“Welcome to the new age”.
Με τα Forza Motorsport 7 και Project Cars 2 να βρίσκονται ήδη στα καταστήματα εδώ και λίγες εβδομάδες, έφτασε η στιγμή της κυκλοφορίας του τελευταίου τμήματος της racing καταιγίδας που επικρατεί τον τελευταίο καιρό, και αυτό δεν είναι άλλο από το Gran Turismo Sport. Σε αντίθεση με τα Forza Motorsport 7 και Project Cars 2, τα οποία είναι αποτελέσματα εξέλιξης των προηγούμενων τίτλων των αντίστοιχων σειρών, το νέο μέλος της σειράς Gran Turismo είναι μία νέα αρχή με έναν εντελώς διαφορετικό προσανατολισμό. Η Polyphony Digital δεν δίστασε να εγκαταλείψει το μοντέλο των κλασικών Gran Turismo, μοντέλο το οποίο η ίδια εισήγαγε πριν μία εικοσαετία και κατέληξε να χαρακτηρίσει και να επηρεάσει μία ολόκληρη κατηγορία παιχνιδιών.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται σε κάποιο από τα πολλά trailer που κυκλοφόρησαν για το GT Sport, τα Gran Turismo κάπου στη πορεία έχασαν το προσανατολισμό τους, απομακρύνθηκαν από το πνεύμα των motorsport, του οποίου βασικό συστατικό είναι ο ανταγωνισμός, και κατέληξαν παιχνίδια συλλογής αυτοκινήτων, με τους αγώνες να περνάνε σε δεύτερη μοίρα. Ακόμη και οι ίδιοι οι -υπεράριθμοι- φίλοι της σειράς αντιμετώπισαν με σκεπτικισμό τα GT 5 και GT 6, ενώ στα μάτια των υπόλοιπων παικτών η βασική φόρμουλα των Gran Turismo έμοιαζε να έχει φτάσει σε ένα σημείο κορεσμού.
Κάπως έτσι η αλλαγή στη δομή των Gran Turismo φαίνεται να ήταν αναγκαία και η PD επίλεξε να ρισκάρει και να δημιουργήσει κάτι εντελώς νέο και διαφορετικό. Το μεγάλο της στοίχημα είναι να επαναφέρει στο προσκήνιο τους αγώνες και να καταφέρει να συγκινήσει μέσω αυτών τους παίκτες. Γνωρίζοντας ότι μετά από μία τέτοια μεγάλη “στροφή” της σειράς είναι αδύνατο να μην υπάρξουν δυσαρέσκειες, η PD φρόντισε να μεταβιβάσει ατόφια την ατμόσφαιρα της σειράς στο Gran Turismo Sport. Η όλη η παρουσίαση του τίτλου κυμαίνεται στα πολύ υψηλά επίπεδα που θα περίμενε κανείς, με το κυρίως μενού να έχει μία ιδιαίτερα καλλιτεχνική αισθητική. Η περιήγηση σε αυτό γίνεται με τον κλασικό κέρσορα, ωστόσο, αυτός αποκρίνεται ακαριαία στα inputs του χρήστη και η καθυστέρηση που υπήρχε στα GT της προηγούμενης γενιάς έχει εξαλειφθεί πλήρως.
Όπως είναι γνωστό, ο Kazunori Yamauchi και η ομάδα του αντιλαμβάνονται την αυτοκίνηση ως μία μορφή τέχνης και αυτό επιβεβαιώνεται για ακόμη μία φορά, τόσο από την προσπάθεια που έχει γίνει για να συγκεντρωθούν και να παρουσιαστούν πληροφορίες για την ιστορία της αυτοκίνησης μέσα στο παιχνίδι, όσο και από τις όμορφες εικόνες οι οποίες εναλλάσσονται όσο ο χρήστης βρίσκεται στο κεντρικό μενού. Δεν θα ήταν ψέμα αν λέγαμε ότι πολλές φορές, αν και δεν παίζαμε, η κονσόλα και η οθόνη μας έμειναν ανοιχτές και λειτούργησαν ως μία ψηφιακή κορνίζα, την οποία θα μπορούσε κανείς να χαζεύει για ώρες. Για ακόμη μία φορά το studio προσφέρει στους χρήστες όλα τα εργαλεία ώστε να τραβήξουν εντυπωσιακές φωτογραφίες, με το νέο Scapes mode να απογειώνει την όλη εμπειρία, καθώς δίνει τη δυνατότητα στο χρήστη να προσθέσει και να δει εν κινήσει τα οχήματα του μέσα σε πραγματικές φωτογραφίες από όλες τις γωνίες του πλανήτη. Το soundtrack του Gran Turismo Sport περιέχει γνωστά κομμάτια που έχουν εμφανιστεί σε προηγούμενους τίτλους της σειράς, όπως αυτά του Daiki Kasho, αλλά και νέα jazz και salsa θέματα, τα οποία δένουν άψογα με το ύφος του τίτλου.
Αρκετά όμως με τα παραπάνω και ας περάσουμε στο “ψητό”, το οποίο για έναν τίτλο του είδους δεν είναι άλλο από την οδήγηση. Όπως σε όλους τους τίτλους Gran Turismo, έτσι και εδώ η Polyphony Digital στοχεύει στο να κάνει το μοντέλο οδήγησης εύκολα προσβάσιμο από τον καθέναν, ενώ παράλληλα να καταστήσει την οδήγηση σε υψηλότερο επίπεδο απαιτητική. Οι -πολλές φορές εκνευριστικές- λεπτομέρειες της εξομοίωσης δεν βρίσκονται εδώ, οπότε μπορεί κανείς να πει με σιγουριά ότι ο τίτλος απέχει αρκετά από το να χαρακτηριστεί “The real driving simulator” όπως αναγράφεται στο εξώφυλλό του. Αυτό που επίσης μπορεί να ειπωθεί με σιγουριά, είναι ότι η οδήγηση στο Gran Turismo Sport είναι απολαυστική και θα χαρίσει αρκετές στιγμές διασκέδασης σε όλους.
