Σε μία κίνηση που θεωρούσαμε αναμενόμενη, η Survios μεταφέρει το Alien: Rogue Incursion Part 1, από VR σε flat περιβάλλον με το όνομα “Alien: Rogue Incursion – Evolved Edition”. Κάποιοι από εσάς βέβαια θα αναρωτηθείτε – και εύλογα – για ποιο λόγο περιμέναμε μία flat έκδοση. Ο κύριος λόγος ήταν το γενικότερο animation και η κίνηση του τίτλου σε VR περιβάλλον, στοιχεία τα οποία άφηναν υπόνοιες ότι είχε σχεδιαστεί ώστε να λειτουργεί και ως κανονικό, “flat” first person shooter.
Στο παρόν review δεν θα υπεισέλθουμε σε λεπτομέρειες σχετικά με την ιστορία, την ατμόσφαιρα και άλλα στοιχεία του τίτλου, αφού αυτά έχουν μείνει αναλλοίωτα, και για τα οποία μπορείτε να διαβάσετε όλες τις λεπτομέρειες στο αρχικό μας κείμενο για την έκδοση για το PSVR2.
Στο Alien: Rogue Incursion Part 1 λοιπόν, αναλαμβάνουμε τον ρόλο της Zula Hendricks, η οποία μαζί με το ανθρωποειδές της sidekick, τον Davis, μεταβαίνουν στον πλανήτη Purdam LV-354 αφού έλαβε ένα SOS από έναν παλιό συμπολεμιστή της, τον Benjamin Carver. Αναμενόμενα, ο πλανήτης και το σύμπλεγμα που θα κληθεί να εξερευνήσει η Zula είναι γεμάτα Xenomorphs που πρέπει να αντιμετωπιστούν… Αν και πρόκειται μόνο για το πρώτο μέρος της ιστορίας, σεναριακά κλείνει χωρίς κενά, ετοιμάζοντας το έδαφος για το Part 2, το οποίο ελπίζουμε ότι θα δούμε σύντομα.
Το gameplay του Alien: Rogue Incursion – Evolved Edition παραμένει αναλλοίωτο από την έκδοση VR – με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Το καλό gunplay της έκδοσης VR μεταφέρθηκε αυτούσιο στο flat περιβάλλον – δεν υπήρχαν εξάλλου και περιθώρια για κάτι διαφορετικό αφού το Alien: Rogue Incursion είναι εμπνευσμένο από τη shootfest φιλοσοφία του Aliens. Εκεί που έχουμε κάποιες ενστάσεις είναι στην κίνηση στον χώρο και σε διάφορα actions.
Κινήσεις οι οποίες έχουν νόημα στην έκδοση του τίτλου για περιβάλλον VR, δεν έχουν κανένα λόγο ύπαρξης σε ένα flat, FPS. Για παράδειγμα, το σκαρφάλωμα γίνεται πατώντας τα δύο triggers, ή η χρήση του εργαλείου για την ένωση καλωδίων σε ένα panel δεν έχει την ίδια ομαλή αίσθηση που αποκομίζαμε στην έκδοση VR. Βέβαια, δεν μιλάμε για κάτι το οποίο είναι game breaking ή δεν θα επιτρέψει σε κάποιον να ευχαριστηθεί τον τίτλο.
Ο οπτικός τομέας είναι αναμενόμενα βελτιωμένος σε όλους τους τομείς, χωρίς ιδιαίτερα drops και καλή υλοποίηση των δυνατοτήτων του Dual Sense. Το facility του Castor’s Cradle παραμένει εφιαλτικό και βγαλμένο μέσα από τις ταινίες. Ο φωτισμός, τα steam pipes, τα κατεστραμμένα δωμάτια, τα παρατημένα αντικείμενα και γενικότερα όλη η ατμόσφαιρα δίνουν μια καλή και αυθεντική γεύση στον παίκτη του τι σημαίνει να είσαι εγκλωβισμένος μαζί με τα Xenomorphs σε ένα κλειστοφοβικό περοβάλλον.
Μιλώντας για Xenomorphs, η AI τους είναι βελτιωμένη, και αξιοποιούν το σκοτεινό περιβάλλον, από το ταβάνι μέχρι τους αεραγωγούς και τους τοίχους για να επιτεθούν. Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφέρουμε ότι δεν υπάρχει επιλογή για fidelity ή performance mode, αλλά έχουν μεταφερθεί όλες οι επιλογές που προστέθηκαν με patches το προηγούμενο διάστημα στην έκδοση VR, όπως τα auto-save points ή αν θέλουμε ο motion tracker να δουλεύει χωρίς να τον έχουμε κάνει equip.
Με αυτόν τον τρόπο δίνεται στον παίκτη η δυνατότητα να διαλέξει αν θέλει την αυθεντικότητα της εμπειρίας – όπως ήταν στις ταινίες – ή να κάνει πιο βατή την ενασχόλησή του με τον τίτλο.
Στο τεχνικό κομμάτι συναντήσαμε κάποια bugs, με ένα από αυτά να μας αναγκάζει να κάνουμε reload, οπότε τα auto-save points ήταν σωτήρια στην προκειμένη περίπτωση. Θεωρούμε ότι με ένα-δύο updates θα διορθωθούν από τους developers.
Όσον αφορά τον ήχο, παραμένει στα υψηλά επίπεδα του αρχικού τίτλου για VR, με όλα τα γνώριμα χαρακτηριστικά εφέ να ακούγονται αυτούσια, προσθέτοντας ακόμα περισσότερους πόντους στον τομέα της ατμόσφαιρας. Ο ήχος του motion tracker, σε συνδυασμό με τους αντίστοιχους των Xenomorphs καθώς αυτά κινούνται στον χώρο, είναι από μόνα τους αρκετά για να προκαλέσουν πανικό στον παίκτη. Προσθέτωντας σε όλα αυτά και το καλό soundtrack, θα λέγαμε ότι οι developers έχουν μεταφέρει πιστά τον συγκεκριμένο τομέα από τις ταινίες.
Και κάπου εδώ φτάνουμε στο κρίσιμο ερώτημα: ποια έκδοση από τις δύο είναι η ιδανικότερη για να παίξει κάποιος τον τίτλο; Για όσους δεν έχουν PlayStation VR 2 η απάντηση είναι, προφανώς, ξεκάθαρη. Αλλά για όσους έχουν PlayStation VR2 ή σκοπεύουν στο κοντινό μέλλον να το αποκτήσουν, τότε θα λέγαμε ότι προτιμάμε την VR έκδοση λόγω του ανώτερου immersion συγκριτικά με την flat έκδοση, παρά τις όποιες βελτιώσεις φέρνει αυτή στον οπτικό τομέα.
Συνεπώς, με διάρκεια γύρω στις 7 ώρες και αναλογιζόμενοι την τιμή της, θα λέγαμε ότι η Evolved Edition του Alien: Rogue Incursion είναι μια καλή πρόταση για όσους θέλουν να μπουν ξανά στον κόσμο του Alien franchise, έχοντας πάντα υπόψη ότι ο τίτλος αποτελεί μόνο το πρώτο μόνο μέρος μιας μεγαλύτερης ιστορίας. Ωστόσο, σε περίπτωση που έχετε PlayStation VR 2, επιμένουμε ότι η VR έκδοση παραμένει ο καλύτερος τρόπος για να δείτε τον τίτλο της Survios.
Το Alien: Rogue Incursion – Evolved Edition κυκλοφορεί από τις 30/9/25 για PS5, PC και Xbox Series. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για το PS5 με review code που λάβαμε από τη Survios.
