Βρισκόμαστε στις 50 και πλέον ώρες στο Dragon’s Dogma 2 της Capcom και σύμφωνα με το πού μας οδηγεί η πλοκή του παιχνιδιού καθώς και το μέγεθος του χάρτη, πρέπει να βρισκόμαστε περίπου στη μέση. Το γεγονός ότι δεν μπορούμε επακριβώς να προσδιορίσουμε πού βρισκόμαστε, έχει μάλλον να κάνει με τη γενικότερη κατεύθυνση του τίτλου, όπου το σύμβολο με το κίτρινο ερωτηματικό δε βρίσκεται πάνω από τα κεφάλια των NPCs, αλλά πάνω από εκείνο του ίδιου του παίκτη, ως ένδειξη απορίας ενός κόσμου που δεν έχουμε δαμάσει πλήρως ακόμα και ύστερα από τόσες ώρες.
Ευθύς εξαρχής «σκάει» το πρώτο ερωτηματικό μόλις στο μενού έναρξης, όταν εμφανίζεται ως τίτλος ένα σκέτο “Dragon’s Dogma” και εμείς ψάχνουμε να βρούμε που στο καλό εξαφανίστηκε ο αριθμός 2. Για όλα βέβαια υπάρχει εξήγηση, κάτι που θα δούμε αναλυτικότερα στο κείμενο του review όταν με το καλό ολοκληρωθεί το παιχνίδι. Για να είμαστε απόλυτα ειλικρινής, δεν μας έπιασε καμιά ιδιαίτερη πρεμούρα να δούμε πού το πάει η ιστορία, καθώς το παιχνίδι ως σύνολο μας έχει συνεπάρει πλήρως.
Στην παρούσα φάση έχουμε να καταθέσουμε ότι παίζουμε ένα υπέροχο RPG, που σε ρουφά εντελώς στον κόσμο του, με μια RE Engine να αναδεικνύει σε όλο της το εύρος την απίστευτη δουλειά που έχουν ρίξει στην απόδοση αυτού του κόσμου, σε ένα παιχνίδι που είναι σε θέση να δημιουργεί ένα εύρος ποικίλων συναισθημάτων, κρατώντας το ενδιαφέρον συνεχώς αμείωτο. Για όποιους και όποιες γνωρίζουν ήδη τι ήταν το πρώτο Dragon’s Dogma, εδώ έχουμε να κάνουμε με μια ορθή επανάληψη αυτού του game design, σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα και με σωστές παρεμβάσεις σε λεπτομέρειες, που βελτιώνουν το σύνολο της εμπειρίας.
Να ξεκαθαρίσουμε ότι πρόκειται για βραδύκαυστο παιχνίδι, που θέλει την αφοσίωση του χρόνου σας, με ανταμοιβή κάθε σας session να είναι διαφορετικό από το προηγούμενο. Το παιχνίδι δίνει εξ ολοκλήρου τον έλεγχο στον παίκτη και τον καθοδηγεί μόνο εκεί που χρειάζεται. Κάθε εξόρμηση στο Dragon’s Dogma μπορεί να οδηγήσει σε απρόβλεπτες συνέπειες, γεγονός που εκπλήσσει διότι συμβαίνει σε κάθε μα κάθε εξόρμηση.
Είναι πραγματικά μοναδικό αυτό που συμβαίνει σε αυτό το παιχνίδι. Έχει την ικανότητα την ίδια στιγμή που στέκεται ως απόλυτα immersive σε αυτό που προσφέρει, την ίδια ώρα να αυτοσαρκάζεται με τρόπο που παραπέμπει σε inside joke, που μόνο σε ένα videogame μπορείς να βρεις. Είναι πολύ συγκεκριμένο στους μηχανισμούς του, την ίδια ώρα που πάντα θα πλανάται ένα μυστήριο στην αποκωδικοποίησή τους, καθότι εννοείται ότι δεν μπορείς εκ των προτέρων να γνωρίζεις που βρίσκεται ο NPC που ξεκλειδώνει ένα νεό vocation εάν δεν ψάξεις πρώτα για αυτόν ή πέσεις επάνω του τυχαία.
Να πούμε ότι παίζουμε την PS5 έκδοση, γεγονός που μας «καταδικάζει» στα 30 fps καθώς και ότι στον χρόνο ενασχόλησής μας δεν πετύχαμε κάποιο bug / crush ή κάτι αντίστοιχο. Δηλώνουμε απόλυτα ικανοποιημένοι από αυτό που παίζουμε, εξίσου ένοχοι που δεν καταφέρνουμε να παραδώσουμε review ενώ το έχουμε μια εβδομάδα στα χέρια μας και καθόλα χαρούμενοι που κυκλοφορούν τέτοιας ποιότητας παιχνίδια που ερωτοτροπούν σαν Σειρήνες στον ήδη ασφυκτιούντα χρόνο μας.
