Ο πρώτος λόγος για τον οποίο τράβηξε το βλέμμα μας το Space Adventure Cobra – The Awakening (SAC εφεξής) όταν ασχοληθήκαμε με το demo δεν ήταν τόσο το ίδιο το gameplay όσο η έντονη anime αισθητική και δη από τα 80s και 90s. Φυσικά δεν θα γινόταν διαφορετικά, δεδομένου ότι το πόνημα της Magic Pockets βασίζεται στο φερώνυμο anime, μεταφέροντας, μέσω του παιχνιδιού, τα γεγονότα των πρώτων 14 επεισοδίων της σειράς, αν και σε ορισμένα σημεία λίγο ανακατεμένα, προκειμένου να βοηθηθεί η ροή του παιχνιδιού.
Το σενάριο περιστρέφεται γύρω από τις περιπέτειες του Cobra, ενός διαστημικού πειρατή, που μαζί με το σκάφος του και το ανδροειδές Lady Armaroid προσπαθούν να εντοπίσουν έναν μυστηριώδη θησαυρό. Στο πέρασμά του θα βρεθεί αντιμέτωπος με διάφορους villains και δυναμικές και αδύναμες αιθέριες παρουσίες που θα ζητήσουν τη βοήθειά του. Η ιστορία είναι το λιγότερο ευφάνταστη, με κατάλληλες δόσεις χιούμορ και αφέλειας.
Φυσικά, δεν γίνεται παρά να το δει κάποιος με τη ματιά ενός anime της εποχής του και είτε να ανακαλύψει μία ιστορία που δεν είχε ξαναδεί (όπως ο γράφων) είτε να την ευχαριστηθεί εκ νέου, αν την είχε δει πριν από χρόνια. Το πληθωρικό cast των villains, ο cool Cobra (με δόσεις “goofiness” στις αντιδράσεις του, μάλλον πηγή έμπνευσης του Star Lord) και γενικότερα το όλο πλούσιο sci-fi σκηνικό δεν γίνεται παρά να διατηρήσει το ενδιαφέρον έως το φινάλε.
Να τονίσουμε εδώ βέβαια ότι όλες οι cutscenes αποτελούν συρραφή των σκηνών του anime και δεν έχει παραχθεί οποιοδήποτε καινούριο animation, πέραν από ορισμένες στατικές εικόνες με τα γραφικά του παιχνιδιού εντός των επιπέδων. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι και ένα “cheat”, κατά κάποιον τρόπο, θυμίζοντάς μας παλιότερες, “φθηνές”, movie tie-ins περιπτώσεις, όπου ανάμεσα στα κομμάτια του gameplay παρεμβάλλονταν αυτούσιες σκηνές από την εκάστοτε ταινία.
Από την άλλη πλευρά, αυτό το μοντάρισμα έχει γίνει προσεγμένα, ώστε να μπορεί ο οποιοσδήποτε να παρακολουθήσει την υπόθεση δίχως να χάνεται, παρόλο που γίνεται κατανοητό ότι έχει κοπεί αρκετό υλικό από το anime. Η αλήθεια είναι ότι ένα από τα βασικότερα θετικά σημεία που μπορεί να πει κανείς για το παιχνίδι είναι ότι μπορεί να δημιουργήσει την έντονη περιέργεια και διάθεση για να βρει κανείς το πρωτογενές υλικό προκειμένου να το παρακολουθήσει ακέραιο.
Ίσως θα μπορούσε να πει κανείς ότι το παραπάνω είναι και το μοναδικό ουσιαστικό θετικό στοιχείο του SAC, δεδομένου ότι οι υπόλοιποι τομείς – και δη αυτός του platforming gameplay – είναι απλά τυπικοί. Το ρεπερτόριο των κινήσεων του Cobra δεν κρύβει κάποια έκπληξη, προσφέροντας το συνηθισμένο slide και αργότερα έναν γάντζο που μπορούμε να χρησιμοποιούμε σε συγκεκριμένα σημεία του περιβάλλοντος για να εκτινασσόμαστε ψηλά, καθώς και μία ειδική ικανότητα για να προχωράμε σε κάθετους τοίχους (και πάλι σε συγκεκριμένα σημεία).
Εκεί που επιχειρεί να εμπλουτιστεί ελαφρώς αφορά στη χρήση του Psychogun, το χαρακτηριστικό όπλο του Cobra, το οποίο έρχεται ως μία προέκταση του αριστερού του μπράτσου, θυμίζοντας αρκετά το αντίστοιχο όπλο του Mega Man. Με αυτό το όπλο μπορούμε να σημαδεύουμε προς οποιαδήποτε κατεύθυνση και μάλιστα, μπορούμε κατά βούληση και με ελάχιστους περιορισμούς να σταματάμε για λίγο τον χρόνο ώστε να κατευθύνουμε την ακτίνα του όπλου.
