Η μαγεία του VR αποτελεί το γεγονός ότι όταν οι developers έχουν όρεξη και μεράκι δίνουν την ευκαιρία στον παίκτη να κάνει πράγματα που μόνο φανταζόταν. Και στην περίπτωση του Underdogs οι developers μάς βάζουν στο cockpit ενός mech που ονομάζεται Rilla, μας πετάει σε μια αρένα και μας επιτρέπει, ως μηχανικοί γορίλες, να καταστρέψουμε τα πάντα στην πορεία μας.
Το VR roguelike physics-based arena brawler της One Hamsa διαδραματίζεται σε ένα δυστοπικό μέλλον, όπου ακολουθούμε την πορεία δύο αδελφών, που προσπαθούν να ξεφύγουν από μια τυραννική AI. Για να το πετύχουν αυτό, φτάνουν στην New Brakka, την τελευταία πόλη που κατοικείται από ανθρώπους. Σε αυτή την πόλη, λοιπόν, ο μόνος τρόπος για να εισέλθεις είναι να λαμβάνεις μέρος σε μάχες με mech, που διαδραματίζονται σε αρένες. Το σενάριο είναι απλοϊκό, αλλά ο τρόπος που παρουσιάζεται μέσα από comic panels, και το artwork που επέλεξαν οι developers, το κάνουν κάπως ενδιαφέρον. Εξάλλου το ζουμί του τίτλου βρίσκεται στις μάχες.
Το gameplay του UNDERDOGS βασίζεται στις αρένες, όπου λαμβάνουμε μέρος σε διαδοχικές μαχες με το mech μας κάθε βράδυ. Ξεκινάμε με αναμετρήσεις εναντίον μικρών εχθρών, και όσο κερδίζουμε οι εχθροί γίνονται πιο δύσκολοι, μέχρι που καταλήγουμε στην τελική μονομαχία με το boss. Το υπόλοιπο gameplay διαδραματίζεται τις άλλες ώρες της ημέρας, η οποία χωρίζεται σε τρεις χρονικές περιόδους – πρωί, μεσημέρι και απόγευμα. Κάθε περίοδο της ημέρας γίνονται διαθέσιμες στον παίκτη κάρτες με τυχαίες επιλογές – π.χ. αγορά εξοπλισμού ή επισκευή του mech – αλλά και ηθικά διλήμματα, όπως το χακάρισμα των εχθρικών bots, που τα rewards τους είναι σε θέση να επηρεάσουν την έκβαση της επερχόμενης μάχης.
Ο συγκεκριμένος μηχανισμός προσθέτει ποικιλία στα playthrough μας, εξασφαλίζοντας ότι κανένα run δεν θα είναι ίδιο με το προηγούμενο, αυξάνοντας έτσι τη διάρκεια ενασχόλησης που μπορεί να έχουμε με τον τίτλο. Το πρόβλημα όμως που προκύπτει είναι ότι κόβεται ο ρυθμός της εμπειρίας. Περνάμε 5 λεπτά μέσα στην αρένα, και μόλις τελειώσει η μάχη ξαφνικά βρισκόμαστε μπροστά σε επιλογές random καρτών για κάμποση ώρα, χωρίς κάποια ομαλή μετάβαση.
Πριν μπούμε στην αρένα, μας δίνεται η δυνατότητα να αλλάξουμε τον εξοπλισμό του mech με ό,τι καταφέραμε να αγοράσουμε ή αποκτήσουμε από τις επιλογές μας με τις κάρτες. Επιπλέον, διαλέγουμε έναν σπόνσορα, που σε περίπτωση νίκης μάς δίνει τυχαίο loot, upgrades, νέα όπλα, ενώ προσθέτει και ένα random modifier δυσκολίας στην επόμενη αναμέτρηση. Όπως προαναφέραμε, κάθε μάχη ανεβάζει το επίπεδο των εχθρών, γεγονός που μας αναγκάζει να αλλάζουμε τις τακτικές μας, και παράλληλα εμφανίζονται στην αρένα εμπόδια και παγίδες.
Πέρα από το story, ο τίτλος διαθέτει και άλλα modes, όπως το gym, το skirmish και το Sandboxxer. Στο gym mode μπορούμε να κάνουμε προπόνηση, ενώ στο skirmish mode παλεύουμε εναντίον διαδοχικών εχθρών χωρίς να επηρεάζεται το run που έχουμε ξεκινήσει. Το Sandboxxer mode περιλαμβάνει challenges, αρένες που έχουν φτιαχτεί από άλλους παίκτες και μπορούμε να παίξουμε, καθώς και έναν editor για να φτιάχνουμε και να μοιραζόμαστε με άλλους παίκτες δικά μας levels. Όπως καταλαβαίνετε, ο τίτλος έχει τόσες επιλογές, που μπορεί κάποιος να περάσει πολλές ώρες ενασχόλησης ακόμα και αν βαρεθεί το story mode.