Ο παίκτης θα κληθεί να ελέγξει τη μεταφορά βάρους του οχήματός του, να βρει την ιδανική γραμμή σε κάθε στροφή, αλλά και να διαλέξει με προσοχή τα σημεία φρεναρίσματός του. Όλα τα οχήματα καταφέρνουν να έχουν το δικό τους, ιδιαίτερο χαρακτήρα, ακόμη και αυτά που ανήκουν στην ίδια κατηγορία. Έτσι, ένα τετρακίνητο Nissan GT-R GT3 θα είναι πραγματικό “τρένο” στις στροφές, ακολουθώντας πιστά τις γραμμές του, ενώ μία πισωκίνητη Dodge Viper SRT GT3-R θα αρχίσει να… ξηλώνει την άσφαλτο σε κάθε απότομο άνοιγμα του γκαζιού. Ο χειρισμός τον οχημάτων με απλό χειριστήριο είναι άψογος και αποτελεί σημείο αναφοράς για όλους τους τίτλους του είδους. Δοκιμάσαμε τον τίτλο τόσο με Dualshock 4 όσο και με τιμονιέρα, και μπορούμε να πούμε ότι ενώ η τιμονιέρα μάς επέτρεψε να έχουμε περισσότερη ακρίβεια στην οδήγηση και σταθερότητα στους χρόνους μας, νιώθαμε εξίσου ανταγωνιστικοί και με το Dualshock 4.
Χρησιμοποιώντας τιμονιέρα παρατηρήσαμε ότι το ποσοστό των πληροφοριών που μεταφέρονται στον παίκτη μέσω του force feedback είναι αρκετά βελτιωμένο σε σχέση με αυτό στον προηγούμενο τίτλο της σειράς, το Gran Turismo 6, ωστόσο απέχει ακόμα από το να μας προσφέρει την ίδια αίσθηση και ευχαρίστηση με αυτό άλλων τίτλων, όπως για παράδειγμα αυτό του Assetto Corsa. Αξίζει να σημειωθεί ότι η επιλογή για χρήση του γυροσκοπίου του Dualshock 4 για τον έλεγχο του αυτοκινήτου μας, αν και θέλει κάποιο χρόνο για να γίνει οικία, παραδόξως λειτουργεί σωστά και θα προτείνουμε στους χρήστες που δεν έχουν τιμονιέρα να της δώσουν μία ευκαιρία.
Τα προβλήματα και οι περιορισμοί στο σύστημα οδήγησης του Gran Turismo Sport αρχίζουν να γίνονται ορατά όταν παίκτης πλησιάζει τα όρια κάθε αυτοκινήτου, καθώς και σε στιγμές που η πρόσφυση χάνεται και είναι αναγκαίο το countersteering. Για παράδειγμα, οδηγώντας στο όριο ένα αυτοκίνητο με την κίνηση στους μπροστά τροχούς, το φαινόμενο της υποστροφής-understeering είναι ιδιαίτερα υπερβολικό και το όχημα δείχνει να μην αλλάζει την πορεία του με τίποτα. Αντιστοίχως, όταν μέσα σε μία στροφή χαθεί η πρόσφυση του οχήματος, παρόλες τις προσπάθειες του χρήστη να το διορθώσει με τη βοήθεια του γκαζιού και του countersteering, το πιθανότερο, ιδιαίτερα για όσους χρησιμοποιούν χειριστήριο, είναι αυτό να καταλήξει εκτός πίστας.
Όσον αφορά τον τομέα των ζημιών στα οχήματα, για ακόμη μία φορά ένας τίτλος Gran Turismo δείχνει φτωχός σε σχέση με τους ανταγωνιστές του. Ακόμη και μετά από μία ισχυρή σύγκρουση τα αυτοκίνητα θα αποκτήσουν μικρά βαθουλώματα, γρατσουνιές και μπορεί να καταλήξουν και με σπασμένα φανάρια, αλλά μέχρι εκεί. Σε περίπτωση που οι μηχανικές ζημιές είναι ενεργοποιημένες, το αυτοκίνητο μπορεί να καταλήξει με σπασμένο κάποιον άξονα και να δυσκολευτεί περισσότερο να φτάσει στη μέγιστη τελική του ταχύτητά. Αν και όλα μέχρι αυτό το σημείο του κειμένου δείχνουν ότι μιλάμε για ένα κλασικό και βελτιωμένο Gran Turismo, ό,τι ακολουθεί από εδώ και κάτω θα σας πείσει για το αντίθετο.
Το Gran Turismo mode των προηγούμενων τίτλων της σειράς έχει αφαιρεθεί πλήρως και τη θέση του έχει πάρει το Campaign mode. Αυτό αποτελείται από 3 διαφορετικά τμήματα με το πρώτο από αυτά να είναι το Driving School, το οποίο είναι βασισμένο στα γνώριμα από το παρελθόν Licence Tests και στόχος του είναι η εξοικείωση των παικτών με το σύστημα οδήγησης του τίτλου. Τα Missions είναι το δεύτερο και μεγαλύτερο σε διάρκεια κομμάτι του Campaign mode. Εδώ οι παίκτες καλούνται να βγάλουν εις πέρας κάποιο από τα 64 διαθέσιμα events, τα οποία ποικίλουν από mini-games με κώνους, σύντομους αγώνες 3-4 γύρων αλλά και αγώνες αντοχής, οι οποίοι έχουν διάρκεια μέχρι μία ώρα και κατά τη γνώμη μας αποτελούν ένα από τα δυνατότερα και δυσκολότερα σημεία του τίτλου καθώς, εκτός από την κούραση, σημαντικό ρόλο έχει και η στρατηγική όσον αφορά τον ανεφοδιασμό με καύσιμα, την επιλογή του κατάλληλου fuel map και την εναλλαγή των ελαστικών. Ταυτόχρονα, εδώ είναι και η πρώτη και τελευταία φορά που ο χρήστης θα κληθεί να οδηγήσει σε βρεγμένο οδόστρωμα.