Τώρα, για να έχει και ένα νόημα αυτό το preview, διότι εύκολα μπορεί να πλατιάσει και δεν θα μείνει τίποτα για το review, θα παραθέσουμε μερικά πράγματα που θεωρούμε χρήσιμα σχετικά με τους κανόνες του παιχνιδιού.
CHARACTER CREATOR & SAVE STATE
Θα καλεστούμε δύο φορές στον Character Creator του παιχνιδιού. Μια στην αρχή για τη δημιουργία του Arisen και μια λίγα λεπτά αργότερα για τη δημιουργία του Pawn μας. Καλό θα είναι να γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει πουθενά επιλογή για save αυτού που φτιάχναμε τόσην ώρα, επομένως την επιλογή την παντρευόμαστε. Εάν αρχίσει το παιχνίδι και δεν είμαστε ικανοποιημένοι με το στεφάνι μας και θέλουμε να τρέξουμε New Game, την πατήσαμε.
Το παιχνίδι κρατά μόνο ένα Save State γιατί παντρευόμαστε τις επιλογές μας χωρίς save scum. Επομένως, προσοχή. Στον Character Creator του παιχνιδιού άνετα μπορούν να φύγουν ώρες επί ωρών με τη λεπτομέρεια που έχει.
VOCATIONS
Ή αλλιώς, με ποια Class να ξεκινήσω; Εδώ δεν υπάρχει λόγος να αγχωνόμαστε, αυτή η επιλογή θα μείνει πάντα ως ελεύθερη σχέση μέχρι να τις ανοίξουμε όλες. Αν θέλουμε. Αν δεν θέλουμε, μπορούμε πάντα να μείνουμε σε μια, δεν είναι κάτι υποχρεωτικό. Ο Arisen ανεβαίνει τα δικά του levels και τα Vocations τα δικά τους. Το max που μπορούν να πιάσουν είναι το 10 και εκεί σταματάει κάθε πρόοδός τους μιας και το playstyle τους έχει ανοίξει πλήρως.
Εμείς ξεκινήσαμε με Fighter μέχρι το level 3, και σταδιακά περάσαμε και τις 4 αρχικές συν τις 2 που ανοίγεις με quest από τη Πρωτεύουσα. Όλες παίζουν διαφορετικά και καλύπτουν διαφορετικούς ρόλους. Υπάρχει trinity στο παιχνίδι, δηλαδή tank-healer-dps, με τον Fighter να μπορεί να καλύψει τον πρώτο ρόλο, τον mage το δεύτερο, και όλοι μαζί με τους Thief και Archer τον τρίτο.
Το παιχνίδι δεν δεσμεύει σε κάτι, εάν μπορούμε να βγάλουμε τετράδα στο πάρτι με φουλ DPS, τότε ρολλάρουμε έτσι, διαφορετικά προφανώς ένας Fighter ή ένας Warrior να είναι μπροστά και να σφάζει, και ένας Mage με support spells πίσω να κουμαντάρει το πεδίο της μάχης, οδηγεί σε δοκιμασμένα αποτελέσματα. Κάθε Vocation τώρα φέρει τον δικό του εξοπλισμό, που πρωτίστως αγοράζουμε από τα μαγαζιά και δευτερευόντως στηριζόμαστε στο loot.
Το loot σε εξοπλισμό, μιας και είναι μοναδικός, έρχεται ως ανταμοιβή ύστερα από ενδελεχή εξερεύνηση ή προσπέλαση ενός σημαντικού σημείου. Και μιας και τα χρήματα ποτέ δεν είναι αρκετά, θέλει ορθή διαχείριση στην αλλαγή από Vocation σε Vocation, κυρίως για να έρχεται η πρόκληση σε μια ισορροπία, καθώς με καλύτερο εξοπλισμό θα έχουμε πάντα το ψυχολογικό αβαντάζ στις εξορμήσεις.
Αναλυτικότερα για τα Vocations θα μιλήσουμε και στο review, πάντως το ρεζουμέ εδώ είναι ότι δεν φοβόμαστε να δοκιμάσουμε πράγματα, μιας και μπορούμε ανά πάσα στιγμή να τα αλλάξουμε. Ναι, το content θα έχει δυσκολέψει καθώς ανεβαίνει levels ο Arisen, όμως με μια δυνατή ομάδα από Pawns, πολύ γρήγορα ένα νέο Vocation που ξεκινά από το μηδέν μπορεί να τους φτάσει.
Το Dragon’s Dogma 2 κυκλοφορεί από τις 22/2/24 για PS5, PC και Xbox Series. Το κείμενο βασίστηκε σε review code που λάβαμε από τη CD Media.
