Call of Duty: Vanguard | Review

Άλλος ένας χρόνος άλλη μία κυκλοφορία Call of Duty από την Activision. Τη σκυτάλη αυτή την φορά πήρε η Sledgehammer Games σε μία άκρως ανταγωνιστική χρονιά για το είδος, αφού φέτος θα κυκλοφορήσουν και τα Battlefield 2042 και Halo Infinite. Αν προσθέσουμε δε ότι το περσινό Call of Duty Black Ops: Cold War αποτελεί ένα από τα καλύτερα παιχνίδια του franchise, καταλαβαίνουμε ότι οι απαιτήσεις με το Call of Duty: Vanguard είναι ιδιαίτερα ανεβασμένες και το έργο της Sledgehammer ακόμα πιο δύσκολο.

Με το Call of Duty: Vanguard λοιπόν, η Sledgehammer μάς επιστρέφει στο παρελθόν. Το σενάριο του campaign ξεκινάει χρονολογικά κοντά στο τέλος του B Παγκοσμίου Πολέμου με μία elite ομάδα από στρατιώτες που αναλαμβάνει μία αποστολή να μεταβεί στη Γερμανία και να αποτρέψει ένα μυστικό σχέδιο των Ναζί, το οποίο προσβλέπει στη συνέχιση του Τρίτου Ράιχ. Μέσω flashbacks μαθαίνουμε την ιστορία του κάθε μέλους της ομάδας, ταξιδεύοντας μας σε διαφορετικά θέρετρα του πολέμου.

Η διάρκεια του campaign κυμαίνεται στα τυπικά επίπεδα του franchise και ολοκληρώνεται γύρω στις 6 ώρες. Το gameplay όμως είναι περιοριστικό και τετριμμένο, ενώ δεν θεωρούμε ότι υπάρχουν στιγμές που θα καρφωθούν στο μυαλό των παικτών, παρά τα εντυπωσιακά περιβάλλοντα και το υψηλό οπτικό αποτέλεσμα που διαθέτει το Call of Duty: Vanguard.

Περνώντας στο multiplayer, που είναι και το “κυρίως πιάτο” ενός Call of Duty, οι διαθέσιμοι χάρτες είναι 20 και ταξιδεύουν τον παίκτη από το Παρίσι και τον Ειρηνικό Ωκεανό έως το Stalingrad, με την Sledgehammer να προσθέτει τοίχους και πόρτες που καταστρέφονται στο περιβάλλον, καθιστώντας τις μάχες πιο δυναμικές και αναγκάζοντας τον παίκτη να προσαρμόζεται στις αλλαγές. Ο σχεδιασμός τους είναι ανάμικτος, με κάποιους να διατηρούν το three lane design και κάποιους όχι.

Κατά τη διάρκεια του matchmaking το νέο φίλτρο Combat Pacing μάς επιτρέπει να διαλέξουμε το time of engagement και το νούμερο των παικτών, ώστε να προσαρμόσουμε το match με βάση τις προτιμήσεις μας. Η συγκεκριμένη προσθήκη θεωρούμε ότι αποτελεί ένα από τα θετικά σημεία του φετινού multiplayer.

Τα παραδοσιακά multiplayer modes επιστρέφουν με την προσθήκη του Patrol και του Champion Hill. Στο Patrol καλούμαστε να προστατέψουμε μία κυκλική περιοχή η οποία κινείται στον χάρτη, αποθαρρύνοντας έως έναν βαθμό το camping. Στο Champion Hill οι ομάδες προσπαθούν να εξολοθρεύσουν η μία την άλλη, σε 2v2 ή 3v3 matches, μέχρι να μείνει μόνο μία. Ανάμεσα στις μάχες υπάρχουν διαλλείματα που επιτρέπουν να αγοράζουμε όπλα και upgrades με τα χρήματα που κερδίσαμε. Ουσιαστικά το νέο αυτό mode αποτελεί μια ενδιαφέρουσα παραλλαγή του battle royale.

Τα rank και loadouts παραμένουν στην ίδια φιλοσοφία με το περσινό Black Ops: Cold War. Μπορούμε να δημιουργήσουμε το loadout μας διαλέγοντας primary, secondary όπλα, perks και killstreak bonuses. Χρησιμοποιώντας τα όπλα μας ξεκλειδώνουμε αξεσουάρ όπως optics, barrels κτλ. To Gunsmith, που μας επιτρέπει να παραμετροποιήσουμε τα όπλα μας, επιστρέφει και αυτό, με μία νέα επιλογή για calibers, επιτρέποντας την αλλαγή των σφαιρών που χρησιμοποιούμε.

Η γενικότερη αίσθηση που μας άφησε το gameplay του multiplayer είναι παρόμοια με αυτή του Modern Warfare 2019, με υψηλό TTK, που θα λέγαμε ότι ανήκει περισσότερο σε hardcore mode παρά σε casual, χάνοντας την περσινή ιδανική ισορροπία που είχε το Black Ops: Cold War. Η αίσθηση των όπλων δυστυχώς δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες, αφού συμπεριφέρονται περισσότερο σαν σύγχρονα και όχι σαν B’ Παγκοσμίου Πολέμου, και αποτελεί έναν τομέα που το Vanguard κάνει ένα βήμα πίσω συγκριτικά με το Black Ops: Cold War.