Τελευταίο τμήμα του Campaign mode είναι το Circuit Experience, το οποίο είναι ένα ιδιαίτερο εργαλείο καθώς δίνει τη δυνατότητα στον παίκτη να απομνημονεύσει σιγά σιγά κάθε διαθέσιμη πίστα του παιχνιδιού. Συνολικά η δυσκολία δεν είναι ιδιαίτερα υψηλή, αλλά αυτή μπορεί να αυξηθεί όταν ο χρήστης επιλέξει να προσπαθήσει να κάνει “χρυσό” χρόνο σε κάποια events, ιδιαίτερα στα Missions. Πέρα από το Campaign mode, το Gran Turismo διαθέτει και το Arcade Mode, στο οποίο υπάρχουν οι επιλογές για Quick Race, Time Trial, Drift Event, Custom Race, Split Screen και VR Mode. Ευχάριστη έκπληξη αποτελεί η διατήρηση της επιλογής για Split Screen αγώνες, μία επιλογή που τείνει να εξαφανιστεί από τους περισσότερους τίτλους του είδους.
Επιπλέον, από τα παραπάνω άξια αναφοράς είναι και η επιλογή για Custom Race, που επιτρέπει στον παίκτη να δημιουργήσει το δικό του αγώνα, με τις δικές του ρυθμίσεις όσον αφορά τη δυσκολία των αντιπάλων, το αν θα υπάρχει ζημιά στα οχήματα, το ρυθμό της φθοράς των ελαστικών και της κατανάλωσης καυσίμων αλλά και τη διάρκειά του, η οποία μπορεί να φτάσει μέχρι και τις 24 ώρες (!). Περισσότερο ενδιαφέρουσα θα ήταν η προσθήκη της επιλογής Custom Championship, αλλά η PD δεν μας έκανε το χατίρι. Νιώθουμε τυχεροί που η επιλογή για Custom Race είναι ιδιαίτερα περιποιημένη, καθώς θέλοντας ή μη, σε αυτή ενδέχεται να ξοδευτούν πολλές ώρες, αφού το Arcade Mode είναι το μοναδικό σημείο του παιχνιδιού το οποίο είναι διαθέσιμο όταν δεν υπάρχει σύνδεση στο διαδίκτυο.
Πρέπει να τονιστεί πως οτιδήποτε δεν περιέχεται στην προηγούμενη παράγραφο, ΔΕΝ είναι διαθέσιμο offline. Η επιλογή της PD να κλειδώσει τομείς του παιχνιδιού όπως το Campaign mode, ο Livery Editor, το κατάστημα αγοράς αυτοκινήτων και το Scapes mode, πίσω από έναν always online μηχανισμό, μοιάζει υπερβολική. Τα κακά νέα δεν σταματούν εδώ, αφού όταν ο χρήστης -ή οι servers- είναι offline, είναι αδύνατο να γίνει save. Αυτό, πρακτικά, σημαίνει ότι η πρόοδος, τα χιλιόμετρα που έκανε κάποιος στο Arcade Mode, καθώς και τα credits που κέρδισε, όσο οι servers είναι offline, δεν υπάρχει δυνατότητα να αποθηκευτούν παρά μόνο αν ο χρήστης κρατήσει ανοιχτό το παιχνίδι ή βάλει τη κονσόλα του σε rest mode, μέχρι να επανέλθουν οι servers. Αυτή είναι μία λανθασμένη επιλογή της PD, η οποία θα μπορούσε εύκολα να λυθεί με την ταυτόχρονη ύπαρξη τοπικού save, που μάλλον αποφεύχθηκε για να μην υπάρξουν “κλέφτες” στα leaderboards.
Η A.I. αναμφίβολα αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες σε ένα racing παιχνίδι και η αλήθεια είναι ότι οι παίκτες δύσκολα ικανοποιούνται από αυτή στους περισσότερους τίτλους του είδους. Το Gran Turismo Sport δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα, καθώς αν και τα αντίπαλα αυτοκίνητα κινούνται λιγότερο “ρομποτικά” μέσα στην πίστα σε σχέση με το παρελθόν, δύσκολα πείθουν ότι πρόκειται για πραγματικούς αντιπάλους. Οι αντίπαλοί μας ποτέ δεν ενεπλάκησαν σε μεταξύ τους ατύχημα, ενώ οι προσπεράσεις μεταξύ τους ήταν σπάνιο γεγονός. Η κατάσταση είναι κάπως καλύτερη σε αγώνες μεγαλύτερης διάρκειας, όταν και η A.I. αρχίζει και δείχνει τα δόντια της και γίνεται περισσότερο ανταγωνιστική.
Πάνω σε αυτόν τον περιορισμό και την αδυναμία -από ό,τι φαίνεται- εξέλιξης σε ικανοποιητικό επίπεδο της A.I. πατάει το Sport Mode του νέου τίτλου της PD. Τα μεγάλα μυαλά μάλλον κάθισαν γύρω από ένα γραφείο και σκέφτηκαν “Αφού δεν μπορούμε να κάνουμε την A.I. να συμπεριφέρεται σαν άνθρωπος, ας την αντικαταστήσουμε με ανθρώπους!”. Όσο εύκολο και να ακούγεται το παραπάνω εγχείρημα, μία βόλτα από τις online πίστες όλων των racing τίτλων φτάνουν για να μας πείσουν για το αντίθετο. Χρήστες που τρακάρουν με οτιδήποτε βρουν μπροστά τους, που αγνοούν την ύπαρξη του φρένου – ή χρησιμοποιούν τα αυτοκίνητα των αντιπάλων τους ως φρένο- που φεύγουν από το lobby μόλις πέσουν σε μία από τις πίσω θέσεις, είναι κάποιοι από τους πολλούς λόγους που η βόλτα μας στα online λημέρια των racing τίτλων θα μας ανεβάσει την πίεση.
