Hades II | Review

Ο γράφων τρέφει ιδιαίτερη εκτίμηση και αγάπη για την Supergiant Games. Η ολιγομελής ανεξάρτητη ομάδα ανάπτυξης από το San Francisco είναι αυτό που θα χαρακτήριζε κανείς “ήρεμη δύναμη”. Χωρίς πολλές φανφάρες, χωρίς μεγαλεπήβολες δηλώσεις και μακριά από τα έντονα φώτα της δημοσιότητας, παρά την εξαιρετική δουλειά της στην παραγωγή βιντεοπαιχνιδιών, εμφανίζεται λιτά και στοχευμένα, λιτά για να παραδώσει κάθε φορά ένα ολοκληρωμένο και άρτιο αποτέλεσμα. Αντίστοιχη ήταν και η προσέγγισή της στο Hades 2, τον φυσικό συνεχιστή του ομώνυμου τελευταίου τίτλου της.

Ένα reveal trailer στα Game Awards του 2022 , περίπου δύο χρόνια μετά την αρχική κυκλοφορία του Hades, τίτλος ο οποίος απέκτησε φανατικούς φίλους και υποστηρικτές ακόμα και σε gaming κύκλους που κινούντο σαν εκτός roguelike μονοπατιών. Μια early access τον Μάϊο του 2024, μερικά trailers ακόμα και αισίως το Hades 2 έρχεται να κυκλοφορήσει το Σεπτέμβριο του 2025 και να μας προσκαλέσει ξανά για ένα ταξίδι στα βάθη του κάτω κόσμου (ή, για την ακρίβεια, αρκετά παραπάνω). Κατάφερε όμως η Supergiant να διατηρήσει τα υψηλά στάνταρ που δημιούργησε ο προκάτοχος του Hades 2 ή έπεσε σε κάποια από τις κοινότοπες και συνηθισμένες παγίδες που ελλοχεύουν στα sequels των επιτυχημένων σειρών;

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Όσοι εξ’ ημών αφιερώσαμε αρκετές “εργατοώρες” στο πρώτο Hades και καταφέραμε να φτάσουμε στο πραγματικό τέλος του παιχνιδιού, είχαμε αφήσει τον Κάτω Κόσμο, το βασίλειο από το οποίο προσπαθούσε να δραπετεύσει ο Zagreus, σε ειρήνη με το βασίλειο του Ολύμπου και τη θεϊκή οικογένεια μονιασμένη και αγαπημένη μετά από τις προσπάθειες του πρωταγωνιστή μας.

Δυστυχώς, όμως, στο Hades 2 τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Το ρόλο του πρωταγωνιστή αυτή τη φορά αναλαμβάνει η Melinoe (Μελινόη), η μικρή αδερφή του Zagreus, στην αποστολή της να πολεμήσει και να σταματήσει τον Chronos (Κρόνο), πατέρα του Άδη, του Ποσειδώνα, του Δία και των άλλων θεών, o οποίος μετά την απόδρασή του από τα βάθη του Τάρταρου έχει αιχμαλωτίσει τους θεούς του Ολύμπου και απειλεί για την ολοκληρωτική καταστροφή του κόσμου. Αυτή τη φορά θα εξερευνήσουμε νέα βασίλεια στο ταξίδι μας, όπως το Έρεβος, τα βάθη των ωκεανών και τα καταραμένα λιβάδια.

Το πρώτο Hades αποτελεί, αν όχι το πλέον, σίγουρα ένα από τα πιο επιδραστικά roguelike παιχνίδια της γενιάς μας. Ο λόγος για το παραπάνω βαρυσήμαντο φορτίο μπορεί να συνοψιστεί εύκολα σε μια και μόνο πρόταση: η Supergiant κατάφερε να κάνει την επανάληψη το ατού του παιχνιδιού αντί για το μειονέκτημά του. Με μεγάλη ανακούφιση και χαρά μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ότι το Hades 2 είναι ακριβώς στον ίδιο δρόμο. Το ταλέντο της ομάδας πήρε τη φόρμουλα του πρώτου τίτλου, και με ένα ραφιναρισμένο, καλολαδωμένο fine tuning κατάφερε να τη φέρει ένα βήμα πιο κοντά στην τελειοποίησή της.