Τα zombies επιστρέφουν και στο Call of Duty: Vanguard με την Treyarch στο τιμόνι, επεκτείνοντας το Dark Ether universe που συναντήσαμε στο Cold War. Η νέα ιστορία έχει τίτλο Der Anfang, παίρνοντας τη σκυτάλη από το Cold War. Ο Oberführer Wolfram Von List, ένας αξιωματικός των Ναζί που ψάχνει αποκρυφιστικά αντικείμενα για να νικήσουν τον πόλεμο, συνδέεται μέσω ενός artifact με ένα Dark Ether entity, τον Kortifex the Deatheless, αποκτώντας την ικανότητα να δημιουργεί zombies.

Οι παίκτες λοιπόν, μετά από ένα distress call που δέχτηκαν από τον Professor Kraft, μεταβαίνουν στο Stalingrad, όπου εγκλωβίζονται και αναγκάζονται να αντιμετωπίσουν την νέα απειλή έχοντας στο πλευρό τους τέσσερις Dark Ether entities που είναι ενάντια στο Kortifex. Το Stalingrad αποτελεί το κεντρικό hub του mode με πύλες που οδηγούν σε περιοχές με τρία objectives, και αφού ολοκληρώσουμε ένα από αυτά, επιστρέφουμε πίσω για να αγοράσουμε upgrades. Τα mystery boxes, perks, Pack-a-punch machines και οι λοιποί μηχανισμοί που γνωρίζουν οι fans του Zombies mode παραμένουν, με σημαντικότερη προσθήκη το Altar of Covenants.

Το κάθε casual match από την αρχή μέχρι να κάνουμε exfill με την ολοκλήρωση τεσσάρων portals κρατάει περίπου 20 λεπτά. Μετά από την επίτευξη του κάθε objective αποκτούμε μια Sacrificial Heart, την οποία δίνουμε στο Altar για να διαλέξουμε μία από τρεις random δυνατότητες με την ονομασία Covenants, δίνοντας τη δυνατότητα να κινηθούμε προς το playstyle που προτιμάμε. Με τρεις όμως μόνο τύπους objectives και τρεις τύπους εχθρών ελλοχεύει ο κίνδυνος το Zombies να γίνει βαρετό το πρώτο διάστημα και μέχρι να γίνουν προσθήκες κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Κλείνοντας το συγκεκριμένο mode, θα λέγαμε ότι χτίζει πάνω στο περσινό του Cold War, κάνοντας το πιο προσιτό στο ευρύ κοινό.

Όσον αφορά το τεχνικό κομμάτι, το Call of Duty: Vanguard βασίζεται στη μηχανή του Modern Warfare 2019, με εντυπωσιακά περιβάλλοντα και φωτισμούς. Οι next gen κονσόλες διαθέτουν επιλογή για 120 FPS με μειωμένη ανάλυση και on-demand texture streaming, που επιτρέπει το κατέβασμα υψηλής ποιότητας textures στα PlayStation 5 και Xbox Series Χ ενώ παίζουμε. Συγκριτικά με το Black Ops: Cold War το installation πέφτει κάτω από τα 100 GB.

Στο PlayStation 5 που δοκιμάσαμε το Vanguard τα FPS ήταν σταθερά στο 4Κ 60 FPS mode, χωρίς να παρουσιάζουν ιδιαίτερα drops. Ο ηχητικός τομέας δυστυχώς είναι χειρότερος από πέρυσι, με αποτέλεσμα να μην είναι ξεκάθαρη η απόσταση και η κατεύθυνση στην οποία υπάρχει ένας εχθρός στο multiplayer, ενώ συναντήσαμε και διακοπές στον ήχο, καθώς και cracks and pops που δεν δικαιολογούνται για μια τέτοια παραγωγή.

Σε γενικές γραμμές το Call of Duty: Vanguard θα λέγαμε ότι φέρνει κάποιες ενδιαφέρουσες προσθήκες και αλλαγές στα multiplayer και zombies κομμάτια του, με ένα campaign το οποίο δεν αγγίζει το επίπεδο των παλιότερων παρά την όμορφη παρουσίασή του. Όσοι λοιπόν δεν έχετε βαρεθεί το setting του B’ Παγκοσμίου Πολέμου και ψάχνετε ένα multiplayer με γρήγορους ρυθμούς και υψηλό TTK βασισμένο στην εν λόγω περίοδο, το νέο μέλος του franchise θεωρούμε ότι θα καλύψει σε σημαντικό βαθμό τις επιθυμίες σας παρά τα μειονεκτήματά του.

Το Call of Duty: Vanguard κυκλοφορεί από τις 5/11/21 για PS5, PS4, PC, Xbox Series και Xbox One. Το review βασίστηκε στην έκδοσή του για το PS5 με review code που λάβαμε από την Activision-Blizzard.

Exit mobile version