Το Fretless: The Wrath of Riffson αποτελεί ένα indie turn-based RPG βασισμένο σε έναν concept του Rob Scallon. Όσοι από εσάς ασχολείστε με την κιθάρα και έχετε επαφή με την ευρύτερη YouTube κιθαριστικη κοινότητα, θα αναγνωρίσατε πιθανότατα το συγκεκριμένο όνομα, αφού πρόκειται για έναν από τους παλαιότερους και πιο προβεβλημενους κιθαρίστες του YouTube.
Στο Fretless: The Wrath of Riffsson αναλαμβάνουμε τον ρόλο του Rob, ενός κιθαρίστα που θέλει να κατακτήσει την κορυφή κερδίζοντας το Battle of the bands. Ο διαγωνισμός διοργανώνεται από την δισκογραφική Super Metal Records, με τον ιδιοκτήτη της, τον Rick Riffson, να καταλήγει να ελέγχει τα πάντα μέσω των δισκογραφικών συμβολαίων που κλείνει με τις μπάντες που κερδίζουν.
Όπως καταλαβαίνετε, το σενάριο είναι το τυπικό κλισέ που έχετε συναντήσει άπειρες φορές σε διάφορα media του είδους όσοι ασχολείστε με την μουσική, και ειδικά με τον πιο σκληρό ήχο.
Το gameplay του Fretless διαθέτει turn-based μάχες βασισμένες σε deckbuilding, χρησιμοποιώντας 3 κάρτες – riffs ανά γύρο για επιθέσεις, άμυνα και buffs. Οι κάρτες και οι δυνατότητες ανάλογα με το μουσικό όργανο που έχουμε επιλέξει αλλάζουν, προσφέροντας μια ποικιλία στο gameplay. Παράλληλα, μπορούμε να αναβαθμίσουμε τα μουσικά όργανα προσθέτοντας μαγνήτες, διαφορετικές χορδές και πετάλια που παραπέμπουν ξεκάθαρα σε κλασικό εξοπλισμό ηλεκτρικής κιθάρας, όπως το Tubescreamer.
Ως τίτλος βασισμένος στη μουσική δεν θα γινόταν να λείπει και κάποιος μηχανισμός βασισμένος στον ρυθμό. Όταν γεμίσει η αντίστοιχη μπάρα, έχουμε στη διάθεσή μας το Crescendo, το όποιο μας επιτρέπει να “σολάρουμε” πατώντας τα κουμπιά στο σωστό ρυθμικό timing όταν εμφανίζονται – σε στυλ guitar hero.
Όσο περισσότερα πετύχουμε σωστά, τόσο μεγαλύτερη είναι και η ισχύς της επίθεσης. Το συγκεκριμένο σύστημα λειτουργεί και ως άμυνα – όταν ένα boss χρησιμοποιεί το δικό του crescendo και πετύχουμε τους συνδυασμούς τότε μειώνεται η δύναμη της επίθεσης του.
Οι μάχες απαιτούν καλή διαχείριση των καρτών-riffs που έχουμε στη διάθεση μας. Τα bosses ειδικά θέλουν εκμάθηση των κινήσεων και ικανοτήτων τους ώστε να μπορέσουμε να τα νικήσουμε για να προχωρήσουμε. Σίγουρα θα θέλαμε να υπάρχει επιλογή για επίπεδο δυσκολίας, ώστε να μπορεί ο οποιοσδήποτε να προχωρήσει τον τίτλο χωρίς να χάνει την ώρα του κολλημένος σε κάποιο boss.
Στο οπτικό κομμάτι, ο τίτλος ακολουθεί την κλασική pixel art αισθητική που λίγο-πολύ όλοι αγαπάμε. Τα sprites είναι καλοσχεδιασμένα, τα περιβάλλοντα και οι εχθροί έχουν ενδιαφέροντα σχεδιασμό αν και θα θέλαμε λίγη περισσότερη ποικιλία. Εκεί που θεωρούμε ότι υπάρχει αδυναμία, είναι στο UI και τα menus, αφού χρειάζονται σίγουρα έναν επανασχεδιασμό ή έστω να γίνουν updates ώστε να βελτιωθούν.
Σε ένα παιχνίδι με θέμα τη μουσική, θα περίμενε κανείς τον ηχητικο τομέα να είναι το μεγάλο του προτέρημα, ειδικά από τη στιγμή που επιλέχθηκε η pixel art κατεύθυνση στα γραφικά. Η μουσική παραγωγή είναι σε καλό επίπεδο, με την μουσική επένδυση να ταιριάζει στο όλο concept της ιστορίας.
Δεν θα λέγαμε ότι υπάρχουν θέματα που μένουν στον παίκτη, γεγονός που δεν περιμέναμε αν σκεφτεί κανείς ότι, πέρα από τον Rob Scallon, υπάρχει η συνδρομή και άλλων γνωστών προσωπικοτήτων της κιθαριστικής κοινότητας του YouTube όπως η Mary Spender και ο Rabbea Massad. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι κακές σαν συνθέσεις, απλά μην περιμένετε ότι θα αποκτήσουν κάποια θέση στην playlist σας για μελλοντική ακρόαση.
Κλείνοντας, θα λέγαμε ότι το Fretless: The Wrath of Riffson έχει ενδιαφέρον και λόγω των διαφορετικών ικανοτήτων που φέρνει το κάθε όργανο στο gameplay. Απλά, θα θέλαμε περισσότερα στο κομμάτι του soundtrack, αφού πρόκειται για το όλο θεματικό κέντρο του παιχνιδιού. Λαμβάνοντας, ωστόσο, υπόψη τη χαμηλή τιμή του, καθώς και ότι οι τίτλοι τέλους πέφτουν μετά από 7 με 8 ώρες, θα προτείναμε τον τίτλο για τους fans του είδους που ψάχνουν για κάτι γρήγορο να ασχοληθούν ανάμεσα στις πιο σημαντικές κυκλοφορίες.
Το Fretless: The Wrath of Riffson κυκλοφορεί από τις 17/7/25 για PC και Mac. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για PC με review code που λάβαμε από τη Playdigious Originals.
