Το εξώτερο διάστημα αποτελεί ιδανικό σκηνικό για το στήσιμο μιας horror ιστορίας. Το εντελώς αφιλόξενο για τον άνθρωπο περιβάλλον, το σκοτάδι, η απεραντοσύνη του σύμπαντος – που κάνουν ζητήματα που απασχολούν τον μέσο άνθρωπο όπως ποιος επιτέλους είχε προτεραιότητα ή τι θα κάνουμε με το σκύλο του γείτονα να ακούγονται τουλάχιστον φαιδρά – όλοι αυτοί κι άλλοι τόσοι λόγοι εμπνέουν συνεχώς τους καλλιτέχνες και τελικά ανάγουν τις διαστημικές horror ιστορίες στην απόλυτη αλληγορία για το φόβο του Αγνώστου. Το Stasis, που θα παρουσιάσουμε στο παρόν κείμενο, ανήκει φυσικά σε αυτήν την κατηγορία και αντλεί έμπνευση από ταινίες όπως το Event Horizon και το Alien και από videogames όπως το Dead Space.
Να αναφέρουμε εδώ ότι το παιχνίδι κυκλοφορεί εδώ και δέκα χρόνια για PC και το έχουμε ήδη παρουσιάσει σε ένα εκτενές review από τον φίλτατο κύριο Μιχαλιτσιάνο, εξπέρ του είδους μιας και πρόκειται για adventure game. Το παιχνίδι πλέον κυκλοφορεί για κονσόλες, και εμείς δοκιμάσαμε την έκδοση για το Nintendo Switch.
To παιχνίδι εξελίσσεται στο μέλλον, περίπου 150 χρόνια από σήμερα. Ο πρωταγωνιστής ετοιμάζεται για ένα ταξίδι αναψυχής με τη γυναίκα και την κόρη του και μπαίνει σε μια κρυογονική κάψουλα. Φυσικά, κάτι θα συμβεί και θα ξυπνήσει όχι στον προορισμό του αλλά σε ένα άγνωστο σκάφος, όπου όλοι φαίνονται νεκροί και κραυγές ακούγονται από μακρυά. Σκοπός μας είναι να σώσουμε την οικογένειά μας και να μάθουμε φυσικά τι συνέβη…
Η ιστορία είναι καλογραμμένη και κρατάει το ενδιαφέρον, χωρίς όμως να είναι πρωτότυπη. Θα λέγαμε πως όποιος έχει ασχοληθεί με τη λογοτεχνία του είδους ή έχει δει 5-6 βασικές ταινίες, εδώ δεν θα δει κάτι που δεν έχει ξανασυναντήσει. Ακόμα και οι ανατροπές, όλο το lore και η τελική κατάληξη είναι μάλλον κοινότυπα και εύκολα μπορεί να τα μαντέψει κάποιος. Παρόλα αυτά, οι διάλογοι είναι κι αυτοί καλογραμμένοι και η ιστορία σέβεται τον παίκτη και είναι ρεαλιστική και πιστευτή στα πλαίσια του είδους.
Το εικαστικό του Stasis είναι πολύ ατμοσφαιρικό και θα λέγαμε πρωτότυπο για adventure game, καθώς δεν υπάρχουν πολλά adventures με ισομετρική προοπτική. Τα περιβάλλοντα είναι καλοσχεδιασμένα αλλά οι χαρακτήρες είναι λίγο μικροί σε μέγεθος. Σε γενικές γραμμές, κυριαρχεί το σκοτάδι και τα μουντά χρώματα, πράγμα που μπορεί να καταντήσει μονότονο αλλά σίγουρα συντελεί κι αυτό στην ατμόσφαιρα – δεν περιμένουμε έντονα χρώματα στο διάστημα έτσι κι αλλιώς…
Τα animations είναι λίγο άνισα, καθώς σε άλλα σημεία είναι ικανοποιητικά και σε άλλα όχι και τόσο. Εκεί που το παιχνίδι ξεχωρίζει είναι πως περιλαμβάνει αρκετές σε αριθμό και πολύ προκλητικές σκηνές βίας και gore που άνετα σοκάρουν, συντελώντας έτσι στην εξώκοσμη, φρικιαστική ατμόσφαιρα του τίτλου. Σημειώνουμε ξανά πως η ατμόσφαιρα είναι άκρως επιτυχημένη και αποτελεί ένα από τα highlights του Stasis.