Η Polyphony Digital πατάει επάνω στο σύστημα που εισήγαγε το iRacing, το κόστος ενασχόλησης με το οποίο είναι ιδιαίτερα υψηλό, και με όπλο της τα Sportsmanship και Driver Ranking ρίχνεται στη μάχη με στόχο τους καθαρότερους και πιο διασκεδαστικούς online αγώνες. Ευτυχώς για εμάς η PD καταφέρνει να βγει νικητής από αυτή τη μάχη και το Sport Mode μάς χάρισε τους καλύτερους και καθαρότερους αγώνες που είχαμε μέχρι στιγμής τόσο σε online τόσο και σε offline περιβάλλον. Αν και στην αρχή το σύστημα τιμωρίας του Sportsmanship Rating μπορεί να φανεί άδικο και ότι δεν δουλεύει, αφού σε κάθε επαφή τιμωρούνται όλοι οι εμπλεκόμενοι ανεξαρτήτως του ποιος φταίει, οι χρήστες που προκαλούν περισσότερες συγκρούσεις καταλήγουν να εμπλέκονται σε περισσότερες και το SR τους πέφτει στο αντίστοιχο επίπεδο. Αντίθετα, ένας “καθαρός” οδηγός, ακόμη και αν εμπλακεί σε αρκετές συγκρούσεις, είναι σίγουρο ότι μετά από λίγους αγώνες προσεκτικής οδήγησης θα ανεβάσει το SR του στο επίπεδο που πρέπει να είναι.
Είναι ιδιαίτερο σημαντικό να σημειώσουμε ότι όσο οι παίκτες έχουν χαμηλό SR, θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί όταν αγωνίζονται με άλλα άτομα του ίδιου επιπέδου, ενώ όταν το SR τους αρχίζει να ανεβαίνει και αρχίσουν να συμμετέχουν σε αγώνες με καθαρότερους αντιπάλους, τότε θα δημιουργηθεί η αίσθηση της εμπιστοσύνης ανάμεσα στους οδηγούς. Το ghosting των αντιπάλων, αν αυτοί ξεφύγουν επικίνδυνα από την πορεία τους ή φρενάρουν απότομα, είναι ακόμη ένα απαραίτητο συστατικό της επιτυχίας του συστήματος του Gran Turismo Sport, καθώς αυτό βοηθάει σε αποφυγή σοβαρών συγκρούσεων, οι οποίες θα ήταν μοιραίες για την εξέλιξη του αγώνα.
Βεβαίως, αν το ghosting των οχημάτων χρησιμοποιούταν σε υπερβολικό βαθμό, οι αγώνες σύντομα θα καταλήγαν σαν hotlaps, με τους συμμετέχοντες να αγνοούν πλήρως την ύπαρξη των άλλων γύρω τους, όμως και εδώ η PD έχει τη λύση, κάνοντας το ghosting να χρησιμοποιείται περισσότερο στους αγώνες ατόμων με χαμηλό SR (π.χ. “E”) ενώ όσο το επίπεδο ανεβαίνει, το ghosting κάνει την εμφάνισή του και επεμβαίνει όλο και λιγότερο μέσα στους αγώνες, για να καταλήξει πλήρως απενεργοποιημένο στους αγώνες ατόμων με SR βαθμού “S”. Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με το Driving Rating, που λόγος ύπαρξής του είναι η δημιουργία αγώνων με αντιπάλους ίδιας δυναμικότητας, απογειώνουν την εμπειρία των αγώνων και κάνουν κάθε αγώνα όλο και διασκεδαστικότερο.
Για να απολαύσει κανείς μέχρι σήμερα αγώνες τέτοιου επιπέδου θα έπρεπε να γίνει μέλος μίας online κοινότητας η οποία από μόνη της θα αναλάμβανε το ρόλο του “αστυνόμου” και θα φρόντιζε να τηρούνται οι κανόνες της αγωνιστικής συμπεριφοράς, όμως όλα αυτά έχουν πλέον αλλάξει με την άφιξη του Gran Turismo Sport. Ένα σημείο που θα πρέπει να επισημάνουμε είναι ότι το συγκεκριμένο τμήμα του τίτλου δεν αφορά μόνο τους χρήστες του κορυφαίου επιπέδου ή όσους επιθυμούν να ασχοληθούν με αυτόν σαν e-sport, αλλά κάθε παίκτη που αγαπάει να παίρνει μέρος σε αγώνες και να διασκεδάζει σε αυτούς.
Η κορύφωση ενός racing τίτλου -για πολλούς και το μόνο σημαντικό σημείο του- είναι η ώρα του αγώνα και όσοι πιστεύουν ότι είναι φίλοι του συγκεκριμένου είδους παιχνιδιών θα πρέπει σίγουρα να δοκιμάσουν το Sport mode. Επιπλέον, κανένας δεν πρέπει να φοβηθεί ότι δεν είναι αρκετά γρήγορος για αυτό, καθώς ο μεγάλος αριθμός των παικτών της σειράς Gran Turismo εγγυάται ότι ο καθένας θα βρει άτομα κοντά στο επίπεδό του, κάτι που δεν γίνεται σε τίτλους με μικρότερο κοινό. Καλά όλα αυτά, αλλά τι είναι το Sport mode; Το Sport mode, λοιπόν, στη σημερινή του μορφή, αποτελείται από 3 Daily Races η συχνότητα ανανέωσης των οποίων ακόμη δεν έχει σταθεροποιηιθεί, καθώς ενώ η ανανέωσή τους αναμένονταν να γίνεται κάθε εβδομάδα, τη στιγμή που γράφαμε το κείμενο αυτοί ανανεώθηκαν. Τα Daily Races λαμβάνουν χώρα κάθε 5 λεπτά, όμως και εδώ έχουμε συναντήσει αρκετές αλλαγές, με μία ακολουθία της μορφής Race A, Race B, Race C, Race A.