Επιπλέον, στον οπλισμό του Cobra συμπεριλαμβάνεται και ένα ρεβόλβερ, το οποίο ωστόσο έχει τον περίεργο περιορισμό να πυροβολεί μόνο στην ευθεία. Η χρήση του επιβάλλεται απέναντι από συγκεκριμένους εχθρούς, η ασπίδα των οποίων μπορεί να εξουδετερωθεί αποκλειστικά με την χρήση του ρεβόλβερ.
Συνολικά βέβαια, η εναλλαγή μεταξύ των δύο όπλων αποτελεί μία πολύ απλοϊκή υπόθεση και εν τέλει απέχει πολύ από το να προσφέρει βάθος στη μάχη. Η δράση αδυνατεί τελικά να δημιουργήσει ενδιαφέρον και καταλήγει να είναι διεκπαιρεωτική, δείχνοντας ότι μόνο επιδερμικά επιχειρεί να εκμεταλλευθεί τις ειδικές ικανότητες του Cobra.
Οι εχθροί δεν έχουν ιδιαίτερες ρουτίνες ή ποικιλομορφία, με το παιχνίδι να δημιουργεί τη σχετική μία πρόκληση βομβαρδίζοντάς μας σε σημεία με πολυάριθμους εχθρούς όπου σφαίρες, ρουκέτες και βόμβες εκτοξεύονται από διάφορες κατευθύνσεις. Αυτά τα σημεία δείχνουν καταλήγουν να έχουν μία λογική trial and error, δημιουργώντας πρόσφορο έδαφος για εκνευρισμό, ιδίως σε περιπτώσεις όπου τα checkpoints είναι πιο απομακρυσμένα από ό,τι θα έπρεπε.
Με τη σειρά του το platforming δεν μπορεί να αντισταθμίσει την ελλιπή δράση, παραμένοντας και αυτό εντελώς τυπικό. Η περιήγηση έρχεται με νωχελικό τρόπο και με απλές περιπτώσεις αλλεπάλληλων αλμάτων άνευ ιδιαίτερης πρόκλησης ή διασκεδαστικών ελιγμών. Σαν σύνολο, ίσως να μπορούσε να προσφέρει πρόσκαιρη διασκέδαση στην εποχή των arcades, αλλά στην προκειμένη περίπτωση μπορεί στα πρώτα επίπεδα να δώσει ορισμένες ευχάριστες στιγμές, κάτι που “κερδίζει” σε μεγάλο βαθμό λόγω των γοητευτικών anime cutscenes, εντούτοις, δεν θα αργήσει να έρθει το τέλμα.
Αντίστοιχος με την ποιότητα των υπόλοιπων συνιστωσών του SAC, ο οπτικός τομέας επιχειρεί να μεταφέρει την αισθητική του anime, απεικονίζοντας τις περιοχές και τους χαρακτήρες με ζωηρά χρώματα, όμως αυτό δεν αρκεί για να μεταφέρει επαρκώς τον πλούτο στο design της σειράς.
Ορισμένες ευρηματικές γωνίες λήψεις σε λιγοστά σημεία των επιπέδων δεν αρκούν για να αντιστρέψουν την εικόνα ενός παιχνιδιού που στερείται προσωπικότητας στον σχεδιασμό του κόσμου του, όσον κι αν προσπαθεί να πείσει ότι βρισκόμαστε σε περιβάλλοντα δανεισμένα από το anime.
Εν κατακλείδι, το Space Adventure Cobra – The Awakening έχει ως κυριότερο ατού ότι καταφέρνει να δημιουργήσει μεγάλο ενδιαφέρον για το ίδιο το anime, επιτρέποντάς μας να ανακαλύψουμε μία ιδιαίτερα διασκεδαστική σειρά, με πλούσια φαντασία. Το παιχνίδι ωστόσο αδυνατεί να μας βάλει επιτυχώς στον ρόλο του Cobra, καταλήγοντας ως μία εντελώς τυπική platforming εμπειρία, που μόνο χάριν της παρακολούθησης των anime cutscenes μπορεί να διατηρήσει το ενδιαφέρον έως το τέλος.
Το Space Adventure Cobra – The Awakening κυκλοφορεί από τις 26/8/25 για PS5, PC, Switch και Xbox Series. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για PC με review code που λάβαμε από τη Microids.