Η δομή του gameplay είναι λίγο πολύ γνωστή. Η πρωταγωνίστριά μας προσπαθεί να φτάσει στον τελικό της στόχο, τον Chronos αλλά για να το καταφέρει αυτό πρέπει πρώτα να περάσει από τρία διαφορετικά realms / biomes έχοντας μια μόνο ζωή. Αν αυτή χαθεί, η πρωταγωνίστρια ξαναγυρνά στο μηδέν και ξεκινά εκ νέου ένα νέο run. Καθένα από αυτά τα biomes αποτελείται από μια σειρά κλειστών, αυτόνομων, randomly generated δωματίων γεμάτα με εχθρούς.

Καθαρίζοντας κάθε δωμάτιο, η Melinoe ανταμείβεται με κάποιου είδους επιβράβευση, η οποία είτε θα είναι κάποιο power up (boon) με διαφορετικά χαρακτηριστικά και αναβαθμίσεις που θα την ενδυναμώσει ως το τέλος του συγκεκριμένου run, είτε με κάποιο permanent in-game currency, το οποίο θα της δώσει τη δυνατότητα να αγοράσει κάτι στο hub πριν το επόμενο. Όπως και στον πρώτο τίτλο, συνήθως υπάρχει πάνω από μια επιλογή σχετικά με το επόμενο δωμάτιο που θα ανοίξουμε, η οποία θα μας οδηγήσει και σε διαφορετικό boon.

Έτσι, το κάθε run μας διακλαδίζεται και σπάει σε διαφορετικές κατευθύνσεις, ανάλογα με τη στρατηγική που θα επιλέξουμε να ακολουθήσουμε στο χτίσιμο του χαρακτήρα μας για τη συγκεκριμένη διαδρομή. Τα boons είναι θεματικά και έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά ανάλογα με τον θεό που μας τα προσφέρει. Κάθε φορά που ενεργοποιούμε ένα, έχουμε τρεις διαθέσιμες επιλογές σχετικά με το είδος της και το aspect του skillset μας που θα επηρεάσει, καθώς και έναν σύντομο διάλογο με τον εκάστοτε θεό.

Ο τίτλος προσφέρει αρκετά μεγάλη ποικιλία στα χαρακτηριστικά των αναβαθμίσεων, και μαζί με αυτήν και αρκετά μεγάλο εύρος στη φιλοσοφία παιχνιδιού που θέλουμε να υιοθετήσουμε σε κάθε run. Για παράδειγμα, τα boons που προσφέρει η θεά Δήμητρα εστιάζουν στην ιδιότητα οι επιθέσεις μας να κάνουν freeze τους αντιπάλους μας, δηλαδή να τους κάνουν πιο αργούς, ενώ τα boons του φτεροπόδαρου θείου μας, του Ερμή, προσφέρουν μεγαλύτερη ταχύτητα στις επιθέσεις ή στα dodges μας.

Έτσι, συνδυάζοντας διαφορετικές ιδιότητες από τα διαθέσιμα κάθε φορά boons, δημιουργείται ένα διαφορετικό σε κάθε προσπάθεια αμάλγαμα game style που φέρνει και διαφορετική προσέγγιση στην αντιμετώπιση της μάχης. Η μάχη αποτελείται από τρεις επιθέσεις, τη βασική, τη special και το cast – όπως και στο πρώτο Hades. Η βασική επίθεση είναι συνήθως melee, η Special είναι range shot ενώ το Cast είναι η δημιουργία ενός κύκλου στο έδαφος που κρατά όσους εχθρούς βρίσκονται εντός του εγκλωβισμένους σε αυτόν.

Ωστόσο, στο Hades 2 η Supergiant εισάγει έναν νέο μηχανισμό που ανάγει την εμπειρία σε ακόμα μεγαλύτερα ύψη, αυτόν των Ω-Moves. Στην ουσία, οι κινήσεις αυτές ενεργοποιούνται με το παρατεταμένο πάτημα ενός εκ των τριών κουμπιών των επιθέσεών μας και έχουν ως αποτέλεσμα την ενδυνάμωσή τους με μαγική ενέργεια για μεγαλύτερο damage, χρησιμοποιώντας τη μπάρα διαθέσιμης μαγικής ενέργειας (magick), η οποία αναπληρώνεται με τη μετάβασή μας σε ένα καινούργιο δωμάτιο.