Για κάθε έναν από τους παραπάνω αγώνες, ολόκληρη η εβδομάδα είναι μία περίοδος χρονομετρημένων δοκιμαστικών, με τον καλύτερο χρόνο που θα επιτύχει ο χρήστης, μέχρι τη στιγμή που δηλώνει ότι θα συμμετέχει στον επόμενο αγώνα να καθορίζει τη θέση από την οποία θα εκκινήσει σε αυτόν. Κατά τη διάρκεια τόσο του demo όσο και της κλειστής beta του Gran Turismo Sport, οι 3 αυτοί αγώνες ήταν διαφορετικοί κάθε μέρα αλλά η συχνότητα διεξαγωγής τους ήταν κάθε 20 λεπτά αντί για 5. Πιστεύουμε ότι αν και η εναλλαγή των αγώνων μία φορά την εβδομάδα φαντάζει βαρετή, αυτή δίνει τη δυνατότητα στους παίκτες να μάθουν καλύτερα κάθε πίστα και αυτό οδηγεί σε καθαρότερους και διασκεδαστικότερους αγώνες προς το τέλος της εβδομάδας. Είμαστε σίγουροι πως μετά από κάποιο διάστημα η PD θα καταφέρει να βρει την κατάλληλη ισορροπία σε αυτόν τον τομέα, ώστε να είναι όλοι ευχαριστημένοι.
Σε κάποιο αριθμό αγώνων ο χρήστης έχει την επιλογή να διαλέξει οποιοδήποτε όχημα της συγκεκριμένης κατηγορίας επιθυμεί ανεξαρτήτως από το αν το όχημα υπάρχει στο γκαράζ του. Αυτό αν και δημιουργεί μία αίσθηση ισότητας και επιτρέπει την δοκιμή και εν τέλει τη χρήση του κατάλληλου οχήματος για κάθε πίστα, αφαιρεί όλο το νόημα της αγοράς και της χρήσης των δικών μας αυτοκινήτων. Σίγουρα στο μέλλον θέλουμε να βλέπουμε αγώνες μόνο με τα δικά μας αυτοκίνητα, αγώνες μεγαλύτερης διάρκειας και όχι 3-4 γύρων καθώς και αγώνες με ενεργοποιημένες της μηχανικές ζημιές, τη φθορά των ελαστικών και την κατανάλωση καυσίμου. Θα μπορούσε να βρεθεί η χρυσή τομή, με τον πρώτο από τους τρεις αγώνες να είναι ένας σύντομος αγώνας, όπως αυτοί που είναι μέχρι τώρα διαθέσιμοι, ο δεύτερος να είναι ένας αγώνας λίγο μεγαλύτερης διάρκειας με ενεργοποιημένες τις ζημιές και ο τρίτος να είναι ένας αγώνας αντοχής, διάρκειας μεγαλύτερης των 30 λεπτών ώστε οι αγωνιζόμενοι να αναγκαστούν να αλλάξουν λάστιχα και να ανεφοδιαστούν με καύσιμα και να εισέλθει με αυτό τον τρόπο η στρατηγική στα Daily Races. Ίσως η PD να κρατάει αυτές τις επιλογές για τα championships, τα οποία αναμένεται να ξεκινήσουν στις αρχές Νοεμβρίου, με το χρήστη να μπορεί να δηλώσει συμμετοχή ήδη σε αυτά μέσα από το μενού του παιχνιδιού.
Αξίζει να σημειωθεί ότι σε όλους τους online αγώνες μας δεν συναντήσαμε το παραμικρό lag, σε σημείο που αν κάποιος μας έλεγε ότι παίζαμε offline, θα τον πιστεύαμε. Επιπλέον, οι αγώνες ποτέ δεν διακόπηκαν για λόγους σύνδεσης, ενώ τις μοναδικές δύο φορές που οι servers του παιχνιδιού ήταν κάτω (μέχρι τη στιγμή που γράφεται το κείμενο), υπήρχε άμεση ενημέρωση από την PD στο μενού του τίτλου, ότι γίνεται συντήρηση και όντως και στις δύο περιπτώσεις μετά το σύντομο downtime διαπιστώσαμε ότι έγιναν αλλαγές στο σύστημα των Daily Races, για να πάρει αυτό τη σημερινή του μορφή. Κλείνοντας με το Sport mode, αξίζει να αναφέρουμε ότι υπάρχει και η επιλογή για δημιουργία ή είσοδο σε Lobby, αγώνες με τους δικούς τους ανεξάρτητους και παραμετροποιήσιμους κανόνες, οι οποίοι δεν επηρεάζουν το Sportsmanship και Driver Rating του παίκτη. Αυτή την επιλογή μπορεί να τη χρησιμοποιήσει κανείς για να παίξει online με τους φίλους του, να τρέξει κάποιον χαλαρό αγώνα, ενώ μία κοινότητα μπορεί να οργανώσει τους δικούς της αγώνες.
Δυστυχώς ένας από τους αδύναμους τομείς του Gran Turismo Sport είναι η λίστα των διαθέσιμων οχημάτων, η οποία είναι εμφανώς φτωχότερη σε σχέση με αυτές που μας είχει συνηθίσει η σειρά στο παρελθόν. Αν και ο συνολικός αριθμός των οχημάτων (160 περίπου) πλησιάζει αυτούς άλλων τίτλων, όπως του Project Cars, αν κανείς αναλύσει τη λίστα θα δει ότι η απόσταση στην πράξη είναι αρκετά μεγαλύτερη. Επισκεπτόμενοι την αντιπροσωπεία οποιασδήποτε εταιρίας, συνήθως συναντάμε αρκετές παραλλαγές του ίδιου οχήματος, όπως τη road legal έκδοσή του, την -λίγο πιο track day προσανατολισμένη- έκδοσή του για την κατηγορία Gr.4, την έκδοσή του για την κατηγορία Gr.3 ενώ πολλές φορές υπάρχει διαθέσιμη και η rally έκδοση του ίδιου οχήματος.
