Once more, for the Emperor!
Στην 41η χιλιετία, όπως λένε οι Γραφές στα κιτάπια της Games Workshop, της πιο επιτυχημένης εταιρείας επιτραπέζιων wargames στον κόσμο, υπάρχει μόνο πόλεμος. Γι’αυτό και οι μεταφορές του σύμπαντος του Warhammer 40.000 στον κόσμο των videogames μοιάζει σχετικά απλή υπόθεση: απλά προσθέστε πόλεμο. Και ένα είδος videogame που περιέχει κάμποσο πόλεμο είναι τα real-time strategy games, κάτι που η Relic εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο όταν δημιούργησε το πρώτο Dawn of War. Επρόκειτο για ένα καθ’όλα παραδοσιακό RTS παιχνίδι, εμπνευσμένο από το περίφημο σύμπαν επιστημονικής φαντασίας, που αποτέλεσε ισχυρή επιρροή για το StarCraft, το οποίο με τη σειρά του επηρέασε το Dawn of War. Ουφ!
Το sequel, Dawn of War II, ήταν μια αρκετά πιο ανορθόδοξη προσέγγιση στο είδος, καθώς εγκαταλείφθηκαν τα συνηθισμένα στοιχεία RTS όπως το χτίσιμο κτιρίων και η ανάπτυξη μονάδων, περιορίζοντας τον παίκτη στον χειρισμό μιας ομάδας τεσσάρων ηρώων και την συγκέντρωση σε παιχνίδι τακτικής παρά στρατηγικής. Το παιχνίδι δίχασε τους παίκτες και τους fans με τις ιδέες του, όμως φαινόταν ότι η Relic δεν είχε όρεξη να μείνει στην απλή αναπαραγωγή της συνταγής του RTS όπως την καθόρισαν παιχνίδια όπως το StarCraft και το Command & Conquer.
Η Ιστορία επαναλαμβάνεται
Κάπως έτσι φτάνουμε στο Retribution, το οποίο αποτελεί την δεύτερη stand-alone expansion του Dawn of War II (δεν απαιτείται δηλαδή η κατοχή του original παιχνιδιού για να το παίξουμε), παρόλο που το περιεχόμενο που προσφέρεται εδώ θα ντρόπιαζε πολλούς full-price τίτλους. Δέκα χρόνια έχουν περάσει μετά τα γεγονότα του Chaos Rising (του προηγούμενου expansion) και ο sub-sector Aurelia ακόμη μαστίζεται από (τι άλλο) τον πόλεμο. Στην θέση του Chapter Master των Blood Ravens βρίσκεται ο librarian Azariah Kyras, ο οποίος έχει διαφθαρεί από τον δαίμονα Ulkair και θέλει να οδηγήσει το τάγμα στην ατίμωση και στο Χάος.
Την ίδια στιγμή, στον sub-sector παραμένουν τα τελευταία απομεινάρια των Tyranids, με την Imperial Guard να προσπαθεί να τα αφανίσει δια παντός, ενώ οι Eldar κυνηγούν τους ληστρικούς Orks, προσπαθώντας να σώσουν τις soul stones των προγόνων τους. Η κατάσταση στην περιοχή έχει ξεφύγει από τον έλεγχο, προκαλώντας την άφιξη της Ordo Malleus, της ιεράς εξέτασης της Αυτοκρατορίας, η οποία έχει διαταγές να εξαγνίσει τον sub-sector στη φωτιά του Exterminatus. Καθώς ο χρόνος τελειώνει, ο πόλεμος μαίνεται…
Εκστρατείες στα άστρα
Το campaign του Retribution, για πρώτη φορά στη σειρά, επιτρέπει στον παίκτη να παίξει και με τις έξι διαθέσιμες παρατάξεις (νέα προσθήκη η Imperial Guard). Το campaign της κάθε παράταξης αποτελείται από μια γραμμική σειρά αποστολών. Η σειρά αυτή διακόπτεται μόνο από ορισμένες optional missions που δεν απαιτούνται για την ολοκλήρωση της ιστορίας, αλλά προσφέρουν νέα rewards, bonuses και εμπειρία. Όσο ολοκληρώνουμε αποστολές, συγκεντρώνουμε experience points και rewards (που μπορεί να περιλαμβάνουν νέα αντικείμενα με ενισχυμένες ιδιότητες ή upgrades για τις δυνάμεις μας).
