Ένα απρόσμενα διασκεδαστικό sequel με τον 50 Cent στη Μέση Ανατολή
Όταν ακούσαμε για πρώτη φορά πως ο 50 Cent ετοιμάζει συνέχεια στο Bulletproof (το οποίο κατάφερε να πουλήσει 1,5 εκατομμύριο αντίτυπα παρά τις κάκιστες κριτικές που δέχτηκε) απλά αλλάξαμε θέμα. Όταν όμως ήρθε η ώρα να δοκιμάσουμε το Blood on the Sand, ανακαλύψαμε έναν αρκετά καλό τίτλο που δεν απογοητεύει σχεδόν σε κανέναν τομέα. Απ’ ότι γνωρίζουμε, ο 50, απογοητευμένος από το ποιοτικό αποτέλεσμα του Bulletproof και όντας ο ίδιος gamer, αποφάσισε να εμπλακεί περισσότερο στην ανάπτυξη του νέου τίτλου, γεγονός που έφερε πολύ καλά αποτελέσματα.
Σε ό,τι αφορά το σενάριο του τίτλου, δεν υπάρχουν και πολλά που μπορούμε να πούμε. Η ιστορία ξεκινάει όταν ο 50 Cent τελειώνει την περιοδεία του σε μια σχεδόν κατεστραμμένη πόλη της Μέσης Ανατολής και η αμοιβή του έρχεται υπό τη μορφή ενός ανθρώπινου κρανίου διακοσμημένο με διαμάντια, το οποίο του κλέβουν μετά από δύο λεπτά σε μια μάχη στους δρόμους της πόλης.
Ο στόχος του 50 από εκεί και πέρα είναι να βρει το κρανίο του προσπερνώντας κάθε εμπόδιο που θα βρεθεί στον δρόμο, του βάφοντας την άμμο με αίμα. Το Blood on the Sand είναι ένα κλασσικό, κατά την υλοποίηση, παιχνίδι βολών τρίτου προσώπου με ένα πολύ καλό σύστημα κάλυψης. Έτσι, όταν πάμε κοντά σε κάποιο εμπόδιο ή αυτοκίνητο, μπορούμε να πατήσουμε το κουμπί δράσης για να καλυφθούμε από τα αντίπαλα πυρά (α λα "Gears of War"). Από το σημείο κάλυψης μπορούμε είτε να πυροβολήσουμε τυφλά, με ελάχιστες πιθανότητες να πετύχουμε κάποιον, είτε να σηκωθούμε και να σημαδέψουμε.
Κάθε όπλο βέβαια έχει και τις ιδιαιτερότητές του, ωθώντας μας έτσι να αναζητούμε συνεχώς το καλύτερο για την εκάστοτε περίπτωση. Σε γενικές γραμμές, η προσπάθεια των Swordfish Studios φαίνεται να πατάει πολύ γερά στις βάσεις που έχει θέσει το Gears of War, χωρίς να προσπαθεί όμως να πρωτοτυπήσει ιδιαίτερα.
Το gameplay, βέβαια, δεν περιορίζεται μόνο σε μάχες εξ αποστάσεως μιας και μπορούμε, αν βρισκόμαστε κοντά σε κάποιον εχθρό, να ξεκινήσουμε ένα counter-kill, στο οποίο βάζουμε τον 50 να σκοτώσει τον αντίπαλο ενώ εμείς πρέπει να πατήσουμε ένα κουμπί στις σωστές στιγμές. Σε περίπτωση που το παραπάνω σας φάνηκε σαν ορθογραφικό λάθος, αφήστε μας να εξηγήσουμε: Το Blood on the Sand περιέχει quick-time events, στα οποία χρησιμοποιούμε πάντα μόνο ένα κουμπί. Μπορεί στην θεωρία αυτή η τακτική να φαντάζει αστεία, αλλά στην πράξη βολεύει στο μέγιστο βαθμό. Επίσης, το παιχνίδι προσφέρει και κάποιες αποστολές με αυτοκίνητα ενώ σε κάποιες άλλες, όπου χρησιμοποιούμε ελικόπτερο, απλά καταστρέφουμε τα πάντα με το minigun.
