Η Kemco αποφάσισε πως θέλησε να συνεχίσει το σερί κυκλοφοριών των retro-style JRPGs σε πλατφόρμες πέραν των φορητών συσκευών. Η αρχή έγινε με το Dragon Takers, με το Dead Dragons να παίρνει τη σκυτάλη και να συνεχίζει τη δική του πορεία σαγήνευσης του κοινού των κονσολών και των υπολογιστών. Το αν αυτό μπορεί να αποδειχθεί επιτυχημένο ως εγχείρημα, είναι μάλλον σχετικό.
Οι τίτλοι των οποίων την έκδοση έχει αναλάβει η Kemco μπορεί να έχουν ένα σχετικό appeal σε ένα συγκεκριμένο κοινό, ωστόσο δεν καταφέρνουν να υλοποιήσουν σωστά τη μοναδικότητά τους ως τίτλοι που «πατάνε» πάνω σε ένα διαχρονικό στυλ απεικόνισης.
Το Dead Dragons αποτελεί μια μάλλον ενδιαφέρουσα περίπτωση τίτλου. Ναι, είναι ένας τίτλος που εξακολουθεί να υπόσχεται μια κλασσική εμπειρία, αν και στο τέλος δεν καταφέρνει να το υλοποιήσει στο ελάχιστο. Είναι ένας τίτλος που δείχνει τις mobile καταβολές του στο κομμάτι της αφήγησης, του UI και του σχεδιασμού κόσμου και χαρακτήρων, που είναι μάλλον πιθανό να αποθαρρύνουν τον παίκτη από το να ασχοληθεί μαζί του, παρά το αντίθετο.
Ωστόσο, το Dead Dragons καταφέρνει να διαφοροποιηθεί σημαντικά από την προηγούμενη κυκλοφορία της Kemco στους υπολογιστές και τις λοιπές πλατφόρμες στον μηχανισμό της μάχης, προσφέροντας μια αρκετά ενδιαφέρουσα εμπειρία αναμετρήσεων και καταφέρνοντας να μας κρατήσει σε ενδιαφέρον μέχρι το τέλος.
Ξεκινώντας από τα βασικά στοιχεία του Dead Dragons, θα λέγαμε πως η ιστορία του βαδίζει απροκάλυπτα στα ίδια, προβλέψιμα αφηγηματικά μονοπάτια που χαρακτηρίζουν τίτλους του είδους και είναι σύνηθες φαινόμενο σε τίτλους της Kemco. Πρωταγωνιστής είναι ο Will, ένας χαρακτήρας που μεγαλώνει ήσυχα σε έναν κόσμο χωρίς δράκους.
Ο πατέρας του, βέβαια, υποστήριζε με σθένος πως οι δράκοι δεν έχουν εξαφανιστεί ολοκληρωτικά, γεγονός που είναι αναληθές – ειδικά από τη στιγμή που αποδεδειγμένα οι δράκοι χάθηκαν από αυτόν τον κόσμο εδώ και εκατό χρόνια. Έρχεται, ωστόσο, η μέρα που ο Will θα διαπιστώσει πως οι δράκοι εξακολουθούν να αποτελούν ζωντανό κομμάτι αυτού του κόσμου.
Μάλιστα, στην προσπάθειά του να σώσει (φαινομενικά) μια νεαρή γυναίκα από έναν δράκο, εκείνος αφήνει πάνω στο σώμα του μια ουλή, γνωστή και ως Ουλή των Δράκων (Dragonscar). Η ουλή θεωρείται κατάρα από τους κατοίκους του κόσμου και κατατρώει αργά και σταθερά τη ζωτική ενέργειας του Will, οδηγώντας τον σε ένα βέβαιο τέλος. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, του προσφέρει και δυνάμεις – δυνάμεις που θα του φανούν χρήσιμες στην περιπέτειά του και που θα τον οδηγήσουν μέχρι το σημείο όπου θα αποφασιστεί η μοίρα του, αλλά και η τύχη όλου του κόσμου.
Όπως και ο πιο πρόσφατος τίτλος της Kemco, ο κόσμος του Dead Dragons είναι σχεδιασμένoς ακολουθώντας την τεχνοτροπία και τη γενικότερη σχεδιαστική φιλοσοφία των old-school JRPGs. Τα pixels διάσπαρτα στην οθόνη, αλλά με τα πολύ σωστά χρώματα και ανάλυση που τους ταιριάζει, αποπνέει αυτήν την αίσθηση του «παλιού», αίσθηση που μπορεί να πείσει τον παίκτη να συνεχίσει μέχρι το τέλος.
Μπορούμε, μάλιστα, να πούμε πως τόσο τα χρώματα όσο και το σωστό v-sync του τίτλου αποδίδουν έναν ακόμα πιο όμορφο και σταθερό pixelated κόσμο, τον οποίο και απολαύσαμε όσο περιηγηθήκαμε πάνω του. Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο, εξακολουθούμε να θεωρούμε μάλλον εμφανή την έλλειψη λεπτομερειών στο περιβάλλον, αλλά και τον εξίσου βασικό σχεδιασμό του artwork των χαρακτήρων, ο οποίος εξακολουθεί να αποτελείται από ελάχιστες και στατικές εικόνες, χωρίς να αποδίδονται συναισθήματα και χωρίς να επιθυμούν να δώσουν μια ποικιλία στους overworld και in-battle αντιπάλους.
