Μια φορά και έναν καιρό, οι ανιχνευτές του ένδοξου έθνους των Ελλήνων, υπό τη διοίκηση της Σαπφούς, ήρθαν σε επαφή με τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία της Ειρήνης της Αθηναίας. Πολύ γρήγορα φάνηκε ότι τα δύο έθνη θα μοιράζονταν πολλά. Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία ήταν ήδη το δεύτερο ισχυρότερο έθνος –ένα έθνος που φάνηκε να συγκεντρώνει πολύ πλούτο στις δύο πόλεις του, εν αντιθέσει με την Ελλάδα που προσπαθούσε να επεκταθεί το συντομότερο δυνατό, δίνοντας περισσότερο έμφαση στην κατασκευή μονάδων-ιδρυτών πόλης, με σκοπό την εύρεση των κατάλληλων σημείων ίδρυσης πόλεων.
Ωστόσο, η ανάγκη δημιουργίας ενός οδικού δικτύου μεταξύ των ελληνικών πόλεων εμποδιζόταν από τη θέση της πρωτεύουσας του Βυζαντίου, που δεν επέτρεπε τη διασύνδεση των τριών πόλεων. Δεδομένης της θέσεως του Βυζαντίου, η Ελλάδα αποφάσισε να συμπράξει μαζί τους, κλείνοντας εμπορικές συμφωνίες και ανταλλάσσοντας τεχνολογικά μυστικά. Κάποια στιγμή, λοιπόν, κατά τη διάρκεια της εποχής της Αρχαιότητας, τα δύο έθνη έφτασαν στο σημείο να ανοίξουν τα σύνορά τους και να επιτρέψουν την ελεύθερη διέλευση μονάδων, διευκολύνοντας λίγο τις επεκτατικές ανάγκες της Ελλάδας και κάνοντας τη συνθήκη του Σένγκεν να μοιάζει…αρχαία ιστορία.
Όμως, πολύ σύντομα τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν. Η Ειρήνη η Αθηναία άρχισε, για τους δικούς της λόγους, να κάνει παράλογες απαιτήσεις, τις οποίες η Σαπφώ αρνήθηκε να ικανοποιήσει. Έτσι, οι μέχρι πρότινος αδελφικές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών άρχισαν να αλλάζουν, μέχρι την ημέρα που η Ειρήνη αποφάσισε να κηρύξει τον πόλεμο εναντίον της Σαπφούς. Αυτό που δεν υπολόγισε, όμως, ήταν ότι η Ελλάδα είχε ήδη στην κατοχή της λεγεώνες, τις οποίες και μετέφερε στην Ηράκλεια, την πόλη που βρισκόταν πιο κοντά στην Κωνσταντινούπολη.
Ήταν θέμα χρόνου μέχρι οι λεγεώνες να λεηλατήσουν την Κωνσταντινούπολη και να την εντάξουν στο ένδοξο ελληνικό έθνος. Από εκεί και πέρα, το Ικόνιο δεν είχε πολλές ελπίδες. Οι αμυντικοί στρατοί του Βυζαντίου δεν άντεξαν και σύντομα το Βυζάντιο, η δεύτερη σε ισχύ αυτοκρατορία του παιχνιδιού, σύντομα αποτέλεσε παρελθόν. Μεταβαίνοντας στο Μεσαίωνα, τα τρία έθνη που βρίσκονταν στην κατώτερη κλίμακα αξιολόγησης εξαφανίστηκαν και στη σύγχρονη εποχή. Η Ελλάδα κατέστη μια υπερδύναμη που καθόρισε την πορεία του μέλλοντος μέχρι και το τέλος της Σύγχρονης εποχής, όπου και στέφθηκε νικήτρια.
Με μια πρώτη ανάγνωση, όλο αυτό μοιάζει οικείο –ειδικά για τους παίκτες που έχουν περάσει εκατοντάδες ώρες μπροστά από την οθόνη τους παίζοντας τίτλους της σειράς Civilization. Ομολογουμένως, η τρέχουσα προσπάθεια της Microsoft και της Oxide Games να μπουν δυναμικά στην αρένα των turn-based παιχνιδιών στρατηγικής, ακολουθώντας τα βήματα της κλασικής σειράς Civilization, έχει ένα ενδιαφέρον, προσπαθώντας μάλιστα να διαφοροποιήσει, στο μέτρο του δυνατού, την gameplay προσέγγιση.