Αν και η παραπάνω κατάσταση δεν είναι αντίστοιχη με τα διπλά οχήματα του παρελθόντος, καθώς όλες οι παραλλαγές του ίδιου οχήματος έχουν ξεχωριστή εμφάνιση και συμπεριφέρονται διαφορετικά, σίγουρα κάνει την track list να μοιάζει φτωχή. Το κύριο βάρος, λόγω της συνεργασίας με τη FIA, έχει πέσει στα αγωνιστικά οχήματα και στα σύγχρονα αυτοκίνητα δρόμου, με τα κλασικά racecars, τα μονοθέσια αλλά και τα sports cars των παλαιότερων ετών να λάμπουν δια της απουσίας τους. Εκτός από τα παραπάνω, αν αφαιρέσει κανείς τα -περίπου 30- πρωτότυπα του Vision GT προγράμματος, που αν και εντυπωσιακά μοιάζουν “out of place”, η λίστα γίνεται λιγότερο εντυπωσιακή. Ας ελπίσουμε ότι ο Kazunori Yamauchi θα τηρήσει την υπόσχεσή του και θα προστεθούν ακόμη περισσότερα οχήματα στο άμεσο μέλλον.
Ένα χαρακτηριστικό που δεν ταιριάζει με τη νέα ταυτότητα του τίτλου και έχει αφαιρεθεί πλήρως από αυτόν είναι το tuning των οχημάτων. Η μόνη επιλογή που έχει ο χρήστης στη διάθεσή του είναι η μείωση του βάρους και ο περιορισμός ή η αύξηση της ισχύος ενός road car, ώστε αυτό να συμμετάσχει σε έναν αγώνα με road cars μικρότερης ή υψηλότερης κατηγορίας. Παράλληλα, ο παίκτης μπορεί να αλλάξει τις ζάντες ενός οχήματος και το livery του μέσα από τον livery editor που προστέθηκε στο παιχνίδι. Η ίδια κατάσταση, ίσως και λίγο χειρότερη, συναντάται και στη λίστα των διαθέσιμων πιστών. Συνολικά στον τίτλο υπάρχουν 17 τοποθεσίες και 40 διαφορετικές εκδοχές τους, με τις περισσότερες να είναι η reverse διαδρομή της ίδιας πίστας.
Από τις 17 αυτές τοποθεσίες μόλις 6 (Suzuka, Nurburgring, Willow Springs, Interlagos, Bathurst και Brands Hatch) είναι πραγματικές πίστες, νούμερο που μοιάζει ιδιαίτερα φτωχό για τίτλο του είδους. Απεγνωσμένα ψάχναμε γνωστές και ιστορικές πίστες όπως το Spa, το Silverstone, η Laguna Seca, η Monza, το Circuit de la Sarthe κ.α. που υπήρχαν στους προηγούμενους τίτλους της σειράς. Η Polyphony Digital στο παρελθόν έχει δημιουργήσει πολύ διασκεδαστικά και όμορφα original tracks, όπως το Deep Forest, το Trial Mountain, το Seattle κ.α. τα οποία και αυτά λείπουν από το Gran Turismo Sport. Από τα 4 συνολικά “φτιαχτά” circuits που περιλαμβάνονται στο GT Sport, ξεχωρίσαμε το Dragon Trail και το εντυπωσιακό Lago Maggiore, ενώ ασυγκίνητους μας άφησε η Alsace, που μοιάζει βγαλμένη από το Driveclub, αλλά και το Tokyo Expressway, που η προσθήκη του μοιάζει ακατανόητη για τίτλο που βασίζεται στους καθαρούς online αγώνες. Η απόφαση της PD να ξοδέψει εργατοώρες για να εισάγει στο παιχνίδι δύο oval tracks -με το γύρο στο ένα από αυτά να διαρκεί μόλις 13 δευτερόλεπτα- φαίνεται υπερβολική και όσοι επιθυμήσουν να τρέξουν σε αυτά online καλό θα ήταν να προετοιμαστούν να δουν το Sportsmanship Rating τους να μειώνεται. Τέλος, εκτός τόπου φαίνονται οι δύο εκτός δρόμου διαδρομές που είναι διαθέσιμες, με τα offroad physics του τίτλου να μην δικαιολογούν την προσθήκη τους.
Αν και ήταν εδώ και καιρό γνωστό, οφείλουμε να αναφέρουμε ότι απογοητευτήκαμε όταν συνειδητοποιήσαμε πως στο Gran Turismo Sport δεν υπάρχει δυναμικός καιρός και δυναμική εναλλαγή ώρας, αν και αυτά υπήρχαν στη σειρά από την εποχή του Gran Turismo 5. Ο χρήστης, μόλις φτάσει στο κατάλληλο level για να κάνει unlock μία πίστα (ακόμα μία παράξενη επιλογή της PD), θα συνειδητοποιήσει ότι έχει τη δυνατότητα της επιλογής ανάμεσα σε προκαθορισμένες ώρες και καιρικές συνθήκες, με τη βροχή να μην βρίσκεται ανάμεσα στις επιλογές. Πρέπει να σημειωθεί ότι στα αυτοκίνητα υπάρχει η επιλογή για τοποθέτηση βρόχινων ελαστικών, οπότε ας ελπίσουμε ότι η επιλογή για αγώνες υπό βροχή θα γίνει σύντομα διαθέσιμη όπως μας είχαν υποσχεθεί στο παρελθόν.
Στο παρελθόν η σειρά της PD έχει αποτελέσει σημείο αναφοράς για τα γραφικά της και το GT Sport δεν χαλάει αυτή την παράδοση. Οι εντυπωσιακές λεπτομέρειες στη σχεδίαση των οχημάτων, σε συνδυασμό με την τρομερή ποιότητα της μηχανής φωτισμού και των αντανακλάσεων μπορούν να δημιουργήσουν στιγμές όπου ο παίκτης θα δυσκολευτεί να πιστέψει ότι αυτό που εξελίσσεται μπροστά του είναι παιχνίδι. Για χάρη της διατήρησης των σταθερών 60fps ακόμα και στην απλή έκδοση του PlayStation 4, το φαινόμενο της μείωσης των λεπτομερειών των οχημάτων όταν αυτά απομακρύνονται από το δικό μας είναι ελάχιστα πιο έντονο από ό,τι περιμέναμε, όμως θα το προτιμήσουμε από το ασταθές framerate που υπήρχε στα παιχνίδια της σειράς στην προηγούμενη γενιά.