Πρέπει να σημειωθεί ότι η εισαγωγή του παραπάνω μηχανισμού είναι εξαιρετικά εύστοχη καθώς διπλασιάζει στην ουσία την παλέτα των διαθέσιμων επιθέσεών μας και, συνεπώς, περιπλέκει και διανθίζει ακόμα περισσότερο το μονοπάτι αναβαθμίσεων που θα ακολουθήσουμε σε κάθε μας διαδρομή.

Βέβαια, η ταλαντούχα ομάδα από το Σαν Φρανσίσκο δεν σταματά εκεί. Παράλληλα, διατηρεί και εμπλουτίζει όλα τα στοιχεία από το πρώτο Hades ενώ προσθέτει και μερικά νέα: Μια αντίστοιχα μεγάλη γκάμα διαφορετικών όπλων (Nocturnal Arms), το κάθε ένα με το δικό του move set επιθέσεων. Συνοδοί (companions) αντίστοιχοι με τα pets του πρώτου τίτλου με δικές τους ικανότητες και τη δυνατότητα αναβάθμισης. Ένα εκτενέστατο skill tree μόνιμων αναβαθμίσεων στη ζωή, το mana αλλά και σε διάφορα άλλα aspects του χαρακτήρα μας (ισχύς επιθέσεων, ταχύτητα κίνησης κ.ο.κ.) που ξεκλειδώνεται με τη χρήση currency που μαζεύουμε στα runs μας.

Ένα καζάνι – το λεγόμενο “Silver Cauldron” – στο οποίο η Μελινόη εκτελεί τελετουργικά ξόρκια για να πραγματοποιήσει μόνιμες αναβαθμίσεις στο περιβάλλον, το hub ή στα mechanics του παιχνιδιού, να ξεκλειδώσει περιοχές, συστήματα και NPCs. Αντίστοιχα για τις αναβαθμίσεις αυτές απαιτείται η συλλογή διαφόρων components, τα οποία και αυτά συλλέγονται τυχαία κατά τη διάρκεια των runs μας.

Εύλογα, βέβαια, μπορεί κάποιος να αναρωτηθεί αν αυτή η υπερπληθώρα επιλογών, μηχανισμών και δυνατοτήτων είναι πιθανό να χαώσει τον παίκτη και να τον απωθήσει. Και εδώ που τα λέμε, κάτι τέτοιο μοιάζει και το πιθανότερο όταν κανείς αναλογιστεί το μέγεθος αυτών. Κι όμως, ακόμα μια φορά το ταλέντο της ομάδας φροντίζει για την ομαλή και εύπεπτη εισαγωγή του κάθε στοιχείου ξεχωριστά. Δεν έχει παραπάνω γραμμές να διαβάσουμε απ’ όσες χρειάζονται, δεν προσφέρει ανούσιες εναλλακτικές χωρίς να υπάρχει ουσιαστική διαφορά μεταξύ τους και δεν στριμώχνει ούτε χωρικά ούτε χρονικά την εισαγωγή τους στον παίκτη.

Αποτέλεσμα αυτού είναι και ο παίκτης να ανακαλύπτει νέο περιεχόμενο αρκετά μετά την έναρξη του παιχνιδιού με την εμπειρία του να εμπλουτίζεται αλλά και κάθε νέα δυνατότητα / επιλογή / στοιχείο να έχει τον κατάλληλο χώρο να “αναπνεύσει”,  να ενσωματωθεί πλήρως και να καταλάβει τον χώρο που του αναλογεί πραγματικά στη gaming συνείδησή μας.

Παράλληλα η τόσο μεγάλη ποικιλία στα διαθέσιμα στοιχεία του Hades 2, σε συνδυασμό με τη διασκεδαστική μάχη του, τομέας που θα επεκταθούμε στη συνέχεια, δημιουργούν ένα φανταστικό φαινόμενο που κάνει τις ώρες μπροστά στην οθόνη να “τρέχουν ” σαν νερό. Θα εξηγήσουμε ευθύς αμέσως. Έστω ότι στο καζάνι που “μαγειρεύονται” οι μόνιμες αναβαθμίσεις, εμφανίζεται ένα νέο διαθέσιμο incantation, το οποίο δυνητικά προσφέρει την ικανότητα μόνιμης αναβάθμισης των όπλων μας.

Για το συγκεκριμένο ξόρκι όμως χρειαζόμαστε ένα συγκεκριμένο φυτό, το οποίο εμφανίζεται τυχαία στο δεύτερο βασίλειο που συναντάμε και το οποίο λείπει από το inventory μας. Μόνο και μόνο το κυνήγι για τη συλλογή του συγκεκριμένου φυτού, που θα μας επιτρέψει το εν λόγω incantation, μπορεί να  γίνει κίνητρο ώστε το Switch μας να κλείσει 1-2 ώρες μετά του αρχικά αναμενόμενου.