Είναι γεγονός πως στο παρόν κείμενο θα αναφερθούμε πολλές φορές στη σειρά Civilization, καθώς αποτελεί σημείο αναφοράς στα 4x παιχνίδια στρατηγικής, Το Ara: History Untold προσφέρει ένα εξαιρετικό υπόβαθρο, έτσι ώστε οι παίκτες να μπορούν να αφηγηθούν τις απρόβλεπτες, όσο και μοναδικές, ιστορίες που προκύπτουν σε έναν κόσμο γεμάτο από τυχαία γεγονότα. Έναν κόσμο που θα μπορούσε να είναι τμήμα ενός παράλληλου σύμπαντος, η ιστορία του οποίου θυμίζει αρκετά την ιστορία που διδαχθήκαμε και ανακαλύψαμε οι ίδιοι, με τις ίδιες σημαντικές προσωπικότητες, τεχνολογικές εξελίξεις και έθνη που χάραξαν το δικό τους μονοπάτι και άφησαν το δικό τους αποτύπωμα μέσα στους αιώνες.
Για τους οπαδούς του Civilization, τα βασικά στοιχεία του παιχνιδιού είναι εδώ: διαφορετικές μορφές κυβερνήσεων και θρησκειών, πολεμικές συρράξεις, τεχνολογική πρόοδος, διπλωματία, και μια σειρά από γνωστές λειτουργίες με διαφορετικές ονομασίες, όπως τα Θαύματα του Κόσμου (ή Triumphs, όπως αποκαλούνται εδώ), αλλά και τα Αριστουργήματα (Masterpieces). Ωστόσο, πέρα από τα κοινά σημεία, το ζητούμενο είναι να δούμε αν το Ara: History Untold καταφέρνει να κάνει πράξη αυτό που υπόσχεται, ή αν εξακολουθεί να αναλώνεται σε παγιωμένους μηχανισμούς που δεν συντελούν σε μια διαφορετική εμπειρία.
Τα πράγματα δεν διαφοροποιούνται ουσιαστικά από τους πρώτους γύρους. Το Ara: History Untold ξεκινάει από τις απαρχές της ανθρώπινης ιστορίας με μια μόνο πόλη. Από εκεί, ο παίκτης θα κληθεί να χτίσει περισσότερες πόλεις, να συλλέξει πόρους και να έρθει σε επαφή με άλλους πολιτισμούς, με τους οποίους, αργά ή γρήγορα, θα έρθει σε σύγκρουση για την κορυφή. Παράλληλα, πρέπει να βεβαιωθεί πως οι βασικές οικονομικές μονάδες, όπως ο χρυσός, τα τρόφιμα, η ξυλεία και ο πλούτος θα αυξάνονται σταδιακά σε κάθε γύρο, ικανοποιώντας την ίδια στιγμή τις απαιτήσεις ανάπτυξης του έθνους.
Αξίζει να σημειώσουμε, πως το Ara: History Untold διαφοροποιείται σημαντικά σε σχέση με τους μηχανισμούς νίκης που έχουν παρουσιαστεί σε παλαιότερους τίτλους του είδους. Πιο συγκεκριμένα, η στρατιωτική κατάκτηση ή η πολιτιστική κυριαρχία δεν αποτελούν, πλέον, κριτήρια νίκης. Αντί αυτών, η νίκη επιτυγχάνεται μέσω του μηχανισμού Αίγλης (Prestige), ο οποίος μετρά την πρόοδο του πολιτισμού μας σε διάφορους τομείς, όπως στρατιωτική ισχύς, επιστήμη, θρησκεία και πολιτισμός. Ο πολιτισμός με την υψηλότερη Αίγλη στο τέλος του παιχνιδιού κερδίζει και το εκάστοτε παιχνίδι.
Αυτό το χαρακτηριστικό δίνει την ευκαιρία στον παίκτη να τροποποιεί την προσέγγισή του ανάλογα με το πόσο καλά πηγαίνει σε κάθε κατηγορία. Αν, για παράδειγμα, ο στρατός είναι κάτι στο οποίο υστερεί, ενώ η οικονομία πηγαίνει αρκετά καλά, τότε ο παίκτης μπορεί να επιλέξει να επενδύσει περισσότερο στο κομμάτι της στρατιωτικής ανάπτυξης, ενώ την ίδια στιγμή μπορεί να είναι βέβαιος ότι η οικονομία του εξακολουθεί να βρίσκεται ψηλά στην κλίμακα.