Ο παίκτης έχει τη δυνατότητα να οδηγήσει το όχημά του από όλες τις συνηθισμένες οπτικές γωνίες, όμως για πρώτη φορά στη σειρά υπάρχει η δυνατότητα επιπλέον ρύθμισης των καμερών. Εμείς, αν και χρησιμοποιήσαμε κατά κύριο λόγο την κάμερα μέσα από το cockpit και τη bumper cam, θα προτείνουμε σε όσους παίζουν με την εξωτερική κάμερα, να αλλάξουν την επιλογή από “far” σε “near”, μέσα από το κατάλληλο μενού. Τα replay ενός αγώνα είναι άριστα σκηνοθετημένα και θυμίζουν αυτά των πραγματικών αγώνων. Τέλος, οι πίστες δείχνουν πραγματικά όμορφες κάτω από τις διαφορετικές συνθήκες φωτισμού, ειδικά όταν ο ήλιος αρχίσει να πέφτει ή όταν υπάρχει ομίχλη, και ιδιαίτερα ζωντανές αφού εκτός από θεατές, όπως αυτοί που κατασκηνώνουν και ψήνουν γύρω από την 24ωρη χάραξη της πίστας του Nurburgring, πάνω από αυτές πολλές φορές κόβουν βόλτες drones, ελικόπτερα αλλά και αεροπλάνα.
PS4 Pro 4K, HDR και VR -κείμενο από τον Γιώργο Καλλίφα
Σε αυτό το “εμβόλιμο” κείμενο ο υπογράφων αναλαμβάνει τον πολύ δύσκολο ρόλο της μεταφοράς εντυπώσεων για στοιχεία που είναι αδύνατον να εξηγηθούν/ περιγραφούν στο σύνολό τους αν κάποιος δεν τα βιώσει ιδίοις όμμασι. Και παρόλο που υπάρχει λύση σε αυτό, μια λύση που λέγεται “video” και “YouTube”, και πάλι, μέσα από αυτά, είναι αδύνατον να αντιληφθεί ο θεατής το τι ακριβώς έχει καταφέρει η Polyphony Digital με τις νέες τεχνολογίες απεικόνισης στο Gran Turismo Sport. Βλέπετε, όσο και να λέμε ότι η ουσία ενός τίτλου βρίσκεται αλλού, δηλαδή στο gameplay, το level design, το σενάριο, τους χαρακτήρες κ.ο.κ. (που είναι), η τεχνολογία της απεικόνισης ήταν, είναι και θα είναι για πάντα σημαντική σε αυτό το μέσο διασκέδασης (άλλωστε, “video game” λέγεται).
Το GT Sport, λοιπόν, δημιουργεί νέα δεδομένα σε ό,τι αφορά την απεικόνιση HDR, αφήνοντας χιλιόμετρα πίσω οτιδήποτε άλλο έχουμε δει μέχρι σήμερα, που κάνει χρήση αυτής της τεχνολογίας. Και όχι, δεν μιλάμε απλά και μόνο για τον ήλιο που κρυφοβγαίνει πίσω από τα σύννεφα με την τηλεόραση που υποστηρίζει HDR να προσπαθεί να σε “στραβώσει”. To HDR στο GT Sport είναι δυναμικό, σχεδόν “ζωντανό” και αλληλεπιδρά με κάθε πηγή φωτός στο χώρο (φανάρια αυτοκινήτων, stop, προβολείς σταδίων, ήλιο), δημιουργώντας έτσι διαφορετικές συνθήκες φωτισμού όχι μόνο στην πηγή αυτού του φωτισμού σε σχέση με το περιβάλλον, αλλά και στα αντικείμενα επάνω στα οποία πέφτει το φως, στις σκιές που δημιουργούνται από αυτά και στο γενικότερο contrast που σχεδιάζει το παιχνίδι και η τηλεόραση ώστε να δώσει στον παίκτη την ψευδαίσθηση του ρεαλισμού. Μιλάμε για αποτέλεσμα απαράμιλλης ποιότητας χωρίς προηγούμενο, που πρέπει να το δείτε για να γίνει το αποτέλεσμά του κατανοητό στα μάτια σας.
Στο PS4 Pro το παιχνίδι υποστηρίζει και ανάλυση 4K μέσα από δύο επιλογές. Η πρώτη τρέχει το παιχνίδι σε 2Κ ανάλυση αλλά με το ρυθμό των frames per second να μένει καρφωμένος στα 60, ώστε το αποτέλεσμα στην οδήγηση να είναι άριστο, χωρίς “hick ups” και πτώσεις (πράγμα που το καταφέρνει) ενώ η δεύτερη δίνει τη μέγιστη ανάλυση που μπορεί να φτάσει το PS4 Pro (checkerboard 4K), όμως εις βάρος του ρυθμού των καρέ. Βέβαια, εδώ η Polyphony έκανε το απίθανο, κλειδώνοντας την εν λόγω επιλογή αν το PS4 Pro είναι ρυθμισμένο σε 4K, με αποτέλεσμα να πρέπει ο χρήστης να αλλάξει την ανάλυση της κονσόλας του από το μενού συστήματος, στη συνέχεια να μπει στο παιχνίδι, να κάνει την επιλογή του (μεταξύ “higher quality” ή “higher frame rate”) και στη συνέχεια να αλλάξει πάλι την ανάλυση σε 4Κ από το μενού του συστήματος. Patch επειγόντως.
Σε “4Κ” και 60 fps το Gran Turismo Sport είναι χάρμα οφθαλμών, ένα από τα ομορφότερα πράγματα που έχουμε δει μέχρι σήμερα και, ενδεχομένως, το ομορφότερο racing παιχνίδι της αγοράς. Πολλοί ίσως ενοχληθούν από τον έντονο κορεσμό των χρωμάτων, που του αποδίδει μια πιο “videogame” και μη ρεαλιστική αίσθηση σε σχέση με την πιο “gritty” απεικόνιση του Forza Motorsport 7, αλλά αυτό είναι καθαρά θέμα γούστου και αισθητικής του κάθε ενός χωριστά. Εδώ πρέπει να πούμε ότι ενεργοποιώντας το high quality mode, που ανεβάζει την ανάλυση στο μέγιστο εις βάρος του ρυθμού ανανέωσης, δεν συναντήσαμε προβλήματα. Αν, λοιπόν, δεν σας ενοχλεί κάποιο περιστασιακό frame drop και έχετε τηλεόραση 4K, ενεργοποιήστε το εν λόγω mode χωρίς δεύτερη σκέψη.