Πρέπει να σημειωθεί εδώ πως η πορεία του 50 δεν είναι ποτέ μοναχική. Ο τίτλος έχει χτιστεί με βάση τη συνεργασία μεταξύ του 50 και του "homie" του, ενός χαρακτήρα που ο παίκτης επιλέγει στην αρχή μέσα από τρία μέλη της G-Unit. Ακόμη και αυτό το σημείο του τίτλου είναι προσεγμένο, αφού ο homie -εκτός από το να σκοτώνει αντιπάλους- μας προειδοποιεί και για την άφιξη νέων εχθρών και μας δίνει και λίγες συμβουλές. Όταν είμαστε συνδεδεμένοι στο δίκτυο (Playstation Network ή Xbox Live) μπορούμε να παίξουμε σε συνεργασία με κάποιον άλλο, είτε φίλο είτε τυχαίο, είτε χρησιμοποιώντας τον 50 είτε τον homie που θα επιλέξει.
{VIDEO_1}
Στην online δοκιμή που κάναμε στο PSN δεν παρατηρήσαμε κανένα φαινόμενο lag και παρόλο που χρειάστηκε αρκετή ώρα για να συνδεθούμε σε κάποιο παιχνίδι, δεν συναντήσαμε άλλα προβλήματα. Πέρα όμως από τον 50 και τον homie του, που -όπως προαναφέραμε- τον βοηθάει καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, θα συναντήσουμε και έναν έμπορο όπλων, με τον οποίο μπορούμε να ερχόμαστε σε επαφή όταν βρίσκουμε ένα καρτοτηλέφωνο στο δρόμο ή στο εσωτερικό των κτηρίων.
Από αυτόν μπορούμε να αγοράσουμε όπλα, να επιλέξουμε ποια από αυτά που έχουμε ήδη αγοράσει θα χρησιμοποιήσουμε, να αγοράσουμε counter-kills (επιθέσεις σώμα με σώμα) και taunts για να εκνευρίσουμε τους αντιπάλους μας και να μαζέψουμε περισσότερους πόντους. Για να αγοράσουμε κάτι από τα παραπάνω, πρέπει να συλλέγουμε τα χρήματα που αφήνουν οι εχθροί όταν πεθαίνουν ή τα κοσμήματα που θα βρούμε μέσα σε κιβώτια. Καθώς σκοτώνουμε εχθρούς, μαζεύουμε και πόντους και στο τέλος κάθε αποστολής το παιχνίδι μας ανταμείβει με ένα μετάλλιο.
Περισσότερους από αυτούς τους πολύτιμους πόντους συλλέγουμε σκοτώνοντας εχθρούς με θεαματικούς τρόπους και σε γρήγορους ρυθμούς ή όταν βρίσκουμε αφίσες και καταστρέφουμε ένα στόχο, τα οποία είναι και τα κρυφά αντικείμενα του παιχνιδιού. Το σύστημα των πόντων μάλλον θα θυμίσει σε κάποιους το The Club αλλά όπως είπαμε και παραπάνω, ο στόχος του παιχνιδιού δεν είναι να πρωτοτυπήσει.
Μαζεύοντας κρυφά αντικείμενα και φέρνοντας εις πέρας τις αποστολές, ξεκλειδώνουμε μουσικά κομμάτια, μουσικά videos, concept artwork αλλά και cheats. Το παιχνίδι φαίνεται να περιέχει σχεδόν όλες τις επιτυχίες του 50, ενώ παρέχει και ένα music player για να ακούσουμε την μουσική που έχουμε ξεκλειδώσει αλλά και να φτιάξουμε μια playlist που θα παίζει καθώς προχωράμε στο παιχνίδι. Τα μουσικά videos αν και πολύ καλής ποιότητας, δυστυχώς δεν είναι υψηλής ανάλυσης.
Είναι προφανές ότι το Blood on the Sand δεν ήρθε για να αλλάξει τα δεδομένα, ούτε για να σαρώσει τα πάντα στο πέρασμά του. Το πόνημα της Swordfish είναι απλοϊκό, απλό και δεν παίρνει στα σοβαρά τον εαυτό του. Ωστόσο, ό,τι κάνει, το κάνει σωστά και είναι σε θέση να προσφέρει ορισμένες ώρες διασκέδασης, ειδικά στους φίλους του γνωστού Αμερικάνου καλλιτέχνη -αρκεί να μην προσπαθήσον να το πάρουν στα σοβαρά…
Κώστας Καραχάλιος