Εδώ είναι που διαφοροποιείται σημαντικά το Retribution σε σχέση με τους δύο προκατόχους του. Το βασικό φορμά των τεσσάρων ηρώων που ελέγχουμε παραμένει, ενώ και πάλι στο πεδίο της μάχης πρέπει να καταλαμβάνουμε σημεία στρατηγικής σημασίας, τα οποία μάς προσφέρουν resources (Requisition, Power και Population Capacity).
Τώρα όμως, μπορούμε να καλούμε στο πεδίο της μάχης και άλλες στρατιωτικές μονάδες και οχήματα, με τις δικές τους ικανότητες η καθεμία/το καθένα, δημιουργώντας ουσιαστικά ένα μικρό στρατό που υποστηρίζει τους κεντρικούς χαρακτήρες. Αυτό επιστρέφει στο παιχνίδι λίγη από την RTS αίσθηση που έχασε σε μεγάλο βαθμό στα δύο προηγούμενα μέρη, αν και δεν επαναφέρει και πάλι το base building – ούτε, όμως, δείχνει να το χρειάζεται. Ευπρόσδεκτη, όπως πάντα, είναι και η επιλογή να παίξουμε το campaign σε co-op με έναν φίλο μας.
{PAGE_BREAK}
Τακτική, στρατηγική ή δράση;
Στο παίξιμο, το Retribution αποτελεί ένα ιδιόμορφο κράμα RTS και action RPG, με την πλάστιγγα, μάλιστα, να γέρνει προς το δεύτερο. Δεν θα χρειαστεί ιδιαίτερη στρατηγική για να ολοκληρώσουμε τις αποστολές του παιχνιδιού, καθώς πολύ συχνά η νίκη εξαρτάται από το να παράγουμε αρκετές μονάδες ώστε να μπορέσουμε να συντρίψουμε την όποια αντίσταση. Υπάρχει, όμως, αρκετή έμφαση στην χρήση τακτικής στις μάχες, καθώς διαφορετικές μονάδες έχουν διαφορετικές ιδιότητες και είναι αποτελεσματικές εναντίον διαφορετικών αντιπάλων – υπάρχουν μονάδες που χρησιμεύουν ενάντια σε πεζικό, μονάδες που είναι πιο αποτελεσματικές ενάντια σε βαριά οχήματα ή κτίρια κλπ.
Οι χάρτες διαθέτουν ποικιλία, αλλά δυστυχώς επαναλαμβάνονται ως επί το πλείστον και για τα έξι campaigns, κι έτσι το κίνητρο για να παίξετε μια άλλη παράταξη είναι να χειριστείτε τις δικές της μονάδες και ιδιότητες. Μια κάποια επανάληψη προσέχουμε, επίσης, στις αποστολές, αλλά αυτό αντισταθμίζεται από την συγκέντρωση στην διαχείριση των μονάδων μας. Το gameplay δεν θα ικανοποιήσει τον σκληροπυρηνικό παίκτη strategy, αλλά δεν είναι αυτός ο σκοπός του, καθώς περισσότερη έμφαση δίνεται σε ένα gameplay που θυμίζει την λογική του Diablo, αλλά με στρατό, και που – το πιο σημαντικό – δουλεύει σωστά και παράγει ένα άκρως διασκεδαστικό αποτέλεσμα.