Ένα άλλο ενδιαφέρον σημείο αλλαγής του Ara: History Untold είναι ο τρόπος επικράτησης επάνω στα αντίπαλα έθνη. Η πορεία του έθνους μέσα στην ιστορία χωρίζεται σε τρεις πράξεις, καθεμία από τις οποίες αποτελείται από τέσσερις εποχές. Στο τέλος κάθε πράξης, οι πολιτισμοί που βρίσκονται στη χαμηλότερη κλίμακα της κατάταξης της Αίγλης εξαλείφονται αυτόματα από το παιχνίδι, χωρίς να χρειαστεί οποιαδήποτε παρέμβαση από άλλα έθνη.
Φυσικά πρόκειται για έναν μηχανισμό που μπορεί να ξενίσει τους σκληροπυρηνικούς παίκτες, αλλά και όσους επιθυμούν μια δόση ιστορικής αληθοφάνειας. Πρόκειται όμως για έναν μηχανισμό ο οποίος μπορεί να απενεργοποιηθεί από τις ρυθμίσεις, αν και εξακολουθούμε να πιστεύουμε πως αποτελεί ένα χαρακτηριστικό που ενισχύει τη δυναμικότητα, παρέχοντας τη δυνατότητα στις υπάρχουσες δυνάμεις να εκμεταλλευτούν περισσότερο το χάρτη και τις πηγές του, αλλά και να επικεντρωθούν στους πιο σημαντικούς αντιπάλους.
Ποια είναι αυτά τα πιο σημαντικά τμήματα της εξέλιξής; Το Ara: History Untold τολμάει να αναθεωρήσει πλήρως τον τρόπο ανάπτυξης πόλεων, ανοικοδόμησης και κατασκευής στρατιωτικών μονάδων. Όταν στα προηγούμενα παιχνίδια του είδους ο πλούτος ήταν το στοιχείο που απαιτούσε για την ανάπτυξη, το Ara: History Untold έρχεται για να αλλάξει αυτήν την ισορροπία προσφέρονας ένα βαθύ σύστημα crafting. Από πολύ νωρίς, ο παίκτης θα χρειαστεί να επενδύσει στην κατασκευή των κτισμάτων που θα τον προμηθεύουν σταδιακά με τον απαραίτητο αριθμό υλικών και αντικειμένων που θα χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία στρατού και την κατασκευή Θαυμάτων και Θριάμβων.
Πράγματι, ο πλούτος από μόνος του δεν επαρκεί για τη δημιουργία υλικών κατασκευής όπως συνηθίζεται σε τίτλους του είδους –αν και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να επιταχύνει τη δημιουργία τους. Ειδικότερα στην κατασκευή των Θριάμβων, συνήθως απαιτείται μια μεγάλη ποικιλία από υλικά για τη δημιουργία τους. Κάπως έτσι, ο παίκτης θα χρειαστεί να λάβει τις κατάλληλες αποφάσεις για να αξιοποιήσει τον ελεύθερο χώρο εντός των πόλεων ώστε να κατασκευάσει τα κατάλληλα κτίρια που θα τον οδηγήσουν στην επίτευξη του απώτερου στόχου του –τη συλλογή Αίγλης.
Ευτυχώς, ο μηχανισμός οικοδόμησης πόλεων λειτουργεί εξαιρετικά. Καθώς η πόλη μεγαλώνει, δίνεται το δικαίωμα στον παίκτη να προσαρτήσει στην πόλη μια από τις γύρω περιοχές. Κάθε περιοχή αποτελείται από έναν αριθμό ζωνών στις οποίες μπορούν να κατασκευαστούν τα διαθέσιμα κτίρια. Όπως συνήθως, δίνεται η απόλυτη ελευθερία στον παίκτη να κατασκευάσει ό,τι εκείνος επιθυμεί σε κάθε ζώνη, από φάρμες και σιτοβολώνες μέχρι φαρμακεία και βωμούς.
Ο παίκτης οφείλει να παρατηρεί το μενού της κάθε πόλης, να εξετάζει τις παραγωγικές της ικανότητες και να αποφασίζει ποια κατασκευή είναι η καταλληλότερη, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι κάθε Θρίαμβος απαιτεί όλες τις ζώνες μιας περιοχής για να κατασκευαστεί, κάτι που σημαίνει πως απαιτείται σωστός σχεδιασμός και σκέψη από τον παίκτη ως προς τον τρόπο με τον οποίο θα διαχειριστεί τις εκάστοτε περιοχές που ξεκλειδώνονται σταδιακά.
