Ό,τι λάμπει, δεν είναι χρυσός.
Tο Trüberbrook είναι άλλη μία περίπτωση που επιβεβαιώνει τον κανόνα που λέει πως «ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός». Τα εντυπωσιακά backgrounds και η μυστηριώδης ατμόσφαιρα, που υπόσχονταν κάτι από Twin Peaks, ήταν αρκετά για να κάνουν το παιχνίδι να ξεχωρίσει από την χιονοστιβάδα adventure κυκλοφοριών, αλλά χρειάστηκε μόλις μία ώρα για να καταλάβουμε πως το φανταχτερό περιτύλιγμα τελικά δεν περιείχε κάτι παραπάνω από μία θρυψαλιασμένη γαλέτα.
Για να λέμε την αλήθεια, όμως, ο υποψιασμένος gamer θα έπρεπε να το είχε αντιληφθεί πριν δώσει τον οβολό του σε αυτό το Kickstarter project, μιας και η δημιουργός του, η γερμανική BTF, είναι μια κολεκτίβα από απόφοιτους των καλών τεχνών. Μια γρήγορη επίσκεψη στην ιστοσελίδα τους, δείχνει μια ομάδα η οποία έχει εμπειρία στο Graphic και Video design και πραγματικό καλλιτεχνικό ταλέντο, όμως, από την άλλη, τίποτα δε δείχνει κάποια σοβαρή εμπειρία με τη συγγραφή μιας μεγάλης ιστορίας ή ακόμα και με τη δημιουργία ενός videogame. H προσπάθειά τους λοιπόν, είναι φιλότιμη και τίμια μεν, ερασιτεχνική και άτσαλη σε πολλά στοιχεία της, δε.
Πρώτο και κυριότερο, το τμήμα που έχει να κάνει με τo σενάριο. Το Truberbrook προσπαθεί να πει μία sci-fi ιστορία στο στυλ των Twillight Zone, Twin Peaks και X-Files, θέτοντας το σκηνικό σε ένα ξεχασμένο από τον θεό μικρό χωριουδάκι της Γερμανίας, το Trüberbrook. Πρωταγωνιστής είναι ο Hans, φυσικός στο επάγγελμα, ο οποίος «κέρδισε» δωρεάν διακοπές στο χωριό και αποφάσισε να εκμεταλλευθεί αυτή την ευκαιρία για χαλάρωση. Φυσικά, λίαν συντόμως τα πράγματα θα πάρουν μια περίεργη τροπή και ο παίκτης θα κληθεί να λύσει το μυστήριο που κρύβεται μέσα στα σκοτεινά βουνά της περιοχής. Η βάση είναι κοινότυπη μεν, αλλά έχοντας δει στο παρελθόν αριστουργήματα σε παρόμοιο σκηνικό, δεν ανησυχήσαμε. Και με έναν πρωταγωνιστή να είναι μάλλον ό,τι κοντινότερο έχει γραφτεί στον Dale Cooper του Twin Peaks, υπήρχε η βάση να γίνει κάτι ιδιαίτερο, με έναν πιο “ευρωπαϊκό” αέρα αντί το κλασικό πλέον Mountain Americana.
Δυστυχώς, το Trüberbrook απέχει πολύ από τα τηλεοπτικά διαμάντια που προσπαθεί να μιμηθεί, πάσχοντας από μια από τις πιο περίεργα σπασμωδικές ροές και γραφές που έχουμε αντικρύσει σε παιχνίδι, σε βαθμό που δυσκολευόμαστε πολύ ακόμα και να περιγράψουμε. Οι χαρακτήρες εμφανίζονται από το πουθενά και εξαφανίζονται με τον ίδιο τρόπο, δίχως να έχουν τον παραμικρό ουσιαστικό αντίκτυπο στην ιστορία. Οι αντιδράσεις τους και η γραφή τους αψηφούν τη λογική συνέχεια μιας κουβέντας ενώ ακόμα και οι βασικοί χαρακτήρες κάνουν άλματα λογικής για να σε σπρώξουν στην επόμενη περιοχή -έτσι, απλά για να το κάνουν. Και όλα αυτά, με μια ιστορία που υποτίθεται πως θέλει να στήσει ένα μυστήριο, αλλά τρέχει τόσο πολύ και κάνει τόσο απότομες και άτσαλες εναλλαγές σκηνικού, που ουδέποτε καταφέραμε να αισθανθούμε πως ήταν ένα παιχνίδι μυστηρίου και όχι ένα γερμανικό, black comedy πείραμα.
Και είναι κρίμα, γιατί όπως αναφέραμε και στην αρχή, ο τεχνικός τομέας του τίτλου εντυπωσιάζει, με κάποια πραγματικά εκπληκτικά backgrounds αλλά και ορισμένες έξυπνες στιλιστικές ιδέες. Υψηλής ποιότητας είναι και το animation, που σε αντίθεση με τα περισσότερα indies (αλλά και πολλά “ΑΑΑ” παιχνίδια!), οι χαρακτήρες έχουν πληρέστατο animation για όλες τις κινήσεις και αλληλεπιδράσεις τους με τα αντικείμενα και το περιβάλλον, δίνοντάς τους έτσι μια ζωντάνια που σπανίζει στα περισσότερα παιχνίδια.
