των quality και performance modes, τα οποία παρέχουν καλύτερη ανάλυση και frame rate αντίστοιχα. Διαπιστώσαμε ότι και οι δυο επιλογές λειτουργούν σχεδόν άψογα, ωστόσο -σε μεμονωμένες περιπτώσεις- συναντήσαμε tearing και frame drops. Επίσης, αξίζει να σημειωθεί πως υπάρχουν αρκετές επιλογές accessibility, που φέρνουν το παιχνίδι στα μέτρα του εκάστοτε παίκτη.
Εν κατακλείδι, το Assassins Creed Mirage είναι ένας τίτλος που δεν παίρνει ρίσκα και δεν προσφέρει κάτι πραγματικά νέο στο ιστορικό franchise της Ubisoft. Ωστόσο, με το σωστά “συμπιεσμένο” περιεχόμενό του καταφέρνει να παρουσιάσει μια επιστροφή στις ρίζες, που ίσως ανανεώσει το ενδιαφέρον των φίλων της σειράς.
Το Assassin’s Creed Mirage κυκλοφορεί από τις 5/10/23 για PS5, PS4, PC, Xbox Series και Xbox One. To review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για το PS5, με review code που λάβαμε από τη Ubisoft.