Οι χαρακτήρες-ήρωες που διοικούμε έχουν ο καθένας την ειδικότητά του και, αντίστοιχα, αποκτούν νέα perks όσο ανεβαίνουν levels, ενώ μπορούμε να τους εξοπλίζουμε με νέα όπλα, πανοπλίες και ικανότητες που ξεκλειδώνονται κατά τη διάρκεια των αποστολών. Τόσο τα κυρίως rewards όσο και τα secondary, αποτελούνται είτε από τέτοιου είδους αντικείμενα για τους ήρωές μας, τονίζοντας το RPG στοιχείο, είτε από νέες προσθήκες στο tech tree της παράταξής μας, καθώς με τη βοήθειά τους ξεκλειδώνουμε νέες δυνατότητες για τις μονάδες μας ή ακόμα και νέες μονάδες – κάτι που διασκεδάζει τις RTS ανησυχίες μας.
Επιθεώρηση στρατηγού
Το Retribution καταφέρνει να αντιπαρέρχεται πολλά από τα ελαττώματά του, χάρη στον εντελώς ιδιαίτερο και απόλυτα ταιριαστό χαρακτήρα του. Το σύμπαν του Warhammer 40.000 απεικονίζεται πολύ πιστά, από τις πομπώδεις παρουσίες των Space Marines μέχρι τις σχεδόν κωμικές φιγούρες των Orks.
Η ιστορία παραμένει στα απόλυτα βασικά (αυτός ο τύπος είναι κακός/ενοχλητικός/μυρίζει άσχημα, πάμε να τον καταστρέψουμε), χωρίς να νοιάζεται για αποτελεσματική αφήγηση ή για σεναριακές τρύπες, αλλά περιέχει αρκετές εντυπωσιακές στιγμές και προσφέρει τόσο απενοχοποιημένη διασκέδαση που δεν έχει σημασία. Ο εικαστικός τομέας συνεισφέρει και αυτός αποτελεσματικά στην ατμόσφαιρα, αποδίδοντας τόσο την αίσθηση ότι παίζουμε με τις υπέρ-λεπτομερείς μινιατούρες και τα διοράματα του επιτραπέζιου Warhammer, όσο και την πολεμική δράση που αρμόζει στον τίτλο, με προσεγμένα physics και υπέροχα animations.
Τα περιβάλλοντα είναι άκρως ατμοσφαιρικά και λεπτομερή, ενώ η ποικιλία τους ικανοποιεί αρκετά, παραμένοντας, ωστόσο, στα πρότυπα συγκεκριμένων τύπων τοπίου – πλανήτης χιονιού, πλανήτης ζούγκλας, πλανήτης ερήμου, κ.ο.κ. Πρέπει, επίσης, να αναφέρουμε το πολύ καλής ποιότητας voice-acting, το οποίο εντυπωσιάζει και με την ποικιλία του (θυμηθείτε ότι μιλάμε για expansion) και με την προσοχή που έχει δοθεί στο να ακούμε τα σωστά πράγματα στη σωστή στιγμή – ένα εγκληματικά υποτιμημένο χαρακτηριστικό στα παιχνίδια.
Get ready for Waaaaagh!
Εκτός από το campaign, το Retribution προσφέρει το The Last Stand mode, το οποίο αποτέλεσε δωρεάν προσθήκη μέσω patch στο αρχικό Dawn of War II. Πρόκειται ουσιαστικά για τη δική του εκδοχή του Horde mode: επιλέγετε έναν χαρακτήρα από τους διαθέσιμους ήρωες του παιχνιδιού, διαμορφώνετε το loadout των ικανοτήτων και των όπλων του και ρίχνεστε μαζί με άλλους δύο παίκτες σε co-op, ενάντια σε συνεχώς κλιμακούμενα εχθρικά κύματα. Οι δύο χάρτες που προσφέρονται μοιάζουν πενιχροί, αλλά το mode είναι αρκετά διασκεδαστικό αν μπορείτε να το παίξετε μαζί με φίλους και να συντονίζεστε μέσω voice chat, ενώ οποιαδήποτε έννοια strategy αφαιρείται τελείως, επιδεικνύοντας την ικανότητα του Retribution στο action gameplay.