Για μια ακόμα φορά έχουμε να κάνουμε με χρήση του κειμένου για να αποδοθούν οι όποιες πινελιές, τα όποια ψήγματα συναισθημάτων και εκφράσεων, κάτι που ταιριάζει στην mobile φύση του τίτλου και που έρχεται σε ευθεία αντίθεση με ό,τι θα περίμενε κανείς από έναν τίτλο που παίζει μπάλα στα μεγάλα γήπεδα.
Δεν βρίσκουμε, ωστόσο, τον λόγο να πούμε γιατί οι παίκτες που θα ασχοληθούν με αυτόν τον τίτλο θα μπορούσαν να περιμένουν κάτι πολύ περισσότερο από όσα αυτό προσφέρει ήδη, τόσο στον οπτικοακουστικό τομέα, όσο και στο κομμάτι του gameplay.
Ο ήχος του τίτλου, πέραν από τις όποιες (ευχάριστες;) αναμνήσεις μπορεί να επαναφέρει στους οπαδούς των retro τίτλων, δεν καταφέρει να ξεπεράσει τη βάση και να προσφέρει μελωδίες που ενδεχομένως να παραμείνουν στο μυαλό του εκάστοτε παίκτη, ενώ δεν χρειάζεται να αναφέρουμε κάτι περισσότερο για τα ηχητικά εφέ, τα οποία διαδραματίζουν έναν απόλυτα διεκπεραιωτικό ρόλο χρήσης εντός του παιχνιδιού.
Οι μηχανισμοί εξερεύνησης θα πέσουν θύματα της αναγκαιότητας για grinding, που θα αναγκάσουν τον παίκτη να παραμείνει για μεγάλο διάστημα σε συγκεκριμένες περιοχές, ενώ οι αλλεπάλληλες αναμετρήσεις με τους ίδιους αντιπάλους (ή, τουλάχιστον, των αντιπάλων που μοιράζονται το ίδιο artwork) δεν κάνει καθόλου ευχάριστη τη διαδικασία της μάχης.
Για να είμαστε ειλικρινείς, όμως, αν το παιχνίδι έχει ένα σημείο που μπορεί να κρατήσει τον παίκτη που ενδιαφέρεται, αυτό είναι σίγουρα το σύστημα μάχης του. Πρόκειται για έναν συνδυασμό ειδικής ικανότητας και τακτικής τοποθέτησης, το οποίο μπορεί να δώσει στον παίκτη τη δυνατότητα να πειραματιστεί και να εντοπίσει το καλύτερο δυνατό σύστημα μάχης.
Ο Will έχει την ικανότητα να στοχεύει τα αδύναμα σημεία των αντιπάλων του, ενώ την ίδια στιγμή ένα σύστημα περιστροφής μονάδων (rotation) μπορεί να εναλλάσσει τις διαφορετικές μονάδες που απαρτίζουν το party μας, στέλνοντας εκείνες που πολέμησαν προς τα μετόπισθεν, μέχρι να έρθει η ώρα που θα επιτεθούν ξανά. Επαναλαμβάνουμε πως δεν πρόκειται ούτε για κάτι ρηξικέλευθο, ούτε για κάτι που δεν έχουμε δει μέχρι στιγμής σε τίτλους του είδους, αλλά πρόκειται για το στοιχείο που κάνει αυτήν την πρόταση από πλευράς Kemco πολύ πιο θελκτική σε σχέση με τον προηγούμενο τίτλο της.
Και κάπως έτσι ερχόμαστε να καταλήξουμε ότι η Kemco, πιστή στην ταυτότητά της, προσφέρει ένα ακόμα προϊόν με ξεκάθαρο προορισμό: τους οπαδούς των retro JRPGs. Το αν το καταφέρνει, αυτό είναι μάλλον δύσκολο.
Οι mobile καταβολές, ένα gameplay που έρχεται πραγματικά από μια άλλη εποχή, ένας αυστηρά διεκπεραιωτικός τεχνικός τομέας, σε συνδυασμό με την ύπαρξη ενός Store που μάλλον θα προκαλέσει γέλια, είναι στοιχεία που εμάς μας αφήνουν σκεπτικούς. Για τους σκληροπυρηνικούς λάτρεις του είδους, ωστόσο, μπορεί να αποτελέσει μια αξιοπρεπή, αν και όχι συγκλονιστική, εμπειρία, κυρίως λόγω της αξιοπρεπούς μάχης και του συναισθήματος της νοσταλγίας.
Και αν αυτοί μπορέσουν να παραβλέψουν τα σημεία που προαναφέρθηκαν στο παρόν κείμενο, τότε ίσως αξίζει να δώσουν μια ευκαιρία στον Will και την κατάρα του. Οι υπόλοιποι, πιθανόν να συνεχίσουν να αναζητούν τη μαγεία αλλού – ίσως και στους… πραγματικούς δράκους.
Το Dead Dragons κυκλοφορεί από τις 18/2/25 για PS5, PS4, PC, Switch, Xbox Series και Xbox One. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για PC με review code που λάβαμε από την KEMCO.