Βέβαια, το παραπάνω δεν θα ήταν δυνατό αν κάθε run δεν είχε να προσφέρει στον πυρήνα του έναν διασκεδαστικό gameplay μάχης. Και στο Hades 2 τα runs το κάνουν αυτό και με το παραπάνω. Μάλιστα, οι δημιουργοί δεν περιορίζονται στο ήδη πολύ επιτυχημένο σύστημα του πρώτου Hades, αλλά κινούνται δημιουργικά σε νέα, πιο ανεξερεύνητα μονοπάτια combat. Eδώ η μάχη απαιτεί περισσότερη στρατηγική και προγραμματισμό. Οι χώροι είναι μικρότεροι και πιο κλειστοφοβικοί, και ο αριθμός των εχθρών μεγαλύτερος, με αποτέλεσμα η τοποθέτησή μας σε κάθε δωμάτιο (positioning) να παίζει πρωτεύοντα ρόλο στην επιτυχία, ενώ και τα αντανακλαστικά που οφείλει ο παίκτης να επιδείξει δεν μειονεκτούν σε σημασία για το combat system.

Στην ουσία, η μάχη στο Hades 2 θα λέγαμε ότι έχει γίνει κάπως πιο τεχνική και ντελικάτη. Απαιτεί λίγο περισσότερο κριτική σκέψη στην προσέγγισή της και δεν ανταμείβει το spam της διαρκούς επίθεσης, όπως ίσως έκανε ο προκάτοχός του. Αντιθέτως, εδώ έμφαση δίνεται στην καλύτερη διαχείριση του χώρου και των mobs που υπάρχουν σε αυτόν (crowd control) αλλά και στον σωστό συγχρονισμό των synergies των διαφορετικών ενεργειών / επιθέσεών μας.

Παράλληλα, στο παιχνίδι μπαίνει και η σωστή διαχείριση της διαθέσιμης μαγικής ενέργειας για τα Ω-moves μας, καθώς και αυτά με τη σειρά τους γίνονται αναπόσπαστο κομμάτι της στρατηγικής μας. Εν κατακλείδι, το να τελειοποιήσει κανείς την τεχνική gameplay της Melinoe απαιτεί σίγουρα μεγαλύτερη καμπύλη εκμάθησης από αυτή του Zagreus, αλλά είναι σαφώς και πιο θεαματική και διασκεδαστική στα αποτελέσματά της. Ειδικά αν συνυπολογίσουμε και τα εντελώς διαφορετικά playstyles που φέρνουν μαζί τους τα διαφορετικά όπλα που χρησιμοποιούμε, με το καθένα από αυτά να διαφέρει ως προς τον ρυθμό, την εμβέλεια, την ισχύ και τον ρυθμό φόρτισης / ταχύτητας.

Για παράδειγμα, το Moonstone Axe είναι βαρύ, αργό, αλλά χτυπά πολύ δυνατά και είναι καλό σε AoE (area of effect) για να καθαρίζει δωμάτια – σε αντίθεση με τα Sister Blades, που προσφέρουν ευελιξία και σβελτάδα στα χτυπήματά μας και πρέπει να συνδυάζονται με έντονη και συνεχή κινητικότητα. Ο γράφων, μετά από περίπου 25 ώρες παιχνιδιού (συν άλλη μια ντουζίνα στην έκδοση early access) και έχοντας αντιμετωπίσει όλα τα διαθέσιμα bosses, ακόμα συναντά ανά διαστήματα νέα boons που δεν έχει χρησιμοποιήσει, random encounters με νέους NPCs και νέες γραμμές διαλόγου που προσθέτουν κάτι στη μονίμως εξελισσόμενη ιστορία.