Όσον αφορά τη χρήση και την κίνηση του mech, μπορείτε να φανταστείτε πώς θα ήταν να κινείστε ως ένας μεγάλος μηχανικός γορίλας, για αυτό καλό θα ήταν να έχετε αρκετό χώρο στη διάθεσή σας για να μπορείτε να κουνάτε τα χέρια σας άνετα. Όπως ένας γορίλας λοιπόν, ο τρόπος που μετακινούμαστε στην αρένα είναι σπρώχνοντας με τα χέρια μας το έδαφος προς την κατεύθυνση που θέλουμε να πάμε. Με την ίδια λογική μπορούμε να κάνουμε side-step για να αποφύγουμε εχθρούς και χτυπήματα. Η πρώτη επαφή μας με το αυτό το σύστημα κίνησης μας φάνηκε περίεργη, αλλά μέσα σε ελάχιστο χρόνο το συνηθίσαμε, αρχίσαμε να κινούμαστε με άνεση μέσα στην αρένα, καθιστώντας τη συγκεκριμένη επιλογή των developers πετυχημένη.
Με τα τεράστια mech χέρια χτυπάμε τους αντιπάλους μας, με τις κινήσεις μας να καταγράφονται 1 προς 1 από τα controllers του PlayStation VR2. Σε συνδυασμό με την physics engine, είμαστε σε θέση να κάνουμε την αντίστοιχη ζημιά στους εχθρούς μας με όποιον συνδυασμό χτυπημάτων μπορούμε να φανταστούμε.
Τα χέρια και το σώμα του mech έχουν ξεχωριστά health bars, προσθέτοντας με αυτόν τον τρόπο το στοιχείο της τακτικής, αφού σε δύσκολες στιγμές θα πρέπει να αποφασίσουμε αν είναι προτιμότερο να θυσιάσουμε ένα χέρι, από το να δεχτούμε ένα χτύπημα στο σχεδόν διαλυμένο cockpit μας, αφήνοντάς μας ευάλωτους σε ένα τελειωτικό χτύπημα.
Οι developers έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά στο συγκεκριμένο κομμάτι και γενικότερα στη χρήση του mech, η οποία ανταποκρίνεται πλήρως στο concept ενός mech γορίλα. Τα μόνα ζητήματα που προκύπτουν είναι ότι όλη αυτή η κίνηση με τα χέρια στον χώρο μπορεί να κουράσει σωματικά, ενώ λόγω της ταχύτητας των μαχών, αν ένας παίκτης που είναι καινούργιος στο VR περιβάλλον δεν κρατήσει την ψυχραιμία του και αρχίσει να κινείται με πανικό μέσα στην αρένα, υπάρχει περίπτωση να ζαλιστεί σε κάποιον βαθμό. Βέβαια, η θετική όψη του συγκεκριμένου νομίσματος, είναι ότι γυμναζόμαστε περνώντας παράλληλα διασκεδαστικά την ώρα μας.
Εδώ πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι λόγω του roguelike στοιχείου του τίτλου, σε κάθε νέο run ξεκινάμε από την αρχή με random εξοπλισμό, χάνοντας όποια upgrades είχαμε κερδίσει. Αν και το γεγονός αυτό είναι αρκετό για να αποθαρρύνει αρκετούς από την ενασχόληση με τον τίτλο, θεωρούμε ότι το gameplay είναι σε καλό επίπεδο, και ακόμα και αν δεν προχωράτε από run σε run λόγω του τυχαίου στοιχείου, πάλι θα περάσετε την ώρα σας ευχάριστα. Βέβαια, αν δεν είστε καθόλου fans του συγκεκριμένου είδους, θα προτείναμε να το ζυγίσετε καλά πριν προβείτε στην αγορά του ή και να μην ασχοληθείτε καθόλου.
Στον οπτικό τομέα θα λέγαμε ότι το Underdogs βρίσκεται σε καλό επίπεδο, με το artwork να ξεχωρίζει. Δεν παρατηρήσαμε frame rate drops, με εξαίρεση κάποια παροδικά σε community built levels που ήταν γεμάτα από εχθρούς εμπόδια κ.λπ., ενώ και η μάχη είναι ομαλή.
Σίγουρα δεν φτάνει οπτικά τίτλους οπως το Resident Evil Village, αλλά η συγκεκριμένη σύγκριση είναι άδικη, γιατί μιλάμε για παραγωγές με τεράστια budget και ομάδες. Ο τίτλος εκμεταλλεύεται τα haptics του PlayStation VR2, αλλά όχι το headset vibration, που σύμφωνα με τους developers πιθανότατα θα έρθει σε επερχόμενο update. Στο κομμάτι του ήχου, αν και απλοϊκός στην εκτέλεση και παραγωγή, θεωρούμε ότι εξυπηρετεί πλήρως τον σκοπό του.
Κλείνοντας, θα λέγαμε ότι το Underdogs καταφέρνει να φέρει εις πέρας τον αρχικό του στόχο, με αρκετό υλικό και modes για να ασχοληθεί κάποιος. Θεωρούμε ότι αποτελεί μια καλή πρόταση για τους fans των VR mech brawlers, αρκεί να μην έχετε πρόβλημα με το γεγονός ότι ανήκει στο είδος των roguelike.
Το Underdogs κυκλοφορεί από τις 25/3/25 για PS5 (PSVR2) και PC. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για το PS5, με review code που λάβαμε από την Perp.