Ο ήχος επίσης μας ικανοποίησε αρκετά. Το sound design είναι κι αυτό ατμοσφαιρικό και κραυγές τρόμου ακούγονται συνεχώς από τα έγκατα του σκάφους. H μουσική είναι καλογραμμένη και θα λέγαμε διακριτική, ενώ τα voice overs είναι απλά καλά. Δεν ενθουσιάζουν ούτε προσβάλλουν τον παίκτη. Τουλάχιστον ο τίτλος έχει full voice cast…
Ας περάσουμε τώρα στον νευραλγικό τομέα του gameplay. Σε γενικές γραμμές, το Stasis είναι ένα σοβαρό και ποιοτικό adventure που πιστεύουμε θα αρέσει στην πλειοψηφία των φανς του είδους. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι όλα είναι ρόδινα. Η δυσκολία είναι σίγουρα μεγάλη, αλλά χωρίς να φτάνει σαδιστικά επίπεδα. Άλλωστε, οι περιοχές είναι μικρές και σίγουρα η λύση ενός γρίφου βρίσκεται κάπου κοντά μας. Με άλλα λόγια, δεν υφίσταται εδώ μεγάλος αλληλένδετος κόσμος.
Από εκεί και πέρα, οι περισσότεροι γρίφοι βασίζονται στο λεγόμενο “pixel hunting”, με τον παίκτη να αναζητά διαρκώς τα σημεία αλληλεπίδρασης και αν αυτό που βλέπει είναι απαραίτητο στοιχείο ή αντικείμενο που πρέπει να μαζέψει ή απλά background. Ίσως βοηθούσε ένα πλήκτρο που θα φανέρωνε τα σημεία αλληλεπίδρασης, αλλά τότε πραγματικά η δυσκολία θα έπεφτε κατακόρυφα.
Σημειώστε εδώ ότι στις κονσόλες χρησιμοποιούμε τον αναλογικό μοχλό για την κίνηση του κέρσορα και καταλαβαίνετε ότι το pixel hunting γίνεται πιο κουραστικό χωρίς τη χρήση ποντικιού. Μας άρεσε όμως ότι η περιγραφή των αντικειμένων δίνεται με την επαφή του κέρσορα με αυτά, χωρίς να χρειάζεται “κλικ”. Απαιτείται και καλή παρατηρητικότητα καθώς κάποια clues είναι γραμμένα σε τοίχους χωρίς να αλληλεπιδρούμε με αυτά.
Ένα καλό quality of life στοιχείο είναι ότι τα αντικείμενα του inventory μας εξαφανίζονται όταν δεν τα χρειαζόμαστε άλλο. Τέλος, το παιχνίδι έχει ένα μεγάλο αριθμό από tablets που τα ονομάζει PDA και έτσι περιλαμβάνει ένα σεβαστό μέγεθος κειμένου που μπορούμε να διαβάσουμε ώστε σιγά σιγά να καταλάβουμε τι συνέβη στο διαστημόπλοιο, αλλά και τα συναισθήματα των καταδικασμένων μελών του πληρώματος.
Η διάρκεια του Stasis είναι περί τις 7 ώρες, ανάλογα βέβαια με το πόσο θα κολλήσουμε σε κάποιους γρίφους. Δυστυχώς, συναντήσαμε λίγα bugs και glitches που κάποια από αυτά μας πέταξαν στο κεντρικό μενού της κονσόλας. Το πιο σοβαρό, που δεν λύθηκε μετά από πολλά restarts, το συναντήσαμε στο τέλος του τμήματος του σκάφους που έχει καταληφθεί από φυτά. Σκεφτήκαμε μήπως ήταν θέμα συμβατότητας με το Switch 2, αλλά το ίδιο συνέβη και στο OLED Switch μας. Αν συμβεί και σε σας, να ξέρετε ότι μπορείτε από το chapter select να περάσετε στο επόμενο κεφάλαιο χωρίς να χάσετε κάτι σημαντικό. Θα θέλαμε όμως οι developers να το διορθώσουν με ένα patch.
Ανακεφαλαιώνοντας, το Stasis μας ικανοποίησε πάρα πολύ αφού είχαμε καιρό να παίξουμε ένα τέτοιο ποιοτικό και ατμοσφαιρικό adventure. Με καλογραμμένη αν και λίγο τυπική ιστορία, καλούς γρίφους – αν και υπερβολικά βασισμένους σε pixel hunting – και μια πετυχημένη ατμόσφαιρα τρόμου με πολύ αίμα και βία, πιστεύουμε ότι θα συγκινήσει όλους τους φίλους της κατηγορίας που διψούν για καλά δείγματα εν έτει 2025. Προσοχή λοιπόν αν στο μέλλον τα διαστημικά ταξίδια γίνουν ρουτίνα, καθώς το όνειρο μπορεί άνετα να εξελιχθεί σε εφιάλτη.
To Stasis κυκλοφορεί για PS5, PS4, Switch, Xbox Series και Xbox One από τις 26/6/25 (για PC είναι διαθέσιμο από το 2015). Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για το Nintendo Switch με review code που λάβαμε από τη Feardemic.