Ικανοποιητικότατη δουλειά έχει γίνει και στον τομέα του voice acting, όπου οι δημιουργοί χρησιμοποίησαν μεν κυρίως Γερμανούς ηθοποιούς, αλλά το έκαναν με απόλυτη επιτυχία έτσι ώστε να ακούγεται η γερμανική προφορά αλλά τα αγγλικά να είναι πεντακάθαρα και η απόδοση να κρίνεται ως επιτυχημένη. Αν θα λέγαμε πως κάπου σκόνταψαν στα τεχνικά παρακλάδια του παιχνιδιού, αυτό θα εντοπιζόταν στον τομέα της μουσικής, η οποία -με εξαίρεση 1-2 πιο ιδιαίτερων τραγουδιών- θυμίζει (και πιθανότατα είναι) τα royalty free tunes του DJ Markoglou από τα webcasts του GameOver.
Όσον αφορά το gameplay τώρα, το Truberbrook είναι ένα 3rd person point & click adventure, με παραδοσιακό σχεδιασμό μεν αλλά και με ορισμένους εκμοντερνισμούς που μάλλον δρουν αρνητικά στην όλη εμπερία. Σε μια προσπάθεια να κάνουν το παιχνίδι πιο προσβάσιμο και βατό, οι δημιουργοί υπέπεσαν σε μια ατασθαλία που ζημίωσε σημαντικά την πρόκληση, και κατ’ επέκταση τη διάρκειά του. Οι δημιουργοί του, βλέπετε, αποφάσισαν να αποφύγουν τα inventory based puzzles και την ανάγκη του παίκτη να πειραματίζεται με διάφορους συνδυασμούς. Αυτό είναι απόλυτα θεμιτό και το έχουμε ξαναδεί στο παρελθόν, με το εκάστοτε παιχνίδι, όμως, να δίνει άλλες μορφές puzzle έτσι ώστε να κρατήσει το ενδιαφέρον του παίκτη. Εδώ, το 95% του τίτλου κάνει χρήση inventory γρίφων, που όμως λύνονται αυτόματα αν έχετε βρει το κατάλληλο αντικείμενο.
Έχεις βρει κάποιους σπόρους; Αν πατήσεις επάνω σε ένα κλαδί, αυτόματα θα εμφανιστεί η επιλογή να ταΐσεις κάτι πουλιά, δίχως κάποια σκέψη και ουσία του γιατί να το κάνεις αυτό. Και σαν να μην έφτανε αυτό, δεν μπορείς καν να δεις το inventory σου, αφαιρώντας έστω και τη δυνατότητα να φανταστείς μελλοντικές λύσεις ή να ξαναθυμηθείς τι κουβαλάς. Και γιατί να το κάνεις άλλωστε, όταν το παιχνίδι στα δίνει όλα στο χέρι; Αρκεί να τριγυρνάς κάνοντας κλικ σε ό,τι υπάρχει, και η λύση θα εμφανιστεί από μόνη της.
Με διάρκεια κάπου στις 4 ώρες (διαβάσαμε για 7 με 8, αλλά πραγματικά δε μπορούμε να φανταστούμε πώς μπορεί να το τραβήξει κάποιος τόσο) και την πρόκληση να βρίσκεται πολύ χαμηλά, το Trüberbrook είναι ένα παιχνίδι με εμφανέστατη κρίση ταυτότητας. Έχει έναν ιδιαίτερα καλοστημένο σκελετό, με τεχνικό τομέα υψηλών προδιαγραφών και τρέχει απροβληματιστά ακόμα και σε παλιά μηχανήματα, ενώ η κεντρική του ιδέα ήταν ικανή να γοητεύσει τους οπαδούς του genre. Είναι κρίμα λοιπόν, που πάσχει από σεναριακό λόξιγκα και σκηνοθετική ανεπάρκεια σε τόσο μεγάλο βαθμό.
Βλέποντάς το από απόσταση, θυμίζει νεαρό εκπαιδευόμενο μέσα σε αμάξι σχολής οδηγών. Έχει τα νιάτα, τη χάρη και το γυαλιστερό αμάξι (έπεσε σε καλή σχολή!), αλλά το όχημα κάνει «λαγουδάκια» και «σταματοξεκινήματα» συνεχώς, ενώ την παραμικρή στιγμή που ο οδηγός θα τα βρει σκούρα, ο δάσκαλος θα πιάσει το δεύτερο τιμόνι και θα τον ξελασπώσει. Υπάρχει ταλέντο και μεράκι, αλλά λείπει η εμπειρία, που σημαίνει ότι ο νεαρός δύσκολα θα πάρει το δίπλωμα σε αυτή την εξέταση.
To review βασίστηκε στην έκδοση του παιχνιδιού για PC.