Ο μηχανισμός ανάπτυξης της πόλης είναι και σημείο-κλειδί για το Ara: History Untold, μιας που τοποθετείται να πλαφόν στον αριθμό πόλεων που μπορεί να ιδρύσει το κάθε έθνος. Ανεξάρτητα από το αν θα προσελκυστούν στη μεριά μας άλλες πόλεις μέσω πολέμου ή προσηλυτισμού, δεν είναι εφικτή η επ’ αόριστον ίδρυση πόλεων. Ωστόσο, κάθε πόλη μπορεί να αναπτύσσεται θεωρητικά κατά αυτόν τον τρόπο, επιτρέποντας σε έναν όλο και μεγαλύτερο αριθμό περιοχών να γίνουν τμήμα της.
Αν και αυτό μπορεί να δυσαρεστήσει μερίδα των παικτών, εν τούτοις η αίσθηση που αποκομίζουμε είναι αυτή της ισορροπίας και της σταθερότητας της ανάπτυξης. Με αυτόν τον τροπο το παιχνίδι δίνει περισσότερο χρόνο στους παίκτες να κατανοήσουν τους μηχανισμούς επέκτασης. Χωρίς αμφιβολία, το Ara: History Untold καταφέρνει να δώσει κάτι φρέσκο στη φόρμουλα. Δεν σταματάει όμως εκεί καθώς τα πηγαίνει εξαιρετικά καλά και στον τεχνικό τομέα, αποδίδοντας έναν χάρτη πανέμορφο και γεμάτο λεπτομέρειες.
Σε αντίθεση με τίτλους του είδους, εδώ έχουμε τη δυνατότητα για ζουμ σε οποιοδήποτε σημείο του χάρτη, είτε έχουμε να κάνουμε με την άγρια φύση, είτε με τις ίδιες τις πόλεις. Με στυλ απεικόνισης που συναντάμε σε town build strategy sims, όπως τα παιχνίδια της σειράς Anno, μπορούμε να παρατηρούμε τους κατοίκους των πόλεων να τριγυρνούν στους δρόμους, να εργάζονται στα αγροκτήματα, να προσεύχονται στους ναούς, να χορεύουν στους δρόμους και να ασχολούνται με τις καθημερινές τους δραστηριότητες.
Χαριτωμένα τετράποδα, συμπεριλαμβανομένων σκύλων, γάτων…ακόμα και ρακούν περιδιαβαίνουν και αυτά ελεύθερα τους δρόμους των πόλεων, ενώνοντας τον ανθρώπινο παράγοντα με τη φύση. Έξω από τις πόλεις, σμήνη πουλιών πετούν στους ουρανούς, ενώ τα άγρια θηρία παραμονεύουν και κυνηγούν τα θηράματά τους. Οι μάχες, αποδίδονται το ίδιο καλά όπως και στα παιχνίδια της σειράς Total War, όπου παρατηρούμε τις μονάδες να κινούνται στο πεδίο της μάχης τρέχοντας, οι τοξότες να ρίχνουν τα βέλη τους στον αέρα και οι καταπέλτες να σφυροκοπούν αλύπητα ό,τι βρίσκεται στο σημείο βολής τους.
Λεπτομέρειες, κοινώς, που σε άλλα παιχνίδια δεν θα προκαλούσαν ιδιαίτερη εντύπωση, αλλά στο Ara: History Untold μας κινούν το ενδιαφέρον και μας προσφέρουν μια υπέροχη αίσθηση κλίμακας και ζωντάνιας που δεν συναντάμε στα κλασσικά 4Χ παιχνίδια στρατηγικής.
Παρά τις ευχάριστες πινελιές του, ωστόσο, το Ara: History Untold φαίνεται ότι πάσχει από σοβαρά ζητήματα. Η διπλωματία, για παράδειγμα, λειτουργεί εντελώς διεκπεραιωτικά και είναι μάλλον επιφανειακή, καθώς τα αντίπαλα έθνη μπορεί να λειτουργούν εντελώς αντίθετα απ’ ότι υποτίθεται πως θα έπρεπε να κάνουν, αμέσως μόλις λήξει μια συμφωνία μαζί τους.