{PAGE_BREAK}
Για όσους κλίνουν περισσότερο προς την strategy άποψη του παιχνιδιού, δεν θα μπορούσε να λείπει το multiplayer, το οποίο κάνει διαθέσιμες και τις έξι παρατάξεις του campaign. Τα modes που προσφέρονται είναι ακριβώς ό,τι θα περίμενε κανείς από τέτοιου τύπου παιχνίδι, από το Head to Head μεταξύ δύο παικτών μέχρι Free For All μεταξύ έξι. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε οποιαδήποτε παράταξη και να επιλέξουμε από τις διαθέσιμες εμφανίσεις, ή να δημιουργήσουμε τη δική μας custom εμφάνιση με το Army Painter, κάτι που φέρνει λίγη από την αίσθηση του πραγματικού hobby με το βάψιμο των μολυβένιων φιγούρων.
Στα multiplayer matches επιλέγουμε έναν από τους διαθέσιμους τρεις ήρωες, που εκπροσωπούν διαφορετικού τύπου προσέγγιση (offense, defense κλπ.) και κατά τα άλλα καταλαμβάνουμε και πάλι τα στρατηγικά σημεία που μας δίνουν resources για να αναπτύσσουμε τις μονάδες μας, αλλά και τα victory points, η κατοχή των οποίων μάς δίνει πόντους που θα μας οδηγήσουν στη νίκη.
Έτσι, δίνεται περισσότερη έμφαση στη στρατηγική σκέψη και στην κατανομή των δυνάμεών μας ώστε και να υπερασπιζόμαστε τα κεκτημένα μας, αλλά και να καταλαμβάνουμε νέα σημεία. Το multiplayer δεν έχει την ακρίβεια νυστεριού που διαθέτει το αντίστοιχο mode στο StarCraft 2 και δεν θα το δούμε να γίνεται σύντομα e-sport, αλλά είναι άκρως ικανοποιητικό και λειτουργικό, ενώ το match-making και οι leaderboards μέσω του Steam προσφέρουν μια έτοιμη και πολυεπίπεδη κοινότητα για online κόντρες.
Το Retribution είναι μια περαιτέρω επέκταση (expansion) του πειράματος που ξεκίνησε η Relic με το Dawn of War II και, θα λέγαμε, ίσως η πιο πετυχημένη (ως τώρα, βέβαια) εφαρμογή αυτού που ήθελε να πετύχει. Το παιχνίδι δεν ανανεώνει τόσο τον τομέα των RTS, όσο τον αφήνει πίσω του για να δημιουργήσει ένα άλλο, υβριδικό είδος παιχνιδιού, το οποίο δεν απευθύνεται στον hardcore strategy παίκτη, αλλά σε ένα πιο μέσο κοινό – το σημαντικό, όμως, είναι ότι δεν γίνεται σε καμία περίπτωση απλοϊκό, καθώς συνδυάζει όλα τα διαφορετικά του στοιχεία με δεξιοτεχνία και χαρακτήρα. Τόσο οι fans όσο και αυτοί που δεν έχουν ξαναπιάσει παιχνίδι τέτοιου τύπου στο παρελθόν επειδή τους απωθούσε η πολυπλοκότητά του, ας ετοιμάζονται για – ναι, καλά μαντέψατε – πόλεμο.
Μιχάλης Τέγος
Ελάχιστες απαιτήσεις συστήματος
CPU: Pentium IV 3.2Ghz ή οποιοσδήποτε διπύρηνος επεξεργαστής
Μνήμη RAM: 1GB (XP), 1.5 GB (Windows Vista, 7)
Κάρτα γραφικών: Κάρτα με μνήμη 128 MB και Shader Model 3 (Nvidia GeForce 6600 GT / ATI X1600)
Λειτουργικό: Windows XP SP2, Vista, 7
Απαιτείται λογαριασμός Steam
Σύστημα review
CPU: Intel Core 2 Quad Q6600 @ 2.40 GHz
Μνήμη RAM: 2 GB
Κάρτα γραφικών: ATI Radeon HD 4850, 1GB VRAM
Λειτουργικό: Windows 7 64-bit