Και μιας και αναφερθήκαμε σε αυτό, ας δούμε λίγο πιο αναλυτικά π;vς τα πάει η Supergiant Games σε αυτόν τον τομέα. Αν υπάρχει μια νόρμα στα roguelike παιχνίδια που συνηθίζουμε να βλέπουμε, αυτή είναι η (ουσιαστική ή και ολοκληρωτική) απουσία  της ιστορίας. Η επαναλαμβανόμενη φύση του ίδιου του είδους των παιχνιδιών αυτών, στερεί επί το πλείστο τη δυνατότητα της αφήγησης μιας ολοκληρωμένης και στρωτής υπόθεσης και πλοκής. Ενάντια στα παραπάνω, όμως, οι δημιουργοί του Hades 2 έχουν καταφέρει όχι μόνο να ενσωματώσουν οργανικά μια ενδιαφέρουσα ιστορία με εξέλιξη και δομή, αλλά και να τη μετατρέψουν σε βασικό selling point του παιχνιδιού.

Πρακτικά, το παιχνίδι πετυχαίνει τόσο καλά σε αυτό, γιατί η δουλειά που έχει ρίξει η ομάδα ανάπτυξης είναι τεράστια σε ποσότητα και ποιότητα. Υπάρχουν πραγματικά αμέτρητες γραμμές διαλόγου να διαβάσουμε και όλες έχουν κάτι ουσιαστικό να πουν. Ωστόσο, παράλληλα και σε αντιδιαστολή με το παραπάνω, ο κάθε διάλογος με κάποιον θεό όταν διαλέγεις το boon του, ή με κάποιον NPC δεν είναι καθόλου κουραστικός ή εκτενής. Ίσα ίσα που το pacing με το οποίο δίνονται οι νέες πληροφορίες είναι δομημένο έτσι ώστε κάθε run, ακόμα και το πιο αποτυχημένο, να συμβάλει με κάποιο τρόπο στο να γίνει ένα βήμα ακόμα πιο μέσα στον κόσμο του παιχνιδιού.

Εκεί, ίσως, κρύβεται και το μεγάλο μυστικό στην επιδραστικότητα και την καινοτομία του Hades 2 στο χώρο των roguelikes. Η Supergiant έχει καταφέρει να ακυρώσει την έννοια του “νεκρού” gameplay χρόνου. Κάθε  λεπτό που περνάμε στο Hades 2, κάθε νέο run, όσο μακριά και αν (δεν) πάει, είναι ένα ακόμα νόμισμα στον κουμπαρά μας που κάπως θα εξαργυρωθεί. Η έννοια της αποτυχίας χάνει το ακριβές νόημά της, αφού σε κάθε περίπτωση το κάθε run κάτι καινούργιο θα προσφέρει, ακόμα και αν είναι λίγο παραπάνω currency και μια ενδιαφέρουσα πληροφορία που θα μας δώσει ο Οδυσσέας (βοήθος, οδηγός, σύντροφός μας στο κεντρικό hub και, γενικά, super cool guy) σχετικά με τη σχέση του με τη θεά Αθηνά, της οποίας το boon διαλέξαμε στην αρχή του run και στο οποίο μόλις αποτύχαμε (τουλάχιστον θεωρητικά).

Να μπούμε σε παραπάνω λεπτομέρειες σχετικά με την πλοκή και την ιστορία του τίτλου δεν έχει νόημα. Θα προτιμήσουμε να σας αφήσουμε να τα ανακαλύψετε μόνοι σας. Άλλωστε, υπάρχουν πολλά γεγονότα, μυστικά και ανατροπές να ανακαλύψετε σε κάποια random (-generated) γωνιά του κόσμου του παιχνιδιού. Θα δώσουμε, απλά έξτρα βαθμούς στην ομάδα ανάπτυξης για την εκτενέστατη χρήση της αρχαίας ελληνικής ιστορίας και μυθολογίας και την ευρηματικότατη ενσωμάτωσή της στα μέτρα του κόσμου του παιχνιδιού.

Δεν γνωρίζουμε αν αυτή η απεικόνιση της μυθολογίας της αρχαίας Ελλάδας είναι η πιο ακριβής, αλλά σίγουρα είναι η πιο cool και μοντέρνα. Τα concept art των θεών που εμφανίζονται κάθε φορά που διαλέγουμε το boon τους είναι πλήρως επανασχεδιασμένα, λεπτομερέστερα, φανταχτερά και εντυπωσιακά. Το σχέδιο είναι πιο περίτεχνο, με αισθητική αναφορά σε manga τεχνοτροπίες, ενώ ρούχα και αντικείμενα παρουσιάζονται με πολύπλοκες υφές και διακοσμητικά στοιχεία που αντλούν έμπνευση από την αρχαία ελληνική μυθολογία, αλλά με μια σύγχρονη, φρέσκια προσέγγιση.