Οι ηγέτες των 36 εθνών που περιλαμβάνονται στο παιχνίδι είναι απλώς κινούμενες εικόνες και στερούνται οποιασδήποτε προσωπικότητας και διαλόγου. Δεν υπάρχει μεγάλη ευελιξία στις διαπραγματεύσεις ως προς το τι μπορεί να απαιτηθεί για να αποκλιμακωθεί μια κατάσταση, και η ραγδαία μείωση της σχέσης με άλλους πολιτισμούς (που πιθανόν οφείλεται και σε μια κακή διαχείριση της ΑΙ) οδηγεί σε μια κατάσταση όπου σύντομα όλοι θα είναι εχθροί με όλους.
Την ίδια στιγμή διαπιστώσαμε ένα σοβαρό ζήτημα με τις αναβαθμίσεις. Αν και τα κτίρια μπορούν να αναβαθμιστούν σε πιο νεότερες εκδοχές τους, το ίδιο δεν φαίνεται να συμβαίνει με τις στρατιωτικές μονάδες. Αν, για παράδειγμα, σε μια από τις λεγεώνες υπάρχει ένας τοξότης από την αρχαία περίοδο, ο ίδιος τοξότης θα συνεχίσει να παραβρίσκεται εκεί εις τους αιώνες, χωρίς καμία αλλαγή στις δυνάμεις του και χωρίς δυνατότητα εξέλιξης. Aν υπάρχει η πεποίθηση ότι αυτό αποτελεί βαρίδι στην απόδοση της μάχης, τότε σίγουρα η πεποίθηση αυτή είναι λανθασμένη.
Αν και υπάρχουν κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία στο κομμάτι της μάχης, όπως οι διαθέσιμες διατάξεις παράταξης και η τακτική μάχη από γειτονικές περιοχές, στο τέλος το μεγαλύτερο νούμερο κερδίζει. Μια λεγεώνα θα κερδίζει πάντα μια διμοιρία, όσο και αν αποτελείται από αρχαίες μονάδες. Ακόμα ένα ζήτημα που οφείλεται σε κακή ΑΙ και ακόμα ένα πρόβλημα που χαλάει τη θετική εικόνα που έχουμε αποκομίσει.
Kάπου εδώ καλούμαστε να θεωρήσουμε πλήρως το Ara: History Untold και να δούμε όλα όσα προσφέρει. Μπορούμε με μια ασφάλεια να πούμε πως, στην παρούσα φάση, το Ara: History Untold ακολουθεί πιστά τα χνάρια των μεγάλων τίτλων της σειράς, όπως το Civilization και ίσως να τα προσπερνάει στα σημεία, αλλά το περιεχόμενό του είναι αρκετά πιο ελαφρύ και εύπεπτο.
Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, καθώς το παιχνίδι είναι προσβάσιμο σε νέους παίκτες του είδους, με εξαιρετική αισθητική και καθαρό UI. Η προσθήκη ενός εξαιρετικού οδηγού αναζήτησης στοιχείων του παιχνιδιού με την ονομασία Encarta είναι ένα ακόμα θετικό στοιχείο που μας κάνει να αναπολούμε το ένδοξο παρελθόν της Microsoft.
Ωστόσο, όσοι αναζητούν βάθος και πολυπλοκότητα μπορεί να απογοητευτούν και να αναγκαστούν να περιμένουν ένα από τα πιο βαριά πυροβολικά του είδους. Για την ώρα, εμείς θεωρούμε πως με την κατάλληλη υποστήριξη από πλευράς Oxide, το Ara έχει περιθώρια βελτίωσης. Η βάση του παιχνιδιού στέκεται καλά, ενώ τα όποια μελλοντικά πακέτα επέκτασης ή διορθωτικά patches θα μπορούσαν να ενισχύσουν τα αδύναμα συστήματα.
Kρατάμε πως το Ara δεν «ξαναγράφει» την ιστορία των 4X-strategy, τουλάχιστον όχι όπως θα ήθελαν στη Microsoft και στην Oxide Games. Ωστόσο καταφέρνει να αφηγείται την ιστορία του είδους με έναν ελκυστικό και διασκεδαστικό τρόπο που σίγουρα θα καταφέρει να κρατήσει απασχολημένους τους παίκτες για αρκετό καιρό, δεδομένου ότι έχουν γίνει τα απαραίτητα βήματα βελτίωσής του.
Το Ara: History Untold κυκλοφορεί από τις 24/09/24 για PC. Τον κωδικό για το review μας παραχώρησε η Microsoft.