Σε αντίθεση με το εξαιρετικό αποτέλεσμα της υψηλής ανάλυσης και του HDR που ενσωμάτωσε στο παιχνίδι της η PD, το αντίστοιχο του VR δεν ικανοποιεί. Από τη μία, βλέπουμε ότι το VR mode στο GT Sport λειτουργεί μια χαρά και σίγουρα πολύ καλύτερα από αυτό που είχαμε δει στο Driveclub VR (όπου ο υπογράφων δεν άντεξε να “βγάλει” ούτε γύρο). Η δουλειά που έχει γίνει στο refresh rate είναι καλή, με αποτέλεσμα η ζαλάδα που προκαλείται να είναι ελάχιστη και κυρίως σε διαδρομές με έντονες και συνεχείς στροφές.
Επίσης, το rendering των διαδρομών και του οχήματος που τρέχει μαζί μας είναι καλό (μην περιμένετε ποιότητα απεικόνισης όπως στο κανονικό mode ούτε για αστείο…), ενώ ακόμα καλύτερο είναι το τρισδιάστατο rendering της καμπίνας κάθε οχήματος. Γενικά, το VR mode λειτουργεί καλά (σε αγώνα και mode περιήγησης στο γκαράζ), όμως, τελικά, είναι πολύ λίγο. Μπορούμε να τρέξουμε σε όλες τις διαδρομές, αλλά μόνο με έναν αντίπαλο κάθε φορά (ναι, μόνο έναν), χωρίς να υπάρχει δυνατότητα παραμετροποίησης διαδρομής, συνθηκών κ.λπ., δίνοντας τελικά την αίσθηση ενός tech demo. Όπως και σε άλλα σημεία του τίτλου, θέλουμε και εδώ να δούμε προσθήκη περισσότερου περιεχομένου στο άμεσο μέλλον.
Τέλος του ένθετου κειμένου.
Ο ηχητικός τομέας, ένα αγκάθι που υπάρχει εδώ και καιρό στη σειρά, είναι εμφανώς βελτιωμένος στο Gran Turismo Sport. Μπορούμε πλέον να ισχυριστούμε με σιγουριά ότι δεν οδηγούμε… ηλεκτρικές σκούπες, αφού κάθε κινητήρας έχει πλέον το δικό του, ξεχωριστό ήχο, χωρίς όμως αυτός να πλησιάζει την ποιότητα που συναντάται σε άλλους τίτλους του είδους όπως το RaceRoom Racing Experience. Παράλληλα, ο ήχος του γλιστρήματος των ελαστικών έχει γίνει λιγότερο ενοχλητικός σε σχέση με το παρελθόν ενώ πλέον ακούγονται ήχοι από το τρίξιμο του αμαξώματος. Επιπλέον, εντυπωσιακός -αν και πολλές φορές υπερβολικός- είναι ο ήχος της εναλλαγής των σχέσεων στο κιβώτιο ταχυτήτων. Μοναδικό παράπονό μας σε αυτόν τον τομέα είναι η ασάφεια του ήχου σε μερικούς κινητήρες όταν αυτοί ανεβάζουν στροφές, κάτι που δημιουργεί δυσκολία στην εύρεση του σωστού σημείου για την εναλλαγή ταχυτήτων, όταν ο παίκτης παίζει με το HUD κλειστό.
Φτάνοντας στο τέλος αυτού του κειμένου, άποψή μας είναι ότι τελικά το Gran Turismo Sport επιτυγχάνει το στόχο του και φέρνει τους αγώνες και την οδήγηση ξανά στο επίκεντρο του παιχνιδιού, και για αυτό καταφέρνει να διασκεδάσει όλους όσους είναι φίλοι των καθαρών αγώνων και του -υγιούς- ανταγωνισμού. Η Polyphony Digital δεν δίστασε να ρισκάρει, να αλλάξει ριζικά τη δομή των τίτλων της σειράς και να την φέρει στο σήμερα, σεβόμενη παράλληλα τις αρχές της σειράς και διατηρώντας την ιδέα ότι η αυτοκίνηση είναι μία μορφή τέχνης. Αυτή η αλλαγή σίγουρα θα δυσαρεστήσει αρκετούς φίλους της σειράς, που λάτρευαν το στοιχείο της συλλογής και της παραμετροποίησης των αυτοκινήτων, κάτι που δεν θα γίνονταν αν πίσω στο 2013 το Gran Turismo 6 είχε κυκλοφορήσει και στο -νέο τότε- PlayStation 4. Σίγουρα μεγαλύτερο χαρτί του Gran Turismo Sport είναι το online σύστημά του, το οποίο δεν θα ήταν υπερβολή να ισχυριστούμε ότι θέτει νέα στάνταρ και αποτελεί μία από της σημαντικότερες εξελίξεις στα παιχνίδια του είδους εδώ και χρόνια.
Κλείνοντας, πρέπει να τονιστεί ότι το Gran Turismo Sport κάνει άψογα αυτά που προσπαθεί να κάνει, ωστόσο στη σημερινή του μορφή ο τίτλος επιλέγει να κάνει “λίγα”. Είναι βέβαιο ότι τo Gran Turismo Sport αποτελεί μία πολύ δυνατή πλατφόρμα και βάση ώστε επάνω της να στηριχθεί η εξέλιξη της σειράς από εδώ και πέρα, όμως εμείς οφείλουμε να το κρίνουμε για αυτό που είναι σήμερα και όχι για το σημείο που μπορεί να φτάσει σε ένα χρόνο από τώρα αν στηριχθεί από τη Sony και την Polyphony Digital, όπως και έγινε στην περίπτωση του Driveclub.