Φωτεινά μάτια, κοσμηματοειδείς λεπτομέρειες σε ρούχα ή όπλα είναι μόνο μερικά από τα μικρά hints  που αναδεικνύουν τη θεϊκή ή υπερφυσική φύση των διαφόρων χαρακτήρων. Η συνολική εικόνα είναι πιο μυσταγωγική και ατμοσφαιρική, με μια ισορροπία ανάμεσα στο αρχέγονο και το μοντέρνο, κάτι που κάνει κάθε θεότητα να φαίνεται ταυτόχρονα διαχρονική αλλά και “ζωντανή”.

Η χρωματική παλέτα έχει αλλάξει. Από τα έντονα ζεστά χρώματα του πρώτου τίτλου, στα οποία κυριαρχούσε το κόκκινο το πορτοκαλί και το κίτρινο για να αναδείξουν την σκοτεινή και ηφαιστειακή φύση του βασιλείου του Άδη, εδώ κινούμαστε σε πιο ψυχρά, ήπια χρωματικά μονοπάτια, με έμφαση στο μπλε και το λιλά, με σκοπό την απόδοση των στοιχείων της νύχτας, των άστρων και του σκοταδιού, βασική αισθητική κατεύθυνση του τίτλου. Σε κάθε περίπτωση, και εδώ ο σχεδιασμός των περιβαλλόντων είναι λεπτομερής, αν και αρκετά κοινότοπος, συνθήκη που ισχύει και στους εχθρούς, οι οποίοι αν και καλοσχεδιασμένοι και διαφορετικοί μεταξύ τους, θα λέγαμε ότι σε ποικιλία  είναι κάπως φτωχοί.

Κατ’ αναλογία και ο ακουστικός τομέας κινείται σε καλά επίπεδα, με τα voice overs να κάνουν τη δουλειά τους αξιοπρεπώς και τα μουσικά θέματα να προσδίδουν τον σωστό τόνο σε κάθε περίσταση, χωρίς να διεκδικούν και βραβείο πρωτοτυπίας βέβαια. Θετικό κρίνεται ότι πολλά από αυτά είναι ανασκευασμένα κομμάτια από το soundtrack του πρώτου παιχνιδιού ως φόρος τιμής / αναφορά  σε αυτό.

Από θέμα διάρκειας δεν κρίνεται σκόπιμο καν να αναφερθούμε. Για την πλήρη εξερεύνηση της έκτασης και του βάθους του παιχνιδιού είναι δεδομένο ότι θα χρειαστούν τόσες και άλλες τόσες ώρες απ΄οσες γράψαμε για τη συγγραφή αυτού του review. Ειδικά, αν αναλογιστεί κανείς ότι εκτός από τα τρία βασικά biomes του Κάτω Κόσμου υπάρχει αντίστοιχα διαδρομή που μας οδηγεί και στον πάνω κόσμο, και η οποία ξεκλειδώνει αρκετά πιο μετά στο παιχνίδι…

Συνοψίζοντας, λοιπόν, και χωρίς πολλές περιστροφές, δεν φοβόμαστε να δηλώσουμε ευθαρσώς ότι το Hades 2 πρόκειται για ένα παιχνίδι αριστούργημα. Ένας τίτλος που όχι μόνο στέκεται αντάξιος στον προκάτοχό του, αλλά σε πολλά σημεία τον ξεπερνά. Η Supergiant Games, πιο ώριμη και σίγουρη από ποτέ, πατάει γερά πάνω στα στιβαρά θεμέλια που έθεσε με τον πρώτο τίτλο της σειράς και χτίζει μια δημιουργία που θέτει νέα δεδομένα και σταθερές.

Εξελιγμένη μάχη, μεγαλύτερος κόσμος, πολυεπίπεδη αφήγηση και αψεγάδιαστη διάρθρωση περιεχομένου βρίσκονται στον πυρήνα ενός παιχνιδιού, που περιτυλίγεται από ένα εντυπωσιακό σχεδιαστικό μανδύα υψηλής αισθητικής και λεπτομέρειας, διεκδικώντας επάξια και με το σπαθί του τη θέση του ανάμεσα στα κορυφαία roguelikes όλων των εποχών.

Το Hades 2 κυκλοφορεί από τις 25/9/25 για PC, Switch 2 και Switch (για PS5 και Xbox Series αναμένεται αργότερα). To review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για το Switch 2 με review code που λάβαμε από τη Supergiant Games.