Ένας πλανήτης που καλύτερα να μείνει ανεξερεύνητος
Αποτελεί εδώ και περισσότερο από μία δεκαετία πλέον, άγραφο κανόνα στη βιομηχανία, κάθε animated ταινία να έχει και το δικό της tie-in παιχνίδι. Μέθοδος γρήγορης απόσβεσης χρημάτων για άλλους, εκμετάλλευση του μικρού και άμαθου, μικρής ηλικίας, πληθυσμού παικτών για κάποιους άλλους. Πέραν ορισμένων λαμπρών εξαιρέσεων άριστης αξιοποίησης μίας άδειας, ο κανόνας λέει πως αν ένα παιχνίδι είναι movie tie-in, θα κυμαίνεται από απλά καλό, σε μέτριο, και αρκετά συχνά, σε κακό ή και απαράδεκτο. Που κυμαίνεται λοιπόν το Planet 51; Αποτελεί άλλη μία εξαίρεση στον κανόνα που θέλει κάθε παιχνίδι βασισμένο σε ταινία να είναι καταραμένο και καταδικασμένο εξ αρχής, ή επιβεβαιώνει την κατάρα;
Πως είναι στην ταινία; Ε, καμία σχέση
Η ομώνυμη ταινία, παρόλο πρωτότυπη, καλοφτιαγμένη και διασκεδαστική, δυστυχώς δεν είχε πολλά να προσφέρει στον τομέα της πλοκής. Το “λιτό” σενάριό της, λοιπόν, είχε βαρύγδουπο αντίτιμο σε αυτό του παιχνιδιού.
Στην προσπάθειά τους να επεκτείνουν την εμπειρία και, ως συνέπεια, τη διάρκεια του παιχνιδιού, η ομάδα ανάπτυξης στα Pyro Studios (studio γνωστό από τη σειρά Commandos, με αποκορύφωμα το Commandos 2: Men of Courage), υπέπεσε σε ένα τραγικό σφάλμα. Δημιούργησε ένα τραγικά βαρετό παιχνίδι. Και οι δύο εκδόσεις του παιχνιδιού που μας στάλθηκαν, η next-gen για PlayStation 3 και η φορητή στα Nintendo DS, πάσχουν από καταθλιπτικά επίπεδα επανάληψης, βαρεμάρας και αδιαφορίας για το τι λαμβάνει μέρος στο πλανήτη του πρωταγωνιστή Lem. Και όσο δυσάρεστο κι αν ακούγεται, τα προβλήματα για το τίτλο δεν σταματούν εκεί…
Η σκληρή δουλειά κάνει τον άντρα
Η συγγένεια με τα συμβάντα της ταινίας είναι μηδαμινή, αφού πέραν ορισμένων σημείων κλειδιών, το Planet 51 αναλώνεται στο να προσπαθεί να μας μετατρέψει σε…παιδί για όλες τις δουλειές, με αγώνες, παράδοση εφημερίδων, κούρεμα γκαζόν και, γενικά, ο,τιδήποτε δεν έχει σχέση με την ταινία.
Αν τα mini-games που συναντάμε αποτελούσαν μόνο μέρος του κύριου παιχνιδιού, μία ανάπαυλα από το κύριο quest, θα ήταν κάτι περισσότερο από καλοδεχούμενα. Όταν όμως οι ρόλοι είναι αντεστραμμένοι, και τα σημεία κλειδιά είναι οι ανάπαυλα από τα mini-games, δεν αργεί κανείς να συνειδητοποιήσει πως κάτι πηγαίνει στραβά. Εδώ να σημειώσουμε, πως στη DS έκδοση η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη, αφού βρισκόμαστε πάντα πάνω σε ένα όχημα -δεν έχουμε τη δυνατότητα να κινηθούμε πεζοί- ενώ οι επιλογές και η ποικιλία κατακρεουργούνται σε μεγαλύτερο ακόμα βαθμό.
Στη “μεγάλη” έκδοση του Planet 51, ελέγχουμε τρεις από τους κύριους χαρακτήρες. Τον ντόπιο έφηβο κάτοικο Lem, τον…εξωγήινο γήινο Chuck και, σε ορισμένες περιστάσεις, το συμπαθητικό όχημα εξερεύνησης Rover. Η προοπτική για αλλαγή καταστάσεων κατά την αλλαγή ελέγχου υπήρχε, αλλά όπως ήταν αναμενόμενο, έμεινε ανεκμετάλλευτη.
Το 85% του παιχνιδιού μας τοποθετεί μέσα σε ένα όχημα, οδηγώντας σε ουσιαστικά άψυχα περιβάλλοντα, δίχως καμία δυνατότητα ακαριαίας μεταφοράς από το ένα σημείο της Glipforg στο άλλο. Αφημένοι λοιπόν στη βαρετή μοίρα μας, θα πρέπει να υποφέρουμε τους νηπιακού επιπέδου διαλόγους, τις άσκοπες μετακινήσεις στους δρόμους της πόλης και, φυσικά, τα άπειρα mini-games. Ακόμα και τα σημεία που ελέγχουμε το Rover, χαρακτήρα που πρόσφερε μεγάλες δόσεις χαμόγελων και γέλιων στην ταινία, είναι καταθλιπτικά βαρετά. Απλά, θα αναφέρουμε πως την πρώτη φορά που μας δίνεται ο έλεγχος του ρομποτικού οχήματος, το μόνο που κάνουμε είναι να μαζεύουμε πέτρες…
{PAGE_BREAK}
Οπτικό σύνολο από άλλο πλανήτη
Έναν πλανήτη όπου οι προβληματικές υφές, η αστάθεια στην ποιότητα του σχεδιασμού και τα συνεχή frame-rate drops είναι συχνά φαινόμενα, φανταζόμαστε. Ένας πλανήτης που το lip-sync των χαρακτήρων είναι όρος άγνωστος και το voice-over γίνεται με τα 2/3 του αρχικού cast να απουσιάζουν. Ο Chuck, για παράδειγμα, που στη ταινία ενσαρκώνεται από τον Dwayne “The Rock” Johnson, λάμπει δια της απουσίας του. Ακόμα και στα cutscenes που έχουν παρθεί από τη ταινία, η φωνή του έχει αφαιρεθεί. Το ίδιο και η φωνή της Neera (Jessica Biel). Επίσημη άδεια κατά τα άλλα.
Προσθέστε στα παραπάνω ένα generic περιβάλλον που σώζεται εν μέρει από τα ζωντανά χρώματα, καθώς και τα συνεχή, μικρής διάρκειας, ενοχλητικά loadings, κι έχετε ένα βαρετό, μετριότατο τεχνολογικό μπέρδεμα.
{VIDEO_1}
Όσον αφορά την έκδοση DS, εντοπίζεται ολοκληρωτική απουσία cutscenes και voice-over, λόγω περικοπής κόστους -η λογική προστάζει. Ο οπτικός τομέας είναι αποδεκτός, ειδικά αφού έχουμε να κάνουμε με ένα open world -ο Θεός να το κάνει- περιβάλλον.
Προτιμώ τη Γη: Συμπεράσματα
Ακόμα και για τους πολύ μικρούς παίκτες, αμφιβάλουμε αν το Planet 51 ενδείκνυται για ασχολία μαζί του. Ανεξαρτήτως έκδοσης, το δημιούργημα της Pyro αποτελεί ένα κλασσικό παράδειγμα απουσίας λόγου ύπαρξης ενός παιχνιδιού. Αποφύγετέ το, όπως οι κάτοικοι του Πλανήτη 51 τους humaniacs.
Δημήτρης Μπάνος
